ေဖေဖာ္၀ါရီ ၇၊ ၂၀၁၂
ဒီေန႔လုိင္းေပၚမွာ ဥေရာပဘက္မွာသီတင္းသုံးေနတဲ့ မိတ္ေဆြဘုန္းႀကီးတပါးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ သူနဲ႔ ကုိယ္နဲ႔က ဟုိး ငယ္ငယ္ ကုိရင္ ေလးဘ၀ထဲကအတူေနလာၾကတာမုိ႔ ေျပာမနာ ဆုိမနာ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြပါ။ ၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ သူက အိႏၵိယေရာက္သြားၿပီး ကုိယ္ က ထုိင္းဘက္ကုိေရာက္သြားတယ္။ အဆက္ျပတ္သြားတယ္ဆုိပါေတာ့။ ကုိယ္အေမရိကားေရာက္မွ ကုိထြန္းထြန္း (Albany) က ကူညီလုိ႔ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ရေတာ့မွ အဆက္အသြယ္ျပန္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ သူက အႏၵိယမွာ သီတင္းသုံးေနဆဲ။မိမိအေမရိကားေရာက္ၿပီး (၂) ႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ ဒုကၡသည္အစီအစဥ္နဲ႔ သူလည္း ဥေရာပကုိေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ မိတ္ေဆြဆရာ ေတာ္က ထူးထူးျခားျခားစကားဆုိလာပါတယ္။
“ေအးကြာ ႏုိင္းငံျခားေရာက္မွ အကူအညီေတာင္းတဲ့သူေတြေပါမွေဟ့။ မိတ္ဆက္ၿပီး အကူ အညီေတာာင္းတဲ့သူ။ ပိုက္ဆံအိပ္ေပ်ာက္သြားလို႔ အကူအညီေတာင္းတဲ့စာ၊ အိမ္ေျပာင္းရမွာမို႔ အကူအညီေတာင္းတဲ့စာ၊ မိတ္ေဆြဘုန္းႀကီးတပါးက ခ်င္းျပည္နယ္မွာေက်ာင္းထိုင္ေနတာ သြားေရးလာေရးခက္ခဲလို႔ ကား၀ယ္ခ်င္လို႔ အလွဴခံတဲ့အီးေမးလ္၊ သူ႔အရင္က ဟန္းဖုန္းတလုံး ပူဆာတဲ့ အီးေမးလ္၊ ဒစ္ဂ်ီတယ္ကင္မရာလို ခ်င္လို႔ ပူဆာတဲ့သူ၊ ကြန္ျပဴတာအေဟာင္းေလးရွိရင္ စြန္႔က်ဲပါလို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့သူ၊ အဲဒီအရင္က ကေလးေက်ာင္းစရိတ္မရွိလို ့ အကူအညီ ေတာင္းတဲ့အီးေမးလ္၊ အဲဒီအရင္က အက္ဖ္အာအာအိုလုပ္ခ်င္လို ့ေငြလိုလို ့အကူအညီေတာင္းတဲ့အီးေမးလ္နဲ႔ တျခား ေတာင္းတဲ့ ရမ္းတဲ့ အီးေမးလ္ေတြက စုံပါေပ့ကြာ” တဲ့။
တတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ လွဴေနရတာပါဘဲ။ ငါ့မလဲ ေက်ာင္းမေနႏုိင္တဲ့ကေလးေတြ ေက်ာင္းထားေပးရ။ စြန္႔ပစ္ခံ သက္ႀကီး ရြယ္အိုးမ်ားလုိ လစဥ္လွဴတဲ့အလွဴေတြအျပင္ ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာၿပီး ဟုိလွဴရ ဒီလွဴရ စုံေနတာပါဘဲကြာ။ မိဘေနမေကာင္းတာေတာင္ သိပ္မေထာက္ပံ့ႏုိင္ဘူး။ လွဴရလုိ႔ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံၿခားမွာေနတယ္ဆုိၿပီး အထင္ႀကီးေနၾကလုိ႔ပါကြာ။ တကယ္ေတာ့ အစုိးရက ငါ့ကုိေထာက္ပံ့ေငြက ေနထုိင္ရ႐ုံေလာက္ပါ။ အဲဒီအထဲက ၿခဳိးျခံေႁခြတာ လွဴဒါန္းေနရတာပါကြာ။ ခ်မ္းသာလုိ႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ ၿငီးရွာပါတယ္။ ၿငီးလည္း ၿငီး ေလာက္ပါေပတယ္။ အရင္အိႏၵိယမွာေနတုန္းကလည္း ထုိနည္းေကာင္းပါဘဲ။
အကူအညီေတာင္းသူေတြမ်ားေၾကာင္း အငတ္ခံၿပီး အကူအညီေပးေၾကာင္း သူ႕သတင္းေတြၾကားေနရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕မ်ားဆုိ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ သိတာလည္းမဟုတ္၊ ျမင္လည္းမျမင္ဘူး။ နတ္လမ္းညႊန္မႈေတြေၾကာင့္ တကၠစီငွားလာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္မွ တကၠစီဖုိး ဘုန္းႀကီးဆီ မွာေတာင္းၿပီးေပးတဲ့သူကလဲ ရွိရဲ႕။
ဘုန္းႀကီးဆီေရာက္ရင္ ေသခ်ာေပါက္အဆင္ေျပမယ္ဆုိတာ တြက္ထားၾကပါတယ္။ အဲသေလာက္ အပူသည္ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္အားကုိးမႈခံရတဲ့ မိတ္ေဆြဘုန္းႀကီးပါ။ အလိမ္ခံရတာေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိတယ္လုိ႔ ရင္ႏွီးတဲ့ဒကာတေယာက္ကလည္း ေျပာျပဘူးပါတယ္။
“ေအးကြ ငါက သူတုိ႔ကုိ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ေတာ့ မကူညီႏုိင္ဘူး။ ကူညီနိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း ငါကမခ်မ္းသာပါဘူးကြာ။ ခ်မ္းသာတဲ့ နိုင္ငံေရာက္ေပမဲ့ ငါကမခ်မ္းသာပါဘူး။ ပါးစပ္သြက္မွ အသျပာလွဴသူကလည္း ေပါတာ၊ ငါက အလွဴခံဘို႔ အေျပာအေဟာ၀ါသနာကလည္း မပါ။ ဘယ္သူကိုမွလဲ တခါမွမေျပာဘူး။ မေဟာဘူး။ ရပ္တည္လို႔ရသမွ် ရပ္တည္မယ္၊ ရပ္တည္လို႔ မရသည့္အဆုံး လူ၀တ္လဲ အလုပ္ လုပ္မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားတယ္။ အတိတ္ကံနည္းခဲ့လို႔ မြဲေနရတဲ့ဘ၀။ ေနာင္ဘ၀မမြဲရေအာင္ လိုတရေအာင္ တတ္ႏုိင္သမွ် အလွဴဒါန ေလးေတာ့ျပဳကြာလုိ႔ ဆုံးမရွာပါတယ္။
သူ႔စကားနားေထာင္ၿပီး ေလပူေတြကုိ ခပ္ျပင္းျပင္းမႈတ္ထုတ္မိပါတယ္။ ႏုိင္ငံၿခားမွာေနတဲ့ဘုန္းႀကီးဘ၀ (အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္ဘ၀) ကလည္း ဘာမွမထူးပါဘူးဘုရား။ အျခားေနရာဌာနေတြမွာ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းရပ္တည္ေနၾကတယ္ဆုိတာမသိေပမဲ့ တပည့္ေတာ္လည္း ရပ္တည္ႏုိင္ ဘုိ႔အတြက္ေတာ့ ဒီလုိဘဲ ကုိယ့္ဖာသာရွာၾကံဖန္တီးေနရတာပါဘုရားလုိ ့စိတ္ထဲကဘဲ ေလ်ာက္ထားလုိက္ပါတယ္။
ဒုကၡသည္ဘ၀ကလာတဲ့ဘုန္းႀကီးမုိ႔ထင္ပါရဲ႕။ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ဘဲ ေရာက္ရာဘ၀မွာ ဆုံးဆည္းေနရတာမုိ႔ ဒုကၡေတြကမကုန္ေသး၊။ ၾကဳံေန ဆဲ။ ရဟန္းဘ၀ေလးကုိ ျမတ္ႏုိးလွတာမုိ႔ အသြင္မေျပာင္းရေအာင္ မနည္း႐ုန္းကန္ၿပီးတြယ္ဖက္ထားရတယ္ဆုိတာ ကုိယ့္ရဟန္းအခ်င္းခ်င္းမွ သိၾကတာပါ။ မိတ္ေဆြဘုန္းႀကီးေျပာသလုိ ရပ္တည္လို႔ရသမွ် ရပ္တည္မယ္၊ ရပ္တည္လို႔မရသည့္အဆုံး လူ၀တ္လဲ အလုပ္လုပ္မယ္လုိ႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားတာကေတာ့ သူနဲ႔ ကုိယ္နဲ႔ အေတာ္ေလးတုိက္ဆုိင္တယ္။ ကုိယ္ကလည္း သူမ်ားအတြက္သာ အလွဴခံရဲတာ။ ကုိယ့္အ တြက္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာမွမေျပာရဲ။ ဆက္ၿပီး ေလ်ာက္ထားမိပါတယ္။
စေန တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြလာမွာေပါ့ေနာ္လုိ႔ ေလ်ာက္ထားမိပါတယ္။ အခု ငါေနတဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရွ႕မွာ ခရစၥ ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းရွိတယ္။ စေန တနဂၤေႏြေန႔ေတြဆို သူတို႔ဘာသာ၀င္ေတြဘုရားရွိခိုးလာၾကတာ ကားေတြျပည့္ေနတာဘဲ။ ငါေန တဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဥပုသ္ေန႔လဲ လူမလာဘူး။ စေန တနဂၤေႏြလဲ သီလယူ တရားနာဖုိ႔ လူမလာဘူး။ အလုပ္မအားဘူးေျပာတာဘဲ။ ဘယ္တတ္ႏုိင္ မလဲကြာ။ ကုိယ္က ဘယ္ေလာက္ေဟာေျပာသင္ၾကားေပးခ်င္ေပမဲ ့ သင္ယူခ်င္တဲ့သူကလည္း ရွိအုံးမွကုိးကြတဲ့။ မင္းကမွ စေန တနဂၤေႏြေန႔ တုိင္း ကေလးေတြကုိစာသင္ေပးေနရေသးတယ္။ ကံေကာင္းတယ္မွတ္တဲ့။
(စေန တနဂၤေႏြ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမလာတာကေတာ့ သူ႔အိမ္ကဘုရားမွာဘဲ ဘုရားရွိခုိး ကုသုိလ္လုပ္ေနလုိ႔ျဖစ္မွာပါ။ ခရစ္ယာန္ေတြအိမ္ မွာက ဘုရားစဥ္မွမရွိတာ။ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းသြားေပါ့။ ဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒီလုိေလးေတာ့လည္း ေလ်ာ့ေတြးအုံးမွေပါ့ဘုရား)
တင္ပ ဘုရား။ ကံေကာင္းတယ္လုိ႔ဘဲ မွတ္လုိက္ပါမယ္ဘုရား၊ ဆရာေတာ္နဲ႔က တူတာေတြ တုိက္ဆုိင္တာေတြမ်ားလြန္းလုိ ့ အံ့ၾသမိပါတယ္ ဘုရား။ တခုဘဲေလ်ာက္ထားပါရေစဘုရား။ ရဟန္းဘ၀ေလးကုိေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မစြန္႔လႊတ္ပါနဲ႔ဘုရား။ ဘာသာေရးကုိ စိတ္၀င္ စားသူေတြ၊ သဒၶါတရားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သင္ယူလုိတဲ့သူေတြ တေန ့ရွိလာအုံးမွာေပါ့ဘုရား။ ႀကဳိးစားၿပီးသာသနာျပဳပါလုိ ့ (ႏႈတ္ခမ္းပ့ဲျခင္း) အားေပးလုိက္ပါရေစဘုရား။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
