>
၂၃ႏွစ္စာ A4ဆိုဒ္တမ်က္ႏွာ
ေဆာင္းယြန္းလ၊ႏိုု၀င္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၁
’၁နဲ႔ င’’ မကြဲၿပားခဲ့ၾကေသးတဲ့ ‘’သူက ရရစ္ ငါက ယပင္း’’ အခ်င္းမ်ားခဲ့ၾကတဲ့
‘’က နဲ႔ယ’’ ကို တထပ္တည္းခ်ၿပီး ‘’ထ’’လို႔ ထင္ခဲ့မိၾကတဲ့ ‘’ေ နဲ႔ ခ’’ မွားေရးခဲ့မိၾကတဲ့
တိမ္ေတြကိုေတာင္လို႔ထင္မွတ္ ဖိနပ္ၿပတ္ခဲ့ရတဲ့ ‘’ႏွစ္နဲ႔ႏွစ္’’ ေပါင္းေရးလို႔‘’ေလး’’မၿဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့
‘’ငါးထဲ ငါး’’ထည့္ေပါင္းေပမယ့္လည္း ဘဲဥမကြဲခဲ့ၾကတဲ့ ႏွစ္ကာလေတြ
ႏွစ္ကာလေတြအားလံုးကအရင္အတိုင္း
အရင္အတိုင္းေတြကလည္းမ်ားေတာ့ ‘’ေအာင္ခိုင္ေအာင္ႏုိင္’’ကလည္း အရင္ဇယားအတိုင္းပဲ
တတိုက္တည္းေနတေရတည္းေသာက္ တမိုးတည္းေအာက္မွာ တလမ္းတည္းေလွ်ာက္ေနၾကရင္း
တေယာက္ေသာသူကက်ေနာ္ဟာ ေဝလီေဝလင္းမွာပါလို႔ေၿပာၿပီး တေယာက္ေသာသူကေတာ့ က်မဟာေမွာင္ၾကီးမဲထဲမွာပါလို႔ ေၿပာတယ္ ဝိုင္းတဲ့ဝိုင္းက ဝိုင္းၿပီး ၿပားတဲ့ၿပားကၿပားေနတုန္း ေဖာင္းတဲ့ဖားကေဖာင္းၿပီး ၿပားတဲ့ဖားကၿပားေနတုန္းဆိုေတာ့လည္းစကားေတြကို ၾကာနီကန္တရားနာသလို နာေနရတုန္းပဲ
အင္တာနက္ကမၻာေလလႈိင္းရြာထဲကို တပတ္ပတ္လိုက္ရင္ တေနရာမွာ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္လိုလိုၿမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီလိုလို အၿပဳတ္ႏွံသမားဟာ ဦးထုပ္ကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားလို႔
တေနရာမွာစေကာ္ပီယန္လိုလို ပင့္ကူလိုလို တြားသြားသတၱဝါဟာ ကယ္ဆယ္ေရးစကားလံုးေတြကိုဘံုးးေပါလေအာဇာတ္နာေအာင္သံုးလို႔ တေနရာမွာ တခ်ိဳ႕တေလဟာ ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေတြကိုမဆံုးတဲ့သီခ်င္းလို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ သီဆိုၾကလို႔ တေနရာမွာေတာ့အရႈိက္ကိုအငိုက္မွာထိုးတဲ့ ကိုယ္ေဖာ့လက္သီးပုန္းေတြက ၿပည္သူလူထုဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုက်ည္ကြယ္မ်က္ကြယ္မွာ ကာဗာလုပ္ရင္း အမနာပေလၿပင္းေတြကို တဝုန္းဝုန္းတဒိုင္းဒိုင္းတိုက္ခတ္လို႔ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သူၿဖဴကိုယ္မဲ ကီးဘုတ္တိုက္ပြဲေတြဆင္ႏႊဲလို႔အုပ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္စီတိုင္းဟာ တေဒါင့္တေနရာစီကေန ေလထဲကို
တလိမ့္ခ်င္းတပတ္ခ်င္းလႈိင္းစီးသလို ကန္ခ်က္ၿပင္း ဂိုးသြင္းေဘာလံုးဟာ ဂိုးသမားရဲ့ ညာဘက္ေဘးဂိုးတိုင္အၿပင္ဘက္ ဝါးတရုိက္သာသာဆီကို မူလလက္ေဟာင္းထံုးစံေတြအတိုင္း ဒံုးပ်ံလိုခပ္သြက္သြက္ ေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္ မၿမင္ဖူးသူေတြဆိုရင္ သြက္ခ်ာပါဒလိုက္သြားေလာက္တယ္ဒါေပမယ့္ ဒီအခင္းအက်င္းက အေဟာင္း အေဟာင္းဆိုေတာ့ အေရာင္းမသြက္တဲ့ အေဟာင္းတခြက္ကိုေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာနဲ႔ ေရာင္းထြက္ဖို႔က အေရးၾကီးေနတယ္ တိုင္ကပ္နာရီဆီကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ညက နာရီေတာ္ေတာ္ထိုးေနလွၿပီ ေတြးရင္းေတြးရင္း စိတ္အိုက္လာတယ္ေရးရင္းေရးရင္း အိပ္ငိုက္လာတယ္ အေတြးထဲမွာေရးေနမိတဲ့ ၂၃ႏွစ္စာ ႏုိဝင္ဘာကဗ်ာတပါဒကိုA4 တမ်က္ႏွာစာ အထက္ေဖာ္ၿပပါအတိုင္းနဲ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ယခုလက္ေရးနဲ႔ခ်ေရးလိုက္မိတယ္…‘’ဘာမွမလုပ္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့ၾကတဲ့ နဲနဲရွင္းမ်ားမ်ားရႈပ္ၿပီး ပုဆိုးၿခံဳထဲလက္သီးဆုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကိုအိပ္ကပ္ထဲထည့္ခ်ိတ္ပိတ္ ရုပ္သိမ္းပစ္ဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ’’။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
