>
လင္းေရာင္စုံည
မုဒိတာလမင္း
ဇန္န၀ါရီ ၂၀၊ ၂၀၁၁
ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ့ေလးကေန ထြက္ခြါသြားဖုိ႔ ေသခ်ာေနခဲ့တဲ့ ကုိယ့္အဖုိ႔ ဒီႏွစ္ျမင္ရတဲ့ ဒီၿမိဳ့ေလးရဲ့ ခရစ္စမတ္ႀကိဳည မီးေရာင္စုံေလးမ်ားဟာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းသေကၤတ ပုံရိပ္ေတြအလားပါ။ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာဆုိ လ်င္ျဖင့္ အျခားတေနရာက ခရစ္စမတ္ႀကိဳညမ်ားရဲ့ ေရာင္စုံမီးအလွကုိ ေတြ႔ေကာင္းက ေတြ႔ႏုိင္မယ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီၿမိဳ့ေလးက မီးေရာင္လွလွေတြကုိေတာ့ ျမင္ရေတာ့မယ္ မဟုတ္ေပဘူးေပါ့။
ေရြ႕ေလ်ာေမ်ာလြင့္မႈသေဘာရွိတဲ့ ဘဝတစ္ခုရဲ့ျဖစ္စဥ္မွာ ခုလုိပဲ ဆုံေတြ႔ျခင္းကေန ခြဲခြါရ၊ ကြဲကြာရာကေန ဆုံ ေတြ႕ရတာမ်ိဳးက မဆန္းျပားတဲ့ အရာပဲေလ။ ဒါဟာ ေရွာင္လႊဲမရႏုိင္တဲ့ နိယာမတစ္ခုရဲ့ အစိတ္အပုိင္းပဲ မဟုတ္ လား။ ေတြ႔ႀကဳံဆုံကြဲ၊ ျဖစ္ၿမဲနိယာမ ဓမၼသဘာဝမွာ ဘယ္အရာကုိမ်ား ထာဝရတစ္ခုအျဖစ္ စြဲယူသိမ္းပုိက္ထားဖုိ႔ သင့္ပါမတဲ့လဲ။
နံနက္ခင္းမ်ားမွာ အနီးဝန္းက်င္က ရပ္ကြက္စုံအတြင္း မၾကာမၾကာ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ညခ်မ္းအခ်ိန္မ်ား မွာေတာ့ ရပ္ကြက္အတြင္း လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ မရွိတတ္ပါဘူး။ ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း အျခားရာသီေတြ ရဲ့ ညဦးအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တတ္တဲ့အေလ့ မရွိေပမယ့္ ခုလုိေဆာင္းဦးလမ်ားရဲ့ ခရစ္စမတ္အႀကိဳ ညမ်ားမွာေတာ့ အမွတ္တရ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ညဦး လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းထဲမွာ ျဖဴ စိမ္း နီ ညိဳ ျပာ ဝါ ေရာင္စုံမီးလွလွေလးေတြဟာ အဓိကေနရာက ပါဝင္ေနခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ေအာက္တုိဘာ လကုန္ပုိင္းရဲ့ ေဟာလဝင္းပြဲေတာ္မတုိင္မီကစလုိ႔ ေဟာလီေဒးရာသီရဲ့သေကၤတအျဖစ္ ကုိယ္ ေနထုိင္ရာၿမိဳ့ေလးရဲ့ ရပ္ကြက္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရာင္စုံမီးေတြနဲ႔ အလွဆင္သတတ္ၾကပါတယ္။ မီးေရာင္စုံ ေတြက အေဆာက္အဦးမ်ိဳးစုံနဲ႔ သစ္ပင္မ်ိဳးစုံပုံ။ သားေကာင္မ်ိဳးစုံ၊ ငွက္မ်ိဳးစုံပုံ၊ ပန္းပြင့္ပန္းဆုိင္ပုံ၊ အစုံစုံမုိ႔ လွလွ ပပ ၿမိဳင္ၿမိဳဆုိင္ဆုိင္။ ဒါဟာ ၿမိဳ့ေလးရဲ့ သီးသန္႔ယဥ္ေက်းမႈေလလား၊ အေနာက္တုိင္းရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေလလား ေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပား မသိပါဘူး။ အေနာက္ကမၻာရဲ့ အျခားၿမိဳ့ရြာမ်ားဆီမွာေရာ ကုိယ္ေနထုိင္တဲ့ ၿမိဳ့ေလးမွာလုိပဲ ေရာင္စုံမီးလွလွေလးေတြ ထြန္းညွိတတ္ၾကလုိ႔ ကိုယ္ေနထုိင္တဲ့ၿမိဳ့ေလးလုိပဲ သိပ္လွေနမလား။ ဒီအတြက္ ေသ ေသခ်ာခ်ာ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ္ေနထုိင္ရာၿမိဳ့ေလးရဲ့ ညဦးယာမ္အခ်ိန္မ်ားထဲမွာေတာ့ ခုလုိခရစ္စမတ္ႀကိဳ ညဦးအခ်ိန္မ်ားဟာ အလွပဆုံး ျဖစ္တာကေတာ့ သိပ္ၿပီးေသခ်ာလြန္းပါတယ္။ စိမ့္စိမ့္ေလး ေအးေနတဲ့ ညဦး ယာမ္မ်ားရဲ့ ျမင္ျမင္ရာ အရပ္တုိင္းမွာ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မီးေရာင္စုံေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ယွက္ ထားတဲ့ ၿမိဳ့ေလးရဲ့ ပသာဒကေတာ့ အမွတ္မျပဳမိပဲ မေနျဖစ္ေလာက္ေအာင္ကုိပဲ လွႏုိင္လြန္းပါတယ္။
ခရစ္စမတ္ရက္နီးလာေလေလ။ ေရာင္စုံမီးေရာင္မ်ားရဲ့အလွကလည္း ပုိမုိ စုံညီလာေလျဖစ္တတ္တာကုိ သတိ ထားမိပါတယ္။ ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ မဟုတ္ၾကတဲ့ အိမ္မ်ားဆီကေတာင္မွပဲ ခရစ္စမတ္မီးေရာင္စုံေလးေတြ ေပၚထြက္လာတတ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က အိမ္ေတြမွာ ေရာင္စုံမီးေတြနဲ႔ ထိန္ညီးေနေတာ့လည္း ဘာသာေရးသေကၤတအေနနဲ႔ မဟုတ္ေတာင္ ရပ္ကြက္ေလးရဲ့ ညအလွကုိဆင္ရာမွာ ပါဝင္တဲ့အေနနဲ႔ မီးေရာင္ စုံလွလွေလးေတြကုိေတာ့ ႏွစ္စဥ္မပ်က္ပဲ ၾကည္ႏူးစြာထြန္းျဖစ္ပါတယ္ရယ္လုိ႔ ၿပဳံးရႊင္စြာေျပာျပတဲ့ အေမရိကန္ အဖြားအုိ တစ္ဦးရဲ့စကားက ဘာေၾကာင့္ခုလုိ ေရာင္စုံမီးေတြ ဒီေလာက္လွႏုိင္လြန္းေနရတာလဲဆုိတာကုိ ပုိမုိ နားလည္ေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပါ့ေလ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ တစ္စုတစ္ဖြဲ႔ရဲ့ အလွဆုိတာလည္း အျခားသူေတြကုိပါ ကူးလူးယွက္ႏြယ္ေစတတ္တဲ့သေဘာ ရွိတတ္တာမ်ိဳးပဲ မဟုတ္ပါလား။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု လွပလာေစဖုိ႔ တစ္ ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ အခန္းက႑ ဘယ္ေလာက္အေရးပါေၾကာင္းဆုိတာကုိ အမွတ္ထားမိေစပါတယ္။ ကုိယ္ ကေတာ့ မိခင္ကမၻာကုိ အလွဆင္တဲ့ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ ေက်းဇူးတင္တာမုိ႔ သူ႔ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ဝမ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူစကား လွဳိက္လွဲစြာပဲ ေျပာၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။
အိမ္ပုပုေလးေတြရဲ့ အိမ္ေရွ့ အမုိးတံစက္ၿမိတ္ေတြမွာ။ စည္းရုိးနိမ့္နိမ့္ေေလးေတြနဲ႔ သစ္ပင္ပုပုေလးေတြမွာ၊ တြဲ လဲခုိေနတဲ့ ခရစ္စမတ္ေရာင္စုံမီးလုံးေလးေတြ။ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚမွာေတာ့ သမင္ေလးေတြ ေပ်ာ္ျမဴးေန ဟန္။ စႏုိးလူသားေတြရဲ့ အၿပဳံးနဲ႔ မုတ္ဆိတ္ျဖဴျဖဴ အဖုိးအုိ စန္တာကေလာ့ရဲ့ အၿပဳံးေတာက္ေတာက္က လမ္း ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ကုိယ့္ေျခလွမ္းေတြကုိ တုန္႔ရပ္သြားေစေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္လြန္းပါတယ္။
ကုိယ္ေနထုိင္ ရာဝန္းက်င္မွာ အေအး မကဲတာေၾကာင့္ ေငြေရာင္စႏုိးပြင့္တုိ႔ မေႂကြ မေဝတတ္လုိ႔ တခုခုလုိေနသလုိ ခံစားမိေပ မယ့္ ေဆာင္းဦးညရဲ့ ရႊန္းလဲ့ျမ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းအလွကုိေတာ့ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားလုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ေဆာင္းယြန္း ေလေျပေလး အေဝွ႔မွာ သိမ္းသိမ့္ေလး ေအးသြားတတ္တာကလည္း ဒီဇင္ဘာညခ်မ္းကုိ အလွပုိေစသလုိ ျဖစ္ေစျပန္ပါတယ္။ လက္ခ်င္းယွက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူအခ်ိဳ႕အတြက္ လည္ပင္းဖက္ ျဖစ္ရေစဖုိ႔ ေလေအးေအး ေလးက တြန္းအားေပးခဲ့သလုိပါပဲ။ ခ်စ္သူေတြ ေပ်ာ္ပါေစေပါ့။
အျခားအခ်ိန္ေတြမွာ ၿမိဳ့ငယ္ေလးရဲ့ လမ္းမ်ားေပၚမွာ လူသြားလူလာ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ခုလုိမီးေရာင္စုံတဲ့ ဒီဇင္ဘာ ညခ်မ္းမ်ားမွာေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လမ္းေပၚထြက္လာတတ္တာကုိလည္း သတိျပဳမိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေလးငယ္ေတြကုိယ္စီနဲ႔ မိသားစုေတြ အုပ္စုလုိက္ လမ္းေပၚထြက္လာတတ္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔လဲ ကုိယ့္လုိပဲ ေရာင္စုံမီးလွလွေလးေတြကုိ လွည့္လည္ၾကည့္ရွဳဖုိ႔ ထြက္လာၾကတာျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ လူႀကီးေတြ ထက္ ကေလးငယ္ေတြက ပုိမုိစိတ္အားထက္သန္စြာ လမ္းေပၚထြက္လာတတ္တာကုိက မီးေရာင္စုံေလးမ်ားရဲ့ ထူးျခားစြာ ဆြဲေဆာင္ေလတဲ့ အႏုပညာေမွာ္တစ္ခုသာေပါ့။
ဒီဇင္ဘာညခ်မ္းရဲ့ မီးေရာင္စုံလွလွေလးေတြက စိတ္ကူးမ်ိဳးစုံကုိလည္း ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ျမင္ေနရတဲ့ မီးေရာင္စုံ လွလွေလးေတြဟာ ခရစ္စမတ္လြန္ညမ်ားမွာ အတန္ငယ္ ေလ်ာ့လာရကာေန ႏွစ္ကူးၿပီးလုိ႔ ႏွစ္ဦးထဲ ေရာက္ လာၿပီဆုိလ်င္ေတာ့ လုံးဝေတြ႔ႏုိင္ေတာ့မယ္ မဟုတ္ေပဘူး။ လမ္းတေလွ်ာက္၊ ၿခံတသြယ္၊ အိမ္ေရွ့ဝဲယာ၊ အလွစုံ ျဖာခဲ့တဲ့ မီးေလးေတြမင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ခ်ိန္ေရာက္လ်င္ျဖင့္ ေပ်ာက္တတ္စၿမဲ။ ထာဝရတည္တန္႔ေနေစလုိေပမယ့္ လည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြလည္း ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြါၾကရတာပဲေပါ့ေလ။ တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ေတြ အၿမဲ တေစ လင္းလက္ေနရင္လဲ ကုိယ္အပါအဝင္ ခုလမ္းေပၚမွာေတြ႔ျမင္ေနရသူေတြက ေရာင္စုံမီးေလးေတြအလွကုိ တခုတ္တရ ခုလုိလာၿပီးၾကည့္ခ်င္မွလည္း ၾကည့္ျဖစ္ၾကမွာ။ လွပတဲ့အရာေလးေတြမွန္သမွ် ကန္႔သတ္မႈအခ်ိန္ ေအာက္မွာ ရွိေနတတ္တာဟာ ေလာကရဲ့ သဘာဝျဖစ္စဥ္တစ္ခုမ်ားလားလုိ႔ ဆင္ျခင္မိရပါတယ္။
ဒီလုိလွပတဲ့ ေရာင္စုံမီးလွလွေလးေတြ တဖန္ျမင္ရဖုိ႔ တစ္ႏွစ္တာမွ် ေစာင့္ရေပဦးေတာ့မယ္။ တကယ္တမ္းဆုိ လ်င္ျဖင့္ ဒီတစ္ႏွစ္တာကာလဆုိတာက အရာရာကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္ဖုိ႔ လုံေလာက္တဲ့ အခ်ိန္ပမာဏပဲေလ။ ကုိယ္က ေစာင့္ႏုိင္တယ္ပဲထားပါဦး။ ဒီေရာင္စုံမီးေလးေတြကုိ ထြန္းညွိမည့္သူမ်ားက အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ထြန္းညွိဖုိ႔ အခြင့္မသာ ျဖစ္ပါၿပီတဲ့။ ဒါမွမဟုတ္လုိ႔ ထြန္းညွိမည့္သူမ်ားက ထြန္းညွိႏုိင္တယ္ဆုိေစဦး။ ကုိယ္က ၾကည့္ရွဳဖုိ႔ အခြင့္မသာ ျဖစ္ပါၿပီတဲ့။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္က အဆင္သင့္ျဖစ္ခဲ့ၾကလ်င္ေတာင္ အျခားေသာအေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ မီးေရာင္မီးလွလွေလးေတြ ေနာင္ႏွစ္ဒီအခ်ိန္ ဒီေနရာမွာျမင္ရဖုိ႔က မေသခ်ာႏုိင္တဲ့အရာပဲေလ။
တကယ္ေတာ့လည္း ေရာင္စုံမီးလုံးေလးေတြ ခုလုိလွပစြာလင္းလက္ေနေစဖုိ႔ကုိ လူေတြပဲ ဖန္ဆင္းထားခဲ့တာ မဟုတ္လား။ လူေတြဖန္ဆင္းထားလုိ႔ လွပခဲ့တဲ့မီးေရာင္စုံေတြ အခ်ိန္တန္လို႔ လူေတြက ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းသြား တဲ့အခါ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ႏွေျမာတမ္းတေနဖုိ႔ လုိပါဦးမလဲ။ အစက မရွိခဲ့တဲ့အရာကုိ ရွိလာေအာင္ တမင္ဖန္ တီးၿပီး ႏွစ္သက္စြဲလမ္းစရာ တစ္ခုျဖစ္လာေအာင္္ ဖန္တီးထားျခင္းမွာ ထာဝရဆုိတာ ဘယ္လုိျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ တဒဂၤ တခဏအတြက္ ဖန္တီးထားတဲ့အရာေတြကုိ ထာဝရတည္တန္႔ေကာင္းေစရယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင္ခဲ့တာကုိက သဘာဝမက်တဲ့ တမ္းတျခင္းတမ်ိဳးပဲေလ။ သဘာဝအေၾကာင္းတရားေတြ အေၾကာင္းအေပါင္းသင့္လုိ႔ လူသား တစ္ဦးအေနျဖစ္လာရတဲ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ထာဝရ တည္တန္႔ေစခ်င္တဲ့စိတ္ထားက အနည္းငယ္ ပါးလ်သြားတယ္လုိ႔ ခံစားမိတယ္။ မီးေရာင္စုံညမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိျပန္ၾကည့္မိလုိ႔ အမွတ္မထင္ ေတြ႔လုိက္ရတဲ့ အလင္းစက ခရစ္မတ္မီးေရာင္စုံမ်ားထက္ အဆရာေထာင္သာလြန္လွပပါတယ္။
အမွန္မေတာ့ ဘဝခရီးလမ္းမွာ ေလွ်ာက္လွန္းသြားလာေနျခင္းဆုိတာကုိက ေသခ်ာမႈကင္းကင္းနဲ႔ ေလွ်ာက္ လွန္းေနရျခင္းမ်ိဳးပဲေလ။ ႀကံရြယ္မႈေတြနဲ႔ မႀကံရြယ္မႈေတြဆုိတာ ေမွ်ာ္မွန္းျခင္းနဲ႔ အျပန္ျဖစ္လာတတ္တဲ့အခါ လည္း ရွိႏုိင္တာပဲဟာ။ အေရးႀကီးတာက အျပန္ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာမ်ိဳးကုိ နားလည္လက္ခံတတ္ဖုိ႔သာ လုိတာ ပါ။ သုိ႔ေပမယ့္လည္း သြားရာခရီးမွာ အားကူေပးတဲ့ ခြန္အားေတြရွိေနေစဖုိ႔အတြက္ေတာ့ စနစ္တက် စီမံထားတဲ့ ဦးတည္မႈမ်ိဳးေတာ့ ႀကိဳတင္ထားရွိဖုိ႔ လုိေပလိမ့္မယ္။ ခရစ္စမတ္အႀကိဳညရဲ့ မီးေရာင္စုံလဲ့လဲ့ၾကားမွာ ေရာင္စုံႃပြမ္း ေနတဲ့ ခရီးတစ္ခုရဲ့ အစကုိ ျမင္လုိက္ရသလုိ ထင္မိတယ္။ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္၊ ခင္မင္ရတဲ့ ၿမိဳ့ေလးရဲ့ မီးေရာင္စုံ ညမ်ားတုိ႔ရယ္။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
