ကႏၵီစာခ်ဳပ္
သန္းဝင္းလႈိင္
နုုိ၀င္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၃
ဒုတိယကမၻာစစ္ ၿပီးေသာအခါ အၿမဲတမ္း ဗမာ့တပ္မေတာ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥ ေပၚလာသည္။ ထိုစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပထမတြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြင္း သေဘာထားခ်င္း မတူၾကေပ။ စစ္ၿပီး၍ ဗမာ့တပ္မေတာ္အသစ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ရွိေနၿပီးေသာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီးမွ တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးခ်င္းအလိုက္ စိစစ္၍ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းရန္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ဆႏၵရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားကမူ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို မဖ်က္သိမ္းဘဲ အဖြဲ႔အစည္းလိုက္ ထား၍ ယင္းကိုပင္ အမာခံထားကာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႔စည္းရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေျပာက္က်ား တပ္သားမ်ားကိုလည္း အၿမဲတမ္း ဗမာ့တပ္မေတာ္အတြင္း သိမ္းသြင္းရန္ ျမန္မာ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လုိလားၾကသည္။ ထိုသို႔ သေဘာထားခ်င္း မတူသည္ကို ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ညွိႏိႈင္းသည့္ နည္းျဖင့္ အေျဖရွာရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရဘက္မွ အေရွ႕ေတာင္အာရွဆိုင္ရာ မဟာမိတ္တပ္မ်ား၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ေလာ့ဒ္လူဝီေမာင့္ဘက္တန္ ဦးေဆာင္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ (အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္ ၾကည္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားဆိုင္ရာ စစ္ေသနာပတိ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စလင္း၊ အမွတ္ (၁၂) တပ္ေတာ္ တပ္မွဴး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး စေတာ့ဖို႔ဒ္၊ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္အမတ္ တြမ္ဒရိုင္းဘတ္) ကို သီဟိုဋ္ႏိုင္ငံ (ယခု သီရိလကၤာႏိုင္ငံ) ကန္ဒီၿမိဳ႕၌ ၁၉၄၅ ခု စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
သီဟိုဋ္ႏိုင္ငံ ကန္ဒီ ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္ –
(၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း (စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၂) ဗိုလ္လက္်ာ (ဒုတိယစစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၃) ဗိုလ္ေနဝင္း (ေရွ႕တန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္မွဴး၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၄) ဗိုလ္ေဇယ် (စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၅) သခင္သန္းထြန္း (အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္)
(၆) ဦးဘေဘ (ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္၊ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္)
(၇) ေစာဘဦးႀကီး (ဗဟိုေကာင္စီဝင္၊ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ကရင္လူမ်ိဳးစု ကိုယ္စားလွယ္)
(၈) ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ (တိုင္းမွဴး၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၉) ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ (တိုင္းမွဴး၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္)
(၁၀) ဗိုလ္ေဇာ္မင္း (ဦးေမာင္ေမာင္ေက်ာ္၀င္း) (စစ္ေရးဌာန၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္ေတာ္)
(၁၁) ဦးညိဳထြန္း (ရခိုင္ျပည္နယ္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္)
ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္ေျပးအစိုးရ (ဆင္းမလားအစိုးရ) အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ အိုင္စီအက္စ္ ဦးတင္ထြဋ္လည္း ေဆြးေႏြးပဲြသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။အစည္းအေဝး စလွ်င္ ေမာင့္ဘက္တန္က ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ေရးအတြက္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည့္ တိုက္ပြဲစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ဖတပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပုံ၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ပူးေပါင္းပါ၀င္ ကူညီမႈႏွင့္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို မည္သို႔မည္ပုံ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိ ေပးခဲ့ပုံတို႔ကို ေျပာၾကားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုက္ပြဲစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အမွတ္ (၁၄) တပ္ေတာ္ကို ဦးစီးကြပ္ကဲခဲ့ၿပီး အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္တြင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္ ၾကည္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားဆိုင္ရာ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စလင္းအား ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုက္ပြဲစဥ္တြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ အင္အားစုမ်ားထံမွ ရရွိခဲ့ေသာ အကူအညီႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရွင္းလင္းေျပာၾကား ေစခဲ့သည္။
ဗမာ့တပ္မေတာ္ အင္အားစုမ်ားထံမွ ရရွိခဲ့ေသာ အကူအညီႏွင့္ပတ္သက္၍ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စလင္းက –
“ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို (၃) မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ ပထမဆုံးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္ (Regular Burma Army) ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤတပ္မေတာ္မွာ ဂ်ပန္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ျခင္းမျပဳမီကပင္ ဖြဲ႔စည္းတည္ရွိခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ၿဗိတိသွ်တို႔ ေမာင္းထုတ္ျခင္း ခံရေသာအခါ တပ္မေတာ္သား အမ်ားစုသည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံသို႔ ဆုတ္ခြာလာခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ေရး တိုက္ပြဲစဥ္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာ၍ အဖြဲ႔အစည္းမပ်က္ ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္မွာ ေျခလ်င္တပ္ရင္းမ်ားအျပင္ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ကဲ့သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ၀န္ထမ္းတပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ တည္ရွိေနပါသည္။
ဤအၿမဲတမ္း အင္အားစုမ်ားအျပင္ ၿဗိတိသွ် အရာရွိမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ဖြဲ႔စည္းၿပီး ကၽြႏ္ုပ္က လုံးလုံးလ်ားလ်ား ႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ လဲဗီး ေျပာက္က်ားတပ္ အမ်ားအျပားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။
တတိယအမ်ိဳးအစားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ (Burma National Army-BNA) ျဖစ္ပါသည္။ ယခုတပ္ဖြဲ႔ (၃) မ်ိဳးကို တစ္ခုစီ ျပန္လည္ေလ့လာသုံးသပ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္တြင္ တပ္ရင္းအမ်ားအျပား ရွိခဲ့ရာ တပ္ရင္းအခ်ိဳ႕ကို အိႏိၵယအမ်ိဳးသားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ဆက္သြယ္ေရးတပ္မ်ား အပါအ၀င္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ၀န္ထမ္းတပ္မ်ားကိုမူ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ားျဖင့္သာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။
လဲဗီး ေျပာက္က်ားတပ္မ်ားမွာ တပ္သားအင္အား အမ်ားဆံုးေသာ တပ္ဖြဲ႔ ျဖစ္ပါသည္။ လဲဗီး ေျပာက္က်ားတပ္မ်ားသည္ ၁၉၄၂ ခုနွစ္ မွာပင္ ဖြဲ႔စည္းတည္ရိွေနခဲ့သည္ ဟူေသာ အခ်က္ကို အေလးအနက္ ျပဳေစခ်င္ပါသည္။ ဤေျပာက္က်ားတပ္မ်ားမွာ ကြ်န္ုပ္တို႔ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနခ်ိန္ကပင္ ကြ်န္ုပ္တို႔ဘက္တြင္ ရိွေနေသာ တပ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္း လဲဗီး ေျပာက္က်ားတပ္မ်ား မွာ ကခ်င္၊ ခ်င္းနွင့္ ကရင္ လဲဗီး ေျပာက္က်ားတပ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အား အကူအညီေပးခဲ့သည့္ တတိယအဖြဲ႔အစည္းမွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘီအန္ေအ (BNA)ေခၚ ဗမာ့တပ္မေတာ္ မွာ ၁၉၄၂ ခုနွစ္တြင္ ဂ်ပန္တို႔၏ အားေပးကူညီမူ ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီးလွ်င္ ၁၉၄၂ ခုနွစ္ တိုက္ပြဲစဥ္၌ ဂ်ပန္တို႔ဘက္က တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါသည္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၄၂ ခွႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုး ဂ်ပန္တို႔ဘက္မွ တက္ၾကြစြာ ပါဝင္တိုက္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဴပ္ဝင္းဂိတ္၏ တပ္မ်ားနွင့္ ၁၉၄၂ ခုနွစ္တြင္လည္းေကာင္း၊ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ တပ္ဖြဲ႔မ်ားနွင့္ ၁၉၄၄ ခုနွစ္တြင္ ကသာၿမိဳ႕အနီး အင္းေတာ္တြင္လည္းေကာင္း တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾက ပါသည္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္နွင့္ အဆက္အသြယ္ ရရိွေနျပီ ျဖစ္သည့္ ကြ်န္ုပ္တို႔၏ သူလ်ွိဳမ်ားက ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ဂ်ပန္တို႔ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရရိွခဲ့ပါသည္။ ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ကြ်နု္ပ္တို႔ထံ လာေရာက္ ေတြ႔ဆံုစဥ္က ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ တပ္အခ်ိဳ႕သည္ ယင္း၏ အမိန္႔အရ ကြ်န္ုပ္တို႔ တပ္မွဴးမ်ား၏ အမိန္႔ကို နာခံ၍ အတူပူးေပါင္း တိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။ ျဗိတိသွ် အရာရိွမ်ား တြဲဖက္ထားသည့္ ကက်န္တပ္ဖြဳဲ႔ငယ္မ်ားသည္ ကြ်န္ုပ္တို႔ အတြက္ ရန္သူသတင္း ေထာက္လွမ္းေရးနွင့္ ဂ်ပန္တပ္ဖြဲ႔ငယ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ ေခ်မူန္းရာ၌ အလြန္အသံုး၀င္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြ်န္ုပ္တို႔တပ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရာက္ရွိလာေလေလ ယင္းတပ္ဖြဲ႔ငယ္မ်ား တိုးပြားလာေလေလ ျဖစ္ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ လာေရာက္ဆက္သြယ္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ရာႏႈန္းျပည့္ သစၥာရွိစြာ ကၽြမ္းက်င္ထိေရာက္စြာ ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဂ်ပန္တပ္မ်ား ဆုတ္ခြာရာ လမ္းေၾကာင္းတြင္ ယင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ လုံး၍ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကၿပီး ကုန္ခဲ့သည့္ လ အနည္းငယ္အတြင္းတြင္ ယင္းတို႔ထဲမွ အကူအညီမ်ားစြာ ရရွိခဲ့ကာ ယင္းတို႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ဂ်ပန္အေျမာက္အမ်ား ေသဆုံးခဲ့ပါသည္” ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ေမာင့္ဘက္တန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအားလည္း ရွင္းလင္းတင္ျပရန္ ရွိပါက ရွင္းလင္းတင္ျပရန္ ေျပာၾကားရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက –
“၁၉၄၂ ခုႏွစ္တြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ၿဗိတိသွ်တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရပါေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားသည့္ အႀကိမ္အေရအတြက္မွာ မမ်ားလွေၾကာင္း၊ ဤသို႔ တိုက္ပြဲျဖစ္သြားသည့္အႀကိမ္ မမ်ားျခင္းမွာ ဂ်ပန္တို႔က ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ထိခိုက္ေသဆုံးမည္စိုး၍ လည္းေကာင္း၊ ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားကို ၾကင္နာသနား၍လည္းေကာင္း တိုက္ခြင့္မျပဳျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႔မ်ား ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာမည္ကို မလိုလား၍ ခြင့္မျပဳျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဝင္းဂိတ္၏ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားမွာ ၿဗိတိသွ်ႏွင့္ ျမန္မာတို႔အၾကား အဆက္အသြယ္ ရရွိၿပီးမွ မေတာ္တဆ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တိုက္ပြဲမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ကုန္ပုိင္းမွ စ၍ မဟာမိတ္တို႔ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း” ေျပာၾကားပါသည္။
ဆက္လက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ယခုေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့ တပ္မ ေတာ္သားမ်ားကို အၿမဲတမ္းတပ္မေတာ္ထဲသို႔ တပ္ဖြဲ႔လိုက္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္း စိစစ္ေရြးခ်ယ္ လက္ခံေနျခင္းသည္ ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို မေက်နပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစၿပီး၊ မလိုလားအပ္သည့္ ခံစားမႈမ်ားကို ေပၚေပါက္ေစေၾကာင္း၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ သားမ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအျဖစ္ ရည္တည္ခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခု ၿပိဳကြဲသြားၿပီး ယင္းတို႔၏ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ထိုက္တန္သည့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမ်ိဳး မခံရဟု ခံစားၾကရေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို တစ္ဦးခ်င္း စိစစ္ေရြးခ်ယ္ေနမည္ ဆိုပါက မွားလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္တစ္ရပ္လုံးကို နားလည္မႈ လြဲမွားျခင္းမ်ား ၊ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္ေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားအေနျဖင့္ ေဆးစစ္ျခင္း၊ လစာႏွင့္ အခြင့္အေရးမ်ား၊ တပ္သားမ်ား စိစစ္ေရြးခ်ယ္ျခင္း၊ ရာထူးအဆင့္ သတ္မွတ္ျခင္း၊ ခန္႔အပ္ျခင္းမ်ားကို မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္သည့္ ဘုတ္အဖြဲ႔မွ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ဘုတ္အဖြဲ႔၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္သာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို အၿမဲတမ္း တပ္မေတာ္ကဲ့သို႔ ပူးေပါင္းသိမ္းသြင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေစလိုေၾကာင္း၊ ေရွးဦးစြာ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံရသည့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚတိုင္းမွ တပ္ဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ ေက်နပ္မႈ မရွိသည္ကို ေတြ႔ရွိရေၾကာင္း ၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ တိုင္းမွဴးမ်ား အစည္းအေဝးကလည္း ေဆးစစ္ရာတြင္ ေအာင္ျမင္သူ၊ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈ ကင္းရွင္းသူ၊ တပ္မေတာ္တြင္ ဆက္လက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လိုသူ မ်ိဳးခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သား အားလုံးကို အၿမဲတမ္းတပ္မေတာ္သို႔ လက္ခံရန္ႏွင့္ တပ္ဖြဲ႔အလိုက္ သီျခားဖြဲ႔စည္းရန္ ဆုံးျဖတ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တပ္မေတာ္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကို ေမာင္းႏွင္ထုတ္ရာ၌ အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားကို တပ္ဖြဲ႔အလိုက္ ပါ၀င္ခြင့္ရရန္ ဦးစားေပးသင့္ေၾကာင္း ၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ မဟာမိတ္တို႔ဖက္မွ ႏွစ္ဘက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္သည့္ ဘုတ္အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းၿပီး မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ျမန္မာတပ္မေတာ္ထဲသို႔ ပူးေပါင္းသိမ္းသြင္း ဖြဲ႔စည္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ အရာရွိမ်ား ရာထူး ခန္႔အပ္ရာတြင္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ျပည့္မီျခင္း မရွိေသာ အရာရွိမ်ားကို အဆိုပါရာထူးတြင္ အစမ္းခန္႔ထားၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ကာလအတြင္း အရည္အခ်င္း ျပည့္မီသည့္အခါမွ အၿမဲတမ္း ခန္႔ထားရန္၊ စာေမးပြဲမ်ား ေျဖဆိုရာတြင္ တိုင္းရင္းဘာသာျဖင့္လည္း ေျဖဆိုခြင့္ျပဳရန္ ျဖည့္စြက္အႀကံျပဳလိုေၾကာင္း တင္ျပပါသည္။
စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ေမာင့္ဘက္တန္က ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အသစ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အင္အား ၆ဝဝဝ ခန္႔အထိ လက္ခံသိမ္းသြင္းလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စလင္းက –
“ဤအစည္းအေဝး၌ အျခားေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မပါ၀င္ရန္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုသာ အသိအမွတ္ျပဳ လိုက္ေလ်ာမည္ ဆိုပါက ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ အျခားေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားကို ပစ္ပယ္ရာက်မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ဤသို႔ေျပာျခင္းမွာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ပါဝင္မည့္ အင္အားကို ျဖတ္ေတာက္ ကန္႔သတ္လို၍ ေျပာျခင္းမဟုတ္ဘဲ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ ၾကာရွည္စြာ သစၥာရွိစြာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ အျခားေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားအတြက္ တရားမွ်တမႈ ရွိေစရန္ ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကားရာ ေမာင့္ဘက္တန္က အျခားေသာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား ျဖစ္သည့္ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ခ်င္း တိုင္းရင္းသားမ်ားလည္း အၿမဲတမ္း တပ္မေတာ္တြင္ ပါဝင္ခြင့္ ရရွိေရးကို ေဆာင္ရြက္ရန္ ေျပာၾကားပါသည္။
၁၉၄၅ ခု စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔ ၁၄း၃ဝ နာရီတြင္ အမွတ္ (၁၂) တပ္မေတာ္ တပ္မွဴး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စေတာ့ဖို႔ အမွဴးျပဳသည့္ ၿဗိတိသွ် အရာရွိႀကီးမ်ားႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းအမွဴးျပဳသည့္ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္ အစည္းအေဝးတစ္ရပ္ ထပ္မံက်င္းပၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္တြင္ အမ်ားဆုံး ထည့္သြင္းမည့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ တပ္သားဦးေရ၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ား၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တပ္မေတာ္တို႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္း စည္းမ်ဥ္း၊ စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔ (Enquiry & Registration Team) မ်ားတြင္ လာေရာက္ စစ္ေဆး ခံသူမ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္မ်ား၊ ဖ်ားနာေသာ စစ္သည္ႏွင့္ မစြမ္းမသန္ စစ္သည္မ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္မ်ား၊ တိုင္းရင္းဘာသာမွ်သာ တတ္ကၽြမ္းေသာ အရာရွိမ်ား၊ ရရွိႏိုင္သည့္ ရာထူး အဆင့္အတန္းမ်ား ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ အရပ္သား၊ စစ္ေလ့က်င့္ေရးတပ္မေတာ္ (Burma Territorial Army) (၎ကို ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ျပည္ေစာင့္တပ္ ဟုလည္း ေရးသား ေဖာ္ျပထားပါသည္။) ဒုတိယ စစ္မင္းႀကီး (Deputy Inspector – General) ၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား စသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ ၁၂းဝဝ နာရီတြင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္ တပ္မ်ားဆိုင္ရာ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ေလာ့ဒ္လူ၀ီေမာင့္ဘက္တန္ အမွဴးျပဳသည့္ ၿဗိတိသွ်တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးမ်ားႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳသည့္ မိ်ဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္အတြင္းသို႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကႏၵီ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။ သို႔ကလို ကႏၵျီမိဳ ့ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ရရွိခဲ့ေသာ သေဘာတူညီမႈမ်ားကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည့္ စာခ်ဳပ္ကို သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ကႏၵီၿမိဳ႕ကို အစြဲျပဳ၍ “ကႏီၵစာခ်ဳပ္” ဟု ေခၚတြင္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ကႏၵီစာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာတို႔ဘက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သခင္သန္းထြန္းတို႔က လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ၿဗိတိသွ်တို႔ဘက္မွ ေလာ့ဒ္လူဝီေမာင့္ဘက္တန္က လက္မွတ္္ေရးထိုးပါသည္။ ကႏီၵစာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားမွာ –
၁၉၄၅ ခု စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔၊ သီိဟိုဋ္ကၽြန္း (ယခု သီရိလကၤာႏိုင္ငံ) ကႏီၵၿမိဳ႕ အာရွ အေရွ႕ေတာင္ပုိင္း မဟာမိတ္စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္၏ စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာရွအေရွ႕ေတာင္ပိုင္း မဟာမိတ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္တို႔ ႏွစ္ဦး သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား
၁။ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံတပ္မေတာ္သို႔ ပူးေပါင္းမည့္ တပ္သားဦးေရ အကန္႔အသတ္
မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိ မဟုတ္ေသာ တပ္မေတာ္သား အေရအတြက္ ၅၂ဝဝ အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္သားအျဖစ္ စာရင္းသြင္းလက္ခံရန္ အတိအလင္း သေဘာတူညီၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေရအတြက္ထက္ ပို၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အတြင္းသို႔ စာရင္းသြင္းခံလိုသည့္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ သားမ်ား ရွိေသးလွ်င္ က်န္းမာျခင္း ေအာင္ျမင္၍ လိုအပ္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္စုံပါက ေနာက္ထပ္ ၂ဝဝ မွ ၃ဝဝ အထိ လက္ခံရန္ အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ထားမည္။ ထိုသို႔ ထပ္မံ လက္ခံသူမ်ားကို ေလ့က်င့္ေရး စခန္းတစ္ခုတြင္ ထားမည္။
၂။ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ား
(က) ယခု ေလာေလာဆယ္အတြက္လည္းေကာင္း ေနာင္လာမည့္ ႏွစ္ႏွစ္ သုံးႏွစ္အတြင္း၌ လိုအပ္ေသာ ေနရာလပ္မ်ားကို ျဖည့္စြက္ရန္အတြက္ လည္းေကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္တြင္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိ ၂ဝဝ အထိ လက္ခံ ခန္႔ထားမည္။ အျခားတိုင္းရင္းသား တပ္ရင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ကား ထိုတပ္ရင္းမ်ားတြင္ အရာရွိအျဖစ္ ခန္႔ထားရမည့္ ဘုရင္ခံ ျပန္တမ္း၀င္ဗိုလ္ (G.C.O’s) မ်ား ရွိသည္ကို ေထာက္၍ ထိုတပ္ရင္းမ်ားတြင္ လိုအပ္ေသာ ေနရာမ်ားကို ျဖည့္စြက္ရန္ ေနာက္ထပ္ လူ ၅ဝ ခန္႔ျဖင့္ လုံေလာက္ၿပီ ဟု ယူဆသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒိုင္မီနီယံ အဆင့္အတန္းကို ရရွိသည့္အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္ကို တိုးခ်ဲ႕ရန္အတြက္ျဖစ္ေစ၊ အရပ္သား စစ္ေလ့က်င့္ေရးတပ္ (အေပ်ာ္တမ္းစစ္တပ္)မ်ား ဖြင့္လွစ္ရန္အတြက္ ျဖစ္ေစ၊ အရာရွိမ်ား လိုမည္ျဖစ္ရာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ေနာက္ထပ္ အရာရွိ ၂ဝဝ ကို ယခုကစ၍ စစ္ပညာ သင္ၾကားေပးရန္ လက္ခံဖို႔ သေဘာတူသည္။ ၎အရာရွိ ၂ဝဝ ကို လက္ခံ၍ စစ္ပညာ သင္ၾကားေပးေရး ကိစၥကို အစိုးရ၏ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးအဖြဲ႔က ထပ္မံေဝဖန္ စစ္ေဆးလိမ့္မည္။ အကယ္၍ ၎အရာရွိ ၂ဝဝ ကိစၥကို သေဘာတူ ခြင့္ျပဳခဲ့လွ်င္ အျခားတိုင္းရင္းသား အရာရွိမ်ားကိုလည္း အခ်ိဳးက် အလားတူ စစ္ပညာသင္ၾကားေပးရန္ လိုေပလိမ့္မည္။ အျခားတိုင္းရင္းသားတပ္မ်ားအတြက္ အရာရွိမ်ားအား စစ္ပညာ သင္ၾကားေပးေရး ကိစၥကို အစိုးရ၏ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးအဖြဲ႔က မိ်ဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိ ၂ဝဝ ကို စစ္ပညာ သင္ၾကားေရးအတြက္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား မေပးမီအတြင္း စဥ္းစားျခင္း မျပဳရန္ သေဘာတူညီသည္။
(ခ) မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ားအား မ်ားႏုိင္သမွ် မ်ားစြာ ၎တို႔ ယခင္က ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ တပ္ဖြဲ႔မ်ားကိုပင္ ျပန္လည္အုပ္ခ်ဳပ္ေစဖို႔ သေဘာတူသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အား တပ္မေတာ္ေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္ေစလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည့္အေလ်ာက္ အခ်ိဳ႕ေသာ တပ္မ်ားတြင္မူ ယခု ေလာေလာဆယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္မည့္ အရည္အခ်င္း ရွိေသာ အရာရွိမ်ား ရႏိုင္လိမ့္ဦးမည္ မဟုတ္ေခ်။ ေနာက္ထပ္ သေဘာတူညီၾကသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အား စစ္ပညာသင္ၾကားေပးေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ် တပ္မေတာ္မွ စစ္စြမ္းရည္ျဖင့္ အဘက္ဘက္တြင္ ျပည့္ဝၿပီးေသာ အရာရွိမ်ားကို ခန္႔ထားရေပမည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာအရာရွိမ်ား စစ္ပညာလုံေလာက္စြာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားၿပီး၍ ၎ၿဗိတိသွ် အရာရွိမ်ား၏ ေနရာတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္အေလ်ာက္ ၿဗိတိသွ် အရာရွိမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္မွ တျဖည္းျဖည္း ရုပ္သိမ္းရန္ စီစဥ္ခ်က္ ျပဳလုပ္သည္။
(ဂ) ယခုလက္ရွိ ဘုရင္ခံ ျပန္တမ္း၀င္ အရာရွိမ်ား ဦးေရကို တျဖည္းျဖည္း ယုတ္ေလ်ာ့သြားေစလ်က္ ၎တို႔ ေနရာတြင္ ဘုရင္ခံျပန္တမ္း၀င္ အရာရွိဟူ၍ ထပ္မံခန္႔ထားျခင္း မျပဳရန္ သေဘာတူသည္။ မ်ိဳးခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ျဖစ္ေစ၊ ကခ်င္တပ္ဖြဲ႔မွ ျဖစ္ေစ၊ ခ်င္းတပ္ဖြဲ႔မွျဖစ္ေစ၊ ကရင္တပ္ဖြဲ႔မွျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားအား ေပးအပ္သည့္ ခန္႔ထားခ်က္ (Commission) မွာ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္း ျဖစ္ေစဖို႔ သေဘာတူသည္။
(ဃ) ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားအား ေပးအပ္သည့္ ခန္႔ထားခ်က္ (Commission) မွာ ဒိုမီနီယံ ႏိုင္ငံမ်ား၏ တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ားအား ေပးအပ္သည့္ ခန္႔ထားခ်က္ (Commission) ႏွင့္ အဆင့္အတန္းခ်င္း တူညီေစလ်က္၊ ဤသို႔ ေပးအပ္ႏိုင္ေအာင္ လ်င္ျမန္မ၏ႏိုင္သမွ် လ်င္ျမန္စြာ စီစဥ္ေပးဖို႔ သေဘာတူသည္။
(င) အထူးေရြးခ်ယ္ခံရသူမ်ားအား အိႏိၵယႏွင့္ ၿဗိတိသွ် စစ္ေက်ာင္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ စစ္ပညာ ဆည္းပူးသင္ၾကားရန္ စီမံေပးဖို႔ သေဘာတူသည္။ ဤသို႔ ဆည္းပူးေလ့က်င့္ သင္ၾကားရာတြင္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ သူမ်ားအား စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္ (Staff College) ႏွင့္ အင္ပါယာ ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ (Imperial Defence College) တြင္လည္း တက္ေရာက္ သင္ၾကားခြင့္ ရွိေစရမည္။ သို႔ေသာ္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဗဟိုစစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ စစ္၀န္ႀကီးရုံးႏွင့္ သေဘာတူညီမွသာလွ်င္ ရရွိေပလိမ့္မည္။ ဤကိစၥတြင္ မဟာမိတ္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္က အထက္ပါ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရေအာင္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္။ ယခု ဖြဲ႔စည္းခါစ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္မွ အရာရွိမ်ားကို ထုံးစံအတိုင္း လိုအပ္သည့္ အရည္အခ်င္းမ်ား အားလုံး မျပည့္စုံဘဲလ်က္ႏွင့္ပင္ အဆိုပါ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ ၀င္ခြင့္ျပဳရန္ စီစဥ္ဖို႔လည္း မဟာမိတ္စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္က ႀကိဳးစားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပလိမ့္မည္။
၃။ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္တို႔ကို ပူးေပါင္း ဖြဲ႔စည္းပုံ ဖြဲ႔စည္းနည္း
(က) မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္တို႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းေနသည့္ အခ်ိန္အတြင္း ေပၚေပါက္လာမည့္ အေသးစိတ္ ကိစၥမ်ားကို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူညီစြာ ေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ရန္ ႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔ (Joint Board) တစ္ခု ဖြဲ႔စည္းရန္ သေဘာတူညီသည္။ ဤႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔တြင္ မ်ိဳးခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ အမွတ္ ၁၂ တပ္မေတာ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ၿဗိတိသွ် စစ္ဘက္ဌာန တို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတပ္မေတာ္၏ စစ္မင္းႀကီး (Inspector General) ပါ၀င္ရမည္။ ဤအဖြဲ႔တြင္ အဆိုပါ စစ္မင္းႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သာမတ္စ္ မတက္ေရာက္ႏိုင္သည့္အခါ ၎၏ ကိုယ္စား (ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ၿဗိတိသွ် စစ္ဘက္ဌာနမွ လက္ေထာက္ တပ္ေရးခ်ဳပ္) ဗိုလ္မွဴးႀကီး ရပ္ဖဲလ္က တက္ေရာက္လိမ့္မည္။ အဖြဲ႔တြင္ သေဘာကြဲလဲြခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ျပန္မလာမီအတြင္း မဟာမိတ္စစ္တပ္မ်ား၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ထံ တင္ျပရမည္။ ၎၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္သာလွ်င္ ေနာက္ဆုံး အတည္ျဖစ္ေစရမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ျပန္လာေသာအခါမူ ဤနည္းအတိုင္းပင္ ဆိုင္ရာတို႔မွတစ္ဆင့္ ဘုရင္ခံထံသို႔ တင္ျပရမည္။ ထိုအခါတြင္ ဘုရင္ခံ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ ေနာက္ဆုံး အတည္ျဖစ္ေစရမည္။
(ခ) ဤအဖြဲ႔ကို စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ စတင္ဖြင့္လွစ္ေစဖို႔ သေဘာတူသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသာမတ္စ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တိုင္ပင္ၿပီး ဤအဖြဲ႔က ေဆာင္ရြက္ရန္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ ညႊန္းခ်က္ကို ေရးဆြဲေစရမည္။ ထိုေန႔မွ စတင္၍ အဖြဲ႔သည္ ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းတို႔ကို ျမန္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္စြာ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သြားရမည္။
(ဂ) ဤအဖြဲ႔သည္ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မဟာမိတ္ စစ္တပ္မ်ား၏ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ထံ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ျပန္လာသည့္အခ်ိန္အထိ အဖြဲ႔က ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ေနရေသးလွ်င္ ဘုရင္ခံထံသို႔ တင္သြင္းရမည္။
(ဃ) စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းရန္အတြက္လည္း ဤႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔က တာဝန္ယူရမည္။
(င) စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔မ်ားအား အရာရွိႏွင့္ တပ္သားမ်ား လက္ခံစာရင္း သြင္းရန္အတြက္ ဤႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔ကပင္ အမိန္႔မ်ား ထုတ္ေပးေစဖို႔ သေဘာတူသည္။ စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔အတြင္း သေဘာကြဲလြဲသည့္ ကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့လွ်င္ ထိုကိစၥမ်ားကို ႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔သို႔ တင္ျပေစရမည္။
(စ) အရာရွိမ်ား ရထိုက္မည့္ ရာထူးအဆင့္အတန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔က ေထာက္ခံရမည္။
(ဆ) အၾကပ္မ်ား ခန္႔ထားေရးအတြက္ တပ္မွဴးမ်ားက စဥ္းစားနိုင္ရန္ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္၏ စစ္မႈထမ္း မွတ္တမ္းမ်ားကို အေထာက္အထားျပဳ၍ ႏွစ္ဦးစပ္အဖဲ႔ြက ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ေပးေစဖို႔ သေဘာတူသည္။
(ဇ) မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ အရာရွိအားလုံးတို႔၏ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ႏွင့္တကြ ထိုအရာရွိ အသီးသီးတို႔သည္ အရည္အခ်င္းအားျဖင့္ ေနာင္အခါ မည္သည့္တပ္၊ ဌာန ၊ အမ်ိဳးအစားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္၍ ႀကီးပြားထြန္းကားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ပါ စစ္မင္းႀကီးထံသို႔ ေစာႏိုင္သမွ် ေစာစြာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းေစရန္ သေဘာတူညီသည္။
(စ်) ကိုယ္စီသင္ၾကား ေလ့က်င့္ရာတြင္လည္း တပ္မေတာ္သား တစ္ဦး၏ စြမ္းရည္ႏွင့္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေသာ လုပ္ငန္းတို႔မွ ဆည္းပူးရရွိခဲ့ေသာ ဗဟုသုတအေတြ႔အႀကဳံတို႔ကို အေျခခံထား၍ မည္သို႔မည္ပုံ ေလ့က်င့္ေပးသင့္ေၾကာင္းကို လိုလွ်င္ လိုသလို ဤအဖြဲ႔က ေထာက္ခံေစဖို႔ သေဘာတူသည္။
၄။ စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔မ်ားတြင္ လာေရာက္စစ္ေဆးခဲ့သူမ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္
(က) စစ္မႈ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရန္ စာရင္းသြင္းခံရေသာ သူမ်ားအတြက္ လစာႏွင့္တကြ ခြင့္ ၂ လေပးၿပီးလွ်င္ ေအာက္ပါအခြင့္ အေရး မ်ားလည္း ေပးဖို႔ သေဘာတူသည္။
(၁) ေနရပ္သို႔ အျပန္ခရီးစရိတ္ႏွင့္ စာရင္းသြင္းရန္ ဌာနသို႔ အသြား ခရီးစရိတ္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ခရီးစရိတ္အစား အခမဲ့ သြားလာခြင့္။
(၂) ေနရပ္သို႔ ျပန္္ရာတြင္ လမ္းခရီး၌ စားေသာက္ရန္ စားနပ္ရိကၡာ အလုံအေလာက္ သို႔မဟုတ္ စားစရိတ္ အလုံအေလာက္.
(၃) အဝတ္အစား အျပည့္အစုံ သို႔မဟုတ္ အဝတ္အစား ဝယ္ရန္ ေငြေၾကး။
(ခ) စုံစမ္းေရးႏွင့္ မွတ္ပုံတင္အဖြဲ႔တစ္ခုက တပ္မေတာ္သားထဲမွ စစ္ေျမျပင္တြင္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ စစ္မႈထမ္းခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ က်န္းမာျခင္း ယာယီ မေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိသူမ်ားအား ေဆး၀ါး ကုသ၍ေပးမည္။ မက်န္းမာသူ၏ ေရာဂါအေျခအေနအလိုက္ ၃ လထက္ မပိုေစဘဲ မက်န္းမာသည့္အတြက္ ခြင့္ေပးမည္။ ေဆးရုံမွ ဆင္းေသာအခါ အပုိဒ္ခြဲ (က) (၁) (၂) (၃) တို႔တြင္ ပါရွိေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ခံစားခြင့္ ျပဳရမည္။
(ဂ) စစ္ေျမျပင္တြင္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ စစ္မႈထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသျဖင့္ ရာသက္ပန္ စစ္မႈမထမ္းႏိုင္ေအာင္ မက်န္းမာသူမ်ား (ေဆးစစ္ရာ တြင္ မေအာင္သူမ်ား) အား အပုိဒ္ခြဲ (က) (၁) (၂) (၃) တို႔တြင္ ပါရွိေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအျပင္ မိမိတို႔ ေနရပ္သို႔ မျပန္မီအေတာအတြင္း ေဆးဝါးကုသခြင့္လည္း ေပးမည္။ ဤသို႔ ကုသခြင့္ျပဳရာတြင္ စစ္ဘက္ေဆးဌာမွ ဆရာဝန္မ်ားကလည္း ကုသေပးရမည္။
(ဃ) စစ္မႈမထမ္းႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္လက္အဂၤါ တစ္ခုခု မစြမ္းမသန္ ျဖစ္သြားမႈေၾကာင့္ တပ္မေတာ္မွ အမႈထမ္း ရပ္စဲျခင္းခံရေသာ တပ္မေတာ္သားတို႔အား လစာ ၂ လစာႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ကရုဏာေၾကးႏွင့္တကြ မစြမ္းမသန္ ျဖစ္ပုံ အေျခအေနၾကည့္၍ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ား ေပးရမည္။ မည္သည့္အေျခအထိ မစြမ္းမသန္ ျဖစ္သြားသည္ကိုမူ ေဆးအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔က ခ်င့္ခ်ိန္ ဆုံးျဖတ္ရမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေပးရမည့္ ေလ်ာ္ေၾကးႏႈန္းမွာ ထိုစစ္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ေသာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား တပ္အင္အားစု၊ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ ကရင္တပ္၊ ကခ်င္တပ္၊ ခ်င္းတပ္ စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားျခင္း မရွိဘဲ အားလုံး တူညီေစရမည္။ ေပးမည့္ ေလ်ာ္ေၾကးႏႈန္းမ်ားကို ဘ႑ာေရးအတိုင္ပင္ခံ အရာရွိက ေနာက္မွတစ္ဖန္ ျပန္၍ စစ္ေဆးျခင္း ျပဳလိမ့္မည္။ ဤသို႔ စစ္ေဆးမည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းမွာ သာမန္ အရပ္သားမ်ားအား ထုတ္ေပးေသာ ေလ်ာ္ေၾကးႏႈန္းထက္ ပို၍ သတ္မွတ္ႏိုင္လွ်င္ သတ္မွတ္ေပးရန္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
၅။ လစာႏႈန္း
မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ လစာႏႈန္းမ်ားသည္ အိႏိၵယတပ္မေတာ္ လစာႏႈန္းအတိုင္း တစ္သေဘာတည္းပင္ ျဖစ္ေစ၍ လစာေပးသည့္ ေနရာတြင္ အလုပ္တာ၀န္အလိုက္ မဟုတ္ဘဲ ရာထူးအဆင့္အတန္းအလိုက္ ေပးရန္ သေဘာတူသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေသာမတ္စ္ ပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႔ငယ္သည္ ဤကိစၥအတြက္ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ရန္ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ေပးရသည္။
၆။ တိုင္းရင္းဘာသာမွ်သာ တတ္ကၽြမ္းေသာ အရာရွိမ်ား ရရွိႏိုင္သည့္ ရာထူးအဆင့္အတန္းမ်ား။
တိုင္းရင္းဘာသာမွ်သာ တတ္ကၽြမ္းေသာ အရာရွိမ်ားသည္ သာမန္အားျဖင့္ “ဗိုလ္” ရာထူး အဆင့္အတန္းထက္ ျမင့္ေသာ ရာထူးကို ရရွိႏိုင္ခြင့္မရွိ ဟု သေဘာတူသည္။ သုိ႔ေသာ္ အထူးစဥ္းစားထိုက္ေသာ အရာရွိအခ်ိဳ႕အတြက္မူ ထိုထက္ ႀကီးျမင့္ေသာ ရာထူးအဆင့္အတန္းတြင္ ခန္႔ထားရန္ ႏွစ္ဦးစပ္အဖြဲ႔က ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ေပးႏိုင္ေလသည္။ တိုင္းရင္းဘာသာမွ်သာ တတ္ကၽြမ္းေသာ အရာရွိမ်ားသည္ ရာထူးအဆင့္အတန္း တိုးတက္ခြင့္ ရလိုပါလွ်င္ အဂၤလိပ္ဘာသာကို လိုအပ္ေသာ အဆင့္အတန္းထိ တတ္ကၽြမ္းေအာင္ သင္ၾကားႏိုင္ေစရန္ ၂ ႏွစ္အထိ အခ်ိန္ေပးရမည္။
၇။ ဗမာႏိုင္ငံ အရပ္သား စစ္ေလ့က်င့္ေရးတပ္မေတာ္ (Territorial Army)
ဗမာႏိုင္ငံ အရပ္သား စစ္ေလ့က်င့္ေရးတပ္မေတာ္၏ ကိစၥမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးအဖြဲ႔က စစ္ေဆးရမည့္ ကိစၥျဖစ္၍ ယင္းသို႔ စစ္ေဆးျခင္းျပဳေသာအခါ အရပ္သား စစ္ေလ့က်င့္ေရး တပ္အရာရွိမ်ားအျဖစ္ သုံးႏိုင္ေစရန္ ယခု လ်ာထားေသာ အရာရွိေပါင္း ၂၀၀ ကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားေပးရန္ သေဘာတူညီသည္။
၈။ ဒုတိယစစ္မင္းႀကီး၏ တာဝန္၀တၱရားမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္အတြက္ ဒုတိယစစ္မင္းႀကီး ၂ ေယာက္ထား၍ တစ္ဦးမွာ ဗမာအရာရွိျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ဦးမွာ ဗမာတိုင္းရင္းသားထဲမွာ ဗမာလူမ်ိဳး မဟုတ္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစရန္ အေျခခံသေဘာအားျဖင့္ သေဘာတူသည္။ သို႔ေသာ္ ဒုတိယစစ္မင္းႀကီး ၂ ေယာက္၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားမွာ ကိုယ့္ဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားမ်ိဳးကို တာ၀န္ယူရုံမွ် မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ တပ္ေတာ္တစ္ခုလုံးအတြက္ တာ၀န္ယူေစရန္ သေဘာတူသည္။
၉။ စစ္သားစုေဆာင္းေရး
(က) စစ္သားစုေဆာင္းရာတြင္ မဟာမိတ္တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္၍ ဤစစ္ပြဲကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဗမာတပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ တပ္သားမ်ားကို ပထမဆုံး ေရြးခ်ယ္စုေဆာင္းရမည္။
ေလာ့ဒ္လူဝီေမာင့္ဘက္တန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
(အေရွ႕ေတာင္အာရွဆိုင္ရာ (စစ္ေသနာပတိ၊
မဟာမိတ္မ်ား၏ စစ္ေသနာပတိ) မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္ေတာ္)
စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္
သခင္သန္းထြန္း
(အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊
ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္)
စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီးေနာက္ ၁၉၄၅ ခု ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွ စတင္ေခၚေ၀ၚခဲ့ေသာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို “ဗမာ့တပ္မေတာ္” ဟု အမည္ေျပာင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (AFO) မွ ႏုတ္ထြက္လိုက္ရသည္။ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္က ဦးေဆာင္၍ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (B.I.A) ၊ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္(B.D.A)၊ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္ (P.D.F.- Patriotic Burmese Force) ဟူသည့္ အမည္မ်ားျဖင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ကႏၵီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ျခင္းအားျဖင့္ အၿမဲတမ္း အမ်ိဳးသားတပ္မေတာ္အျဖစ္ တရားဝင္ ရပ္တည္ခြင့္ရလာေတာ့သည္။ ဤစာခ်ဳပ္အရ အၿမဲတမ္းဗမာ့တပ္မေတာ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥလည္း ေျပလည္သြားေလသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
