>
ၾသဂုတ္ ၃၁၊ ၂၀၁၁
အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔က အသက္ ၇၄ ႏွစ္အရြယ္ “အဲန္နာဟာဇာရီ”လုိ႔ အမည္ရွိတဲ့ လူမႈေရးလႈပ္ရွားသူတဦးရဲ႕ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈက စတင္တခဲ့တဲ့ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးလႈပ္ရွားမႈဟာ အခုဆို အရွိန္အဟုတ္အေတာ္ႀကီးမားေနၿပီ။ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ၀ိသမ စီးပြားေရးသမားေတြ၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားေနတဲ့ ဗ်ဴ႐ုိကရက္အရာရွိ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အဂတိလုိက္စားမႈဒဏ္ကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလူးအလိမ့္ခံစားခဲ့ရတဲ့ အိႏၵိယျပည္သူေတြဟာ အဲန္နာဟာဇာရီရဲ႕ ေနာက္မွာ တညီတညာထဲ စု႐ုံးေထာက္ခံေနခဲ့ၾကၿပီ။
အဲ့ဒီလုိ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ အေျဖက ရွင္းရွင္းေလးပါ။ တုိင္းျပည္တခု ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ မရွိမျဖစစ္လုိအပ္တဲ့ အေျခခံ ေဒါက္တုိင္ႀကီး ေတြထဲက စာရိတၱမ႑ဳိင္ႀကီး ယိမ္းယုိင္ခ်ိနဲ႔လာခဲ့လုိ႔ပါဘဲ။ မ်က္လုံးေပၚမွာ အ၀တ္စီးၿပီး ညီမွ်တဲ့ခ်ိတ္ခြင္ကုိကုိင္ထားတဲ့ Goddess of Justice အမွန္တရားေစာင့္ နတ္ဘုရားမပုံေတြကုိ ေတြ႕ဘူးလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အမွန္္တရားကု ိေစာင့္ေရွာက္ရာမွာ ေက်ာသား၊ ရင္သားမခြဲျခား၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မခြဲျခားဘဲ မွ်တစြာ ဆုံးျဖတ္ေစာင့္ေရွာက္မဲ့ အဓိပၸါယ္ဆုိလုိရင္းျဖစ္တယ္။ အဂတိတရားဟာ အဲဒီနတ္ဘုရားမနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တယ္။ ပါဠိစားျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္လုိေတာ့ Partiality (Particularly in the dispensation of Justice) အမွန္တရားႏွင့္ ဥပေဒကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳလွ်က္ မ်က္ႏွာလုိက္ခြဲျခား စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္းဟု ျမန္မာျပန္လုိ႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။
အိႏၵိယမွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈႀကီးမားလြန္းၿပီး အနိဌာ႐ုံေတြနဲ႔ ႁပြမ္းတီးေနတဲ့ ေန႔စဥ္လူမႈ႔ဘ၀ဆုိးမ်ားစြာရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ အဂတိလုိက္စားမႈဘဲ။ လက္ရွိ အာဏာရ ကြန္ကရက္အုိင္းပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အစုိးရအဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ၊ အဲ့ဒီ နာတာရွည္ ေရာဂါဆုိးႀကီးကုိ ကုစားဖုိ႔ မက်ဳိးစားခဲ့ၾကဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပည္သူေတြက ျပဳျပင္ဖုိ႔ က်ဳိးစားလာတာပါဘဲ။
ကဲ အခု ဗမာျပည္ရဲ႕အေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္ၾကစုိ႔။ ဒီမွာမိတ္ေဆြ ..ေအာက္မွာ ေရးျပမယ့္ ေ၀ါဟာရနဲ႔ေပါရေကေတြ သင္ရင္းႏွီးပါရဲ႕လား၊ “လက္ဖက္ရည္ဖုိး” “ေဘးေပါက္ေကာင္းတယ္” အၾကံအဖန္၊ နလမ (နားလည္မႈ)၊ ေရလာတယ္၊ ဂြင္ေကာင္းတယ္၊ အတြင္းလူ၊ ေ၀စားမွ်စား၊ ကြက္ၾကားမုိး၊ မုိးခါးေရ၊ အေကာင္ႀကီးႀကီး အၿမီးရွည္ရွည္၊ အဆက္အသြယ္ (Connection)၊ ေပါက္ေပါက္ေရာက္ေရာက္ရွိသူ၊ ပါမစ္၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ Back ground ေတာင့္တယ္၊ ခ်ဳိတာေလးေတြ ေရြးစားမယ္”
အဲ့ဒီစကားလုံးေတြဟာ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ အဂတိလုိက္စားမႈႏွင့္ ႏွီးႏြယ္ဆက္စပ္ၿပီး လူသုံးမ်ားေသာစကားလုံးမ်ားျဖစ္တယ္။ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထုိးေစ်းသည္၊ ႐ုံးျပာတာမွသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးတုိင္ မလြတ္ကင္းႏုိင္တဲ့စကားေတြဆုိရင္လည္း မွားအံ့မထင္။
ဗမာျပည္မွာ အဂတိလုိက္စားတယ္ဆုိတာ ထမင္းစားေရေသာက္ျဖစ္သြားၿပီ။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လူ႔ဘုံအလယ္မွာ တရား၀င္လုပ္ကုိင္ေနၾကၿပီ။ အဂတိလုိက္စားတာကုိ ရွက္ရမဲ့စိတ္၊ ေၾကာက္ရမဲ့စိတ္၊ ဟီရိၾသတၱပ ဆုိတာ မရွိေတာ့ဘူး။ အထုံးပါရမီတုိ႔ အေလ့အထတုိ႔ဆုိတာ တေန႔နည္းနည္း အဖန္တလဲလဲ လုပ္ရာက ျဖစ္လာတဲ့ အက်င့္တရားသာ အေျခခံျဖစ္တယ္။
မိမိေနထုိင္က်င္လည္ရာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတခုလုံးဟာ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ၊ အဂတိလုိက္စားမႈေတြနဲ႔ ေန႔တဓူ၀ က်င္လည္ေနတာ ၾကံဳေတြ႕ဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ၊ အဲ့ဒီအလုပ္ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္အျပစ္ႀကီးတယ္ဆုိတာ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ မရွက္တတ္၊ မေၾကာက္တတ္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ကန္းတေစၦ မေၾကာက္ဆုိသလုိမ်ဳိးေပါ့။
ဟုိတေလာက အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ လက္႐ုံးစီးပြားေရးသမား ဦးေတဇရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားသားသတင္းေထာက္ တဦးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးကုိ ဖတ္လုိက္ရတယ္။ သူဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ေနတယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္ပုံရပါတယ္။ သူေမာ္ႂကြားလုိတဲ့ ဓနဥစၥာေတြဟာ သမၼာအာဇီ၀ မျဖစ္ဘူး။ ဂုတ္မယူထုိက္ဘူးဆုိတာ သူကုိယ္တုိင္မသိလုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ သိရက္နဲ႔ ဂ႐ုမစုိက္တာလားေတာ့ မသိပါ။ ဦးေတဇမွတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္ တနံတလ်ားမွာ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းစီးပြားျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဓနရွင္ႀကီးမ်ား၊ အဂတိလုိက္စားရင္း၊ ဘ၀အေျချမင့္ခဲ့ၾကတဲ့ လူအားလုံးဟာ သူတုိ႔စားေနတဲ့ထမင္းေစ့တုိင္း၊ ဟင္းဖတ္တုိင္းမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္ေတြ လူးေနတာ သိပုံမရပါဘူး။ သူတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ အုိးအိမ္တုိ္က္တာ စည္းစိမ္ေတြဟာ နင္းျပားျပည္သူေတြရဲ႕ အ႐ုိးစုေတြ၊ ဘ၀ေတြ၊ အိပ္မက္ေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတယ္ဆုိတာလဲ သိပုံမရပါဘူး။ အဲ့ဒီစည္းစိမ္ေတြရဖုိ႔ သူတုိ႔က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အလုပ္သုံးပါးကံေတြရဲ႕အျပစ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆုိတာလဲ သိပုံမရပါဘူး။ အဲ့ဒီအျပစ္ေတြဟာ သူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္သမွ်ေတြ အကုန္ျပန္လွဴတန္း ေပးဆပ္ရင္ေတာင္မွ ေက်မွမဟုတ္ဘူး။ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေပးဆပ္ရအုံးမယ္ ဆုိတာလဲ သိပုံမရပါဘူး။ ဥပမာ ေပးရရင္ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆး႐ုံေတြအတြက္ ဘတ္ဂ်က္ေငြကုိ အဂတိလုိက္စားသူဟာ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေသြးေအးေအးနဲ႔ သတ္တဲ့လူသတ္သမားရဲ႕အျဖစ္နဲ႔ တူတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္တာဘဲ။ မွားယြင္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ဆုံးပါးခဲ့ရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ အသက္နဲ႔ဘ၀ေတြ နင္းေျခၿပီးမွ ရလာအပ္တဲ့ အဲ့ဒီဥစၥာပစၥည္းေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ညစ္ညမ္းတယ္၊ ေအာက္တန္းက်တယ္ဆုိတာလဲ သိပုံမရပါဘူး။
စစ္အာဏာရွင္တုိင္းဟာ လြယ္လြယ္ကတိေပးေလ့ရွိၾကတယ္။ စစ္တန္းလ်ားျပန္ပါ့မယ္၊ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိေစရဘူး စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ အခုလည္း လာျပန္ပါၿပီ။ စစ္သားလူထြက္ ဦးသိန္းစိန္ကေျပာပါတယ္။ “Good and clean Governance” တဲ့။ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ အစုိးရတရပ္ျဖစ္လုိပါသတဲ့။ အညစ္အေၾကးမ်ား လိမ္းၾကံေနတဲ့လက္ေတြနဲ႔ ဘယ္အရာကုိမွ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္လုပ္လုိ႔မရႏုိင္ပါ။ ဦးစြာပထမ အညစ္အေၾကးေပက်ံေနတဲ့လက္ေတြကုိ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စင္ၾကယ္ေသာလက္ရွိသူကုိ တာ၀န္လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းျဖင့္သာ အလုပ္ၿပီးေျမာက္ႏုိင္ပါတယ္။
အဂတိလုိက္စားမႈတုိက္ဖ်က္ေရးမွာ အေရးပါတဲ့ အေျခခံေတြကေတာ့ Transparpency (ထင္သာျမင္သာရွိမႈ)၊ Responsibility & Accountability (တာ၀န္ရွိမႈႏွင့္ တာ၀န္ယူမႈ)၊ People Government (ျပည္သူ႔အစုိးရ)၊ Media Feedom (သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္) & Effective Anit-corrupition Laws (ထိေရာက္သည့္ အဂတိလုိက္စားမႈဆန္႔က်င္ေရးဥပေတုိ႔ဘဲ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
