ႏုိ၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၂
ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးတြင္ တစ္ပတ္ခန္႔ လာေရာက္ကုသမႈခံယူခဲ့ၿပီး ေဆး႐ံုမွဆင္းကာ ေနအိမ္၌ ေသာက္ေဆးေသာက္ေနထိုင္ၿပီး တစ္လအၾကာတြင္ ေဆး႐ံုသို႔ ျပန္လည္ျပသမည့္ေန႔ရက္ကို ေစာင့္ဆိုင္း ေနခဲ့သည္။ တစ္လစာအတြက္ ေသာက္ေဆးအား ဝယ္ယူေသာက္ သံုးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ပါတ္စာ ေဆး ေသာက္ၿပီးေနာက္ ေဆးဖိုးမတတ္ႏိုင္သျဖင့္ ေဆးမေသာက္ပဲေနခဲ့ရသည္။ ၄င္းတို႔၏ ဒုကၡကို သိ႐ိွေနေသာ အနီးပတ္ဝန္းက်င္အိမ္မွ သူနာျပဳဆရာမတစ္ဦးမွ မိမိတတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သလို ပတ္ဝန္းက်င္႐ွိေန အိမ္မ်ားမွ တစ္အိမ္လွ်င္ (၁ဝဝ) က်ပ္ႏႈန္းျဖင့္ လိုက္လံေကာက္ခံရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ရပ္ကြက္၏စီးပြားေရးအေျခအေနႏွင့္ စားဝတ္ေန ေရးအခက္အခဲတို႔ေၾကာင့္ ထေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈမ႐ွိခဲ့ေပ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွလည္း ထိုေငြ (တစ္ရာက်ပ္) ကိုပင္ထည့္ဝင္ႏိုင္ရန္ အင္အားမ႐ိွ။
ရပ္႐ြာ႐ွိ ေစတနာ႐ွင္အခ်ိဳ႕မွ တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီေပးၾကေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္သည့္အဆံုး ထိုသူနာျပဳဆရာမေလးသည္ ၂၉.၁ဝ. ၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ မျမင့္ျမင့္ေအးအား ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ျပန္လည္ျပသရန္ လူနာတင္ယာဥ္လိုအပ္သျဖင့္ တဆင့္စကား တဆင့္ ၾကားကာ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ ၁၃/က၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူးလမ္း၊ ၄၂ ရပ္ကြက္႐ိွ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) သို႔ အကူအညီေတာင္းခဲ့ သည္။ လူနာ မျမင့္ျမင့္ေအးအား အကူအညီေပးရန္အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ ေရး တာဝန္ခံ – ဦး အာကာဦးေဆာင္၍ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး (ေ႐ွးဦးသူနာျပဳ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးေဇာ္စိုင္း၊ ေဒၚမ်ိဳးမ်ိဳးေအးႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္း ဦးဘို ဘိုတို႔မွ လူနာ၏ေနအိမ္႐ိွရာ အမွတ္ (၁၄၄)၊ ေလးေထာင့္ ကန္ၿမိဳ႕နယ္သို႔ သြားေရာက္၍ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနေသာ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး ႐ံုႀကီးသို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ကာ ကူညီေပးခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီး၌ လိုအပ္ေသာေဆးကုသမႈမ်ား ထပ္မံခံယူ ေစၿပီး ေနအိမ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့႐ံုမွ်မက စားေရးေသာက္ေရးႏွင့္ ေဆးဖိုးအတြက္ အခက္အခဲျဖစ္ေနေသာ မျမင့္ျမင့္ေအးႏွင့္ မိခင္ႀကီး ေဒၚႏွင္းၾကည္တို႔အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) ၏ အေရး ေပၚကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေငြေၾကး မ်ားျဖင့္ ေဆး၊ အစားအေသာက္၊ အခ်ိဳရည္ဗူးမ်ား ႏွင့္ ေငြက်ပ္ ၁၅ဝဝဝိ/- (တစ္ေသာင္းငါးေထာင္) က်ပ္တိတိ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သည္။
ယခုျဖစ္စဥ္တြင္ ေဝဒနာသယ္ မိခင္ ေဒၚႏွင္းၾကည္အတြက္ သမီး မျမင့္ျမင့္ေအး တာဝန္ေက်ခဲ့သလို မီးရထားဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ သူနာျပဳဆရာမ ေလးသည္လည္း မျမင့္ျမင့္ေအးအေပၚတြင္ ေမတၱာ၊ ေစတနာ အျပည့္ျဖင့္ တာဝန္ေက်ခဲ့သည္။ ထို႔အတူ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) ႏွင့္ အသင္းသူ/သားတို႔သည္လည္း တာဝန္ ေက်ခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ယခုလို မိသားစုမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္ အေျမာက္အမ်ား႐ိွေနခဲ့တယ္ ယခုလည္း ႐ိွေနဆဲ။ ေနာင္တြင္လည္း …. ။ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) သည္ အမ်ားျပည္သူလူထုအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ ဆက္ လက္ေပးဆပ္ရင္း တာဝန္ေက်ေနရဦးမည္ဟုသာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါေတာ့သည္။
အင္း စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ- တိုင္းျပည္အေျခအေနကလဲ စုတ္ျပက္ေနေတာ့ လူၾကီးမင္းမ်ား ခ်မ္းသာဘို ့အေရး-စီးပြားဥစၥာ ရတနာေတြ စုနိုင္ဘို ့ စုေဆာင္းရဦးမွာဆိုေတာ့ ဆင္းရဲသားေတြဘက္ မလွည့္နိုင္ဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့ နိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ့္ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ေနသလဲ လွည့္ၾကည့္ရွဳျပီး လိုအပ္သည္မ်ားကို မွားၾကားတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သတင္းစာ တီဗီြ မွာ ဘယ္သတင္းဌာန တိုင္းေရးျပည္ေရး လိုအပ္ခ်က္ကို တင္ျပလာမလဲ လို ့ မ်က္စိနဲ ့နား အရွင္ထားျပီး ေစာင့္ၾကည့္-လိုအပ္တာျဖည့္ဆည္းေပးတာ ခင္ဗ်
Nice News , I will send to all my friends , this news very very good news.
I feel sad, and as you mentioned above,there are a lot of same stories in our country where natural resources are still rich.I doubt of president’s “FIGHTING POVERTY PLAN” because of the president’s lack of policy of adminstration on poverty.First of all, the government must provide or build for the primary school free in the whole nation to acheive basic education ,and MUST BE FREE EDUCATION FOR ALL PRIMARY LEVEL!
နာေရးကူညီမႈလုိအသင္းမ်ဳိးေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ားႀကီးေပၚေပါက္ႏုိင္ပါေစ။ ျပည္သူကိုဒုကေပးေနတဲ့ သူေတြလည္း ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ကြယ္ႏုိင္ပါေစ။