>
ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၁
ဧရာ၀တီ၏အလွ်င္အား တန္႔ေအာင္ျပဳသူမ်ားကို ျပည္သူတုိ႔၏ ညီညြတ္ဆႏၵအားျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းေအာင္ ျပဳႏိုင္ခဲ့ၾကေပၿပီ။ ဒီအတြက္ အားလံုးက လိွဳက္လဲွစြာ ႀကိဳဆုိခဲ့ၾကသည္၊ ခ်ဳိင္းနား (china) မွ လြဲ၍ အားလံုးနီးပါးဟုဆုိႏိုင္သည္။ ေကာင္းေသာလုပ္ရပ္ဟုလည္း ျမင္ၾကသည္၊ မွန္ ေသာ အဆံုးအျဖတ္ဟုလည္း သံုးသပ္ၾကသည္။ တခ်ိန္က အရင္းရွင္ကိုဆန္႔က်င္ရာမွ ကိုယ္တုိင္ အရင္းရွင္ျဖစ္လာေသာ အျခားျပည္တြင္းေရး ၀င္မစြတ္ေရးမူကို ေအာ္ဟစ္တတ္ေသာ တ႐ုတ္ျပည္ကမူ ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ေနမည္မွာ ဧကန္။
အေၾကာင္းေသာ္ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံက ေလာေလာဆယ္ခ်မ္းသာေသာ ႏိုင္ငံႀကီးကို ျငင္းဆုိျပလုိက္ေသာေၾကာင့္ပင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမၼတ ႀကီး၏ လုပ္ရပ္ဟုဆိုဆို၊ အစိုးရ၏အျပဳအမူဟုေခၚေခၚ၊ ျမန္မာတဦးအေနႏွင့္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိရမည္သာ။ အျခားကုန္စည္ သံယံ ဇာတေတြကို ထင္တိုင္း ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားပစ္ျခင္းထက္ ယခုဧရာ၀တီကိစၥသည္ ျမန္မာျပည္၏ အသက္ေသြးေၾကာကို ေရာင္းခ်လုိက္ ျခင္းကိစၥ မဟုတ္ပါေလာ။
သို႔နယ္ ႀကိဳဆုိရေသာ္ျငား အျပည့္အ၀ ၀မ္းမသာႏိုင္၊ ေခတၱ ဆိုင္းင့ံယံုသာဟု သမၼတကိုယ္တုိင္ေျပာယံုမက၊ ကိုယ္သာဖုိ႔အေရး ေပသီးတြက္ ေလ့ရွိေသာ တ႐ုတ္အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ႏွင့္ အသံေတြထြက္ေနခဲ့ၿပီ၊ ေရွ႕ေရးရင္ေလးဖြယ္ပင္။ ပို၍စိတ္မေအးရ သည္က ဒုတိယဧရာ၀တီဟုဆိုရမည့္ မ်ဳိးဆက္အလွ်င္ျဖစ္သည့္ (၈၈) မ်ဳိးဆက္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ အမ်ား အျပား အက်ဥ္းခ်ထားဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ျမစ္မင္းဧရာသည္ သဘာ၀စြမ္းအင္တုိ႔ျဖင႔္ အမိေျမကို အလုပ္အေကြၽးျပဳသကဲ့သို႔ ပညာခြန္အား စသည္တုိ႔ျဖင႔္ အလုပ္အေကြၽးျပဳၾကမည့္ လူငယ္လူရြယ္တုိ႔သည္ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္တားျမစ္ခံထားရသည္မွာ ေစ့ေစ့ ေတြးေလ နစ္နာေလပင္။ သူတို႔၏စြမ္းရည္မ်ား အရြယ္မ်ားသည္ အလဟႆအကုန္ခံေနရေပသည္။
အားႏွင္႔မာန္ႏွင္႔စီးဆင္းရမည့္ လူသားရင္းျမစ္အဟုန္သည္ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔၏ အေႏွာက္အယွက္အဟန္႔အတားမ်ားအျဖစ္္၌ ႏွိပ္ကြပ္ခံ ထားရသည္မွာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ နစ္နာလွပါဘိေတာင္း။
နယ္ခ်ဲ႕ဟုဆိုေသာ ၿဗိတိသွ် အစိုးရသည္ သူ႔အားဆန္႔က်င္သူမ်ားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ေစကာမူ၊ စစ္အစိုးရႏွယ္ မရိုင္း။ “ဤသူတို႔သည္ တခ်ိန္တြင္ တုိင္းျပည္အေရးကို ေဆာင္ရမည့္သူမ်ား”ဟု သိျမင္ကာ ရာဇ၀တ္သားမ်ားႏွယ္ မဆက္ဆံ၊ ေထာင္ထဲတြင္ ေအကလပ္၊ ဘီက လပ္စသည္ျဖင့္ အဆင့္အလုိက္သတ္မွတ္၍ ရသင့္ေသာအခြင့္အေရးတုိ႔ကို ေပးခဲ့ေလသည္။ ယခုအာဏာရွင္တို႔ကမူ အခြင့္အေရးေပးဖုိ႔ ေ၀းစြ၊ “ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား” ဟုပင္ ေခၚဆုိရန္ ၀န္ေလးေနၾကသည္။ ခုိးသား မုဒိန္းတို႔ႏွင့္ အတူထားယံုမက ဥပေဒကိုခ်ဳိးေဖာက္သူမ်ားဟု ထင္ျမင္ေအာင္ ၀ါဒျဖန္႔ေသးသည္၊ရင္နာဖြယ္ပင္။
တကယ့္ေကာက္က်စ္ အႏိုင္က်င့္မူပင္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ပ်က္ျပားေစရန္၊ ခံႏိုင္ရည္ကို ကုန္ခန္းေစရန္၊ ေနာင္ အံမတုရဲ၊ ဒူးေထာက္ေစရန္ ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ မမွ်ေအာင္ စီရင္ယံုမွ်မက ေ၀းလံေခါင္ျဖားေသာ အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီကုိ ပို႔ျပစ္သည္မွာ၊ နယ္ခ်ဲ႕ထက္ပင္ ဆုိးယုတ္ေခ် ေသးသည္။
ကုလသမဂၢႏွင္႔ ႏိုင္ငံတကာ ျပည္တြင္းျပည္ပကပါ ၀ိုင္း၀န္းေတာင္းဆုိသည့္အခါတိုင္း ရာဇ၀တ္ျပစ္ဒဏ္သားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ အနည္း ငယ္ ဟန္ျပလႊတ္ေပးေလ့ရွိသည္။ သည့္ႏွယ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳဖန္မ်ားေသာအခါ စစ္အစိုးရသည္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကို ျပန္ေပးကဲ့သို႔ ဆြဲထား သည္ဟု သတ္မွတ္လာၾကေတာ့သည္။ မၾကာမီကပင္ ကုလကိုယ္စားလယ္ ေသာမစ္အုိးေဟးကန္တာနားက ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရန္ ႏိုင္ငံတကာကို အေရးဆုိဖုိ ဓားစားခံမ်ားအျဖစ့္အသုံး မခ်ရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္၊ လက္ရွိအစိုးရသည္ အာဏာရွင္၏ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အစိုးရျဖစ္၍ ျပဳမူက်င့္ႀကံပံု မျခားနား၊ သူတို႔အေရးႀကံဳ၍ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံတကာကို မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရန္လုိမွျဖစ္ေစ ထင္ရွားေသာေခါင္းေဆာင္ အနည္းငယ္ကို လႊတ္ေပးေယာင္ျပဳခဲ့ၾကေလသည္။
သည္လိုႏွင့္ အမိတိုင္းျပည္သည္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ အခ်ိန္ကုန္ လူပန္းႏွင့္ ေအာက္တန္းေနာက္တန္းေရာက္ခဲ့ရေပသည္၊ အာဏာရွင္တုိ႔ကမူ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္မျမင္၊ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ ညာေၾကာင့္ႏွင့္အေၾကာင္းေတြျပကာ ထင္ရာစုိင္းခဲ့ၾကေလသည္။ ကိုယ္မစြမ္းဘဲ စြမ္း မည့္သူမ်ားကို ႏိုင္ထက္ကလူ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ျခင္းသည္ တုိင္းျပည္၏ အညြန္႔ အဖူးတုိ႔ကို ခ်ဳိးျပစ္ေနျခင္းသာ၊ ျပည႕္အလွ်င္ကို တားျမစ္ ေနျခင္းသာ။ သယံဇာတတို႔ကို သံုးျဖဳန္းျဖစ္ျခင္းထက္ လူသားမ်ဳိးဆက္ကို ဆြံ႕အေအာင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းက ပို၍အျပစ္ႀကီးသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနၾကမူကို လက္ခံသင့္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ အမ်ားက ေတာင္းဆုိေနၾကသည့္တုိင္ ျမန္မာလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥကၠဌ ဦး၀င္းျမ၏စကားၾကားလိုက္ရေသာ အခါ စိတ္ပ်က္ ဖြယ္ပင္။ တသုတ္လႊတ္ၿပီးၿပီပဲ ေနာက္တသုတ္လႊတ္ရန္ေတာင္းပန္ဖုိ႔ရာ အစုိးရကို အားနာဟန္ပင္ေျပာသြားေလသည္။ တကယ္ငဲ့ညာ အားနာရမွာက အျပစ္မဲ့အက်ဥ္းခ်ခံထားရေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခံေနရသူမ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား။
တဖန္ သမၼတအၾကံေပး ဦးကိုကိုလႈိင္ဆုိသူ၏ စကားကလည္း လႊတ္ခ်ိန္တန္ရင္လႊတ္မွာေပါ့တဲ့။ လႊတ္ခ်ိန္တန္ျခင္း မတန္ျခင္းကို ဥပေဒက မဆံုးျဖတ္ပဲ အာဏာရွင္ေတြ၏ သေဘာအတုိင္းသာဟု ဆုိလုိရိပ္မုိ႔ ျပည္သူအက်ဳိးရွိရန္ေပးမည့္ အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ႏိုင္ဟု စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ျဖစ္ရျပန္သည္။
အခုတဖန္ အန္အယ္လ္ဒီကို လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္ေစကာ ကိုယ့္ဘက္သားအျဖစ္ ခ်ီၿပီး တုပ္ၿပီးမွ (၈၈) မ်ဳိးဆက္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြကို လႊတ္ေပးမည့္ဟန္ပင္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ၏အင္းအားကို ယူလိုရိပ္ပင္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္လည္း အတြင္းစည္းမွ၀င္၍ ျပည္သူ႔အခြင့္အေရးဧရိယာကိုခ်ဲ႕ထြင္ရာတြင္ ထုိယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အ က်ဥ္းက်ေနသူမ်ား လႊတ္ေျမာက္ေရးသည္ ဦးစားေပးတစ္ခုျဖစ္မည္မွာ ယံုမွားဖြယ္မရွိေျခ။
ထုိသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီက သင့္ေလ်ာ္မည္ထင္ေသာ သူ႕နည္း သူ႔လမ္းျဖင့္အားထုတ္ေနျခင္းကို ဆုိင္းငံ့ ရပ္ၾကည့္မေနပဲ၊ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ျပည္သူလူထုကလည္း ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီးစေသာ (၈၈) လူငယ္မ်ား၊ အရွင္၀ိရသူ၊ အရွင္ဂႏၻီရ စေသာ ရ ဟန္း အာဇာနည္မ်ား၊ ခြန္ထြန္းဦး စသည္ တုိင္းရင္းသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို “တုိ႔အေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ရင္း အက်ဥ္းက်ခံသူမ်ားပါ တကားဟု နားလည္စာနာ၍လည္းေကာင္း၊ သူတုိ႔လႊတ္ေျမာက္ေရးကိုလည္း တို႔တစ္ေတြေဖးကူသင့္ပါ တကား၊ သူတို႔တေတြ၏ တိုင္းျပည္ အတြက္ ေပးဆပ္ႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္သတၱိတို႔အား အလဟႆ အာဏာရွင္တို႔၏ ျဖဳန္းတီးပစ္မႈကို ခံေနၾကရွာပါတကား”ဟု နက္နက္နဲနဲ သိျမင္ကာ လြတ္ေျမာက္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈအဟုန္ကို ျမင့္တင္သင့္ၾကေပသည္။
တိဘတ္ျပည္မွ မိမိတို႔ခႏၶာကိုမီး႐ႈိ႕ဆႏၵျပသြားေသာ တိဘတ္ျပည္လႊတ္ေျမာက္ေရးႀကိဳးပမ္းၾကသည့္ ရဟန္းေတာ္သီလရွင္မ်ား၏ အ ေၾကာင္းကို ၾကားမိေသာအခါ တရုတ္နယ္ခ်ဲ႕ကို ၀ံ့၀ံ့စားစား ေတာ္လွန္ေနၾကသူမ်ားပါတကားဟု ေၾကကြဲရင္း ဂုဏ္ျပဳလုိက္မိသည္။
အစုိးရအေနႏွင့္ သတိျပဳဖြယ္တခ်က္ကိုလည္း တင္ျပလုိသည္။ ၿဗိတိသွ်လက္ထက္က အျဖစ္အပ်က္ေလးတခု၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသားႀကီး တေယာက္ ေရေျမာင္းအတြင္းေခ်ာ္က်ရာ ေျခေထာက္ကိုခုိက္မိ၍ အစိုးရဌာနကို တရားစြဲခဲ့သည္။ သက္ေသခုိင္လံု၍ အစိုးရက ေလ်ာ္ေၾကး ေပးရသည္။ သို႔ေသာ္ မေက်နပ္၍ ထပ္မံတရားစြဲျပန္သည္။ အေၾကာင္းက သူေျခေထာက္ နာက်င္မႈအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးရသည္မွန္ေသာ္ လည္း ထုိသို႔ေခ်ာ္က်စဥ္က စိတ္တြင္ခံစားလိုက္ရမႈသည္ ျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္ မေက်နပ္ႏိုင္၍တဲ့၊ ႐ုပ္နာက်င္မႈထက္ စိတ္နာက်င္မႈ အတြက္ ႏွစ္ဆ ႏွစ္နာေၾကးေပးခဲ့ရသည္တဲ့။
အာဏာမဲ့ အႏုိင္က်င့္မွဳတို႔သည္ အာဏာရွင္၏ေခတ္တြင္ တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ္လည္း ဒီမုိကေရစီစနစ္၏ေအာက္တြင္မူ ထင္ရွားလာတတ္ သည္ကို သေဘာေပါက္သင့္ၾကေပသည္။
လက္ရွိအာဏာပုိင္ဆုိသူတုိ႕အေနျဖင္႔လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ကုိျပတ္သားစြာလုပ္ေဆာင္ျပျခင္းျဖင့္ညစ္ေထးခဲ့ေသာသမုိင္းကုိဖြပ္ေလ်ွာ္သင့္ၾကေပသည္။ ငါးတကာယုိသည့္ေခ်း ပုဇြန္ေခါင္းစု စကားႏွယ္မျဖစ္ရန္ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ျပဳခဲ့သမွ် ကုိယ့္အေပၚ အတင္မခံသင့္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ၾကေစခ်င္သည္။
လူ႔အခြင္႔အေရးေကာ္မရွင္ကစာတင္မွ၊အၾကံေပးအဖြဲ႕ကအၾကံျပဳမႈ စသည္ျဖင့္ ဇာတ္တုတုိက္ေနရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေပ၊ျမစ္မင္းဧရာ၀တီကိစတြင္မွန္ကန္စြာျပဳလုပ္နွဳိင္သကဲ့သုိ႔ယခုလူသား
မ်ဳိးဆက္ ဧရာ၀တီအေရးတြင္လည္းေတြေ၀မေနသင့္ေၾကာင္းအၾကံျပဳခ်င္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္၌ဆိုခဲ့သလို တုိင္းျပည္၏ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ေသာ ဧရာ၀တီကိစၥတြင္မွန္ကန္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သက့ဲသုိ႔ တုိင္းျပည္ ၏ နပ္ဗ္ေၾကာျဖစ္ေသာ (၈၈) မ်ဳိးဆက္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူအားလံုးကို အျမန္ဆံုးခြၽင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးရန္ အခ်ိန္ မဆုိင္းသင့္ေတာ့ေပ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
