မွားျပီးရင္းမွား ၁
သားၾကီးေမာင္ေဇယ် ၊ ဇူလိုုင္ ၁၈၊ ၂၀၁၂
ဘုရားသခင္ရဲ႔ အမွားဆံုး လုပ္ရပ္ဟာ လူကိုဖန္ဆင္းခဲ့တာပါလို႔ ေျပာၾကရင္ ဖန္ဆင္းခံ လူသားေတြထဲမွာ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးသားၾကီးေမာင္ေဇယ်ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တာဟာ အမွားတကာ့အမွားဆံုးလို႔ဆိုရမွာပါ။
က်ေနာ္ဟာငယ္စဥ္က မၾကာခဏအမွားမ်ားျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႔ ေလ့က်င့္ခဏ္းစာအုပ္မွာ အမွားေတြ ဘလပြပါ။ အဲ က်ေနာ္စာအုပ္မွာ အမွားေတြ နည္းသြားရင္ ဒါမွမဟုတ္ အမွားေတြကို မေတြ႔ရဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါ တခုတခု အၾကီးအက်ယ္မွားေနျပီလို႔ က်ေနာ့္ဆရာက က်ေနာ့္ကိုမၾကာခဏေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာမသိလို႔မွားမိတာပါ။ မတတ္လို႔မွားမိတာပါ။
အဲဒီလို မၾကာခဏမွားရာမွတဆင့္ က်ေနာ္ဟာ မမွားရမေနႏိုင္ေအာင္မွားတတ္လာပါေတာ့တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အမွားကို က်ေနာ္ဟာ ေတာ္ေတာ္၀ါသနာ ပါလာပါေတာ့တယ္။ ဥပမာ ေက်ာင္းအခ်ိန္ဇယားမွားျခင္း ၊ ေလ့က်င့္ခဏ္းစာအုပ္မ်ား မွားထည့္လာျခင္း၊ ေက်ာင္းခြင့္တိုင္စာနဲ႔ ရည္းစားစာ မွားေပးျခင္းမ်ိဳးေတြေပါ့။
က်ေနာ္က ေက်ာင္းခြင့္တိုင္စာကို က်ေနာ္ၾကိဳက္ေနေသာ ေကာင္မေလးကို ေပးမိပါတယ္။ အဲဒါက သိပ္ျပသနာမရွိလွ၊ ရည္စားစာကို အပ်ိဳၾကီးဆရာမထံ ေပးမိျခင္းက ျပသနာ။ အဲဒီအမွားကို ဘယ္လိုလုပ္ေျဖရွင္းရပါမလဲ။
အဆိုးဆံုးက ရည္းစားစာရဲ႔ အစမွာ
“မိေရ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ မိေရ …”
လို႔ ေရးမိထားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ၾကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကလည္း မ မိမိေအာင္ ၊ က်ေနာ္ဆရာမနာမည္က ေဒၚမိမိခ်ိဳ။ အဲဒါျပသနာပါ။ ဆရာမက ခြင့္စာေတြေဖါက္ဖတ္ ျပီး က်ေနာ့္ဖက္ကိုလွမ္းၾကည့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ေခါင္းညွိတ္ျပီးေခၚလိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္္ကေကာ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ပါမည္နည္း ။
ဆရာမေခၚေတာ့ သြားရေတာ့တာေပါ့။ စာႏွစ္ေစာင္ကို သူ႔ေရွ႔မွာခ်ထားပါတယ္။ တခုက က်ေနာ္ခြင့္စာ၊ က်ေနာ္ၾကိဳက့္တဲ့ မိမိေအာင္က က်ေနာ္ကို ခြင့္စာလူၾကံဳပါးတယ္ထင္လို႔ ဆရာမထံေပးထားတာပါ။ ေနာက္တစ္ေစာင္က က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဆရာမကိုေပးမိတဲ့ ရည္းစားစာပါ။
“မင္းခြင့္စာတိုင္ထားတယ္ေနာ္ ”
“ဟုတ္ကဲ့”
“မင္းဘာျဖစ္လို႔ေက်ာင္းလာတက္တာလဲ”
“ဟို . . . . . . ”
“ဒီစာက ဆရာမကို ေပးဖို႔လား”
ဆရာမက က်ေနာ္ေပးလိုက္ေသာ ရည္စားစာကို လက္က ကိုင္ျပရင္း က်ေနာ့္ကိုေစ့ေစ့ ၾကည္ျပီးေမးပါတယ္။
“ဟို . . . ဟို . . .”
“သြားေတာ့ …”
ဆရာမ သြားခြင့္ျပဳလိုက္သည္ႏွင့္ခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ေနရာကို အျမန္ဆံုးေရာက္ေအာင္သြားပါတယ္။ ဆရာမ မ်က္နွာကို က်ေနာ္မၾကည္ရဲ။
ေနာက္သံုးလ ခန္႔ၾကာေသာအခါ က်ေနာ္္႔ဆရာမ အပ်ိဳၾကီး ေဒၚမိမိခ်ိဳ တစ္ေယာက္ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းက အလြန္ေအးေသာ အလြန္အရွက္ၾကီးေသာ ဆရာလူပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ မဂၤလာရက္သတ္မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။ အျခားအတန္းက ဆရာမတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကို ဆရာမမ်ား နားေနခန္းသို႔ေခၚကာ ဆရာမ်ားစံုရာ ေရွ႔မွာ ဘယ္သူမွမသိေစနဲ႔လို႔ ဆိုျပီး က်ေနာ့္ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေမးပါတယ္။
“ ဟိုဆရာ လူပ်ိဳၾကီး ရဲ႔ ရည္းစားစာကို နင္က ယူျပီးေတာ့ နင္႔ဆရာမ ေဒၚမိမိခ်ိဳကို ေပး ေပးတာလို႔ ငါတို႔ၾကားတယ္။ အဲဒါဟုတ္လား …” တဲ့
“ဟို . . . ဟို . . . မွား မွား မွား …”
“နင္မမွားပါဘူး သူတို႔ အတြဲက ေတာ္ေတာ္ေလးလိုက္ဖက္တယ္ဟဲ႔ ငါတို႔က သူတို႔ကိုျဖစ္ေစခ်င္တာ နင္မွန္ပါတယ္ …”
“အင္း . . . . က်ေနာ္ဘာမွ မေျပာနိုင္ပါ …”
က်ေနာ္ မွန္တယ္ဆိုရင္ တခုခုေတာ့ မွားေနျပီ လို႔ က်ေနာ္ဆရာက က်ေနာ့္ကို ေျပာဖူးတယ္မဟုတ္လား။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
