တူေမာင္ညိဳ ။ ဇြန္ ၁ ၊၂၀၁၂
ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအခ်က္ ၂ ခ်က္ကုိသာမူတည္ၿပီး က်ေနာ္႔သေဘာထားအျမင္မ်ားကိုတင္ျပပါမည္။
၁။ ဆႏၵျပမႈမ်ားအေပၚ အာဏာပုိင္အဆင့္ဆင့္၏ တုန္႔ျပန္ကုိင္တြယ္ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳး
၂။ ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ “စုိးရိမ္မႈ” ေသာကေဗဒ
ဤ ကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ယခုကဲ့သုိ႔ေရးသားတင္ျပရန္ ရည္ရြယ္ရင္းမရွိခဲ့ပါ။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု အထိေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေနမည္ဟုသာသေဘာထားခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ႀကီး ကုိယ္တုိင္ပြဲထြက္လာ ခဲ့ၿပီျဖစ္သျဖင့္ယခုကဲ့သုိ႔ ေရးသားတင္ျပလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဆႏၵျပမႈမ်ားဆုိသည္မွာ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ၊ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာလ်က္ရွိေနေသာ စက္မႈဇံုမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ ၂၄ နာရီ လွ်ပ္စစ္မီပံုမွန္ရရွိေရးဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ဆိုလိုပါသည္။
၁။ ဆႏၵျပမႈမ်ားအေပၚ အာဏာပုိင္အဆင့္ဆင့္ကတုန္႔ျပန္ကုိင္တြယ္ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳး
တကယ္ေတာ့ ဆႏၵျပမႈမ်ားကို မတတ္သာ၍သာ ယခုကဲ့သုိ႔ “လႊတ္” ေပးထားရသည့္သေဘာျဖစ္ပါသည္။ “ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ ေသာကိစၥမဟုတ္”ဟု အုပ္စုိးသူအစုိးရကၾကည့္ျမင္သည္။ “မျဖစ္ႏုိင္ေသးသည္မ်ားကို ဆႏၵေစာ အတင္းတြန္းအားေပးေဆာင္ရြက္ျခင္း” ဟု ျမင္သည္။
ဤအျမင္မွာ အုပ္စုိးသူအစုိးရမ်ား၏ အရုိးစြဲေနေသာ၊ တစ္ဖက္သတ္က်ေသာအျမင္သာျဖစ္သည္။ ဆႏၵျပမႈမ်ားသည္ ေပၚခ်င္ ၍ေပၚလာသည့္ကိစၥမဟုတ္။ လိုအပ္မႈအေၾကာင္း တရား တစ္ခု(သို႔မဟုတ္)အမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အက်ိဳးဆက္မွ်သာျဖစ္သည္။
အရင္းခံမူလအေၾကာင္းတရားသည္ လစာလုပ္ခနည္းပါးျခင္း၊ အလုပ္ခြင္သာယာမႈမရွိျခင္းႏွင့္လွ်ပ္စစ္မီးပံုမွန္မလာျခင္း စသည္ တို႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်က္မ်ားကို ဆႏၵျပေနေသာ အလုပ္သမားမ်ား ျပည္သူမ်ားဖန္တီးျခင္းလည္းမဟုတ္။ ယင္း အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား သည္ အလုပ္သမားမ်ားျပည္သူမ်ား၏ ေန႕စဥ္ေနထိုင္မႈဘဝကို ဆက္တုိက္ထိခုိက္လာၾကရသျဖင့္ ထိုသုိ႔ ထိခိုက္ခံစားမႈမ်ား၊ မေတာ္ မတရားမႈမ်ားကိုေျဖရွင္းေပးရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတာင္းဆိုလိုက္ၾကျခင္း သာလွ်င္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖင့္ယေန႔ျဖစ္ေပၚေနေသာ ဆႏၵျပမႈ မ်ား ေပၚ ေပါက္လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တစ္ဖက္က “ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ဒီမိုကေရစီအသြင္႑ာန္ကူးေျပာင္းကာစ ႏုနယ္ေသးေသာကာလတြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားမျပည့္စံု မႈမ်ားရွိေနဦးမည္”ဟုအေပ်ာ့ဆြဲႏွပ္ေၾကာင္းေျပာၾကားေနေသာ္လည္း အျခားတစ္ဖက္တြင္ အၾကမ္းဖက္ေနသည္၊ ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္။
သုိ႔အတြက္ ဆႏၵျပမႈမ်ားအေပၚ အာဏာပုိင္အဆင့္ဆင့္က တုန္႔ျပန္ကုိင္တြယ္ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳး (ေခ်ာ့နည္း/ေျခာက္နည္း၊ အႏု/ အၾကမ္း စသျဖင့္) ရွိေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တစ္မ်ိဳးတည္းသာျဖစ္ပါသည္။ ယင္းမွာ ဆႏၵျပလႈပ္ရွားမွန္သမွ် ရပ္ဆုိင္းသြားရန္ႏွင့္ ေခ်မႈန္းပစ္ရန္သာျဖစ္သည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ဆႏၵျပပြဲတြင္ပါဝင္သူမ်ားကို ေထာက္လွမ္ေရးက ဓါတ္ပံုရုိက္ယူထားၿပီး၊ ဓါတ္ပုံထဲပါသည့္ လူမ်ားကိုေခၚယူ စစ္ေဆးေမးျမန္းသည္။ အမွန္ေတာ့ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္တြင္ ရဲမွဴးက အမိန္႔စာေပးၿပီး ေခ်ာက္သည္။
ပုသိမ္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ခရုိင္ရဲမွဴးက ေခၚယူစစ္ေမးသည္။
ျပည္ၿမိဳ႕တြင္ ဆႏၵျပေနသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ရုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီးၿပီး ျပည္ၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္တြင္းတြင္ နာရီအတန္ၾကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီ အမတ္ ၄ ဦးက အာမခံျဖင့္လႊတ္ေပးလုိက္သည္မွာ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ျခင္းျဖစ္ သည္၊ တကယ္ေတာ့ ဆႏၵျပသူမ်ားက အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕တြင္စုစည္းလာသျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးရျခင္း ျဖစ္သည္။
သူတုိ႔ အဓိကစစ္ေမးသည္မွာ ဆႏၵျပမႈေနာက္ကြယ္တြင္ဘယ္သူရွိသလဲ၊ ဘယ္ပါတီပါဝင္သလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္သူလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္ကို စစ္ေမးသည္။
အုပ္စုိးသူအစုိးရမ်ားသည္ သူတုိ႔၏အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္အုပ္စုိးမႈ၊ သူတို႔ေပၚလစီမွားယြင္းမႈ၊ သူတို႔ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္၊ လစ္ဟာခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္းဆန္းစစ္သည္မရွိေခ်။
အခြင့္အေရးေတာင္းဆုိမႈ၊ ဆႏၵျပမႈ၊ သပိတ္ေမွာက္မႈဆုိသည္မွာ အုပ္စုိးသူအစုိးရမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္အုပ္စုိးမႈ၊ သူတို႔ ေပၚလစီမွားယြင္းမႈ၊ သူတို႔ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္၊ လစ္ဟာခ်က္မ်ားကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သဘာဝက်က်ေပါက္ကြဲေပၚထြက္လာရသည့္ အက်ိဳးဆက္ ရလဒ္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ယင္းျဖစ္ရပ္မ်ား(အခြင့္အေရးေတာင္းဆုိမႈ/ဆႏၵျပမႈ/သပိတ္ေမွာက္မႈ) ကိုသာ ရမယ္ရွာၾကသည္။ ယိုးမယ္ဖြဲ႔ၾက သည္။ တရားခံရွာၾကစၿမဲျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အုပ္စုိးသူအစုိးရမ်ား၏ သဘာဝျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆံုးေပၚေပါက္လာသည့္ တုန္႔ျပန္ကုိင္တြယ္မႈက ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ ဦးတင္ေအးက ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ဥကၠ႒မ်ား၊ အတြင္းေရးမွဴးမ်ားကို ဆင့္ေခၚၿပီး “ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒ”၊ “ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥပေဒ” မ်ားျဖင့္ “ဝမ္နိန္”ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ “လက္ခ်ာ” ရုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေရးပါတီဆိုသည္မွာ လူထုႏွင့္အစုိးရၾကား၊ အလုပ္သမားႏွင့္အလုပ္ရွင္ၾကားက ပြဲစားမဟုတ္သလို အက်ိဳးေဆာင္လည္း မဟုတ္ေခ်။ လူထုဘက္ကရပ္တည္ၿပီး လူထုလိုအပ္ခ်က္၊ နစ္နာခ်က္ေတြကို ကုိင္စြဲၿပီး လူထုေရွ႕က အေရးဆုိမည့္သူ၊ တုိက္ပြဲဝင္ရမည့္ သူသာျဖစ္သည္။
ယင္းအလုပ္ကိုႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားမလုပ္ေတာ့လွ်င္ ၊မလုပ္ႏုိင္ၾကေတာ့လွ်င္ ႏုိင္ငံေရးပါတီဘဝ၊ ႏုိင္ငံေရး သမားဘဝက ေလ်ာက်ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဦးတင္ေအးက ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ဥကၠ႒မ်ားအတြင္းေရးမွဴးမ်ားကုိဆင့္ေခၚ၍ “ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကို ဥပေဒႏွင့္အညီ ေဆာင္ ရြက္ေစရန္ ႀကီးၾကပ္ျခင္း၊ ႀကီးၾကပ္ေစျခင္းႏွင့္ လမ္းၫႊန္ျခင္း ” ဆုိသည့္ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၈ (ဋ) ႏွင့္အညီ “လက္ခ်ာ” ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
“စစ္တပ္”က အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ အစဥ္တစုိက္ပါဝင္ဦးေဆာင္ေနသကဲ့သုိ႔ “ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္” က လည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကို ႀကီးၾကပ္လမ္းၫြန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာ ယေန႔ဥပေဒတြင္းပါတီမ်ား၊ မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ဘဝသရုပ္မွန္တစ္ကြက္ပင္ျဖစ္သည္။
ဆႏၵျပမႈမ်ားစတင္ျဖစ္ပြားစဥ္ကာလက ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ လြႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အသံ ႏွင့္လႈပ္ရွားစုိးစဥ္းမွ် မၾကားရမျမင္ရခဲ့ပါ။ မ်ားမၾကာမီကာလမွသာၾကားလာရျခင္းျဖစ္ၿပီး “တရားဥပေဒနဲ႔အညီလုပ္ၾကပါ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပၾကပါ” ဆုိသည့္ “စတိ” သေဘာေျပာသည္ကိုသာၾကားရပါသည္။ ရရွိထားသည့္ “ပိစိေကြးအခြင့္အေရးကေလးေတြ ” ပြန္းသြား၊ ပဲ့သြားမည္ကို စုိးရိမ္၍လားမသိပါ။
ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနျဖင့္ ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ႀကီး လမ္းညြန္ေနသကဲ့သုိ႔ “လူထုႏွင့္အစုိးရအၾကား၊ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ ရွင္အၾကားအက်ိဳးေဆာင္အလုပ္၊ ပြဲစားအလုပ္” လုပ္မည္ေလာ။
“အက်ိဳးေဆာင္” ဆုိသည့္စကားလံုးမွာ ယေန႔တြင္က်ယ္ေနေသာစကားလံုးျဖစ္သည္။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရေခတ္တြင္ “အိမ္ၿခံေျမအက်ိဳးေဆာင္” ၊ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ဳိးေဆာင္” စသျဖင့္ ဟုိဟာကိစၥမွအစ- အိမ္ၿခံေျမေရာင္းဝယ္ေရးကိစၥမ်ား အလယ္ – အပစ္အခတ္ရပ္သည့္ကိစၥအဆံုး “အက်ိဳးေဆာင္” ဆုိသည့္ စကားလံုးသည္ လူသံုးမ်ားလွသည္၊ တြင္က်ယ္လွသည္။ ယေန႔အထိလည္း ေရပန္းစားကာ ခံုခံုမင္မင္သံုးစြဲေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
“အက်ိဳးေဆာင္” ဆုိသည့္စကားလံုး၏ အလုပ္သေဘာႏွင့္ အႏွစ္သာရမွာ တစ္ေခတ္တစ္ခါက လူသံုးမ်ားခဲ့ေသာ၊ တြင္က်ယ္ခဲ့ဖူးေသာ “ပြဲစား” ဆုိသည့္စကားလံုးႏွင့္ေၾကာင္းတူသံကြဲျဖစ္သည္။
“အက်ဳိးေဆာင္” ဆုိသည့္ စကားလံုး၏ မူလအနက္အဓိပၸါယ္သည္ လွပႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း “အက်ဳိးေဆာင္” ဆုိသည့္စကားလံုးသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေခတ္ကာလေအာက္တြင္ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေနရာေဒသအဖံုဖံုတြင္ က်င္လည္က်က္စားရေသာ “ဟုိဟာမေလး”သဖြယ္ ႏွစ္လိုဖြယ္မူလနဂုိရည္ပ်က္ျပားခဲ့ရေသာ ေဝါဟာရတစ္ခု ျဖစ္ ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒က ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကို “ႀကီးၾကပ္လမ္းၫြန္”မႈမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ မူလသဘာဝ၊ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ဦးတည္ခ်က္မ်ား ကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္ေစရန္သာျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီဘဝမွ ေလ်ာ့ခ်ေနျခင္းသာျဖစ္ သည္။
၂။ ဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ “စုိးရိမ္မႈ” ေသာကေဗဒ
“စုိးရိမ္သည္”ဆုိေသာအသံသည္ျပည္တြင္းကေရာျပည္ပကပါ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံျဖစ္ပါသည္။
ဆႏၵျပေနၾကသည့္ ျပည္သူမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္စုိးရိမ္ျခင္း(လံုးဝ) မဟုတ္ပါ။
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစုိးရ “ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားမွာကို စုိးရိမ္ျခင္း” ျဖစ္ပါသည္။ ဤသုိ႔ “စုိးရိမ္” ေနၾကသည့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပပုဂၢိဳလ္မ်ားကို က်ေနာ္သနားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔၏ “စုိးရိမ္မႈေသာကေဗဒ” ကုိ က်ေနာ္ရယ္ခ်င္ပါသည္။
“ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားမွာကိုစုိးရိမ္ျခင္း”ဆုိသည္မွာ စစ္တပ္ကျပန္လည္ အာဏာသိမ္းမွာႏွင့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္ ျပန္လည္က်ေရာက္သြားမွာကိုစုိးရိမ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားမွာကိုစုိးရိမ္ျခင္း”ႏွင့္ပတ္သက္၍ သမုိင္းရႈေဒါင့္၊ ဥပေဒရႈေဒါင့္မ်ားအရ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစုိ႔။
သမုိင္းရႈေဒါင့္
“ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္”ကုိ (ဗိုလ္ေနဝင္း) စစ္အုပ္စုက (၁၉၆၂ မတ္) အာဏာသိမ္းၿပီး၊ ဖ်က္သိမ္းပစ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇)ကုိပါ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အထိ က်င့္သံုးခဲ့ဖူးေသာ “ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္”ႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း မတူညီေသာ္လည္း ယခု တေက်ာ့ျပန္“ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္”ကို (ဗိုလ္သန္းေရႊ)စစ္အုပ္စုက စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ျဖင့္လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ပံုေဖၚေနသည္။“ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္”ဟုအမည္မတတ္ပါ။ “စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္” ဟူသည့္ ကုန္အမွတ္တံဆိပ္ (Brand)သစ္ကပ္ထားပါသည္။
ဤအခ်င္းအရာသည္ “ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားျခင္း” တမ်ိဳးပင္ မဟုတ္သေလာ။ ဥပေဒရႈေဒါင့္ ကတဖန္ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔။
ဥပေဒရႈေဒါင့္
စစ္တပ္ကျပန္လည္အာဏာသိမ္းမွာ၊ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္ျပန္လည္က်ေရာက္သြားမွာကိုမိတ္ေဆြတို႔မစုိးရိမ္ၾကကုန္လင့္။
စစ္အုပ္စုသည္ မိတ္ေဆြတို႔၏ ပူပင္ေသာက၊ ရတက္မေအး စုိးရိမ္ၾကရသည့္ကိစၥကို ႀကိဳတင္စဥ္းစားေျမာ္ျမင္လ်က္ ပုဒ္မ (၄၁၈) (၄၁၉) (၄၂၀) တုိ႔ျဖင့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ တရားဝင္အာဏာသိမ္းယူႏုိင္ရန္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) တြင္ထည့္သြင္းေရးသားျပ႒ာန္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။
ကုိင္း – သင္တုိ႔ ဘာကို၊ ဘာေၾကာင့္စုိးရိမ္ေနၾကဦးမည္နည္း။
ျပည္သူမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၊ လယ္သမားမ်ား၏ အခြင့္အေရးေတာင္းဆိုမႈမ်ား၊ ဆႏၵျပမႈမ်ားမွာ သင္တို႔ စိုးရိမ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မစိုးရိမ္ သည္ျဖစ္ေစ ဆက္လက္ေပါက္ကြဲေပၚထြက္ေနမည္သာျဖစ္သည္။
“မျဖစ္ႏုိင္ေသးသည္မ်ားကို ဆႏၵေစာ အတင္းတြန္းအားေပး ေဆာင္ရြက္ျခင္း” ဟုဆိုခ်င္လည္းဆိုၾကေပေတာ့။
ညြန္း
– ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ေမ ၃၀ ရက္။
– ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)
(Photos – Yangon Press International)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
