ဦး၀င္းတင္နဲ႕ေနထုိင္ျခင္း ၈
ကုုိရာဇာ၊ ဇြန္ ၂၃၊ ၂၀၁၃
ဦး၀င္းတင္နဲ႔ မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေရး
လူေတြဟာ သာမန္အားျဖင့္ႀကည့္ရင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိပ္ဂရုမစိုက္တတ္ဘူး ထင္ရတတ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ က်ေနာ္ဆို ဘယ္ေတာ့မွ မွန္မႀကည့္ပါ။ ဆံပင္ညွပ္ရင္ ဘယ္လိုပံုေလး ညွပ္ေပးပါ ဆိုတာမရွိ၊ အ၀တ္အစားဆိုလည္း ကိုယ္နဲ႕လိုက္ ဖက္ျခင္းရွိသလား မရွိသလားဆုိတာလည္း မစဥ္းစားတတ္ပါဘူး။ အေပါင္းအသင္းအမ်ားစုက က်ေနာ့္ကို “ကေလက၀”လို သေဘာထားႀကပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္အခ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟိုးတစ္ေလာက က်ေနာ္ ဖ်ားပါေလေရာဗ်ာ။ ေခါင္း ဘယ္လိုမွ မထူနုိင္ေအာင္ျဖစ္လည္းလာေရာ “အေမတ” ေတာ့တာပဲဗ်ာ။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္ဟာ မသိစိတ္မွာ အေတာ္ေလး ေႀကာက္တတ္သူပါလားလို႕ ဆင္ျခင္ပြားမ်ားမိပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥကို ထံုးစံအတုိင္း ကိုယ့္ဘဘ ဘယ္လိုမ်ား ေနထုိင္ေျဖရွင္းသလဲ ႀကည့္ရေအာင္္ဗ်ာ။
တစ္ေန႔သား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရံုးမွာ လုပ္စရာအလုပ္က မရွိဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္နဲ႔ အဘႏွစ္ေယာက္သား စကားထုိင္ေျပာေန ႀကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း သပိတ္ေမွာက္ထားေတာ့ ရံုးကုိ လူလည္း သိပ္မလာရဲႀကေတာ့ လူအေတာ္ေလးရွင္းေနတယ္။ (အဲ့ဒီတုန္းက ရံုးကို ဗြီဒီယိုမွတ္တမ္း မတင္ထားျဖစ္တာ နာလွသဗ်ာ။ တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ အခုလူေတြကို ျပခ်င္တာပါ။ အဲ့ဒီတုန္းမွာ အဘနဲ႔ သက္တူရြယ္တူ နိုင္ငံေရးသမားႀကီးဦး … … … … ေရာက္လာသဗ်။ သူလည္း စကား၀ုိင္းထဲ ၀င္ပါ၊ ေလကန္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေျပာေနတုန္း သူက နာရီတႀကည့္ႀကည့္ဗ်။ ေနာက္ေတာ့ “ႏွစ္နာရီထုိးျပီ၊ ေဆးေသာက္ရေတာ့မယ္” ဆုိျပီး ေရထခပ္ ေဆးေသာက္ေပါ့။ ဒီမွာတင္ သူက … “ကို၀င္းတင္” တဲ့၊ “ခင္ဗ်ားေကာ ေဆးေတြ ဘာေတြ ေသာက္တာ မွန္သလား …” တဲ့။ အဘ ေဆးေသာက္ပ်င္းတာ သူလည္း သိတယ္။ အဘက ျပန္ေျဖတယ္ “ဒီလိုပါပဲဗ်ာ…ႀကံဳသလို က်သလိုပါပဲ” လူက ကိုယ့္ကိုကိုုယ္ အဲ့ေလာက္ ဂရုမစိုက္ မယုယနုိင္ပါဘူး။
ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ရွိေတာ့ အဘအိမ္ကို အဘသူငယ္ခ်င္း နုိင္ငံေရးသမားႀကီး ေဒါသတႀကီးနဲ႕ ေရာက္ လာတယ္။ “ေနပါအံုး … ကို၀င္းတင္ …” အစခ်ီျပီး၊ သူဟာ (တကသ)မွာ ဘယ္လို ေခါင္းေဆာင္ခဲ့တယ္ ဆုိတာေတြ။ သူဟာ ေထာင္ထဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရး အဆိပ္ခတ္ ခံရတာေတြ လာေျပာေနတယ္။ အႀကာႀကီးပဲ။ လိုရင္း မေရာက္ဘူး။ ႏွစ္နာရီေလာက္္ ရွိေတာ့မွ အဘက “ေဟ့လူ၊ ခင္ဗ်ားက ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ” ဆိုေတာ့မွ၊ “ခင္ဗ်ား ဟုိေန႔က ရံုးမွာ က်ေနာ့္ကိုေႀကာက္တတ္တယ္လို႕ ေျပာလိုက္လို႕ လာရွင္းျပတာ …” တဲ့။ က်ေနာ္ေတာင္ ေဘးကေန သူ႔ကုိယ္စား ေမာသြားတယ္။
သူျပန္သြားေတာမွ အဘက တခြီးခြီးရယ္တယ္။
“ငါ သူ႕ကိုေျပာတာက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေစာင့္ေရွာက္တာ ေကာင္းတယ္။ ယုယေနတာ မေကာင္းဘူး၊ ေျပာတာကိုကြာ၊ သူက သူ႕ကို ေႀကာက္တတ္တယ္လို႕ ေျပာတယ္ ထင္ေနတာ။ အင္း ဒီလူ ဒီပံုအတိုင္းဆို သူငယ္ျပန္အံုးမယ္။ ဒီလိုကြ၊ ငါ ရွစ္ဆယ္ခုႏွစ္ အေက်ာ္မွာ ႏွလံုးေရာဂါရွိတာ စသိတယ္ကြ။ (က်ေနာ္ အမွတ္မမွား ရင္ေတာ ့၁၉၈၄) ဒီလိုကြာ။ ေနရထိုင္ရတာ ၾကပ္လာတယ္ကြ ။ ငါလည္း ငါ့ကိုယ္ငါ တစ္ခုခုျဖစ္ျပီဆိုတာ သိလိုက္ျပီ။ အဲ့ဒါနဲ႕အလုပ္သမားေတြကို ေခၚျပီးေတာ့ … ေဟ့ေကာင္ေတြ … ငါတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ေဆးရံုႀကီးသာပို႕လို႕ ေျပာလိုက္ျပီးကတည္းက ပစ္လဲက်သြားတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ငါသတိရလာေတာ့ မႏၱေလးေဆးရံုႀကီးေပၚကုိ ေရာက္ေနတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ငါသာ အလုပ္သမားေတြကို မမွာထားဘူး ဆိုရင္၊ အလုပ္သမားေတြလည္း ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကိုင္ရမယ္မွန္း မသိျဖစ္ျပီး၊ ငါလည္း တစ္ခါတည္း ေသမွာကြ။ ဆိုလိုတာက ငါ သတိေကာင္းတယ္။ သတိထားတယ္ ဆိုတာထက္ ငါ့ကိုယ္ငါ ေစာင့္ေရွာက္္မႈ ေပးတာေပါ့ကြာ။ လူဆိုတာ အဲ့ေလာက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေကာင္းတာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ့ထက္ကဲျပီး မင္းသိတယ္ဟုတ္လား လူတစ္ခ်ိဳ႕ ၀က္ျခံေပါက္ ေပါက္ျပန္ျပီ ။ ကိုယ္ပူ ပူျပန္ျပီ ။ ဟုိခါးနာလို႕ … ဟာ….စံုေစ့ေနတာပဲကြာ။ ယုယေနလိုက္တာ။ သူ႕ဟာသူတင္ တစ္ေယာက္ထဲ ယုယေနတာ အေႀကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္၊ အသိုင္း၀ုိင္းရွိေသးတယ္ကြ။ ေဘးလူေတြက လိုက္ လုပ္ေပးေနရတာ။ ဆရာ၀န္ပဲ ေျပးေခၚရေတာ့မလိုလို၊ ေဆးရံုပဲ ေျပးတင္ရမလိုနဲ႕ ။ ငါေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးကြာ။ ယုယေနတာမ်ိဳး ၊ သူမ်ားဒုကၡမ်ားမယ့္ဟာမ်ိဳး ၊ သူမ်ားအားကိုးေနရမယ့္ဟာမ်ိဳး ၊ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ငါ ေသစားရွိရင္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေသျပီ။ ငါ့ဖာသာ သတိကပ္လို႔သာ ငါ ခုထိအသက္ရွင္ေနတာ ။ ေသျခင္းတရားအေပၚေတာ့ ငါ ဒီလို သေဘာထားတယ္ကြာ … ”
အဘေျပာသလို က်ေနာ္လည္း ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ သတိကပ္ေအာင္ ေနတတ္လာပါျပီ။ သို႔ေသာ္ ယုယခ်င္စိတ္ကေလး၊ တနည္းဆုိရရင္ေတာ့ သူမ်ားအေရးေပးခံခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးေတာ့ ရွိေနသးတယ္လုိ႔ ခံစားမိေနတယ္။ အခုတစ္ပတ္ေတာ့ အသက္ရွင္တာေတြ ေရးျပေနတာ၊ ရွင္ျခင္းဟာ ေကာင္းပါတယ္။ အသက္ရွင္သန္ေနလို႔လည္း လူေတြဟာ ဆက္သြယ္မိေနႀကေသးတာကိုး။ ေသသြားရင္ေတာ့ ဘာမွကို လုပ္မရေတာ့။ အသက္ရွည္တာ ေကာင္းတယ္လို႔ အဘဦး၀င္းတင္ကလည္း ခံယူပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္မွ ျပန္ရုိက္ခြင့္ရတဲ့ သူ႔စာအုပ္ေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ျပန္ျမင္ခြင့္၊ ေတြ႔ခြင့္၊ ဖတ္ခြင့္ရေနလို႕ပါပဲ။
ေနာက္အပတ္မ်ားက်မွပဲ ဦး၀င္းတင္နဲ႕ေသျခင္းတရားဆိုတဲ့ဟာေလး ေရးျပရေသး တာေပါ့။ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလို႔ ေန႔စဥ္ မေရးေပးျဖစ္တာ နားလည္ေပးမယ္ထင္ပါတယ္။
ကိုရာဇာ
(Photo – 2103, Burmese Thagyan, in front of NLD office, watching Thagyan Pwe)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ