>
ေရႊဇီးကြက္
ဇြန္ ၂၂၊ ၂၀၁၁
ဗုဒၶဘာသာ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေပါက္ဖြား ဆင္းသက္လာသူပီပီ ကံ ကံ၏အက်ဳိးကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ကၽြန္မ ယံုၾကည္ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။
အဘိဓမၼာသင္တန္းေတြကို တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနာက္မွာ ကံရယ္လို႔ျဖစ္လာမယ့္ ေစတနာ၊ သခၤါရတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးေပးပံုေတြ၊ ကမၼနိယာမေတြကို ပိုၿပီး အေသးစိတ္ နားလည္လာခဲ့ပါတယ္။
ကံအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ အက်ယ္တဝင့္ ေဟာေဖာ္ၫႊန္ၾကားႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးမားပံုကိုလည္း အံၾသေက်းဇူးတင္ၿပီး ရွိခိုးပူေဇာ္လို႔ မဝႏိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အားလံုး အလြယ္တကူ နားလည္ထားၾကတဲ့ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္၊ ေစတနာ၊ ကံ (ကမၼ)ကို –
(၁) လုပ္ငန္းေဆာင္႐ြက္ပံု (ကိစၥ) အားေလ်ာ္စြာ ရွိေနတဲ့ ကံ (၄)မ်ဳိး၊
(၂) အက်ဳိးေပးပံု အလွည့္အႀကိမ္ အားေလ်ာ္စြာ ရွိေနတဲ့ ကံ (၄)မ်ဳိး၊
(၃) အက်ဳိးေပးရာ အခ်ိန္ကာလအားေလ်ာ္စြာ ရွိေနတဲ့ ကံ (၄)မ်ဳိး၊
(၄) အက်ဳိးေပးရာ ဘံု႒ာနအားေလ်ာ္စြာ ရွိေနတဲ့ ကံ (၄)မ်ဳိး တို႔ အေၾကာင္းကို သင္ၾကားရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ အကုသိုလ္ကံ ျဖစ္ေစမယ့္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြကို ပိုၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္လည္း ပိုၿပီး ေက်နပ္ ေျဖသိမ့္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အကုသိုလ္ကံေတြကို က်ဴးလြန္ရမွာ ေၾကာက္လာသလို ကုသုိလ္ကံေတြကို ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေဆာင္လာျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ပဋိသေႏၶေနတဲ့အခါမွာေရာ၊ အသက္ရွင္ေနစဥ္ တဘဝလံုးမွာေရာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဦးေဆာင္ၿပီး အမ်ားဆံုး အက်ဳိးေပးေနတဲ့ ဇနကကံဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ (သို႔) အကုသုိလ္ေစတနာကံ။
(၂) အဲဒီ ဇနကကံကို အက်ဳိးေပးခြင့္ ရေစဖို႔၊ အက်ဳိးေပးခြင့္ရျပန္ရင္လည္း အက်ဳိးေပးထက္သန္ေစဖို႔နဲ႔ အဲဒီအက်ဳိးေတြကိုလည္း ၾကာရွည္ဖြ႔ံၿဖိဳးေစဖို႔ အားေပးေထာက္ပံ့တတ္တဲ့ ဥပတၳမ႓ကကံဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံ။
(၃) ဇနကကံကို အက်ဳိးေပးခြင့္မရေစဖို႔၊ တကယ္လို႔ အက်ဳိးေပးခြင့္ ရရင္လည္း အက်ဳိးေပး မထက္သန္ေစဖို႔နဲ႔ ေပးေနတဲ့ အက်ဳိးေတြကိုလည္း ၾကာရွည္ မဖြံ႔ၿဖိဳးေစဖို႔ ကပ္ၿပီး ဖ်က္ဆီး ႏွိပ္စက္တတ္တဲ့ ဥပပီဠကကံ ဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံ။
(၄) ကပ္ဖ်က္ဆီးႏွိပ္စက္႐ံုမက ဇနကကံကို လံုးဝ အက်ဳိးေပးခြင့္ မရေစဖို႔နဲ႔ ေပးလက္စရွိေနတဲ့ အက်ဳိးေတြကိုလည္း ယတိျပတ္ ျပတ္သြားေအာင္ သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္တတ္တဲ့ ဥပေစၧကကံဆိုတဲ့ ကုသုိလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံ … ေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို သိလာရတဲ့ေနာက္မွာ လုပ္တိုင္းမျဖစ္၊ မလုပ္ဘဲနဲ႔လည္း ျဖစ္ေနတတ္တဲ့၊ လုိတာမရ ရတာမလို ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ ကံအက်ဳိးေပးေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံလာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ သတၱဝါေတြ ေသဆံုးခါနီးမွာ ေနာက္ဘဝတခု ထပ္မံ ျဖစ္တည္လာရဖို႔အတြက္ ကံေတြရဲ႕ အက်ဳိးေပးခြင့္ရမႈ အလွည့္အႀကိမ္က်ပံု (၄)မ်ဳိးကို သိရတဲ့ေနာက္မွာလည္း ကၽြန္မ အကုသုိလ္ကံေတြကို ျပဳလုပ္ဖို႔ ပိုၿပီး တြန္႔ဆုတ္လာသလို ကုသိုလ္ကံေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ ပိုၿပီး စိတ္အား ထက္သန္လာခဲ့ရပါတယ္။
(၁) ဂ႐ုကံ ဆိုတဲ့ အကုသိုလ္အရာမွာ အားအႀကီးေလးဆံုး၊ အဆိုးဆံုးျဖစ္တဲ့ –
(က) အမိကိုသတ္မႈ
(ခ) အဖကိုသတ္မႈ
(ဂ) ရဟႏၲာကိုသတ္မႈ
(ဃ) ဘုရားရွင္ကို ေသြးစိမ္းတည္ေစမႈ
(င) သံဃာကိုသင္းခြဲမႈဆုိတဲ့ ပၪၥနႏိၲယကံ ေတြ က်ဴးလြန္ထားျခင္း မရွိသလို ကုသိုလ္ကံအရာမွာလည္း အျမင့္ဆံုး အျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ မဂၤဖိုလ္တို႔ စ်ာန္တို႔ကိုလည္း ရယူ ပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေသးတဲ့ ကၽြန္မဟာ အကုသိုလ္ ဂ႐ုကံအတြက္ လံုးဝ စိုးရိမ္စရာမ႐ွိသလို ကုသုိလ္ ဂ႐ုကံကိုလည္း လံုးဝ အားကိုးလို႔ မရေသးတာ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ အသိဆံုးပါ။
ဒီေတာ့…
(၂) ကၽြန္မေသဆံုးခါနီးမွ ျပဳလုပ္ျဖစ္လိုက္မိမယ့္ ဒါမွမဟုတ္ အရင္က ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးၿပီး ေသဆံုးခါနီးမွ အမွတ္ရလာမယ့္ အာသန္နကံဆိုတဲ့ ကုသုိလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံရယ္
(၃) ေန႔ရွည္ ရက္ရွည္ စြဲစြဲျမဲျမဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ တႀကိမ္ေလာက္သာ ျပဳလုပ္ခဲ့မိၿပီး အျမဲမပ်က္ ေအာက္ေမ့ သတိရေနမိတဲ့ အာစိဏၰကံ ဆိုတဲ့ ကုသုိလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံရယ္
(၄) သံသရာ တေလွ်ာက္လံုးနဲ႔ ယခုဘဝမွာ ရံဖန္ရံခါ ျပဳလုပ္မိခဲ့၊ ျပဳလုပ္ေနခဲ့တဲ့ ကဋတၱာကံ ဆိုတဲ့ သာမညံကုသိုလ္ (သို႔) အကုသိုလ္ ေစတနာကံ (၃) မ်ဳိးထဲက တမ်ဳိးမ်ဳိးေသာကံက ကၽြန္မ စုတိစိတ္က်ခ်ိန္မွာ အက်ဳိးေပးလွည့္ၾကံဳမယ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာေပါက္ သိေနမွေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ကို ရယူ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့ ကုသိုလ္ ဂ႐ုကံကို မျပဳလုပ္ႏိုင္ေသးသမွ် က်န္တဲ့ အာသန္နကံ အာစိဏၰကံ၊ ကဋတၱာကံေတြမွာ အကုသိုလ္ကံ ကင္း႐ွင္းေနၿပီး ကုသုိလ္ကံေတြ ျပည့္ဝေနေစဖို႔ ႀကိဳးစားရမွာက ကၽြန္မ တဦးတည္းရဲ႕တာဝန္ ဆိုတာ လံုးဝ နားလည္ထားပါတယ္။
ကံေတြရဲ႕ အက်ဳိးေပးရာ အခ်ိန္ကာလ အက်ဳိးေပးရာ ဘံု႒ာနေတြ အေၾကာင္းကိုပါ သင္ၾကားခဲ့ရလို႔ ကၽြန္မကံရဲ႕အေၾကာင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလး နားလည္ေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ ကံအေၾကာင္းကို နားလည္ထားပါလ်က္နဲ႔ ကၽြန္မ ပုထုဇဥ္ပီပီ ေမာဟ ဖံုးလႊမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္။
လူသားထဲက လူသားတဦး ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မမွာ လူတိုင္း မေရွာင္လြဲႏိုင္တဲ့ ေလာကဓံတရား ၈ ပါးထဲက အဆိုးေလာကဓံ ၄ ပါးနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ … နာေရး ကူညီမႈအလုပ္ေတြ လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ကို တခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြက “အမဂၤလာ အလုပ္ေတြ လုပ္တာကိုး ခံရမွာေပါ့၊ ဆံုး႐ႈံးမွာေပါ့” ဆိုၿပီး အျပစ္တင္ ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ပုထုဇဥ္ပီပီ ဟုတ္မ်ား ဟုတ္ေနမလားလို႔ သံသယ ပြားခဲ့မိပါတယ္။ အားငယ္မိခဲ့ဖူးပါတယ္။
တခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုေက်ာ္သူရဲ႕အမ အဂၤလန္မွာေနတဲ့ ေဒါက္တာခ်ဳိခ်ဳိေအး ရန္ကုန္ကို အလည္ ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အၾကားအျမင္ရေနတဲ့ ဆရာတေယာက္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ဆံုေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီဆရာကလည္း ႏိုင္ငံျခားက လာတာ ဆိုေတာ့ သူ႔မွာ ေခတ္မီတဲ့ အေတြးအေခၚ ရွိမွာပဲ ဆိုတဲ့ အားကိုးနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ သံသယေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ “ဆရာ ကၽြန္မတို႔ကို လူတခ်ဳိ႕က နာေရးကူညီမႈ အလုပ္ေတြလုပ္ရင္ ဘုန္းကံ နိမ့္မယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား” လို႔ ေမးမိေတာ့ သူက “ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေလာင္းေတြကို ထိမိရင္ေတာ့ ဘာလုပ္ပါ ညာလုပ္ပါ” (ကၽြန္မလည္း အေသအခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး) လို႔ ေျပာေနတုန္း ကိုေက်ာ္သူ႔ အမက ကၽြန္မေရာ အဲဒါေတြ လုပ္စရာ လိုလားလို႔ ဝင္ေမးပါတယ္။ ပထမေတာ့ သူဟာ နာေရးကူညီမႈ အလုပ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မပတ္သက္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ သူနဲ႔ဘာဆိုင္လဲလို႔ ေတြးမိၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူက “ကၽြန္မက ဆရာဝန္ဆိုေတာ့ လူနာေတြ ေသဆံုးသြားရင္ ေသဆံုးတာ ဟုတ္ မဟုတ္ ေသခ်ာေအာင္ အျမဲတမ္း စစ္ေဆးေနရလို႔ပါ” ဆိုမွ ကၽြန္မလည္း တခါတည္း ဉာဏ္အလင္း ရလိုက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မရဲ႕စိတ္သႏၲာန္မွာ ခိုကပ္ေနတဲ့ နာေရး ကူညီမႈလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သံသယေတြကို အၿပီးတိုင္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ကံကံ၏အက်ဳိးကို ဘုရားေဟာအတိုင္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ ယံုၾကည္ လက္ခံႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
