>
က်ေနာ္နွင့္ ျမနန္းႏြယ္ေတြ ့ဆံုျခင္း
ဖိုးေဇာ္ (စကား၀ါေျမ)
ႏို၀င္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၀၉
က်ေနာ္သည္ ျပည္ပတြင္ ၂ ႏွစ္တာ အႏုပညာျဖတ္သန္းမႈမ်ားကို စဥ္းစားရင္းေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ က်ေနာ္၏မ်က္လံုးထဲတြင္ အစိမ္းေရာင္၀တ္ဆင္ထားေသာ မိန္းခေလးသည္ လက္တြင္လဲ လက္ထိပ္ခတ္ထားလ်က္ ဘြားကနဲ ေပၚလာရာ အလြန္လန္ ့သြားျပီး
ပန္းသီး။ ။ ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ ဘာလာလုပ္တာလဲ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ က်မျမနန္းႏြယ္ပါ က်မရွင့္ကိုအကူအညီေတာင္းခ်င္လို ့ပါ။
ပန္းသီး။ ။ ဘာအကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔လဲ။ ဒါနဲ ့ခင္ဗ်ားက ဘာလို ့လက္ထိပ္ခတ္ခံရတာလဲ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဘိုးေတာ္သိႀကားမင္းက လ႔ူျပည္မွာ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ေတြ ေပါမ်ားေအာင္ ဆိုျပီး နတ္ျပည္မွာ ဘုရင္ရုပ္ထု ၁၀၀ ထုလုပ္ျပီး အဲဒီရုပ္ထုေတြထဲကို ဥာဏ္ပညာရွိတဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြ ထည့္ျပီးလူျပည္ကိုလႊတ္ဖို ့လုပ္တယ္။
ပန္းသီး။ ။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့အႀကံအစည္ပဲဗ်။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဒါေပမဲ့ ဦးေႏွာက္က ၁၀၀ မျပည့္ဘဲ ၉၉လံုးပဲ ရွိတယ္ေလ။
ပန္းသီး။ ။ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္လိုက္လဲ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ေနာက္ဆံုးဘုရင္တပါးကို ဦးေႏွာက္မပါဘဲ လႊတ္လိုက္ရတာေပါ့။
ပန္းသီး။ ။ ဟာ … ဒုကၡပဲ။ အဲဒီ ဦးေႏွာက္မပါတဲ့ ဘုရင္က ဘယ္ တိုင္းျပည္ေရာက္သြားလဲ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဘယ္တိုင္းျပည္ ေရာက္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္ ဘိုးေတာ္သိႀကားမင္းက က်မကို အရွာခိုင္းလိုက္တာ။ ဒါနဲ ့က်မေလ ေနျပည္ေတာ္ကို သြားရွာတယ္။
ပန္းသီး။ ။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေတြ႔ခဲ့လား။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ က်မလည္း ေနျပည္ေတာ္မွာ နတ္ျပည္လိုခန္းနားတဲ့ ျခံႀကီးတျခံလည္း ေတြ႔ေရာ ဒါ ဘုရင္ေနတဲ့ ေနရာျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ၀င္ျပီးႀကည့္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ သူက က်မကို ဘာ လာလုပ္တာလဲလို႔ ေမးတယ္ေလ။
ပန္းသီး။ ။ ခင္ဗ်ားက ဘာ ျပန္ေျဖလိုက္လဲ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဦးေနွာက္မပါတဲ့ ဘုရင္ကို လိုက္ရွာေနတာလို ့အမွန္တိုင္းပဲ ေျဖလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်မကို လက္ထိပ္ ခတ္လိုက္တယ္။ က်မကို ကူညီပါအံုး … ကိုပန္းသီးရယ္။
ပန္းသီး။ ။ ျမန္မာျပည္မွာ “ကူညီပါရေစ” ဆိုတဲ့ ရဲေတြ ရွိတာပဲ။ သူတို႔ အကူအညီ ေတာင္းပါလား။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ကူညီဖို႔ ေနေနသာသာ က်မကို အျမဲတမ္း ပူေဇာ္ပသေနတဲ့ ရဲမွဴးေတာင္ လာဘ္စားမႈနဲ ့ေထာင္ထဲမွာေလ။
ပန္းသီး။ ။ ဟုတ္သားပဲ။ ဒီလိုလုပ္ပါလား။ ခင္ဗ်ားက အစိမ္းေရာင္၀တ္ထားတာ ဆိုေတာ့ က်မက ႀကံ့ဖြံ႔အဖဲြ႔၀င္ပါ လို႔ ေျပာရင္ လြတ္နိုင္တယ္။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ လက္ထိပ္မလြတ္ရင္ ေနပါေစ။ အဲဒီအဖဲြ႔ထဲေတာ့ မ၀င္ပါရေစနဲ ့။
ပန္းသီး ။ ။ ခင္းဗ်ားကိစၥ “ယူး”အက္စ္ေအတို႔၊ အီး“ယူး”တို႔၊ “ယူး”အင္ တို႔ကို အကူအညီေတာင္းရင္ေကာ …
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဘာမွ ထူးျခားမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ လမ္းစရိတ္ကုန္တာနဲ႔ ျပည္သူေတြ ေလဒီယိုအတြက္ ဓာတ္ခဲဖိုးေတြ ကုန္တာပဲ အဖတ္တင္္မယ္။
ပန္းသီး။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ ဒီကိစၥ လံုျခံဳေရးေကာင္စီမွာ မဲခဲြခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေကာဗ်ာ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ေသခ်င္းဆိုး ကာလနာ တရုတ္နဲ ့ရုရွ က ညွိရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
ပန္းသီး ။ ။ ဒီလိုလုပ္ပါလား။ ခင္ဗ်ားကို လက္ထိပ္ခတ္ခိုင္းတဲ့ လူဆီကို စာတေစာင္ ေရးျပီး ပို႔ ႀကည့္လိုက္ပါလား။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ စာဆိုရင္ ေႀကာက္လြန္းလို ့သူျခံထဲမွာ စာကေလးေတာင္ မျဖတ္ခိုင္ေတာ့ဘူး။ ဟိုက ဒီက စာေတြပို႔၊ စာေတြ တင္လို႔တဲ့ … အခု စာပို႔သမားၾကီး ၾကပ္ေျပးကိုၾကီးေက်ာ္ေတာင္ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ဘီ …။
ပန္းသီး ။ ။ အႀကံတခု ရျပီ။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဘာ အႀကံလဲဟင္ …
ပန္းသီး ။ ။ သစၥာမွန္ရင္ ႏြယ္ျမစ္သစ္ပင္ ေဆးဘက္၀င္တယ္ တဲ့ ခင္ဗ်ား သစၥာဆိုႀကည့္ပါလား။
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဘာသစၥာဆိုရမွာလဲ …
ပန္းသီး ။ ။ ခင္ဗ်ား ဆိုခ်င္တာဆိုေပါ့ …
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ျပည္ပမွာ ရွိေနေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားအေပါင္းတို႔သည္ အရက္မေသာက္ႀကေတာ့ပါ) ဤသစၥာ မွန္ကန္ပါက လက္ထိပ္ကၽြတ္ပါေစသား … … … ပိုျပီးေတာင္ က်ပ္လာျပီ။
ပန္းသီး ။ ။ ေနာက္တခု ေျပာင္းဆိုဗ်ာ …
ျမနန္းႏြယ္။ ။ (၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြႀကီးသည္ လြပ္လပ္ျပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပဲြႀကီး ျဖစ္ပါသည္) ဤသစၥာ မွန္ကန္ပါက လက္ထိပ္ ကၽြတ္ပါေစသား … … … … … အား!! အရမ္းေတာင္ က်ပ္ေနျပီ။
ပန္းသီး ။ ။ က်ဳပ္ ဆိုႀကည့္မယ္။ (က်ေနာ္တို ့ျမန္မာျပည္ႀကီး စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ဆိုလ်င္ ျပည္သူမ်ားရဲ့ဆႏၵနဲ႔အညီ ေဒၚစုႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို လႊတ္ေပး၍ အမ်ဳိးသားရင္ႀကားေစ့ေရး ေဆြးေႏြးမွသာလ်င္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေပမည္) ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေႀကာင့္ ျမနန္းနြယ္၏ လက္ထိပ္ ကြ်တ္ပါေစသား … … … …
ျမနန္းႏြယ္။ ။ ဟယ္ … လက္ထိပ္ ကြ်တ္သြားျပီ။ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ ရွင့့္သစၥာမွန္လို႔ ေပါ။့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ … က်မ ဘာကူညီေပးရမလဲ … ။
ပန္းသီး ။ ။ ျမန္မာျပည္ႀကီး ျမန္ျမန္လြတ္ေျမာက္ေအာင္သာ ဆုေတာင္းေပးပါဗ်ာ … ။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ္ အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးသြားခဲ့ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
