ေအာက္တုိဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၂
ေလထဲမွာေသြးညႇီန႔ံ
နားထဲမွာ ေတာ္လဲသံ
ငါတုိ႔ကမာၻ ၿဂိဳဟ္ျပာႀကီးဟာ
ရန္ၿဂိဳဟ္ထဲက ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေသနတ္ကိုပိုက္ရင္း သူပုံေျပာ
စစ္ပြဲမ်ားရပ္ဖို႔လိုၿပီ
စစ္ပြဲမ်ားခ်က္ခ်င္းရပ္
စစ္ပြဲမ်ားအလိုမရွိ
ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ေပၚက လက္ညႇိဳးမေကြးလိုက္ခင္
သူပုံေျပာ
စစ္ဆန္႔က်င္ေရး
လက္ညႇိဳးတေကြး ေမာင္းခလုပ္ေပၚက လက္ညႇိဳးတေကြး
ၿငိိမ္းခ်မ္းေရး
စစ္ဥႆုံကင္းမဲ့တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးတဲ့..။
ၿငိိမ္းခ်မ္းေရး
ဒါဟာ မက္လုံးလား ပ်က္လုံးလား
စစ္ဟာ ရပ္တန္႔မသြားခဲ့ဘူး
စစ္ဟာ တိုးပြားရင္းသာ တုိးပြားလာခဲ့
အဲဒီ့ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္ၾကီးဟာ
ကမာၻတခြင္လုံး ေလွ်ာက္သြားေနၿပီ
ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ေလွ်ာက္ေျပးေနၿပီ
ဆီးရီးယားမွာ
လက္ဘႏြန္မွာ
အာဖဂန္မွာ
ဆူဒန္မွာ
မာလာလာရဲ႕
ဦးေခါင္းခြံထဲမွာ
ငါတို႔အိမ္ေခါင္းရင္းမွာ
ငါတုိ႔ထမင္းအိုးထဲမွာ
ေသြးသံတရဲရဲ ငါတို႔ေျခာက္အိပ္မက္ထဲမွာ
အဲဒီ့ ေသြးညႇီနံ႔ဟာ
ပြက္ခနဲက်လာတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသားကလား
ရင္ဘတ္ဟာ ပြင့္ထြက္ေနတယ္
ဦးေႏွာက္ေတြ ပြင့္ထြက္လြင့္စင္က်ေနတယ္
မ်က္လုံးေတြျပဴးအန္ထြက္က်ေနတယ္
လူေသေတြအထပ္ထပ္
တခ်ဳိ႕က
အေလာင္းေကာင္ေတြကိုေရတြက္ရင္း
ကုန္သည္မ်ားလုိ အရွဳံးအျမတ္တြက္ခ်က္ၾက
သူတုိ႔အေရးသာေနသတဲ့
စစ္ဆန္႔က်င့္ေရးသမားက
တဖက္က အားလုံးျပဳတ္ရင္
ျငိမ္းခ်မ္းပါၿပီတဲ့
အားလုံးေသမွ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမွာလား
ျငိမ္းခ်မ္းၾကဖို႔ စစ္တုိက္ၾက လူေသၾက
မႏုႆတဲ့ ဒုလႅဘတဲ့
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရား
က်ည္ဆံေတြက ေစ်းၾကီးသေလာက္
လူ႔အသက္ေတြက ေစ်းေပါလြန္း
လူ႔အသက္ေတြဟာ လက္နက္ေစ်းကြက္ၾကီးအတြက္
ထိုးေကၽြးရတဲ့ေလာင္စာတမ်ဳိးေပါ့
လူ႔အသက္ေတြကို
ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္ေတြကို
အာဏာရမၼက္အတြက္
ဖက္န႔ဲသာ ထုပ္ထားၾကေပေတာ့
လက္နက္ေစ်းကြက္အတြက္
ဖက္နဲ႔သာ ထုပ္ထားၾကေပေတာ့
ကမၻာ့အၾကီးဆုံးေစ်းကြက္နယ္မွာ
စစ္ပြဲေတြရွာၾကမွျဖစ္မယ္
ငါတုိ႔ဟာ အဂၤါျဂိဳဟ္ေပၚတက္ၿပီး
စစ္တုိက္ၾကဦးေတာ့မွာပဲ။
ေအာ္ ေသြးအလိမ္းလိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး
လူ႔အျဖစ္ကိုပ်က္ရယ္ျပဳေနတဲ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး
လူ႔ယဥ္ေက်းမႈသမိုင္းေရခ်ိန္ကို ေမးေငါ့ေနတဲ့ျငိမ္းခ်မ္းေရး
အရြက္ေတြအသင္ခံထားရတဲ့ သံလြင္ကိုင္းေျခာက္ေလး
အေမႊးအေတာင္ႏုတ္သင္ခံထားရတဲ့ ခ်ဳးိျဖဴငွက္ကေလး
ကၽြႏု္ပ္တို႔ကမၻာရဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ
ေသြးအိုင္ထဲမွာ တုံးလုံးပက္လက္။
ခင္လြန္း
ေအာက္တုိဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၂
နံနက္ – ၁၀း၄၅ နာရီ
သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံကုိ ဒီေနရာက ယူပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္စပ္ဆိုတဲ့ကဗ်ာေကာင္းပါတယ္။ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းသာသာယာယာရွိေစခ်င္ ပါတယ္။ စစ္ပဲြေတြရပ္ဖို႔ဆိုတာ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲကို၀င္ၾကည့္မွ နီးစပ္မွာပါ။ အျပစ္ေျပာမယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ဘက္စလံုးအသံုးမက်လို႔ စစ္ပဲြေတြျဖစ္ေနတာပါ။ ႏွစ္ဘက္ေအာက္ေျခကေကာင္ေတြအေန နဲ႔ေသနတ္ေတြကိုယ္စီကိုင္ထားေပမယ့္ မပစ္ခတ္ဘဲေနၾကပါလား။တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးရယ္ရယ္ေမာေမာဆက္ဆံၾကပါလား။
တကယ္ေသေတာ့ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ေတြလဲမဟုတ္၊ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြလဲမဟုတ္၊ ေအာက္ကေကာင္ေတြ။