ရသေဆာင္းပါးစုံ

က်ေနာ္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ျခင္း

ဖုိးထက္
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၇၊ ၂၀၁၂
အခုတစ္ေလာ က်ေနာ္႔စိတ္ေတြ ေဖာက္ေဖာက္ေနသည္ဟုေျပာလွ်င္ ရူးေတာ႔မွာေပါ႔ဟု ထင္စရာရိွသည္။ က်ေနာ္ဆိုလိုခ်င္ေသာ သေဘာ က စိတ္အခ်ဥ္ေတြေပါက္ေနမိခ်င္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ အရာရာမွာ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္စရာေတြ မနည္းမေနာ ရိွမည္ထင္သည္။ က်ေနာ္တို႔လို ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္သူေတြအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား Passport အနီေလးကိုကိုင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရသည္မွာ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္စရာေတြ မ်ား လွသည္။

သံယံဇာတမ်ားတယ္ကြ..က်ေနာ္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တယ္။ ေမတၱာတရားနဲ႔ ၿပီးၿပည္႔စံုတဲ႔ ဗုဒၵဘာသာႏိုင္ငံဘဲ..စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တယ္။ ဘုရားေစတီ ေက်ာင္းကန္ေတြနဲ႔ ခင္မင္တတ္တဲ႔ လူမ်ိဳးေတြ ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံကြ..က်ေနာ္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တယ္..ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ငါတို႔သြားလည္ရင္ စိတ္ခ်ရပါ႔မလားလို႔ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ လာေမးရင္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တယ္။

က်ေနာ္ သီးမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ဆံုးက ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ခ်ိဳ႕ ျပဳမူေနထိုင္ပံုေတြ။ ဒီမယ္ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည္႔ ဘယ္ႏိုင္ငံသားမဆို သူ႔ႏိုင္ငံသူ ခ်စ္ၾကတဲ႔သူခ်ည္းဘဲ။ ဒါေလာက နိယာမဘဲမို႔လား။ သဘာ၀လဲ က်တယ္။

က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ညွပ္ထားတာ တရုတ္ၾကီးနဲ႔ ကုလားၾကီး။ တရုတ္ၾကီးကလဲ တရုတ္ေတြ ေကာင္းစားဖုိ႔ က်ေနာ္တို႔ဆီကေန ဘာရႏိုင္သလဲ ၾကည္႔မွာဘဲ မုိ႔လား။ ဒါကို သြားၿပီး က်ေနာ္တို႔က အျပစ္ေျပာလဲ အရူးေပါ႔ဗ်ာ။ ၾကားထဲကမွ ယန္းကီးေတြ လာလာၿပီး ကယ္တင္မွာလိုလို၊ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပလုပ္မွာလိုလို လုပ္တာလဲ ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ၿပီး ေမးခ်င္တယ္။ ရိုးသားလားလို႔။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွာ သူမ်ားႏိုင္ငံကို အခြင္႔အေရး၊ အခြင္႔အလမ္းမရဘဲ အကူအညီ အမ်ားၾကီး မေပးႏိုင္ဘူး။ မေပးဘူး။ အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတဲ႔ သူခ်ည္းဘဲ။

ႏိုင္ငံသားတိုင္း ႏိုင္ငံသားတိုင္းက ကိုယ္႔တာ၀န္ ကိုယ္ယူရမွာ။ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာလို႔ ေသာက္ၾကီးေသာက္က်ယ္ကြာလို႔ ခင္ဗ်ား ထင္ခ်င္ ထင္မယ္။ ဒီမယ္..က်ေနာ္ ေျပာတာက လမ္းဆံုေလးခြထြက္ၿပီး အစိုးရဆန္႔က်င္ျပဖုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံသား တာ၀န္ျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ ဘာျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္သူေကာင္းတယ္၊ ဘယ္သူမေကာင္းဘူး ဆိုတဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာတတ္တဲ႔ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ခင္ဗ်ား အျမဲျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးကို ၾကိဳးစားေနရမွာ။ ဒါဆို မင္းကေတာ႔ သိတယ္ေပါ႔လို႔ ခင္ဗ်ားက အေငၚတူးခ်င္ တူးမယ္။ က်ေနာ္သိေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ အဲဒီလို ၾကိဳးစားေနဖုိ႔က ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ တာ၀န္မို႔လား။ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံက ဘာျဖစ္ေနတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြက ဘယ္လို ဆိုတာ စိတ္မ၀င္စားလဲ ၀င္ကို ၀င္စားရမယ္။ ဒါ ႏိုင္ငံသားတုိင္း တာ၀န္ဘဲလုိ႔ က်ေနာ္ ယူဆတယ္ဗ်ာ။

ဟိုတစ္ေန႔က က်ေနာ္ စိတ္ထဲ ေထာင္းခနဲ႔ကို လူတစ္ဖက္သားကို ေဒါသေတြ ထြက္သြားတယ္။ အဲဒီေကာင္ေလးက အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ရၿပီးသား။ အညာသား။ ေနပံုထိုင္ပံု ရိုးပံုရိုးလက္ပါ။ လူမွဳဆက္ဆံေရး အေနနဲ႔ က်ေနာ္(တို႔) အတြက္ ဘာအဆိပ္မွ မရိွတဲ႔ ေကာင္ေလးပါ။ ဒါေပမယ္႔ ဟိုတစ္ေန႔က ဘယ္ကေန ဘယ္လို ဆက္စပ္တယ္ မသိ။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏိုင္ငံေတြ အေၾကာင္းဆက္စပ္ရင္းနဲ႔ က်ေနာ္က ငါတို႔ အားရင္ ပိုက္ဆံလဲ ပိုရင္ ဘာလီကၽြန္းကိုသြားလည္ၾကရေအာင္ကြာလုိ႔ ေျပာမိတယ္။ သူက အဲဒီကၽြန္းက ဘယ္မွာလဲဆိုလို႔ အင္ဒိုနီးရွားမွာလို႔ က်ေနာ္ ေအးေအး ေဆးေဆးေျဖပါတယ္။ ေႀသာ္ အင္ဒိုနီးရွားက ႏိုင္ငံအေတာ္ေသးေတာ္ေနာ္ အစ္ကို ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာေတာ႔ က်ေနာ္ စိတ္ေပါက္ၿပီဗ်ာ။

ဒီမယ္ဗ်..ခင္ဗ်ား က်ေနာ္႔ကို ေျပာခ်င္ေျပာမယ္။ သူ႔ဘာသာ မသိတာ အျပစ္လား။ သူ႔ထမင္းသူစားၿပီး နင္႔အပူလား ဆိုၿပီး က်ေနာ္႔ကို အျပစ္ေျပာခ်င္ ေျပာမယ္။ က်ေနာ္ လက္ခံတယ္။ ဒါ သူ႔အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ေခတ္ပညာတတ္ လူငယ္တစ္ေယာက္ ဘာလီကၽြန္းဆိုတာ ဘယ္မွာမွန္းမသိ။ အင္ဒိုနီးရွားဆိုတာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ အၾကီးဆံုးဆိုတာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွသားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ၿပီး မသိတာၾကေတာ႔ က်ေနာ္႔ဘာသာ လြတ္လပ္စြာ စိတ္ေပါက္မိတယ္ဗ်ာ။

သူ၀ါသနာပါတာဘဲ သူသိေတာ႔မေပါ႔လို႔ ခင္ဗ်ား က်ေနာ္႔ကို ေျဖသိမ္႔ရင္လဲ က်ေနာ္လက္ခံပါ႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ဗ်ာ သိသင္႔သိထိုက္တဲ႔ ဗဟုသု တဆိုတာ ဘယ္သူမဆိုရိွသင္႔တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားလဲ လက္ခံဗ်ာ။ အဲဒီေကာင္ေလးဆို အသက္က ၂၆ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အင္တာနက္ ေကာင္းေကာင္းသံုးတတ္တယ္။ Wikipedia ကိုေတာ႔ သံုးတတ္တဲ႔သူ ျဖစ္ရမယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆတယ္ဗ်ာ။

ဆိုပါေတာ႔ …စာေရးဆရာႀကီးေတြ၊ လူၾကီးသူမေတြ ခဏ ခဏ ေျပာ ေျပာေနတဲ႔ စာဖတ္က်၊ စာဖတ္က်ဖို႔။ ဘာစာေတြ ဖတ္ရမလဲ ။ စာဖတ္ ေတာ႔ ဘာရမလဲေမးတဲ႔ သူေတြကို က်ေနာ္ဘယ္လို မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ၾကည္႔ရေကာင္းမွန္းေတာင္မသိ။ ဒီလို အင္တာနက္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ အင္တာနက္ထဲမွာ တစ္ရက္ကို ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ေလာက္၊ ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ေပးဖတ္ရတာ နာရီ၀က္မၾကာပါဘူးဗ်ာ။

ေနာက္ဗ်ာ..က်ေနာ္႔မွာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရိွတယ္။ တစ္ရက္မွာ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေတြ မေကာင္းရာ မေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ဖို႔သြားၾကရင္းနဲ႔ ဆိုင္က ေကာင္မေလးကို (ကန္ေတာ႔ပါရဲ႕ ဆရာ) မင္း ဆရာဦးေအာင္သင္းသိလား လို႔ သူက ေမးလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဦးေအာင္သင္းေတာ႔ မသိဘူး အိမ္ေဘးက ေရစည္လွည္းတြန္းတဲ႔ ေအာင္၀င္းေတာ႔ရိွတယ္ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာလို႔ စိတ္ေတြဆိုး၊ ေအာင္သင္းေတာင္ မသိတဲ႔ ေကာင္မ ဘာညာဆိုၿပီး ျပသနာေတြ ရွာလို႔ က်ေနာ္တို႔ ျပန္လာခဲ႔ၾကဘူးတယ္။

ထားပါေတာ႔။ အဲဒီလို ဆုိင္မွာ ေယာက္က်ားေလး ဧည္႔သည္ေတြကို လက္ခံေတြ႔ရတဲ႔ ေကာင္မေလးက ဆရာဦးေအာင္သင္းမသိတာ အျပစ္လားဗ်ာ။ က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ရိွပါတယ္။ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ ရာထူး မေသးတဲ႔ အမွဳေဆာင္ အယ္ဒီတာပါ။ ခင္မင္ဖုိ႔ ခ်စ္ဖုိ႔လဲ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ သူ က်ေနာ္အလုပ္ လုပ္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ အိမ္ကိုေခၚၿပီး ဧည္႔ခံၿပီး စကားစျမည္ေျပာၾကရင္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ဖတ္စရာ စာအုပ္ ငတ္ေနတဲ႔ သူေတြဆိုေတာ႔ ခင္ဗ်ား ျပန္ရင္ ဖတ္ဖို႔ပါလာတဲ႔ စာအုပ္ေတြ ထားခဲ႔ဗ်ာလုိ႔ တစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္တယ္။ သူက ဘာဖတ္စရာမွ မယူလာျဖစ္ပါဘူးဗ်ာတဲ႔။ အင္းေလ ေလာေလာ၊ ေလာေလာ ထြက္လာရတယ္ ထင္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ ေဖာ႔ေတြးရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ဖတ္လက္စ ဆရာသိန္းေဖျမင္႔ရဲ႕ အေရွ႕က ေန၀န္းထြက္သည္႔ပမာ စာအုပ္ကို လွမ္းၾကည္႔ၿပီး ဟာ သိန္းေဖျမင္႔ဆိုတာ ဘယ္သူလဲဗ်ဆိုလို႔ စကားလမ္းေၾကာင္း ဇြတ္လႊဲခဲ႔ရပါတယ္။

ဂ်ာနယ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူက သိန္းေဖျမင္႔မသိတာက စားေသာက္ဆိုင္က ေကာင္မေလး ဆရာဦးေအာင္သင္းမသိတာထက္ ပိုအျပစ္ၾကီးတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ လြတ္လပ္စြာယူဆတယ္ဗ်ာ။

အခု ေနာက္ဆံုးေတြ႔တဲ႔ တစ္ေယာက္က်ေတာ႔ က်ေနာ္ ေဒါသထြက္တာ လြန္လား ခင္ဗ်ားဘဲ ဆံုးျဖတ္ေပေတာ႔။ အဲဒီတစ္ေယာက္က်ေတာ႔ က်ေနာ္တဲ႔ တိုက္ရိုက္စကားေျပာေနတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ဘယ္သူမွန္းမသိ က်ေနာ္ ၾကားရတာပါ။ က်ေနာ္ ဒီစာေရးေနတဲ႔ အခ်ိန္က ၀၂၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၁ ဗ်ာ။ ဦးသိန္းစိန္က ဧရာ၀တီ ပေရာဂ်က္ကို ရပ္ထားမယ္လို႔ ေျပာၿပီးသြားၿပီ။ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည္႔ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဧရာ၀တီ အေရးျဖစ္ေနတာ သံုးလေက်ာ္ၾကာသြားၿပီ။ အင္တာနက္မွာ၊ အျပင္မွာ ပလူပ်ံေနေအာင္ ျမင္ရ၊ သိေနရတယ္မုိ႔လား။

အဲဒီတစ္ေယာက္က မေန႔က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ဟန္တူသူကို ေမးေနတာ က်ေနာ္ ၾကားရတာ။ ဧရာ၀တီဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ဆည္ေဆာက္ေတာ႔ ဘာျဖစ္မွာလို႔လဲ၊ မေကာင္းဘူးလား။ ေအး ငါသိေတာင္ မသိဘူး ဟီး ဟီး ဟီး ဆိုၿပီး သူ႔ရီသံကို က်ေနာ္ ဆက္မၾကားလိုေတာ႔လို႔ ထြက္ေျပးလာခဲ႔တယ္။ ကိုင္း..က်ေနာ္လြန္သလား။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံသားေတြရိွေနတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ေနတဲ႔ က်ေနာ္မွားသလားဗ်ာ။ က်ေနာ္႔ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ေတြအခ်ဥ္ေပါက္လို႔….


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts

11 thoughts on “က်ေနာ္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ျခင္း
  1. ေျပာရအုန္းမယ္ဆရာေရက်မလဲစိတ္အခ်င္ေပါက္ေနတာ၊ ဆ၇ာေျပာတာေတြသေဘာတူပါတယ္၊ လူေတြကသိသင္ ့သိထုိက္ေတြေတာ ့သိသင္ ့တာေပါ ့၊ အေၾကာင္းအရာအကုန္လုံးေတာ ့မဟုတ္ဘူးေပါ ့၊ ကုိယ္ ့တုိင္းျပည္ရဲ ့အေရးၾကီးျဖစ္စဥ္ေတြ၊ ကုိယ္ ့လုပ္ငန္းတဲ ့ဆုိင္တဲ ့ဟာေတြ၊ နုိင္ငံတကာနဲ ့ပါတ္သက္တာ
    ေတြေရာတတ္နုိင္သေလာက္ေလ ့လာသင္ ့ပါတယ္၊အဲဒါေတြအားလုံးကလဲတနည္းမဟုတ္တနည္းနဲ ့ကုိယ္ေတြကုိလာပါတ္သက္နုိင္တာမုိ ့ပါ၊ေကာင္မေလးက ဦးေအာင္သင္းေတာ႔ မသိဘူးေျပာတာအပစ္မဟုတ္ဘူး၊
    သူတုိ ့ေတာင္စာသင္ဖုိ ့အေျခအေနမေပး၊ ဘဝအတြက္ခက္ခက္ခဲခဲရုန္းကန္ေနရတာ၊ သြားေမးတဲ ့
    သူကမွျပသနာအစစ္၊ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆုိေတာ ့ဆရာဦးေအာင္သင္းစာေတြဖတ္ျပီးမ်ဴိးဆက္သစ္တုိ ့တုိးတက္ရစ္ဖုိ ့မလုပ္ဘဲ၊မ်ဳိးဆက္သစ္တုိ ့မ်ဳိးျပဳတ္ရစ္ဖုိ ့သြားလုပ္ေနလုိ ့ဘဲ၊ၾသစေတးလ်ားမွာ၊က်မတခါကအာဖကန္နစၥတန္ကအသက္၃၀နီးပါးပညာတတ္လူငယ္တေယာက္နဲ ့ေတြ ့ေတာ ့သူကေျပာတယ္၊ဗမာျပည္ဆုိ
    တာတခါမွမၾကားဖူးဘူး၊မင္းတုိ ့တုိင္းျပည္ကရြာေလးလိုမ်ဳိး လားလုိ ့ေမးတာၾကံဳဘူးတယ္
    ၊ေနာက္အိႏၵိယကသူနာျပဳဆရာမတေယာက္ကသူတုိ ့နဲ ့အိမ္နီးခ်င္းနုိင္ငံျဖစ္တဲ့က်မတုိ ့
    ဗမာျပည္ကုိမသိဘူးတဲ ့၊ဘယ္ေလာက္ခံျပင္းဖုိ ့ေကာင္းလဲ၊ေနာက္ျပီးတရုတ္ျပည္မွာေတြ ့တဲ့
    တရုတ္တေယာက္ကၾကေတာ ့မင္းတုိ ့နူိင္ငံမွာရထားရွိလားလုိ ့က်မကုိ့ေမးတာခံခဲ ့ရဘူးတယ္၊
    ကဲဘယ္ေလာက္စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ဖုိ ့ေကာင္းလဲ၊ အရင္းစစ္ေတာ ့အျမစ္ေျမကဆုိသလုိဘဲ…..
    ဘယ္သူေတြမွာတာဝန္ရွိလဲအားလုံးသိမွာပါ…..

  2. ‘အဲဒီေကာင္ေလးက အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ရၿပီးသား။ အညာသား။ ေနပံုထိုင္ပံု ရိုးပံုရိုးလက္ပါ။ လူမွဳဆက္ဆံေရး အေနနဲ႔ က်ေနာ္(တို႔) အတြက္ ဘာအဆိပ္မွ မရိွတဲ႔ ေကာင္ေလးပါ၊’
    အဲဒီစာတန္းရဲ့ စာသားေ႐ြးခ်ယ္ပုံကိုေတာ့ ဖတ္ၿပီးစတ္မေကာင္း ၿဖစ္ရပါတယ္၊၊
    စာေရးသူရဲ့ေစတနာကို ေလးစားပါတယ္။

  3. အခ်ဥ္မေပါက္ပါနဲ ့ ဦးဖိုးထက္ရယ္၊ စီးပြားေရးနဲ ့ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး၀န္ႀကီးေတာင္ ၆ တန္းဘဲ
    ေအာင္တယ္လို ့ ဦးစိန္ေက်ာ္လႈိင္က (စစ္ဗိုလ္လူထြက္အစိုးရနဲ ့ျမန္မာ့စီးပြားေရး) မွာေရးထားတာေၾကာင့္ ဦးဖိုးထက္လိုႏိုင္ငံတကာအေတြ ့အႀကံဳရွိၿပီးသားလူက အနည္းဆံုး သမတ ရံုး၀န္ႀကီးေလာက္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား ကုန္းလမ္းပို ့ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ လိုင္တူခ်စ္သူမ်ားကို ဘယ္ဘတ္စ ကား (ကားထီးလား၊ ကားမလား) ကိုစီရမွာလည္းလို ့ေမးရင္ ? စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ဦးမွာလား ခင္ညာ။ တစ္ခုေတာ့မွာလိုက္မယ္၊ အထက္တန္းစာေရးေတာ့ ဘယ္ဌာနမွာမွ မေလွ်ာက္ပါနဲ ့၊ ဘာျပဳလို ့လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီ့ေနရာက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးမွ ခန္ ့လို ့ရတယ္တဲ့။

  4. ကိုဖိုးထက္ေရစာေတြအမ်ားျကီးဖတ္ျပီးအမ်ားျကီးသိထားရက္နဲ့မေကာင္းရာမေကာင္းေျကာင္းလုပ္ဖုိ့သြား
    တယ္ဆိုေတာ့ေအကိုက္နိုင္တယ္ဆိုတာမဖတ္မိလုိ့မ်ားလုိ့ေတြးမိရင္းက်ြန္မလည္းစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္
    မိပါရဲ့ေတာ္။

    1. Don’t piss off. He surely knows how to protect himself. He’s been reading a lot of books in his life.
      One thing I like about the author is at least he is honest about it.

  5. အနားမွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းညီမေလးမ်ားကို စာဖတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းရတိုင္း…. လူတိုင္းသိသင့္တဲ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေျခခံ ဗဟုသုတေလးကိုေတာင္ မသိတဲ့လူေတြနဲ႔ေတြ႔တိုင္း…. ငါကျမန္မာျပည္ကလို႔ေျပာတိုင္း ျမန္မာျပည္ ဘယ္နားမွန္းမသိတဲ့ Passenger ေတြနဲ႔ေတြ႔တိုင္း…. ျမန္မာဆိုတာနဲ႔ Junta Government ဆိုျပီး ေျပာတဲ့လူေတြနဲ႔ ေတြ႔တိုင္း……. ငါတို႔သြားလည္ရင္ safe ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ ေမးတဲ့ passenger ေတြကို ရွင္းျပရတိုင္း …… က်မ အျမဲ စိတ္အခ်ဥ္ေတြေပါက္ရပါတယ္။ ထပ္ျပီး စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္စရာကေတာ့…. အင္တာနက္ဆို facebook နဲ႔ email ပဲ သံုးရမွန္းသိတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႔ ကိုေတြ႔ရတိုင္းပါ…

  6. Because, they do not want to know, not care & force to shut down their self about their own country.Sometime they even a shame of their self that as they are part of Burmese.
    One day they will face the problem of not being like to be what their-self.
    Their mind is on the modern comfort material only.
    ေကာသလ အိမ္မက္ really come true, don’t you think.

  7. အင္း လြတ္လပ္စြာ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ခြင့္ရွိတာမို႔ ထပ္ျပီးေပါက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ….
    ဘာလီကၽြန္းဘယ္နားမွာ မရွိမွန္း သိတဲ့လူထက္စာရင္ UN တုိ႔ NGO တုိ႔ကုိ မသိတဲ့ တျခားႏိုင္ငံသားေတြဆုိ ဘယ္လုိမ်ားေျပာၾကမလည္းဗ်ာ… အဲ့ဒီလိုလူေတြလည္း က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးပါတယ္.. မနႏၵာ ေျပာသလို ျမန္မာႏိုင္ငံကို အာရွမွာ ရွိတာလားလုိ႔ေမးတဲ့တျခားႏို္င္ငံသားေတြ ကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္… ဘယ္နားမွာ ရွိမွန္းမသိလို႔ ကမာၻ႔ေျမပံုျပျပီး ဒါမွာ ငါတို႔ ႏို္င္ငံကြလုိ႔ ေျပာျပခဲ့ ရဖူးတဲ့ အျဖဴေတြ ကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္… အဲ အဲ့ဒီလူေတြက ပညာမတက္တဲ့လူေတြလုိ႔ေတာ့မထင္ၾကနဲ႔ေနာ္… အနည္းဆံုး ျမန္မာလုိေျပာရင္ေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး သားေတြပါဗ်ာ…. ျမန္မာျပည္သြားလုိ႔ Safe ျဖစ္ပါ့မလားတုိ႔၊ အဖမ္းခံရမလား (အစစ္ေဆးခံရမလား) လုိ႔ ေမးတဲ့ သူေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ… အဲ ဦးသန္႔ကို ေတာင္ မၾကားဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံျခားေတြလည္း ေတြ႔ဖူးပါေၾကာင္း….. အဲ့ဒီလူေတြကို က်ေနာ္ ပိုျပီးေတာ့ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ပါတယ္…. ေနာ္ကတခုကေတာ့ FB Password ေမ့သြားတာကို Google ကေနျပီး ဘယ္လိုျပန္လုပ္ရလည္း ဘာညာရွာတက္ျပီး Windows 32 or 64 bit လား ဆိုတာကို သိခ်င္ Google မွာရွာၾကည့္ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိရွာရမွန္းမသိဘူးဆုိတဲ့ ေခတ္ပညာတက္ ျမန္မာတေယာက္ကိုေတာ့ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ဆံုးျဖစ္ပါေၾကာင္း……..

    1. ကိုလီယိုေရ… က်မလည္း ပံုဆြဲျပခဲ့ရတဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမနည္းပါဘူး….. ဒါေပမယ့္ Australia မွာ ေလယာဥ္ေပၚတက္လာလာျခင္း က်မက Good morning Sir! လို႔ႏွဳတ္ဆက္တာကို က်မရဲ့ name tag က အလံကိုျမင္ျပီး မဂၤလာပါ လို႔ ျပန္ႏွဳတ္ဆက္တဲ့ Australian တေယာက္ေၾကာင့္ေတာ့ က်မေတာ္ေတာ္ အံၾသဝမ္းသာခဲ့ရပါတယ္….. ဒါေပမယ့္ အာရွႏိုင္ငံသား အခ်င္္းခ်င္းေတြက ျမန္မာကို မသိတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္စရာ ေကာင္းတာပါ။ ျမန္မာျပည္ဘယ္နားမွန္းမသိတဲ့ Malaysian ေတြ၊ ဗီယက္နမ္နဲ႕ျမန္မာကိုေတာင္ေရာေနတဲ့လူေေတြ၊ မေလးရွားက ျမန္မာျပည္ထက္ပိုၾကီးတယ္လို႔ လာျငင္းၾကသူေတြကိုေတာ့ ပထဝီေရာေလ့လာဘူးရဲ့လား လို႔ ျပန္ေမးရင္း က်မေတာ္ေတာ္ကို စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တာပါ.. အဲဒီလူေတြကႏိုင္ငံတကာ ေလေၾကာင္းလိုင္းမွာ လုပ္ေနတဲ့ crew ေတြပါ…. KL မွာဆို Jalan U Thant ဆိုျပီး လမ္းေတာင္ရိွပါေသးတယ္… ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါျမန္မာႏုိင္ငံသား ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တေယာက္ကိုဂုဏ္ျပဳျပီးေပးထားမွန္း ဘယ္ မေလးမွ(က်မေတြ႔ဘူးေသာ)မသိပါဘူး….. အင္း က်မလည္း တေယာက္ထဲ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနမိတာေတြ မ်ားေနရဲ့……..

  8. ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ခ်စ္ၾကတဲ့ ျမန္မာနုိ္င္ငံသားေတြဗ်ာ ေဟာလီေဒး ရတဲ့ အခါ တျခားနုိင္ငံကုိ သြားျပီး ေဟာလီးေဒးၾကမယ့္ အစား ျမန္မာျပည္ျပီး ေဟာလီးေဒးၾကပါလားဗ်ာ။ နုိင္ငံကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္ျပီး လုိအပ္တဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ အ၀ီစိတြင္းေလးတခုျဖစ္ျဖစ္၊အိမ္သာေလးတလုံးျဖစ္ျဖစ္၊ပညာသင္အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းေလးတခုခုျဖစ္ျဖစ္ ေဟာလီးေဒး မွာ သုံးမယ့္ ကုိယ့္ပုိက္ဆံေလးနဲ႔ လုပ္ေပးနုိင္ရင္ တႏုိင္ငံလုံးၾကီးကုိ မခ်စ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ တပုိင္တႏုိင္ေလးေတာ့ ခ်စ္ရာ ေရာက္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ဒီလုိပဲ ကုိယ္တတ္ႏုိင္သလုိ ခ်စ္ေနတာ ကုိယ့္ပုိက္ဆံေလး ကုိယ္ရွာနုိင္ကတည္းကပါဗ်ာ။တႏုိင္ငံလုံးကို က်ြန္ေတာ္တေယာက္တည္း မေျပာင္းလဲ့ႏိုင္ဘူးဆုိတာ သိကတည္းက လုပ္လုိ႔ရတဲ့ ဘက္က ရတဲ့နည္းနဲ႔ ကြန္ေတာ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ရပ္ရြာ ပတ္၀န္းက်င္၊အုပ္စု၊ျမုဳိနယ္ စသည္ စသည္ ျဖင့္ တတ္နုိင္သလုိ႔ ပရဟိတေလးကို ခ်ဲ႔လုပ္သြားရင္လည္း ကုိယ့္နုိင္ငံကုိ ပုိတုိးတုိးျပီး ခ်စ္ရာေရာက္နုိင္တာပဲဗ်ာေနာ။ အားလုံး လက္ေတြ႔က်က် ကုိယ့္နုိင္ငံေလးကို ခ်စ္နုိင္ၾကပါေစဗ်ာ။

  9. it is partly due to education system in burma. all we do is memorize. there is no critical thinking, discussion, projects to be done on your own. i stayed in burma till I finished high school. all we did was memorize that’s all. we are not discussing good books in class.
    people do not readbut sometimes it s not their fault. books are expensive and people have to work hard to eat.
    it will take a long time to fix thing but we cab get better. let s not lose hope.

Comments are closed.