> “ေျပာျပစရာေတြလည္း တပံုႀကီးရိွေသးတယ္” အမွတ္ (၃၉၂)
မာမာေအး
စက္တင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၁
(photo: bbc)BBC က အသံလႊင့္ခ့ဲသည့္ ေဆာင္းပါးကုိ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။ “—စတိတ္ရိႈးစင္အထိ အမႈေဆာင္ေတြ အလွည့္က် လုိက္ၾကည့္ ထိန္းေက်ာင္းေပးပါ တ့ဲ၊ စ်ာန္ေပါက္၊ ဓါတ္ေပါက္၊ ေဆးေပါက္တာေတြနဲ႔ ေရာေကာေသာေကာေတြ ၾကားမွာ မသြားခ်င္လဲ မရ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ဓာတ္က်စရာေကာင္းသလဲ ပရိသဒ္တုိ႔ရယ္—”
ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစရွင္
မာေအးခ်စ္တဲ့ေသာတရွင္ေတြ ဂီတ၀ါသနာရွင္ေတြအားလံုး မာေအးရဲ႕အသံေလး ၾကားရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ေသာတရွင္တို႔ေရ – အရင္တပတ္က ‘စတိတ္ရိႈး’ လုိ႔ ကမၸည္းထုိးၾကတ့ဲ စီးပြားခြင္တခုက ဂီတနယ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လုိ တုိးလာခ့ဲတာလဲ ဆုိတ့ဲအေၾကာင္း ေျပာျပေနတုန္းပါ၊ လွ်ပ္စစ္ဂစ္တာအဖဲြ႔ စင္ေပၚေရာက္လာတာဟာ တီးခတ္တ့ဲ တူရိယာပညာရွင္ ဦးေရ နည္းတာရယ္၊ အတင္အခ် စားရိတ္စက အကုန္အက် သက္သာတာရယ္ကုိ ေတြးျပီး ေစ်းကြက္ခ် ပဲြစီစဥ္တ့ဲသူက မ်က္ေစ့က်လုိ႔ ျဖစ္လာတာမ်ဳိးပါလား ဆုိတာ သိျပီ လုိ႔ပဲ ထားလုိက္ပါေတာ့။
တကယ္ တြက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ တူရိယာပညာရွင္ ၅ ဦးနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတ့ဲ လွ်ပ္စစ္ဂစ္တာအဖဲြ႔ ဆုိတာ ျမန္မာကာလေပၚအဖဲြ႔မွာ အစိပ္အပုိင္းတခုသဖြယ္ ပါ၀င္ခ့ဲတာပါ။ ကာလေပၚအဖဲြ႔ဆုိရင္ စႏၵရား (သုိ႔မဟုတ္) ကီးဘုတ္ ေခၚတ့ဲ လွ်ပ္စစ္စႏၵရား၊ ႏွဲ (သုိ႔မဟုတ္) တေယာ၊ ေျခာက္လုံးပတ္ဗုံဆရာ၊ ျမန္မာစည္း၀ါးလုိက္ေပးသူနဲ႔ ေလမႈတ္တူရိယာပညာရွင္ေတြ၊ လွ်ပ္စစ္ဂစ္တာအဖဲြ႔ နဲ႔ ဒရမ္တီးသူတဦး ပါ၀င္ေနလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာအတီးပညာရွင္ေတြဟာလဲ နုိင္ငံတကာမွာ ျဖစ္တည္ ေပၚေပါက္ေနတ့ဲ တူရိယာပစၥည္းေတြကုိ ကုိယ့္ဂီတ ကုိယ့္ပစၥည္းေတြနဲ႔အတူ ေပါင္းစည္း အသုံးျပဳလုိ႔ ရမရ၊ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္မျဖစ္၊ ျမန္မာတုိ႔နားမွာ သစ္ေစဘုိ႔ က်ဳိးစား ဖန္တီးခ့ဲၾကတာမုိ႔ ထရန္းပက္ေတြ၊ ကလဲရီနက္ေတြ၊ ဆုိက္ဆုိဖုန္းေတြ၊ လွ်ပ္စစ္တူရိယာေတြက အသံေတြကုိ သီခ်င္းထဲမွာ ၾကားနုိင္တာေပါ့ရွင့္။
အခုဆုိရင္ နုိင္ငံတကာ ေတးဂီတအဖဲြ႔ႀကီးေတြကုိ အားက်ျပီး တေယာ၀ုိင္းႀကီးေတြ လူ သုံးဆယ္မက တီးၾကခတ္ၾက ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကျပီေလ။ မာေအးဆရာ အလကၤာေက်ာ္စြာ ေရႊျပည္ေအးႀကီးမ်ား ရိွေသးရင္၊ ေနာက္တခါ ‘ဗမာ့ေသြးခဲ’ ျပဇာတ္ႀကီး ျပန္ေဖၚမလား မသိဘူး လုိ႔ သတိရတယ္ရွင္၊ ဆရာႀကီးျမိဳ႕မျငိမ္းလဲ ဒီလုိတီး၀ုိင္းမ်ဳိးႀကီးေတြလုိ ျမင္ခ်င္ခ့ဲရွာပါသတ့ဲ။
မာေအးတုိ႔မူရင္းဗီဇ မဟာဂီတခမ်ာကေတာ့ ကုန္းေဘာင္ဆက္ေတာ္၀င္ အရွင္သီေပါမင္း ပါေတာ္မူသြားရွာတ့ဲ အခ်ိန္က စလုိ႔ ေခတ္မိွန္ေရြ႕ေလ်ာ သခၤါရအေတာမသတ္တာနဲ႔ ‘ေရသာတလွည့္’ ကုိဘဲ ျပန္မေရာက္လာေသးပါဘူးရွင္။ ကုိယ္ေပးခ်င္တ့ဲ ယဥ္ေက်းမႈ ဂီတ တာထြက္ ဂါရ၀မႈေတာင္ ျပဳမရေအာင္ အျဖစ္သနစ္ေတြက ေခၚေဆာင္ခ့ဲတယ္ဆုိတာ ၾကားလုိက္တ့ဲ အတုိင္းပါဘဲ။
ေရွးက ေတာ္၀င္ဂီတသမားႀကီးေတြရဲ႕ အျမင္နဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကုိ ဆရာနန္းေတာ္ေရွ႕ႀကီးက ေရးသြားခ့ဲတ့ဲ သီခ်င္းတပုိဒ္ေပါ့ရွင္။ ဒါေတာင္ ဒီေန႔ေခတ္ မေရာက္ေသးပါဘူး။ ကာလေပၚသီခ်င္းေတြမွာ မဟာဂီတက သီခ်င္းကြက္ေတြ ထည့္ေရးတုန္း ၾကားရတုန္းဘဲ ရိွပါေသးတယ္။ ကေန႔ တာစားေနတ့ဲ သီခ်င္း မမည္တ့ဲ သီခ်င္း ဆုိတာေတြမွာ ဗမာအသံမ်ဳိးလဲမပါ၊ လႈပ္ခါ ရမ္းကာ ဗမာစကား ဗမာ မသိေတာ့ေအာင္ ဆုိၾက ကၾကတာေတြမ်ားေတြ႔ရ ၾကားရရင္ ဘယ္လုိမ်ား ညည္းၾကရွာမလဲ မသိဘူးေနာ္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္အလြန္ကာလတခုမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ မွတ္ပုံတင္နဲ႔ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ရပ္တည္ခ့ဲရတ့ဲ ျမန္မာနုိင္ငံ ဂီတ ပညာရွင္မ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဟာ စင္ေပၚတက္ခြင့္မရတ့ဲ၊ အေခြထုတ္ခြင့္ မရတ့ဲ ဂီတသမား အဆုိေတာ္မ်ားနဲ႔ စင္တင္ေဖ်ာ္ေျဖပဲြ ျပန္လည္ထြန္းကားေရးအတြက္ သက္ဆုိင္ရာတုိ႔ဆီမွာ ေတြ႔ဆုံ တင္ျပ ညိွႏိႈင္း ေတာင္းဆုိေပးျပီးတ့ဲအေၾကာင္း ေျပာျပျပီးပါျပီေနာ္။ ကုိယ့္ဂီတကိစၥေတြမွာ ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ရေသးဘူး၊ ဂီတစင္ဖက္ ကူးလာၾကတ့ဲ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးအက်ေတြနဲ႔ တခ်ဳိ႕ အဆုိေတာ္ေရႊမမေတြက ခတ္ကဲကဲ စတုိင္ေတြ လုပ္ျပ၊ အ၀တ္အစားေလာ္မာ၊ စမူအပါ ေပၚရွာ လႈပ္ဟာ ရမ္းဟာ ပဲြၾကမ္းလာလုိ႔ တ့ဲ။ ယဥ္ေက်းမႈသဘာ၀က အေရးယူလာၾကတ့ဲအပုိင္း ေရာက္လာေတာ့ ရန္ကုန္တုိင္းမွဴးႀကီးက တာ၀န္ေပးပါေရာရွင္။ စတိတ္ရိႈးစင္အထိ အမႈေဆာင္ေတြ အလွည့္က် လုိက္ၾကည့္ ထိန္းေက်ာင္းေပးပါ တ့ဲ၊ စ်ာန္ေပါက္၊ ဓါတ္ေပါက္၊ ေဆးေပါက္တာေတြနဲ႔ ေရာေကာေသာေကာေတြ ၾကားမွာ မသြားခ်င္လဲ မရ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ဓာတ္က်စရာေကာင္းသလဲ ပရိသဒ္တုိ႔ရယ္။
ကုိယ္ လုိက္ၾကည့္ရပါတယ္ ဆုိမွေတာ့ ေခတ္ေပၚ ေခတ္လြန္ သီခ်င္းေတြနဲ႔ လႈပ္ရွားတ့ဲသူေတြကုိဘဲေပါ့ရွင္။ မာေအးတုိ႔က ကုိယ့္လူေတြ ထိမွာစုိးလုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္ေပးခ့ဲတာျဖစ္ေပမယ့္ သေဘာမေပါက္ၾကပါဘူး။ ျပန္ၾကည့္ၾကတ့ဲ မ်က္လုံးေတြမွာ အမုန္းခုိးေတြနဲ႔ ေ၀ေနၾကတာပါ။ တဦးေသာ မင္းသမီးတပါးကဆုိရင္ MI ကုိေတာင္ စာတင္ခ့ဲေသးတာဘဲ။ မာေအးဟာ 88 ပဲြမွာ ရဲရဲေတာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပါခ့ဲသူျဖစ္လုိ႔ အေရးယူပါတ့ဲရွင္။ ဟုိက မသိတာက်ေနတာဘဲ။ လူႀကီးမင္းေတြန႔ဲေတြ႔တုန္းမွာလဲ ‘၈၈’ အေရးေၾကာင့္ ဆုိရင္ မာေအး အပါအ၀င္ တျပည္လုံး သံႀကိဳးခတ္ဖုိ႔ရိွပါတယ္ လုိ႔ ေျပာျပီးျပီဘဲေလ။ ပဲြလုပ္တ့ဲအရပ္က တခ်ဳိ႕ တာ၀န္ရိွလူႀကီးေတြ ဆုိတာလဲ သေဘာမေပါက္ဖူးရွင့္။ စင္ေပၚတက္ခြင့္ ပိတ္သြားေစနုိင္တ့ဲ မေပၚ့တေပၚ ၀တ္လာတ့ဲ သူငယ္မေတြကုိ ေခ်ာ့ေမာ့ ေျပာင္း၀တ္ေစတ့ဲ အခါမွာ ‘၀တ္ပါေစဗ်ာ၊ ခေလးဘဲဟာ – ၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္’ တ့ဲ။ အဟင္း – လူႀကီးလုပ္ရတာ မမုိက္ပါဘူးရွင္၊ ‘ရွင့္သမီး ဒါမ်ဳိး၀တ္ စင္ေပၚတင္အၾကည့္ခုိင္းပါလား’ လုိ႔ေတာင္ ျပန္မေၾကာင္ရတ့ဲဘ၀၊ ဂြက်တယ္ေနာ။
တပဲြတလမ္း အကဲစမ္းတ့ဲ ရုပ္ရွင္မတေယာက္ကုိေတာ့ ကံဘဲ့မုိးေကာင္းဘုရား စတိတ္ရိႈးမွာ ႀကဳံခ့ဲဖူးပါတယ္။ ျမန္မာအဆုိေတာ္ေတြက ပဲြဦး၊ ေခတ္ေပၚေတြက ေနာက္ပုိင္း ဆုိၾကတ့ဲ စံနစ္မွာပါ။ မေအးက ဆုိဘုိ႔ သြားရတ့ဲေန႔ပါဘဲ။ ဘာသာကဲြ အမ်ဳိးသား ေခတ္ေပၚ အဆုိေတာ္ တဦးက ရဲအရာရိွႀကီးပါ ေခၚလာျပီး ေျပာပါတယ္၊ ‘က်ေနာ္ ကမၻာလွည့္ျပန္လာတ့ဲသူပါ၊ ဘယ္နုိင္ငံမွ အ၀တ္အစား တားျမစ္တာ မရိွပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာလုိ႔ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆဲြေနရတာလဲ’ တ့ဲ။ မာေအးက ဒီေန႔တာ၀န္က်တ့ဲအဖဲြ႔မွာ မပါဘူး။ မင္း ေစာဒက တက္လဲဘဲ ညႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္းဘဲ ေဆာင္ရြက္ရမွာပါဘဲ လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေလလာပန္းလုိ႔ စူးစမ္းလုိက္တ့ဲအခါ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေလာင္းကုတ္မုိးကာရွည္ႀကီး ၀တ္ျပီး မ်က္လုံးကလယ္ကလယ္ ေပကလပ္ တျဖတ္ျဖတ္နဲ႔ မလုံမလဲ ျဖစ္ေနပုံေလးက ေပၚလုိ႔၊ ရႈပ္ေနက် ရုပ္ရွင္မမုိ႔ မာေအး သိလုိက္ျပီ၊ အကၤ်ီရွည္ႀကီးထဲမွာ သူ ဘာေတြ ၀တ္ထားသလဲ၊ ဒုကၡဘဲ ဒုကၡဘဲ စိတ္ထဲ ျဖစ္ေနတုန္း သူ႔အလွည့္က ထိပ္ဆုံးမုိ႔ ဗ်ဳံးဆုိ ခုန္တက္သြား၊ ပထမ သီခ်င္းပုိဒ္ ဆုိရင္း အေပၚၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္၊ ရင္ကုိ ဟၿဗဲလုပ္လုိက္တယ္။ အတီးပုိဒ္မွာ ေကာ့ပ်ံ ျမဴးၾကြ ေလာင္းကုတ္ရွည္ ခြ်တ္ခ်ျပီး မုိက္စတင္းမွာ ခ်ိတ္တယ္။ အသားကပ္ေပါင္ရင္းတုိစကပ္နဲ႔ တရိွတ္ထဲရိွတ္ေတာ့ စင္ေရွ႕က ပူရိသေတြ စင္ေပၚတက္၍ ပဲြဖ်က္ေလသတည္း ျဖစ္သြားပါတယ္ရွင္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
