ဦး၀င္းတင္နဲ႕ေနထုိင္ျခင္း အပိုုင္းမ်ား
ကိုုရာဇာ၊ ဇြန္ ၄၊ ၂၀၁၃
(ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာမွ တဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
က်ေနာ္အခုလက္ရွိမွာအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၀င္တစ္ေယာက္အျဖစ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ အယင္ကတည္းက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ လႈပ္ရွားေနခဲ့တာ ခုဆို ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္နီးပါေတာ့မယ္။ လိုအပ္ မလိုအပ္ျခင္းမ်ား ျငင္းဆန္ခံေန႕စြဲမ်ား၊ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ခ်နင္းပစ္ခံရတဲ့ အစိမ္းေရာင္နာရီေတြကို ျပန္ျပန္ႀကည့္မိသလို ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ ေကာင္းပါျပီ၊ အျခားအနာတရကိစၥေတြမွာ ကိုယ့္ဒဏ္ရာကို ျပန္လ်က္ ျပီး ေျဖသာလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတြင္းေရးဆိုတာကလည္း ေရးသြင္းဖုိ႕ လိုလာရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။
ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုနီးပါးေလာက္မွာ က်ေနာ္ဘာလုပ္သလဲ၊ ဘာရသလဲ၊ ဘာေပးနုိင္ခဲ့သ လဲ ဆိုတာ လည္ျပန္ႀကည့္ေတာ့ ဘာမွ မရွိ ဆိုသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတာျပန္ဆန္းစစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၊ အဘဦးတင္ဦး၊ အဘဦး၀င္းတင္ အစရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေနာက္လိုက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ မျဖဴျဖဴသင္း (အခု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း)တို႕နဲ႕ တြဲဖက္ျပီးေတာ့ ခုခံအားက်ဆင္းမႈတိုက္ဖ်က္ေရးကိစၥေတြ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြအတြက္ က်ေနာ္ေက် နပ္ေနမိပါတယ္။( အျခား နုိင္ငံေရးကိစၥေတြကိုေတာ့ သီးျခားေရးဖို႕ စဥ္းစားမိပါတယ္)
က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ ရတနာသံုးပါး ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၊ ဘဘ ဦးတင္ဦးနဲ႕ ဘဘဦး၀င္းတင္တို႕ သံုးေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒီ ရတနာသံုးပါးစကားလံုးက မိထၱီလာျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦး၀င္းထိန္ရဲ႕ အသံုးအႏႈန္းပါ)။ ဘ၀မွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုးကို ညႊန္းဆိုပါဆိုရင္ေတာ့ ဒီရတနာသံုးပါးမွာ ဦး၀င္းတင္တည္းဟူေသာ ရတနာတပါးကို က်ေနာ္ဆည္းကပ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အနီးကပ္ပါပဲ။
က်ေနာ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို စတင္ေရာက္ေတာ့ ဒီေခါင္းေဆာင္သံုးေယာက္မွာ ဦး၀င္းတင္တစ္ေယာက္ မရွိပါဘူး။ အဘက ေထာင္ထဲမွာပါ။ အဘရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို က်ေနာ္ငယ္က ဖတ္ဖူးပါတယ္။ အဘနဲ႕ပတ္ သက္ျပီးလည္း တလြဲသတင္းစကားေတြ ႀကားဖူးပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ သြားေလသူ ဦးေန၀င္းက အဘကုိ ၀န္ႀကီးတစ္ေနရာေပးေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားပါ။ အဘကုိ မီဒီယာေတြမွာလည္း သိပ္မျမင္ဖူးပါဘူး။ က်ေနာ္တို႕ အသက္ငယ္တာလည္း ပါ ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တုိ႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိန္ေခၚမႈ အမ်ားဆံုးကာလလို႕ ေျပာရမယ့္ ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ အဘ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ကေန ျပန္လြတ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ငယ္က ေလးစားအားက်ရတဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္ ဆိုတာကို ျမင္ဖူးပါေတာ့တယ္။ ပိန္ပိန္ပါးပါး အဖိုးအိုဟာ ေထာင္၀တ္စံုျဖစ္တဲ့ အက်ီ ၤအျပာေရာင္၀တ္ ထားပါတယ္။ ခ်ိဳသာတဲ့ အျပံဳးနဲ႕ ျပတ္သားတဲ့ အသံရွိေနပါတယ္။ ဒါ လူကုိယ္တိုင္ ျမင္ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရုပ္သံက လႊင့္တဲ့သတင္းေတြထဲ ျမင္ဖူးတာပါ။
အဘကို တစ္ရက္သားမွာ သြားကန္ေတာ့ဖို႕ ႀကိဳးစားပါတယ္ ေတြ႕ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ကန္ေတာ့စာေလး ေတြေပးျပီး ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အဘနားကပ္ေနတဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ကုိ က်ေနာ္သေဘာမေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႕ပါတီကို ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္လုပ္တယ္လို႕ က်ေနာ္တုိ႕ဖက္က ယူဆထားတဲ့ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဘကုိ ၀န္းရံေနလို႕ျဖစ္ပါတယ္။
အဘ ဒုတိယအႀကိမ္ ေဆးရံုတက္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ သတင္းေမးသြားပါတယ္။ အာရွေတာ္၀င္ေဆးရံုမွာပါ ။ ႏွလံုးစက္တပ္တဲ့အႀကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြမ်ားေနတာနဲ႕ စကားအနည္းငယ္ပဲ ေျပာခြင့္ရပါတယ္။ ဒါ ေတာင္ က်ေနာ္ေျပာခြင့္ရတာမဟုတ္ပဲ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း ေျပာတာပါ။
ေနာက္ေတာ့ ဒီဗြီဘီ(DVB)ရုပ္သံမွာ အဘဦး၀င္းတင္ အင္တာဗ်ဴးပါလာပါတယ္။ သူေဆးရံု တက္စဥ္က အကူညီရထားတဲ့ေငြေတြ ရွိပါသတဲ့။ အဲ့ဒီေငြေတြကို ႏွစ္ခုခြဲျပီး တစ္ခုကို ဦးေက်ာ္သူကုိသြား ေရာက္လွဴဒါန္းျပီးပါျပီ။ က်န္တစ္၀က္ကိုေတာ့ မျဖဴျဖဴသင္းတို႕ကုိ လွဴမယ္လို႕ ေျပာတာ ပါလာပါတယ္။ အဘကို မေမးပါဘူး၊ မေျပာပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဘလိုင္းကား တိုးမစီးနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တကၠစီငွားစီးေနရ ပါျပီ။
တစ္ရက္သား၊ အဘအျပန္မွာ က်ေနာ္တို႕ကုိ လိုက္ခဲ့ဖို႕ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ လိုက္သြားေတာ့ အဘက ေငြကိုးသိန္း ထုတ္ေပးပါတယ္။ စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေျပာတယ္ဆိုရာမွာလည္း အဘေျပာတာ နားေထာင္ျဖစ္တာပါ။ အဘက ငါနိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကေန စေျပာ လိုက္တာ ေမွာင္သြားေတာ့မွ စကားစ ျဖတ္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္ နဲ႕က တအား ရင္းႏွီးသြားပါတယ္။ အဲ့ဒီကစလို႕ အဘရဲ႕ အေတြးအေခၚ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ က်င့္စဥ္၊ နုိင္ငံေရးအရ ရပ္တည္ခ်က္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အေပၚ ေလးစားမႈ၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေပၚ ထားတဲ့ ေစတနာ အစရွိတာ ေတြကို က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း ရင္းႏွီးခြင့္ရပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ ေဆာင္းပါးေတြမွာေတာ့ ဦး၀င္းတင္ နဲ႕ေနထုိင္ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ႀကီးေအာက္မွာ ဦး၀င္းတင္နဲ႕ ဧကမေကၠာနုိင္ငံေရး၊ ဦး၀င္းတင္နဲ႕ ခရိုနီ၊ ဦး၀င္းတင္နဲ႕ မိမိကိုယ္ကုိယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ဦး၀င္းတင္နဲ႕ ႏြားတရား အစရွိတာေတြ ေရးသားျပီးတင္ျပ သြားပါ့မယ္။
ေလးစားခ်င္ခင္လ်က္ …
ကိုရာဇာ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
