>
မဂၤလာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ၂၁
ေမာင္လူေရး
ဇန္န၀ါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၁
ေကာင္းက်ဳိးဆင့္ပြား၊ ျမတ္တရား၊ နာၾကားမျပတ္ေစတာ ကာေလနဓမၼသဝနမဂၤလာ။
ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စြမ္းရည္သတၱိ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတားတစ္ခ်ဳိ႕ကို ဖယ္ရွားရေပမည္။ အဟန္႔အတားမ်ားကို နီဝရဏဟု ေခၚသည္လတည္း။ ၎သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ျမင္ႏိုင္စြမ္းကို ကန္းေစပါသည္။
ကာမစၦႏၵ = အေပ်ာ္အပါးတံခါးမ်ားသာ ဖြင့္ထားမႈ။ ေပ်ာ္ပါးစရာမ်ားသာ ဖန္တီးထားမႈ။
အရက္ႏွင့္sex၊ မူးယစ္ေဆး၊ ဂိမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး။
ယင္းသည္ ေဆးေရာင္စံုေရာေမြထားေသာေရႏွင့္ တူသည္ဟု ဥပမာျပဳသည္။ ဤေရမ်က္ႏွာျပင္၌ ဘာပံုရိပ္မွ ထင္လာမည္ မဟုတ္ေပ။ နိုင္ငံေတာ္ကား ဝါးတားတားေတာင္ ျမင္ရမည္မထင္။
ဗ်ာပါဒ= အဖ်က္လုပ္ရပ္။
ယဥ္ေက်းမႈေကာင္း၊ အစဥ္အလာေကာင္း၊ (ကူညီျခင္းစသည္) ပညာေရးေကာင္း၊ (ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေပၚထြက္ခဲ့၏) အက်င့္ေကာင္း၊(လာဘ္စားမႈသည္ ေန႔တဓူဝ ကိစၥျဖစ္သြားၿပီ) (အုပ္ခ်ဳပ္သူသည္ တိုင္းျပည္၏ ႀကိဳက္ရာ အစိတ္အပိုင္းကို လက္ညိဳးထိုး ေရာင္းစားခြင့္ရွိသည္) ျဗဟၼစိုရ္ဓာတ္၊ (လမ္းလယ္ေခါင္ မွာပင္ ကေလး၊ အမ်ဳိိးသမီး၊ ဘုန္းႀကီးပါမက်န္ ဝိုင္းရိုက္သတ္ရဲၾကၿပီ၊ သတ္သူမ်ားမွာ အျပစ္မရွိၾက) စသည္ အေကာင္းမက်န္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးခံေနရဆဲ။
ဤသည္ကို ဆူပြက္ေနေသာေရႏွင့္ ႏႈိင္း၏။ အႏွီေရျပင္၌ ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။
ထိနမိဒၶ=ေတြေဝထိုင္းမႈိင္းမႈ။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္တို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ေတာ္ရာေတာ္ေၾကာင္း၌ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိေတာ့။
ယင္းကို ေမွာ္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနေသာေရႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းပါသည္။ ဤေရျပင္မ်ဳိး၌ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အရိပ္သ႑ာန္ကို မေမွ်ာ္လင့္စေကာင္းေခ်။
ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥ= တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈမရွိ။
ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းႏွင့္ မေျဖရွင္းႏိုင္ေသး။ လူမွန္ ေနရာမွန္ မရွိသည့္ အတြက္လည္း မေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ယခုအခါသမယသည္ကား ဗ်ဳိင္းနားမဂၤလာဆိုုုက္ေနေသာ အခါသမယ ႀကီးေပတည္း။ ဗ်ဳိင္းနားမဂၤလာ ဟူသည္ တိုင္းျပည္၌ မင္းမရွိသည့္အခါ မင္းေလာင္းရွာဗ်ဳိင္းႀကီးအား လႊတ္လိုက္ေသာ ဟူ၏။ ဗ်ဳိင္းႀကီးကား ဘာမဆို ေျပာင္းျပန္လုပ္မည့္သူ ပုခံုး၌ ဘားတပ္ေပးလိုက္ေသာဟူ၏ – အဲ – အဲ နားလိုက္ေသာဟူ၏။
သို႔ႏွင့္ ေျပာင္းျပန္လုပ္သူ မင္းျဖစ္လာေသာအခါ တိုင္းျပည္၌ အရက္သမားက အရက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ျဖစ္၊ အရက္ဆိုင္ပုိင္ရွင္က အရက္သမားျဖစ္။ အမ်ဳိးသမီးက အလုပ္လုပ္၊ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ အမ်ဳိးသားက ထမင္းခ်က္၊ ကေလးထိမ္း။ သူခိုးက ပုလိပ္ျဖစ္၊ ပုလိပ္က ဓားျပတိုက္။ အိမ္ေဖာ္က သူေဌးလုပ္၊ သူေဌးက ၾကမ္းတိုက္။ ထီးေတာ္မိုးက အမတ္လုပ္၊ အမတ္မင္းက ဖိနပ္ကိုင္။ ဝန္ႀကီးက ရဝတျဖစ္၊ ရဝတက ဝန္ႀကီးလုပ္။ အဲသလိုဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္တြင္ ျပႆနာေတြ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ဆိုက္ေတာ့၏။
ယခုလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုသည့္ဗ်ဳိင္းႀကီးသည္ ႀကံ႕ဖြတ္၏ပုခံုး၌ နားေလရကား – ဤအေျခအေနမ်ဳိးကို ေလတိုက္ခတ္ သျဖင့္ လႈပ္ရွားေနေသာ ေရမ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္ ပံုေဆာင္ပါသည္။ တလူးလူး လြန္႔ေနေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ပံုရိပ္ကိုသာ ျမင္ရေပမည္။
ဝိစိကိစၦာ= မယံုၾကည္ႏိုင္ေသာ သံသယ။
ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေရွာင္မ်ားသည္ ကတိမွန္သမွ် ပ်က္ခဲ့၏။ မပ်က္ဖူးေသာ ကတိဟူ၍ပင္ မရွိေတာ့ေခ်။ အဲသေလာက္ ၾကက္သေရ ယုတ္ကန္းရကား ဘယ္သူက ဘာကိုမွ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈ မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ဘာအလုပ္မွ လုပ္၍ မရေတာ့ေခ်။ ကိုယ္လက္ဦးက ကိုယ္ရမည္ေလာက္သာ သေဘာထားၾကသည္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အလုပ္ လုပ္ေနပါသည္ဟု ဘယ္လိုေျပာေျပာ မယံုၾကေတာ့ရကား ႏိုင္ငံေတာ္ကား ၾကက္ယက္ထားေသာ အမႈိက္ပံုႏွင့္ တူေနေတာ့၏။
ယင္းသံသယကို ရႊံ႕ႏြံေရႏွင့္ ႏႈိင္းပါသည္။ ႏြံထဲမွာ အရိပ္ထင္သည္ဟုေတာ့ မၾကားဖူးေသးေပ။
အဝိဇၨာ= အသိဉာဏ္နည္း မိုက္မဲျခင္း။
ယခု မိုက္ခ်င္တိုင္းမိုက္၍ မဲခ်င္တိုင္း မဲေနၾကေပၿပီ။
မ်ဳိးကန္းသည္ ဆိုတာ ဒီအေျခအေနဆိုးမ်ဳိးပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ဤအကာအကြယ္မ်ားက တိုင္းသူျပည္သား အက်ဳိးေရာ၊ ႏုိင္ငံ့အက်ဳိးပါ မျမင္ေအာင္ ဖံုုးအုပ္ထားေလသည္ လတည္း။
ဤအကြယ္အကာမ်ားကို ဓမၼ= တရားဆိုသည့္ ဝိဇၨာ သိပၸပညာမ်ားႏွင့္=တရားဆိုသည့္ ဝိဇၨာ သိပၸပညာမ်ားကို နာယူုျခင္းျဖင့္= တရားဆိုသည့္ ဝိဇၨာ သိပၸပညာရပ္မ်ားကို အထူး အေလးေပး ျမွဳပ္ႏွံျခင္းျဖင့္= ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တစ္ခုလံုုးကို တရားဆိုသည့္ ဝိဇၨာ သိပၸပညာေဘာင္ႀကီးထဲ၌ သြင္းထားျခင္းျဖင့္ ဖယ္ရွားပစ္ရေပမည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာက ဓမၼ=တရားဆိုသည့္ ဝိဇၨာ သိပၸပညာေဘာင္ႀကီးထဲသြင္းနည္း ေပးထားပါသည္။ ယင္းတို႔မွာ-
ဒါန= သာမႈနာမႈ လူမႈ အေရးအရာတို႔ကို ကိုယ္အား ဉာဏ္အား ပစၥည္းအားတို႔ျဖင့္ ေပးကမ္း ေထာက္ပံ့ ခ်ီးျမွင့္ ကူညီ လွဴဒါန္းျခင္း။
သီလ= မညွင္းမသတ္၊ လာဘ္မအုပ္ပဲ၊ အယုတ္မာမ်ဳိး၊ အက်င့္ဆိုးေရွာင္၊ ခ်ဳိးဖ်က္ကတိ၊ မလိမ္မိေစ၊ ေသရည္ မမ်ဳိ၊ ေလာကဖ်က္ အရွက္မဲ့လုပ္ရပ္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း။
ဘာဝနာ= စိတ္ညစ္ စိတ္ပုတ္၊ စိတ္ယုတ္ စိတ္ဆိုး၊ စိ္တ္က်ဳိး စိတ္ပ်က္၊ စိတ္သဘက္ စိတ္ဘီလူး၊ စိတ္ရူး စိတ္မိုက္တို႔ကို တရႈိက္ရႈိက္ရႈ၍ ျဖဴေအာင္ဥျခင္း။
အပစာယန= အသက္အေသခံ၊ ပညာအဆံုးခံ၊ လူမႈဘဝအေပ်ာက္ခံ၊ စီးပြားအပ်က္ခံ၊ လူ႔အခြင့္အေရး မွန္သမွ် အဆံုးရႈံးခံ၍ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအတြက္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေပးေနၾကေသာ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းမ်ားကို ေလးစားရေကာင္းမွန္း သိျခင္း။
ေဝယ်ာဝဇၨ= တိုင္းေရးျပည္ေရး ရပ္ေရးရြာေရး လူေရးလူရာ အျဖာျဖာ၌ စြမ္းရာက႑ က်ရာအခန္း လွမ္းႏိုင္သ ေလာက္ ေလွ်ာက္ျခင္း။
ပတၱိဒါန= ကိုယ္ျပဳေသာ သာမႈ နာမႈ လူမႈကူညီေရး၊ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ ရပ္ျပဳ ရြာျပဳစေသာ ေကာင္းမႈေကာင္းရာ လုပ္ငန္း အျဖာျဖာကို စာရင္းဇယား ရွင္းရွင္း ခ်ျပျခင္း။
ပတၱာႏုေမာဒန= ေကာင္းမႈေကာင္းရာ လုပ္ငန္း အျဖာျဖာကို အျပန္အလွန္ စံျပဳ အားက် အတုယူျခင္း။
ဓမၼသဝန-ဓမၼေဒသနာ= သိေကာင္းသိရာ တတ္ေကာင္းတတ္ရာ မွန္သမွ် သင္ယူျခင္း၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ စားပဲြဝိုင္းေဆြးေႏြးပြဲ အလုပ္ရုံေဆြးေႏြးပြဲ ဆိုသဟာမ်ားစေသာ ေဆြးေႏြးပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ေဟာေျပာပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သင္တန္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပဳလုပ္ျခင္း။
ဒိဌဳဇုကမၼ= ေခတ္မီ ဖြံၿဖိဳး တိုးတက္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီး ဆီသို႔ ဘယ္သူ႔ဘဝကိုမွ မနင္းမေခ်ဘဲ ခ်ီတက္ျခင္းတို႔တည္း။
ဤမဂၤလာကိုေဆာင္လွ်င္ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုုးတက္မည္မွာ မလြဲဧကန္သာတည္း။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
