ေအာက္တုိဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၂
ဒီမွာကိုပါႀကီး က်ေနာ္ပဲ ေသေသ … ခင္ဗ်ားပဲေသေသ … ေသတာအေရးမႀကီးဘူးဗ် …။ အေရးႀကီးတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အႏုပညာ လုပ္ငန္းေတြရပ္မသြားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ …မေန႔ညက ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ကေန “မႈန္ေရႊရည္” ဇာတ္ကားကို ျပန္ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ လူက ဇာတိ … အိမ္ .. ငယ္ဘ၀ကို ျပန္ ေရာက္သြားတယ္။ အိမ္ကအမေတြက ၀င္းဦးခေရဇီေတြ …။ အႀကီးဆံုးအမက အသည္းဆံုး။ အမႀကီးက သူတို႔လင္မယားအိပ္ခန္းရဲ႕ ကု တင္ေျခရင္းမွာ ကို၀င္းဦးရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ အေကာင္းဆံုးျပကၡဒိန္ကို ၀ယ္ၿပီးကပ္ထားတာ … ။
တေန႔ အမတို႔အိမ္ေဘးက ႐ုပ္ရွင္ကန္ထ႐ိုက္အိမ္ကို ဦးေက်ာက္လံုးလာလည္တယ္။ တညမွာ အမတို႔အိမ္က နံရံကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးေနပံုကုိ ညႀကီးသန္းေကာင္ ဦးေက်ာက္လံုး ၾကားေနရတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္ရွင္ကိုေျပာတယ္။ “လုပ္ပါဦးဗ် ကိုေပၚလာ ဟုိဘက္အိမ္ကလင္မယား ရန္ သတ္ေနၾကတယ္ထင္တယ္ သြားဆြဲပါဦး” … အိမ္ရွင္က “ဒါျဖစ္ေနက်ပါဗ်ာ သူ႔ေယာက်္ားက နံရံကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးေနတာ … သူ႔မိန္းမကို လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ ထိတာမဟုတ္ဘူး … ။ အဲ … နံရံမွာေတာ့ ကုိ၀င္းဦးကရွိေနတယ္။ ဒီည ကို၀င္းဦးအထိုးခံေနရၿပီေပါ့ဗ်ာ” တဲ့ အဲဒီထိ ေအာင္ပါ …။
အမတို႔လင္မယားဟာ ေယာက္ဖျဖစ္သူ ႐ိုးေျမက်တဲ့အထိ သစၥာရွိရွိေပါင္းခဲ့ၾကသူေတြ ..။ အမက အိမ္လည္းမလည္ဘူး …။ အတင္းလည္း မေျပာတတ္ဘူး …။ တေန႔ေနလို႔ သူမ အလာပ သလာပေျပာတာ မၾကားဘူးဖူးလို႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ေျပာၾကတာကိုခံရသူပဲ …။ ဒါေပမဲ့ အမက ကို၀င္းဦးေတာ့ အေသႀကိဳက္တယ္ … ။
မႈန္ေရႊရည္ ျပန္ၾကည့္ရေတာ့ ခုေခတ္ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို အေတြးထဲက ေမာင္းေမာင္းထုတ္ေနရတယ္ “စိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္းေရာင္းေနတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ခံစားမႈမွာ ယေန႔ ေဆး႐ိုး႐ုပ္ရွင္အေၾကာင္း ေဒါသစိတ္က ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ ျဖစ္ျဖစ္လာလို႔ … ၀င္းဦး၊ ေအာင္လြင္၊ ခင္သန္းႏု တို႔ကလည္း သိပ္ကုိအသက္၀င္တဲ့အႏုပညာရွင္ေတြ …။ ဇာတ္ပို႔ေတြကလည္း ဖိုးပါႀကီး၊ ေက်ာ္ေဖ၊ ခင္ေလးေဆြ …။ လူရြင္ေတာ္ေတြ ကလည္း စံမတူ၊ ေသာ္တာ၊ ပလာတာ၊ ေရႊ႐ိုး အားလံုး ဒိတ္ေတြႀကီး။ေတးဂီတက်ေတာ့လည္း တကယ့္ဂရိတ္ဆရာႀကီးေတြ … သီခ်င္းေတြ … ေနာက္ခံတီးလံုးေတြ … ႐ိုက္ေတာ့လည္း မႈန္ေရႊရည္ဟာ “အေျပာနဲ႔ အျပ” ကို သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အပိုအလိုမရွိ …။
ငယ္ငယ္က မႈန္ေရႊရည္ကို သံုးေလးခါထက္မနည္းၾကည့္ခဲ့ေပမဲ့ ဘာမွသိပ္မခံစားခဲ့ရဘူး။ ႐ုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕ငိုေနတာ ေတာ့ မွတ္မိေနတယ္ …။ ခုျပန္ၾကည့္ေတာ့မွာ ေၾသာ္ ..မႈန္ေရႊရည္ဆိုတာ ဒါေၾကာင့္ကိုးလို႔ …။
အႀကိဳက္ဆံုးအခန္းေတြကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခန္းေတြပဲ …။ ကို၀င္းဦးက အရက္ကို အစိမ္းျဖတ္လိုက္တယ္ …။ သားနဲ႔ သမီးေတြ အေပၚ ပိုၿပီးသံေယာဇဥ္ႀကီးလာတယ္ …။ တညမွာ ဇတ္ပြဲမစခင္ ကို၀င္းဦး အိပ္ယာေပၚ အသည္းအသန္လဲတယ္ …။ တေလွ်ာက္လံုး လက္ တြဲလာတဲ့ လူရြင္ေတာ္ဖို႔ပါႀကီးက အနားမွာ …။ ကို၀င္းဦး ဖိုးပါႀကီးကို ဘာလာလုပ္ေနတာလဲဆိုၿပီး အိပ္ယာထဲ လဲေနရာကေန တြန္းလႊတ္ လိုက္တယ္ …။ ဒီမွာ ဖိုးပါႀကီးက လက္တြဲခဲ့ၾကသူ မင္းနဲ႔ငါမွာ ငါဒီအခ်ိန္ မင္းနားမွာရွိရမွာေပါ့ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးေျပာျပတယ္ …။ အဲဒီမွာ ကို၀င္းဦးေျပာတဲ့စကားက … “ ဒီမွာ ကိုပါႀကီး က်ေနာ္ပဲ ေသေသ … ခင္ဗ်ားပဲေသေသ … ေသတာအေရးမႀကီးဘူးဗ် …။ အေရးႀကီးတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အႏုပညာလုပ္ငန္းေတြရပ္မသြားဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ …။ ဟိုမွာ က်ေနာ့္သမီးေလး ပရိသတ္ေရွ႕မွာကေနတယ္ …။ ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္အနားမွာရွိေနတာထက္ လူရႊင္ေတာ္ဖိုးပါႀကီးဟာ က်ေနာ့္သမီးျဖစ္တဲ့ မင္းသမီးေလးနားမွာ ရွိေနရမွာမဟုတ္ဘူးလား” တဲ့ …။
အတိအက်ဆံုး စကားလံုးေတြ မဟုတ္ေပမဲ့ … ဒါဟာ … ညက ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ မႈန္ေရႊရည္ ရဲ႕ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆံုး အခန္းနဲ႔ … စကားေျပာခန္းပါပဲ …။ ကို၀င္းဦးေျပာခဲ့တာ သူ႔သမီးေလးအတြက္သက္သက္မဟုတ္ဘူး …။ ဇာတ္သဘင္ေလာက … အႏုပညာေလာကသက္သက္အတြက္ လည္း မဟုတ္ဘူး … ။ အားလံုးပါေနတယ္ …။ “က်ေနာ္ပဲေသေသ … ခင္ဗ်ားပဲေသေသ … ေသတာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး …။ အေရး ႀကီးတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အႏုပညာလုပ္ငန္းေတြ ရပ္တန္႔မသြားဖို႔ … ” ဒါပဲ … ။
ဒီစကားေလးဟာ …က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မႈန္ေရႊရည္ကို ဂႏၳ၀င္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္လို႔ ခံစားရတယ္…။ ဂႏၳ၀င္ဆိုတာမ်ဳိးက ရာဇ၀င္ထဲ ပစ္ထား ခဲ့ရတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးလို႔လဲ ခံစားရတယ္ …။ ဂႏၳ၀င္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ဘ၀ေတြ … က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြအတြက္ “အလုပ္ လမ္းညႊန္ ….”။
ေလးစားရင္းစြဲျဖင့္ …လြမ္းပါတယ္ ကို၀င္းဦး …
ပန္းခ်ီ ရဲ၀င္းေအာင္၏ လက္ရာအား ဤ ေနရာ ယူသုံးထားပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
စာေရးသူနဲ.ထပ္တူခံစားရပါတယ္။စစ္ဗိုလ္၊စာေရးဆရာ၊ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္၊အဆိုေတာ္၊သီခ်င္းေရးဆရာ၊ဇတ္ညြွန္းေရးဆရာ၊ဒါရုိက္တာ၊အားကစားသမား၊ကဗ်ာဆရာ၊မဂ္ဂဇင္းထုတ္ေ၀သူ၊ေလယာဥ္ေမာင္း စတဲ.ေနရာတိုင္းမွာထူးခ်ြန္ခဲ.တဲ.ပါရမီရွင္ပါ။ အဲဒီအခန္းေလးကေတာ.အားလံးုအတြက္ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။
Yes, I am really respect this famous actor with many talents.The Author,the Actor,The ex- Air Force officer,the Company owner,The magazine Publisher,etc…..I still remember,him,once we have met in a Japanese Mitsui Chief Director’s house, in Sooniram Park,Kokine, last many years ago.We cannot find a standard man like him,with good prestige.