>
ရင္ထဲက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ – အပုိင္း (၅)
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ၾသဂုတ္ ၂၃၊ ၂၀၁၁
ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္၊ ၁၉၈၈
ဒီေန႔လည္း မေန႔က ရွစ္ေလးလုံးလုိပဲ .. လူထုဆႏၵျပပြဲနဲ႔ စီတန္းလွည့္လည္တာကုိ ၿမိဳ႕ေျမာက္ဘက္ကေနထြက္ၿပီး ေတာင္ဘက္က ျပန္ဝင္လာခဲ့တယ္… ထူးျခားတာက .. ပစ္တာ ခတ္တာ လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး .. ၿမိဳ႕လူထုက ပုိရဲတင္းလာတယ္ … ေသာက္ေရေတြအုိးေတြကုိ အိမ္ေတြေရွ႕မွာ တန္းစီခ်ထားတာမ်ဳိး၊ သပိတ္တပ္ဦးကုိ ပန္းကုံးေတြစြပ္တာမ်ဳိးေတြ လုပ္ၾကတယ္ … သတင္းေတြထဲမွာလည္း တႏုိင္ငံလုံးေလာက္ လူထုအုံႂကြမႈေတြ စေနၾကၿပီ … တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ ဆႏၵျပပြဲေတြ အေၾကာင္း အသံလႊင့္ဌာနေတြကတဆင့္ သိေနရတယ္ … တကယ္ေတာ့ … လူထုဟာ ဘယ္ဟာ မတရားဘူး၊ ဘယ္ဟာ တရားတယ္ဆုိတာကုိ သိၾကပါတယ္ .. အေၾကာက္တရားေတြျဖစ္ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ဖိႏွိပ္ထားလုိ႔သာ မလြန္ဆန္ႏိုင္ျဖစ္ေနၾကတာပါ .. လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ထုိးေဖာက္ခြင့္ တစုံတရာလည္း ေရာက္လာေရာ .. လူထုရဲ႕ဆႏၵေတြ၊ သေဘာထားေတြက သိသာတယ္ …။
သပိတ္စခန္းထဲ ဆႏၵျပစစ္ေၾကာင္းႀကီးျပန္ဝင္ေတာ့ .. က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ တေယာက္ကုိတေယာက္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ရယ္ခ်င္ေနၾကတယ္.. ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ .. လူေတြက ေခၽြးေတြ တရြဲရြဲနဲ႔ ဆံပင္ေတြမွာလည္း ဖုံေတြ အလိမ္္းလိမ္း .. ဒါေပမယ့္ .. လည္ပင္းမွာ အစြပ္ခံထားရတဲ့ ပန္းကုံးေတြက ဇာတ္မင္းသားလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႔ဆုိေတာ့ .. စပ္ျဖဲျဖဲပုံေတြ ေပါက္ေနၾကတယ္ … ဒီၾကားထဲမွာ .. သပိတ္စခန္းထဲက .. စင္ျမင့္မွာ ႏုိင္ငံေရးတရားေဟာေတာ့ .. ပန္းကုံးေတြက မခၽြတ္ရဲေသးဘူး .. လူထုက တျမတ္တႏုိးနဲ႔ ခ်ီးျမႇင္႔ထားတာဆုိေတာ့ … ၿငိဳျငင္သြားမွာကုိလည္း ေၾကာက္ရေသးတယ္ .. တခါ ဆႏၵျပလမ္းေၾကာင္းကုိ အၾကံေပးတဲ့ အမႀကီးက လုပ္ျပန္ပါေလေရာ .. က်ေနာ္တုိ႔ စင္ျမင့္ေပၚတက္ တရားမေဟာခင္ ေျခေထာက္ေအာက္နားမွာ ျခေသၤ့ပုံနဲ႔ ေနဝင္း၊ စိန္လြင္ ဆုိ ႏွစ္ပုံခင္းထားတယ္ေလ … အဲဒီပုံေတြေပၚ ေျခဖေနာင့္နဲ႔ “ဟိတ္” ဆုိ ေပါက္ၿပီးမွ ေျပာရမယ္တဲ့ .. က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း အားနာတတ္တယ္ .. ဒါေလးလုပ္တာ ဘာမွ မခက္ပါဘူးေလဆုိ .. သူေျပာသလုိလုပ္လုပ္ၿပီးမွ စင္ေပၚတက္ရတယ္ .. သူကေတာ့ .. ေတာ္ေတာ္ကုိေက်နပ္လုိ႔ … ၿပီးေတာ့ေျပာလုိက္ေသးတယ္။
“သူတုိ႔ကလည္း ငါတုိ႔ကုိ ေဗဒင္၊ ယၾတာေတြနဲ႔တုိက္ေနတာ .. ငါတုိ႔ကလည္း ျပန္တုိက္စစ္ဆင္ရမယ္ေလတဲ့”
ရင္ထဲမွာ သူ႔ကုိႀကိတ္ၿပီးေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိတာရွိပါတယ္ .. သူလည္း သူတတ္ႏုိင္သေလာက္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနတာကုိပါ။ တၿမိဳ႕လုံးမွာရွိတဲ့ ရပ္ကြက္အသီးသီးက ထမင္းထုတ္ေတြစုၿပီး လာေပးၾကတယ္ .. ရွစ္ေလးလုံးလူထုဆႏၵျပပြဲကာလေတြမွာ လူထုကေပးတဲ့ .. ထမင္းထုတ္ေတြ စားရတာကုိက သိပ္အရသာရွိလွပါတယ္ …။
ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္၊ ၁၉၈၈
ဒီေန႔မွာ .. ေရနံေျမအလုပ္သမားေတြက .. သူတုိ႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ေတြကုိစြန္႔ခြာၿပီး .. ေက်ာင္းသားသမဂၢရွိရာ သပိတ္စခန္းကုိ ခ်ီတက္လာၾကတယ္ .. ၿပီးေတာ့ .. ေရနံေျမ အလုပ္သမားသမဂၢ ဆုိတာကုိ ေရနံေျမအလုပ္သမားအမ်ားစု ေထာက္ခံမႈနဲ႔ ဖြဲ႔လုိက္ၾကတယ္ .. ဥကၠ႒က .. ဦးခင္ဝင္း (ယခု အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ၿမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒) အတြင္းေရးမွဴးက ဦးခ်စ္ညီညီ (လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္း အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီပါတီ) … ေရနံေျမအလုပ္သမားတပ္ႀကီး ခ်ီတက္လာေတာ့ .. ၿမိဳ႕ေနလူထုက ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆုိၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကုိ အခုထိ သတိရေနဆဲပါ .. တခါ…ပြင့္ျဖဴ၊ စလင္းနယ္ဘက္က လယ္သမားေတြနဲ႔ ေရနံေခ်ာင္းပတ္လည္ရြာေတြက လယ္သမားေတြလည္း ခ်ီတက္လာမယ္ဆုိတဲ့ … သတင္းေတြကုိလည္း ရထားတယ္ … တခ်ဳိ႕ရြာေတြက လယ္သမားေတြ .. ေမာ္ေတာ္ေတြနဲ႔ တက္လာၿပီတဲ့ … ဒါနဲ႔ .. က်ေနာ္တုိ႔လည္း သူတုိ႔လာခ်ိန္နဲ႔တုိက္ၿပီးမွ .. စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပပြဲကုိထြက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကတယ္ … မနက္ ၉ နာရီမွာစတင္ၿပီး သပိတ္ဆႏၵျုပစစ္ေၾကာင္းကုိ စခန္းထဲကေန စတင္ထြက္ခြာလုိက္ၾကတယ္ … ဒီေန႔ ေနကလည္း အရင္ေန႔ကထက္စာရင္ နည္းနည္း ျပင္းသလား မသိဘူး .. လူေတြၾကည့္လုိက္ရင္ ေခၽြးသံတရြဲရြဲနဲ႔ .. ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ေမာရပမ္းရေကာင္းမွန္း မသိ .. ျမင့္ေငြဆုိရင္ .. ေရွ႕က ေႂကြးေၾကာ္သံတုိင္ရလြန္းလုိ႔ အသံေတြဝင္ၿပီး ထြက္ေတာင္ မထြက္ေတာ့ဘူး … ၿမိဳ႕လည္ေစ်းတေနရာေရာက္ ေတာ့ .. က်ေနာ္စီးလာတဲ့ ဖိနပ္က ျပတ္သြားတယ္ .. အဲဒါကုိ သပိတ္တပ္ဦးမွာ အလံကုိင္လာတဲ့ .. ေက်ာင္းသား .. သူ႔နာမည္က သန္းေဇာ္ဦးတဲ့ .. ေရနံေခ်ာင္းေကာလိပ္မွာ တက္ေနတာ .. သူက ခ်က္ျခင္း သူ႔ဘိနပ္ကုိခၽြတ္ၿပီး က်ေနာ့္ကုိထုိးေပးေတာ့ က်ေနာ္က ျငင္းတယ္ … ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ သူက ဇြတ္အတင္းထုိးေပးတာနဲ႔ .. က်ေနာ္လည္း အားနာၿပီး ယူစီးလုိက္မိတယ္ .. ဒါနဲ႔ … က်ေနာ္က …
“ညီေလး မင္းေျခေထာက္ေတြ ပူမွာေပါ့ … ေနက ပူတယ္ကြ” ဆုိေတာ့ …
“ရပါတယ္ အကုိရာ .. ေနပူတာ .. ေနဝင္းပူတာေလာက္ မဆုိးေသးပါဘူးတဲ့”
ဒီစကားေလးက က်ေနာ့္ရင္ထဲ စိမ့္ခနဲ ဝင္သြားတယ္ … ေနဝင္းဆုိတာ အဲဒီအခါက ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီရဲ႕ ဥကၠ႒ႀကီး၊ ႏိုင္ငံအႀကီးအကဲ ဦးေနဝင္းကုိေျပာတာ … ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက အနားယူသြားၿပီး ဦးစိန္လြင္ (ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္လြင္) ကုိ ပါတီဥကၠ႒ ရာထူးေရာ၊ ေကာင္စီဥကၠ႒ ရာထူးေရာ လႊဲေပးထားခဲ့ၿပီး ေနာက္ကြယ္ကေန ႀကိဳးကုိင္တယ္ … ဒီလုိနဲ႔ လမ္းခြဲတေနရာကုိေရာက္ေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြက .. ဆီးေစာင့္ေနၾကတယ္ .. နည္းတဲ့အင္အားလား ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ … က်ေနာ္တုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ဝမ္းသာၾကတယ္ … ေတာင္သူလယ္သမားဦးႀကီးေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ေပြ႔ဖက္နႈတ္ဆက္ၿပီး .. သပိတ္စစ္ေၾကာင္းကုိ ဆက္ခ်ီတက္လာေတာ့ … … ေရွ႕ကလႊတ္ထားတဲ႔ ကင္းေထာက္လူငယ္ေတြက အေျပးအလႊား သတင္းေတြ လာပုိ႔ၾကတယ္ … ေရွ႕မွာ ရဲေတြ ေသနတ္ေတြနဲ႔ လမ္းပိတ္ၿပီး အဆင္သင့္ေနရာယူ ေစာင့္ေနၾကၿပီတဲ့ … က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ဆုံးျဖတ္ရေတာ့မယ္ … ေခါင္းေဆာင္ေတြစုစည္းၿပီး ခ်က္ျခင္းဆုံးၿဖတ္လုိက္တယ္…ေရွ႕ဆက္တက္ဖုိ႔ (ဒီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ မွားတယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ေပမယ့္ မမွန္ခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္) .. အားလုံးက ေသြးဆူေနၾကတာ မဟုတ္လား .. တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သပိတ္တပ္ႀကီးက မုိးလုံးညံ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ ခ်ီတက္လာရာကေန … ၿမိဳ႕နယ္ေကာင္စီ႐ုံးေရွ႕မွာ ရဲေတြက လမ္းကုိကန္႔လန္႔ပိတ္ၿပီး ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားတယ္ … ေနာက္မွာလည္း သံဆူးႀကိဳး အထပ္ထပ္ကာလုိ႔ … ေရွ႕ဆက္တက္မလာဖုိ႔ကုိ ေလာ္စပီကာနဲ႔ ေအာ္တယ္ … က်ေနာ္က သပိတ္တပ္ဦးမွာရွိေနေတာ့ .. အလံကုိင္အဖြဲ႔ကုိ ခဏရပ္တန္႔ၾကည့္ဖုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္ … ဆဲသံဆုိသံ ေအာ္သံေတြနဲ႔ ဆူညံေနေတာ့ .. ဟုိဘက္က ေလာ္စပီကာနဲ႔ ေအာ္ေနတာ .. သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရဘူး … တခ်က္တခ်က္ ၾကားရတာက … အခု ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ထားေၾကာင္း (ပုဒ္မ ၁၄၄ ဆုိတာ- ည ၆ နာရီကေန မနက္ ၆ နာရီ ျပင္ပကုိထြက္ခြင့္မျပဳ၊ လူငါးဦးထက္ ပုိမစုေဝးရ ဆုိတဲ့ဥပေဒပါ) ေနာက္ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ သံၿပိဳင္ တုိင္တယ္ … ပထမ မုိးေပၚေထာင္ပစ္တဲ့ ေသနတ္သံေတြ ထြက္လာတယ္ … ေနာက္ေတာ့ လူအုပ္ႀကီးရွိေနတဲ့အနီးနားက တမာပင္ကုိင္းေတြကုိ လွမ္းပစ္ၿပီး ေခ်ာက္လွန္႔တယ္ … လူအုပ္ႀကီးဘက္ကလည္း ပါလာတဲ့ ေလာက္ေလးဂြေတြ .. ဂ်င္ကလိေတြနဲ႔ ဝုိင္းပစ္ၾကတယ္ … ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းအလွမ္းေဝးေနေတာ႔မ ေရာက္ႏုိင္ပါဘူး .. အေပၚက သစ္ကုိင္းေတြ .. ေသနတ္မွန္ၿပီး … တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း က်လာတာ မနည္းေရွာင္လုိက္ ရတယ္ … ေရွ႕ဆုံးက အလံကုိင္သပိတ္တပ္ဦးက .. ေရွ႕ဆက္တက္ဖုိ႔႐ုန္းထေနေတာ့ .. ေသနတ္သံေတြအဆက္ မျပတ္ထြက္လာၿပီး က်ည္ဆံေတြ တရႊီရႊီေျပးေနတယ္လုိ႔ေတာင္ ထင္ရတယ္ … အားလုံးက ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနၿပီ … တဖက္ကလည္း အဆက္မျပတ္ ပစ္ေနၿပီ … ႐ုတ္တရက္ .. က်ေနာ့္ေဘးနားမွာ အလံကုိင္ေနတဲ့ ေစာေစာက က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့ .. ေက်ာင္းသား .. ေသနတ္မွန္သြားတယ္ .. ရင္အုံေလာက္မွာျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ … ေသြးေတြ ဖ်ာခနဲထြက္လာတာကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္ … အလံကုိင္ထားရက္က ကတၱရာလမ္းမေပၚကုိ ေမွာက္ရက္ က်သြားတယ္ .. ဒီျမင္ကြင္းကုိျမင္လုိက္ရၿပီး .. က်ေနာ့္လည္း ပူထူသြားတယ္ .. ေဘးမွာ လူထုက က်ေနာ့္ကုိ ခ်က္ျခင္းဝုိင္းလုိက္ၿပီး .. လွဲခ် .. အေပၚကေန အုပ္ထားတယ္ .. ၿပီးေတာ့ ေသနတ္သံ ယာယီ အစဲေလာက္မွာ .. က်ေနာ့္ကုိဆြဲထူၿပီး အေျပးအလႊား ေခၚသြားေတာ့တာပဲ … က်ည္ကြယ္ရာ ကုန္းကမူ တခုကုိေရာက္ေတာ့မွ အေပၚစီးကေနလွမ္းၾကည့္ေနေတာ့ … လမ္းမေပၚမွာ လဲက်ေနတာ .. ၄ ဦးေလာက္ ရွိမယ္ … အလံကုိင္ေက်ာင္းသား သန္းေဇာ္ဦးကေတာ့ ခ်က္ျခင္း .. က်ဆုံးသြားတယ္ .. ရဲေတြနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာအာဏာပုိင္ေတြေရာက္လာၿပီး .. သူ႔အေလာင္းနားေရာက္ေတာ့ .. ရဲတေယာက္က ဖိနပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာကုိဆြဲလွန္လုိက္တယ္ … က်န္တဲ့သူေတြက .. က်န္တဲ့အေလာင္းေတြ လုိက္ေကာက္ေနတယ္ …
အဲဒီေန႔က ျမင္ကြင္းကုိေတာ့ က်ေနာ့္တသက္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ပါဘူး .. က်ေနာ့္ဘဝမွာ ငုိေႂကြးတယ္ဆုိတာ အလြန္မွ ရွားပါးပါတယ္ … က်ေနာ္သာမက အားလုံးေသာ လူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဝမ္းနည္းပက္လက္ ငုိေႂကြးမိၾကတယ္ .. တကယ္ေတာ့ ဒီမ်က္ရည္ေတြဟာ ခံျပင္းနာက်ဥ္းလုိ႔က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြသာလွ်င္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ … လူထုရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြကေတာ့ မာသထက္ မာေက်ာသြားၿပီ .. ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္မႈကုိမွ လက္မခံ ေတာ့ဘူး … ပုိၿပီးေတာ့ စုစည္းက်စ္လစ္လာၾကတယ္ … သပိတ္အမာခံစခန္းကုိ အသက္နဲ႔လဲကာကြယ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ ၾကတယ္ … ၁၀ ရက္ေန႔က ၄ ဦး က်ဆုံးၿပီး အမ်ားအျပား ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါတယ္ … အဲဒီ့ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ .. ခ်ီတက္ တန္းစီဆႏၵျပပြဲကုိ ယာယီရပ္ဆုိင္းထားၾကတယ္။
အဲဒီေန႔ညမွာပဲ တခါ … သပိတ္စခန္းကုိ ဝင္စီးဖုိ႔ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ .. ရဲေတြကုိ ျပည္သူလူထုႀကီးက .. ေမာင္းထုတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္ .. ညဘက္မွာ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ၾကတယ္ … သူတုိ႔ရဲေတြက .. သပိတ္စခန္းရွိရာ လမ္းသြယ္ထဲကုိဝင္လုိက္တာနဲ႔ .. လူထုက သူတုိ႔ကုိ ဝုိင္းပတ္ထားလုိက္ၿပီ … ရဲေတြက နယ္ေျမ မကၽြမ္းက်င္ဘူး .. ၿပီးေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ … လူထုက တားတယ္ .. ေရွ႕ဆက္တက္ရင္ ခုခံမယ္ဆုိတာ ေျပာတယ္ .. သူတုိ႔က မရဘူး .. အထက္အမိန္႔အရ .. သပိတ္စခန္းကုိ ဝင္သိမ္းမယ္ဆုိတာ ေျပာေတာ့ … မျမင္ရတဲ့ အေမွာင္ထဲက ထြက္လာလုိက္တဲ့ .. သံလုံးထည့္ပစ္တဲ့ ေလာက္ေလးဂြေတြ၊ ဂ်င္ကလိေတြနဲ႔ ဝုိင္းအုံပစ္ၾကတာ .. ရဲေတြ ဒဏ္ရာရၿပီး .. ကစင့္ကလ်ား ထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္ … ေသနတ္နဲ႔ေတာင္ ျပန္မပစ္ႏုိင္အားဘူး … … အဲဒီ့ေနာက္ပုိင္းမွာ .. သူတုိ႔ သပိတ္စခန္းကုိ လာမစီးရဲေတာ့ဘူး … (ေနာက္ပုိင္းမွသိရတာက .. ဒီကိစၥေတြအတြက္ တုိင္းရဲမွဴးနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာ ပါတီ၊ ေကာင္စီေတြနဲ႔ ျပႆနာတက္တယ္၊ တုိင္းရဲမွဴးကေျပာတာ … အမုန္းခံရ၊ အနာခံရေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ရဲေတြ … ခင္ဗ်ားတုိ႔က ပါတာ မဟုတ္ဘူး .. စားပြဲေပၚထုိင္ရာမပ်က္ အမိန္႔ေပးေနတယ္ … က်ဳပ္တုိ႔ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ အာခံတယ္)
ေနာက္ပုိင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဆီက သတင္းမွားေတြ သူတုိ႔ရတယ္ … ဘာလဲဆုိေတာ့ .. က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြလက္ထဲမွာ လက္နက္အခ်ဳိ႕ ေရာက္ေနၿပီဆုိတာ သူတုိ႔ၾကားမွာ သတင္းႀကီးသြားတယ္ .. ဒါ့ေၾကာင့္ ဝင္မစီးရဲေတာ့တာလည္း ပါတယ္ … အမွန္က က်ေနာ္တုိ႔လက္ထဲမွာ ေလာက္ေလးဂြ၊ ဂ်င္ကလိ၊ ေလးျမား လုိ လက္နက္ကလြဲရင္ က်န္တာဘာမွမရွိဘူး … ျဖစ္တာက ဒီလုိပါ … က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ထဲက ျမင္႔ေငြနဲ႔၊ ကုိေအးေမာင္ေမာင္ၾကည္ (ယခု ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေထာင္က်ေနသူ)က ညဘက္ ေရာက္ရင္ .. တေယာက္တလွည့္ ေလာ္စပီကာနဲ႔ ေအာ္ေနတာ … စကားဝွက္ေတြလည္း ပါတယ္ … တခါ ဘာလုပ္သလဲဆုိေတာ့ … က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လူတစုက … ႐ုိင္ဖယ္က်ည္ဆံေတြ လာေပးတယ္ … အေတာင့္ ၄၀ ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္ .. အဲဒါေတာ့ ရွိတယ္ … ဒါနဲ႔ ဘာလုပ္လုိ႔ရမွာလဲ … ဒီေတာ့ … ဘာလုပ္သလဲ ဆုိေတာ့ .. ေလေသနတ္ အလက္ ၄ လက္ေလာက္ ရွာလာတယ္ … လုပ္တဲ့သူေတြကလည္း ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ လုပ္တတ္တယ္ဗ် … ေလေသနတ္ေျပာင္းတံထိပ္မွာ .. ေစာေစာက ႐ုိင္ဖယ္က်ည္ကုိ တိတ္စေတြနဲ႔ အသာကပ္ထားတယ္ … က်ည္ဆံဖင္ကုိ .. ေလေသနတ္က်ည္က ႐ုိက္ထြက္တဲ့ သေဘာေပါ့ … (ေလေသနတ္က်ည္က က်ည္႐ုိက္တံလုိ ျဖစ္သြားတယ္) … ည လူေျခခပ္တိတ္တိတ္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆုိ မုိးေပၚေထာင္ပစ္လုိက္တယ္ … တကယ္ ေသနတ္ပစ္လုိက္တဲ့အတုိင္း ဟိန္းထြက္ေနတာ … တလက္ပစ္ၿပီးၿပီဆုိ တခါ .. တိတ္နဲ႔ျပန္ကပ္ေပါ့ … ေနာက္တခါ တခ်က္ပစ္လုိက္ … ေလာ္စပီကာနဲ႔ကလည္း ေအာ္ေသးတာ …
“ရဲေဘာ္တုိ႔ က်ည္ေတြသိပ္မျဖဳန္းပါနဲ႔ … တေတာင့္ကုိ တေယာက္မွန္ေအာင္ ပစ္ပါ”…
(ေနာက္မွ ျပန္သိရတာက .. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဲစခန္းအခ်ဳပ္ထဲမွာ ဆႏၵျပပြဲေၾကာင့္ ဖမ္းထားတာ … အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္ .. သူတုိ႔က ရဲစခန္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းစုံကုိ အကုန္ေတြ႔ေနရတယ္ … က်ေနာ့္တုိ႔ဆီက ေသနတ္သံေတြ ထြက္လာၿပီဆုိ .. ေနရာေတြယူ .. အသင့္ေတြျပင္ .. ျပာယာခပ္ေနၾကတာတဲ့ …)
ေနာက္ .. လူထုေဟာေျပာကေန .. က်ေနာ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတာင္းဆုိခ်က္တခုကုိ ေတာင္းဆုိလုိက္တယ္ … ဖမ္းထားတဲ့သူေတြကုိ ခ်က္ျခင္း လႊတ္ေပးပါ .. လႊတ္မေပးရင္ .. ရဲစခန္း အပါအဝင္ … ပါတီေကာင္စီ႐ုံးေတြ … သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြအိမ္ေတြကုိ အကုန္ဝင္စီးမယ္ … မိရင္မိတဲ့သူ .. အကုန္ရွင္းမယ္ဆုိ ခပ္တည္တည္ပဲ ေၾကျငာလုိက္တယ္ … ညဘက္ေရာက္ေတာ့ … က်ေနာ္တုိ႔ဆရာေတြျဖစ္တဲ့ … ဆရာဦးသိန္းနဲ႔ … ဦးရဲျမင့္တုိ႔ႏွစ္ဦးကုိ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြက အကူညီေတာင္းၿပီး ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေစ႔စပ္ေဆြးေႏြးလုိေၾကာင္းကုိ ကမ္းလွမ္းလာတယ္ … က်ေနာ္တုိ႔ဆီက လႊတ္လုိက္မယ့္ .. ကုိယ္စားလွယ္ကုိလည္း .. လုံးဝဖမ္းဆီးျခင္း .. အႏၱရာယ္ျပဳျခင္း မလုပ္မယ့္ အေၾကာင္းကုိလည္း ကတိကဝတ္ေတြနဲ႔ မွာလုိက္တယ္ … က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က ေက်ာင္းသားသမဂၢ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး (မေကြး ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေက်ာ္စြာ) လိုက္သြားတယ္ … ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္ … သူတုိ႔ဘက္က က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အၾကမ္းမဖက္ဖုိ႔ ကတိေပးလာတယ္ .. က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း အႀကမ္းမဖက္ဖုိ႔ေျပာတယ္ .. ေနာက္ ဖမ္းထားတဲ့သူေတြကုိ မနက္မွာ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္ဆုိ ေျပာတယ္ … တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးကလည္း …
“အန္ကယ္တုိ႔ဘက္က ကတိတည္ရင္ .. က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကလည္း ကတိတည္ေပးပါ့မယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာဦးမယ္ .. သုိ႔ေသာ္ သပိတ္လွန္ဖုိ႔ကိစၥမ်ဳိးကုိေတာ့ လုံးဝ .. လုံးဝ လက္မခံပါ” ဆုိေျပာလာခဲ့တယ္ … ေျပာမယ္ဆုိ အဲဒီေန႔ညက .. အပစ္အခပ္ရပ္စဲထားတယ္ေပါ့ …
တႏုိင္ငံလုံးမွာလည္း ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီး ရွစ္ေလးလုံးသပိတ္တုိက္ပြဲႀကီးကုိ ဆင္ႏြဲေနတဲ့ အေၾကာင္းသတင္းေတြထဲမွာ ၾကားေနရၿပီ … က်ေနာ္တုိ႔ တုိက္ပြဲအရွိန္ကလည္း ျမင့္သထက္ ျမင့္လာေနတယ္ … ဒီလုိနဲ႔ … ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲ ေစ်း ၂ ေစ်းက ေစ်းသူေစ်းသားေတြကစုၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢ သပိတ္စခန္းကုိ ေရာက္လာၾကတယ္ … သူတုိ႔က .. ေစ်းပိတ္ထားရတဲ့အတြက္ မ်ားစြာ နစ္နာေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ေစ်းကုိျပန္ဖြင့္ခြင့္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖုိ႔အေၾကာင္းေတြ တင္ျပလာတယ္ … က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ႏုိင္မွာလဲ … က်ေနာ္တုိ႔က ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာ .. အာဏာပုိင္ေတြလည္း မဟုတ္ .. ဒါေပမယ့္ .. ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔ဆုိတဲ့အတုိင္း က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ဆုိေျပာလုိက္ၾကတယ္ … သူတုိ႔ျပန္သြားေတာ့ .. ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြစုေဝးၿပီး တုိ႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ .. ဒီကိစၥဘယ္လုိလုပ္ရပါ့လဲေပါ့ … ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က …
“ငါ႔အျမင္ကေတာ့ .. ျဖစ္လာတာ မလာတာ ခဏထား .. အာဏာပုိင္ေတြကုိ သေရာ္ခ်င္တယ္ကြ … သေရာ္တယ္ဆုိတာလည္း တကယ္ေတာ့ အံတုျခင္းတမ်ဳိးပဲ … ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ့ကြာ .. ငါတုိ႔က အမိန္႔ေၾကျငာစာ ထုတ္မယ္…” ဆုိေတာ့ .. အားလုံးက ဟာသ .. သေဘာမ်ဳိး .. သေရာ္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးထားၿပီး ခ်ကြာ .. လုပ္မယ္ကြာဆုိ သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္ .. ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အမိန္႔ေၾကျငာစာကုိ လူထုသိေအာင္ ေၾကျငာလုိက္ၾကတယ္ … ။
အမိန္႔ေၾကျငာခ်က္ အမွတ္ ၁/၈၈
ေန႔စြဲ —- ++++
ဒီကေန႔ (+++++++) ရက္ေန႔မွစၿပီး .. ေရနံေခ်ာင္းေစ်းႀကီးအား တရားဝင္ ဖြင့္လွစ္ခြင့္ျပဳလုိက္သည္။ ယခုအမိန္႔သည္ ဥပေဒကဲ့သုိ႔ တည္ေစရမည္။
ပုံ
ေက်ာင္းသားသမဂၢ
—————————————————————————————–
ခပ္တည္တည္ပဲ ေၾကျငာလုိက္တယ္ … တကယ္က .. မဆလ အစုိးရေခတ္မွာ လူေတြ ေလွာင္ေျပာင္ၾကတာ တခုရွိတယ္ .. ပုံ – စိန္လြင္ ဆုိတာ … တခုခုကုိ အမိန္႔ေပးခ်င္ၿပီဆုိ … ဥပမာ ေယာက္်ားက မိန္းမကုိ ထမင္းခူးခုိင္းခ်င္တယ္ ဆုိ …
“မိန္းမ ငါ ထမင္းစားမယ္ .. ထမင္းခူးလုိက္ပါ … ပံု – စိန္လြင္” … လူေတြက ဟာသလုပ္ၾကတယ္ .. ဘာလုိ႔ ဒီလုိလုပ္ၾကတာလဲဆုိေတာ့ .. ေငြစကၠဴေတြသိမ္းလည္း .. ပုံ – စိန္လြင္ ဆုိ အမိန္႔ထုတ္ သိမ္း၊ ဟုိဟာ အာဏာျပခ်င္၊ ဒီဟာ ပါဝါျပခ်င္လည္း .. ပုံ – စိန္လြင္ဆုိ အမိန္႔ထုတ္ေနေတာ့ လူေတြစိတ္ထဲမွာ နာက်င္မႈေတြကုိ ေဖာက္ခြဲဖုိ႔ .. ဟာသလုပ္ပစ္လုိက္ၾကတယ္ .. ဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႔က တန္ျပန္သေရာ္ဖုိ႔ လုပ္လုိက္တာ .. အက်ဳိးဆက္က ဘာျဖစ္လာသလဲဆုိေတာ့ … ေက်ာင္းသားေတြက ေစ်းဖြင့္ခုိင္းလုိက္ၿပီ .. ဖြင့္လုိ႔ရၿပီဆုိ ေစ်းႀကီးကုိ စည္စည္ကားကား ျပန္ဖြင့္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားၾကေတာ့တယ္ ..
က်ေနာ္တုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ အံၾသကုန္ၾကတယ္ .. ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္းကုိ မသိေတာ့ဘူး … ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္အၾကံထုတ္တယ္ … ဆက္ အားစမ္းၾကည့္ဦးမယ္ဆုိ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အမိန္႔ေၾကျငာခ်က္ဆုိတာကုိ ၂/၈၈ နဲ႔ ထုတ္ၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢပုိင္နက္ဆုိ နယ္ေျမေတြ သတ္မွတ္ပစ္လုိက္တယ္ … အဲဒီထဲမွာ ဘာပါသလဲဆုိေတာ့ … ဒီနယ္ေျမမ်ားအတြင္း သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္မ်ား၊ ရဲမ်ား၊ ယင္းတုိ႔မိသားစုဝင္မ်ား၊ ကူးလူးျခင္း သြားလာျခင္း၊ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားျခင္း ေနထုိင္ျခင္း ခြင့္မျပဳ .. ေတြ႔ရွိပါက ျပင္းထန္စြာ အေရးယူမည္ဆုိ ေၾကျငာလုိက္တယ္ …။
အပုိင္း (၆) ဆက္ပါဦးမည္
အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
