>
လက္နဲ႔ယက္တဲ့ကြန္ယက္
ေက
ဇန္န၀ါရီ ၁၅၊ ၂၀၁၁
“ကြန္ယက္ေတြ ဖြဲ႔ၾကပါ …”
လိုု႔ မၾကာခင္ကမွ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ဒီမိုုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က ေျပာသည္ ။
အဲဒီ ေနာက္ ေတာ့ …
အင္တာနက္ ျမန္မာသတင္းေတြမွာ ကြန္ယက္ဆိုုတဲ့ စကားလံုုး ကိုု လွိဳင္လွိဳင္ၾကီး ျမင္လာ ရသည္။ ျပည္ပအတိုုက္အခံေရဒီယိုုေတြမွာ ကြန္ယက္နဲ႔ပတ္သတ္လိုု႔ ဘယ္လိုုသေဘာထား သလဲ၊ ဘာလုုပ္ၾကမလဲ ဆိုုတဲ့ ေမးျမန္းခန္းေတြ ဆက္တိုုက္ၾကားလာရသည္။ ေရွ႔ေန ကြန္ယက္၊ အနုုပညာရွင္ကြန္ယက္၊ လူငယ္ကြန္ယက္ စသျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းလာတဲ့ ပံုုသ႑န္ေတြကိုုလည္း ေတြ႔လာရသည္ ။
ကြန္ယက္ ကိုု လူငယ္ လူရြယ္ေတြရဲ့ စိတ္၀င္စားတုုန္႔ျပန္မႈေတြပါ။
လူၾကီးေတြကေရာ ဘယ္လိုု သေဘာထား ေလသလဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဟာ ဒီတခါ လြတ္လာတဲ့အခါမွာ အရင္ကထက္ပိုုျပီး ဂုုဏ္သိကၡာ ျမင့္မားလာတယ္၊ ရင့္က်က္လာတယ္၊ အရင္က ျပသာနာတခုုစီကိုု နည္းလမ္းတမ်ိဳးစီနဲ႔ အေျဖရွာခဲ့ေပမယ့္၊ အခုုတခါေတာ့ ျပသာနာအားလံုုးကိုု ျခံဳငံုုနိုုင္မဲ့နည္းလမ္းကိုု ရွာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဥပမာ အရင္ကငါးတေကာင္ကိုု ငါးမွ်ားတံ တခုုစီသံုုးျပီး မွ်ားခဲ့တယ္ဆိုုရင္ အခုုက ပိုုက္ကြန္ ( ကြန္ယက္ ) ၾကီး သံုုးျပီး စြဲေဆာင္စည္းရံုုးတာပါ … ဆိုုတာမ်ိဳး၊ ဒီမိုုကေရစီေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဘဘဦး၀င္းတင္က ကြန္ယက္ဆိုုတဲ့ စကားကိုု လွလွပပေလး နမိတ္ပံုုျပဳ ေပးလိုုက္တယ္။
လူၾကီးေတြက နည္းပညာသေဘာေတြကိုု သိပ္နားလည္ဟန္ မတူဘူး လိုု႔ တခ်ိဳ႔က ထင္ျမင္ၾက လိမ့္မည္။ ဒါေပမဲ့ အခုုေျပာေနတဲ့ လူမူကြန္ယက္၊ အမ်ိဳးသားကြန္ယက္၊ တိုုင္းရင္းသားကြန္ယက္ မွည့္ခ်င္သလိုုသာ မွည့္၊ ေခၚခ်င္သလိုုသာ ေခၚ၊ အားလံုုးဟာ အင္တာနက္ေတြ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေတြ တြိတာေတြ အဲဒီနည္းပညာေတြ မေပၚခင္ကတည္းက ရွိေနျပီးသား အေျခခံသေဘာတရား လုုပ္ငန္းစဥ္တခုု ျဖစ္တယ္ဆိုုတာ ကိုုေတာ့ မေမ့ေစခ်င္ပါ။ အဲဒီအေျခခံအုုတ္ျမစ္ လုုပ္ငန္းစဥ္ကိုုမွ နည္းပညာက အခုုေခတ္မွာ ပိုုမိုုေခ်ာေမြ႔ေအာင္ လံုုျခံဳေအာင္ ျမန္ဆန္ေအာင္ ေထာက္ပံ့၊ေဆာင္ရြက္ ေပးနိုုင္လိမ့္မယ္လိုု႔သာ ေမွ်ာ္လင့္စရာ အေၾကာင္းရွိရမည္ေပါ့။ ေဖ့စ္ဘြတ္က ေရႊတိဂံုုအေနာက္ဖက္မုုဒ္မွာ မဟုုတ္ပါ.။ တြိတာက ဒီပဲယင္း မဟုုတ္ပါ။ အင္တာနက္ၾကီးကလည္း.ျမန္မာျပည္ၾကီး မဟုုတ္ပါေခ်။
“ခ်ိတ္ဆက္ေဆာင္ရြက္ျခင္း” ဆိုုတဲ့အနက္က အသစ္အဆန္း နားမလည္နိုုင္စရာ မဟုုတ္သလိုု “ကြန္ယက္” ဆိုုတဲ့ ပံုုေဆာင္စကားလံုုးကလည္း အခုုမွေပၚလာတဲ့ ေပၚပင္အသံုုး မဟုုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္တေလာမွာေတာ့ ေပၚေပၚပင္ပင္ ပိုုျဖစ္လာျပီး၊ ရွဳပ္ေထြးမူေတြလည္း ျမင္ေန ၾကားေနရ ေလသည္။ ထိုုးထိုုးေထာင္ေထာင္ တြန္းတြန္းတိုုက္တိုုက္ ေမးတဲ့ မီဒီယာ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႔ေၾကာင့္လည္း မလိုုအပ္ပါပဲ ပိုုျပီး ရွဳပ္ေထြးကုုန္ေလသလား။
အျငင္းပြားဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ လူငယ္ကြန္ယက္ဖြဲ႕စည္းမူ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈတခ်ိဳ႔နဲ႕ ပတ္သတ္လိုု႔ ဘဘဦး၀င္းတင္ရဲ႕ အယူအဆက
“ကြန္ယက္ရဲ႕ သေဘာတရားမွာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုုတာထက္ ၾကားခံေဆာင္ရြက္သူဆိုုတာမ်ိဳးသာ ရွိသင့္တာလိုု႕ သူ နားလည္ တယ္ …”
တဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားကိုုေတာ့ လံုုျခံဳေရးတာ၀န္ယူထားတဲ့ ဦး၀င္းထိန္ က တဆင့္ရွင္းလင္းဖြင့္ဆိုုပါတယ္။
“ ကြန္ယက္ဆိုုတာ တစုု တဖြဲ႕ သီးသန္႔မ်ိဳး မဟုုတ္ဘဲ အလ်ားလိုုက္ က်ယ္နိုုင္သေလာက္ ခ်ဲ႔ထြင္ သြားရမယ့္ လုုပ္ငန္းစဥ္ ဆိုုတာမ်ိဳး ။”
“လူငယ္ကြန္ယက္” ဆိုုတာၾကီး ျဖစ္ေပၚလာဖိုု႔အေရး အဲဒီလိုုလူငယ္နဲ႕ “ကြန္ယက္” ဆိုုတဲ့ ေ၀ါဟာရ တြဲစပ္မရ မတင္မက်ျဖစ္ေနရတဲ့ ကိစၥကိုု အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ဘဘဦးတင္ဦး ကလည္း
“တုိင္းျပည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေကာင္းေအာင္လုပ္မယ္၊ တတ္ႏုိင္သမွ် ညွိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ၿပီးေတာ့ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး အေျဖရွာ၊ ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္မယ္ ဆုိၿပီး ကေလးေတြ ေျပာသြားတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္”
လိုု႕ ေဖးေဖးမမ ေျပာသြားပါတယ္။
ဟုုတ္တယ္ေလ ကြန္ယက္ဆိုုတာ အဖြဲ႔အစည္းတခုုမွ မဟုုတ္တာ။ လုုပ္ငန္းစဥ္တခုု သက္သက္ပဲ မဟုုတ္ဘူးလား။ ဖြဲ႕စည္းဖိုု႔မလိုု ခ်ိတ္ဆက္ဖိုု႔ပဲ လိုုတာေပါ့.။ ဒါဆိုု အမည္နာမေတာင္ တပ္ထားဖိုု႕ လိုုအပ္လွပါအံုုးမလား။
ေနအံုုး ။ ဒါဟာ.ဟိုုးယခင္ အရင့္အရင္တည္းကရွိခဲ့တဲ့ “ကြန္ယက္”ဆိုုတဲ့ ေ၀ါဟာရ အေဟာင္းတခုုနဲ႕ အခုုမွ ေပၚလာတဲ့ “အင္တာနက္” ဆိုုတဲ့ေ၀ါဟာရအသစ္ ၂ ခုု ၾကား ယဥ္ေက်းမူ ျခင္း တြန္းတိုုက္မိျခင္းလား။ တြဲစပ္ မိတ္ဖက္လိုု႔ အံမ၀င္ေသးတာလား။ အဲဒီလိုု အံမ၀င္နိုုင္ေအာင္ ၾကားက ခံေနတဲ့ အတားအဆီးက. နိုုင္ငံေရးလား၊ လံုုျခံဳေရးလား၊ ယံုုၾကည္မႈလား၊ နားလည္မႈလား၊ အျမင္က်ယ္မႈလား ။
ကိုုယ္တိုုင္အေျဖရွာမရတဲ့ အဲဒီေမးခြန္းေတြကိုု ေတြ႔သမွ် မိတ္ေဆြေတြကိုု ေလွ်ာက္ ေမးမိေတာ့တယ္။ တေန႔ကေတာ့ ျပည္တြင္းကသူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ အင္တာနက္မွာ စကားေျပာၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ သူက တက္ၾကြတဲ့ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္။
“ ငါတိုု႔ဆီမွာ ဘာေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွ မလိုုဘူး၊ ေရဒီယိုုတလံုုးရွိရင္ ရျပီ ” တဲ့။
လက္ေတြ႔ က်လွခ်ည္လား။
“ ျပီးရင္ ကိုယ့္အခ်ုုင္းခ်င္း ေဆြးေႏြးတယ္။ သတင္းေပးတယ္။ တိုုက္တြန္းတယ္။ ငါ့ဆိုုင္ကိုု လာတဲ့လူေတြက ငါ စီးပြားေရးလုုပ္ေနေပမယ့္ နိုုင္ငံေရးမွာ စိတ္၀င္စားတာလည္းသိတယ္၊ ျမင္တယ္။ ငါလုုပ္တဲ့အလုုပ္ေတြကိုုလည္း နီးစပ္သလိုု စည္းရံုုးတယ္။ နာဂစ္တုုန္းကဆိုု ငါတိုု႔စီးပြားေရးလုုပ္ငန္း ဖက္စပ္တူေတြကိုု တတ္နိုုင္သေလာက္ စုုစည္းျပီး ေငြေကာက္ၾက၊ သြားလွဴၾကလုုပ္တယ္။ တေန႔ကေတာင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ေဒၚစုုတိုု႔လုုပ္တဲ့ နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မဲေဖာက္တာ၀န္ယူဖိုု႔ သြား မဲ နွိဳက္တယ္။ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ပါ ေခၚသြားတယ္။ သူက တေယာက္နွိဳက္တယ္။ ခႏၱီးေထာင္က အဘိုုးၾကီးတေယာက္ က်တယ္။ ငါကေတာ့ သံုုးေယာက္ကိုု နွိဳက္ပစ္လိုုက္တယ္။”
အားရပါးရျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမကို
“သာဓုုေခၚပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းရယ္။ နင္ကေတာ့ေလ နိုုင္ကိုု မနိုုင္ဘူး။ ေလာဘကလည္း ၾကီးလိုုက္တာ …” လိုု႔ ေနာက္ေတာ့ သူက ထံုုးစံအတိုုင္း
“ ဟဲ့ … အခုုထိ အက်ဥ္းသား ၃၀၀ ေလာက္ က်န္ေနေသးတယ္ဟ။ အဲဒီေတာ့ ငါ့မွာ ၃ ေယာက္ ေတာင္ နိွဳက္ရတာေပါ့။ ရန္ကုုန္က တတ္နိုုင္တဲ့သူေတြ ဘာလုုပ္ေနၾကသလဲ မသိဘူး။ ငါ့ ေဘာ္ဒါေတြထဲ ေျပာၾကည့္အံုုးမယ္။ ရံုုးက လူေတြကလည္း ေသခ်ာရွင္းျပပါတယ္။ ဒီလိုုမဲနွိဳက္ တာ၀န္ယူတယ္ ဆိုုတာ ေတာက္ေလွ်ာက္ အလံုုးစံုုေထာက္ပံ့ေနရမယ့္ တာ၀န္မ်ိဳးၾကီး မဟုုတ္ပါဘူး …တဲ့။ အဓိကရည္ရြယ္တာက နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတေယာက္ကိုု စိတ္ဓါတ္အားျဖင့္ အေဖာ္ျပဳေပးတဲ့ သေဘာ အားေပးတဲ့သေဘာပါ တဲ့။ ကိုုယ့္မိသားစုုအျပင္ တျခားတစံုုတေယာက္က ဒီမိုုကေရစီ အင္အားစုုၾကီးကိုု ကိုုယ္စားျပဳျပီး ထိေတြ႔ ဆက္ဆံ ေျပာဆိုုေပးေနမယ္ ဆိုုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား တခုုက က်ေနာ္တိုု႔ အတြက္ သိပ္ကိုု အေရးပါပါတယ္ …လိုု႔ သူကိုုယ္တိုုင္ ေထာင္ ၁၀ နွစ္ က်ခဲ့တဲ့ အဲလူက ရွင္းျပတယ္ ဟ။”
“ ေအးဟယ္ ငါေတာင္ ဒီဖက္ကေန နင္ေျပာလိုု႕မဲနွိဳက္ခ်င္ စိတ္ ေပါက္လာျပီ ”
လိုု႔ အားေတြပါေနမိရင္း ကိုုယ္တိုုင္မွ သြားမလုုပ္နိုုင္တာကြာ လိုု႔ အားမလိုု အားမရျဖစ္သြားရတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ထည့္၀င္လုုပ္ေဆာင္ေနၾက မိုုးမခက နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး ရန္ပံုုေငြ ေလးကိုု သတိရ သြားရင္း စိတ္ကေလး နည္းနည္းသက္သာရာရ သြားမိသည္။ အမ်ားၾကီးေတာ့လည္း မဟုုတ္၊ အဆင္ေျပသလိုု တပိုုင္တနိုုင္ေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ ကိုုယ္ တတ္နိုုင္သေလာက္ကေလးကိုု ကိုုယ္ယံုုၾကည္နိုုင္ေလာက္တဲ့ အစုုအဖြဲ႔ေလးတခုုမွာ ထည့္၀င္ ပတ္သတ္ထားေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္ထား လိုုက္ေတာ့ …
အင္း … ဒါဆိုုတာလည္း နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး ကြန္ယက္တခုုေပါ့။
တေယာက္က အစ တရာ ဆိုုသလိုု ေျပာၾက ေရးၾကနဲ႔ သူလည္း ခ်ိတ္ဆက္မိခဲ့သည္။
အခုုလည္း သူကေန မွတဆင့္ ဘယ္သူေတြကိုုဆက္ ေျပာျပ စည္းရံုုးရရင္ ေကာင္း မလဲ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ ေျပာျပတဲ့ လူကိုုယ္တိုုင္ တေယာက္ခ်င္း တာ၀န္ယူၾကတဲ့ အစီအစဥ္ေလးကိုုလည္း လူေတြ ဒီ့ထက္ပိုုသိလာရင္ ေကာင္းမယ္။
အက်ဥ္းသားေတြ ၃၀၀ ေတာင္ က်န္ေနေသးတယ္ တဲ့။ ဟိုုးေန႔က ေအေအပီပီ က ေျပာသြား သလိုု ျမန္မာျပည္မွာ လူဦးေရ သန္း ၅၀ ေတာင္ ရွိတာ။ နိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂ ေထာင္ ေက်ာ္ ကိုု ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ဖိုု႔ ဆိုုတာ မခက္နိုုင္စေကာင္း ပါရဲ့ေလ ။ ။
တျခားေကာ ငါတိုု႔ ဘာလုုပ္နိုုင္ၾကအံုုးမလဲ။
ညာဖက္လက္ကိုု ဆန္႔ထုုတ္ျပီး အနီးဆံုုးကလူရဲ့ ဘယ္လက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လိုုက္မယ္။ ျပီးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာၾကီးပါ လိုု႔ နွဳတ္ခြန္းဆက္လိုုက္မယ္။
သိပ္မၾကာတဲ့ အခ်ိန္တခုုမွာ ကိုုယ့္ရဲ့ဘယ္ဖက္လက္ကိုု တေယာက္ေယာက္က ကမ္းလွမ္းလာျပီ ဆိုုရင္ေတာ့ ေဟာဒီ ကြင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ လူေတြ အားလံုုးကြန္ယက္ၾကီးတခုု ျဖစ္သြားျပီေပါ့ ။ ခဏေနရင္ ၾကားရလိမ့္မယ္ …
ေဟး … ေမွ်ာ္လင့္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာၾကီးပဲေနာ္ …
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
