ဇူလုုိင္ ၀ိညာဥ္
ေကသြယ္
ဇူလုုိင္ ၇၊ ၂၀၁၃
ဇူလိုင္လထဲကိုုစ၀င္လာျပီ ဆိုုတာနဲ႕ ၊ တစံုုတရာက နွိဳးဆြ လိုုက္သလိုုသူ႕တိုု႕ စိတ္၀ိညာဥ္ေတြ အသင့္ျဖစ္ေနတတ္ၾကသည္။ ဇူလိုင္..ၾသဂုုတ္ ဆိုုတဲ့ ျပကၡဒိန္စာလံုုးေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ သမိုုင္းနီနီ ညိဳညိဳမွိဳင္းေတြက ကပ္ပါေနခဲ့ သည္ကိုုး။
“ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနွင့္တကြ အာဇာနည္ၾကီးမ်ား” ဆိုုတဲ့ စကားရပ္ကိုုေတာ့၊ ေက်ာင္းတက္စ အရြယ္ကတည္းက သူတိုု႕ ေခါင္းထဲမွာ သံမွိဳနွက္ျပီးသား။ မုုတ္သုုန္မိုုးတဖြဲဖြဲေစြေနတတ္တဲ့ ဇူလိုုင္ဆယ့္ကိုုးရဲ႕ ဥၾသစြဲသံကိုုၾကားယံုု နွင့္ပင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ျဖစ္တတ္ခဲ့သလိုု ၊ ဒီဇူလိုုင္လထဲ မွာပဲ ေနာက္ထပ္ ၀မ္းနည္းစရာ ေန႕ တေန႕ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုုတာကိုုလည္း ရိပ္ဖမ္း သံဖမ္း သိေနခဲ့ ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ ဆဲဗင္းဇူလိုုင္ ဆိုုတာ ၊ ဥၾသသံ မစြဲ၊ မ်က္ရည္မ၀ဲ နိုုင္ပဲ ၊ အံၾကိတ္ခဲ ရင္း မ်ိဳးဆက္တခုုကေန မ်ိဳးဆက္ေနာက္တခုုကိုု တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လက္ဆင့္ကမ္း ခဲ့ ရတဲ့ အာဇာနည္ေန႕ ေနာက္တေန႕ပဲ မဟုုတ္လား။
အဲဒီလိုုနဲ႕ ေက်ာင္းဖတ္စာအုုပ္ေတြ ရဲ႕ ျပင္ပက ၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢၾကီးနဲ႕ ဆဲဗင္းဂ်ဳလိုုင္ ဆိုုတဲ့ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ အေၾကာင္းအရာေတြ ဟာ၊ သူတိုု႕ေတြရဲ႕ အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ ေတြထဲမွာ ။ ေရေႏြးၾကမ္း စကား၀ိုင္းေတြမွာ။ ဓါတ္ပံုေဟာင္းေတြထဲက..အျဖဴအမဲ ပံုုရိပ္ ေတြၾကားမွာ..။ ၀ါက်င္က်င္ ဒိုင္ယာရီစာရြက္ေပၚက.. ခပ္ေသာ့ေသာ့ မွင္ စာလံုး ေတြေပၚမွာ..။
xxx ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔ အဲဒီေန႔ဟာ စေနေန႔ပါ။ ေန႔လည္ တစ္နာရီမွာ သမဂၢအစည္းအေ၀း ခန္းမမွာ အစည္းအေ၀းက်င္းပ ပါတယ္။ ဥကၠဌက ကိုဗေဆြေလးပါ။ အခန္းအနားမွဴးကေတာ့ ကိုသာဒိုးလား ကိုလွေရႊလား မမွတ္မိေတာ့ပါ။အစည္းအေ၀းမွာ ေက်ာင္းသားထု တခဲနက္ ဆံုးျဖတ္ တာေတြထဲက မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့…ေက်ာင္းသားေတြကိုဖိႏွိပ္ ခ်ဴပ္ခ်ယ္တဲ့ စည္းကမ္း အမ်ဴိးမ်ဴိးကို ကန္႔ကြက္တယ္။ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းတာကိုလည္းကန္႔ကြက္တယ္။ တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒမ်ားကို ရုတ္သိမ္းတာကိုလည္း ကန္႔ကြက္တယ္ စတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။အစည္းအေ၀းအျပီးမွာ သမဂၢေရွ႕ကစျပီး ေက်ာင္း၀င္းအတြင္းမွာပဲ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေၾကြးေၾကာ္ကာလွည့္လည္ျပီး ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႕ မွာ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပဲ လူစုခြဲလိုက္ၾကပါတယ္။xxx
အဲဒီဒိုုင္ယာရီစာရြက္ရဲ႕ ေနာက္တမ်က္နွာမွာေတာ့ ၊ ဇူလိုုင္(၇)ရက္ေန႕ ညေနေစာင္းေလာက္မွာ ရန္ကုုန္တကၠသိုုလ္ေက်ာင္း၀န္းၾကီးကိုုေလးဖက္ေလးတန္ ပိတ္ဆိုု႕ျပီး ၊ ပစ္ခတ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား (၁၀၀) ေက်ာ္ရဲ႕ ေသြးေျမက်ပြဲၾကီး။ ေနာက္တေန႕ မနက္ လင္းအားၾကီးမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ျမည္ဟီးသြားတဲ့ ေပါက္ကြဲသံၾကီး။စကၠန္႕ပိုုင္းအတြင္း ေလထဲမွာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ၊ အခိုုင္အခန္႕ သမဂၢအေဆာက္အဦၾကီး ဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ တရြက္ျပီးတရြက္။
အဲဒီသမဂၢၾကီးထဲမွာ ပါ၀င္လုုပ္ကိုုင္နိုုင္ဖိုု႕ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြ တခုုျခင္း ကေနျပီး အမူေဆာင္ေတြ ေရြးၾကေတာ့ ၊ တေယာက္က အဆိုုတင္သြင္းေနာက္တေယာက္က ေထာက္ခံေပးရတယ္ ဆိုုတဲ့ မတ္တပ္ထ လက္ေထာင္ မဲေပးစနစ္ ဆိုုတာ၊ သူတိုု႕ အတြက္အဆန္း ။ အေဆာင္ သဟာယ နဲ႕ စာဖတ္အသင္း ဆိုုတဲ့ အသံုုးအနွံဳးမွာ ကိုုက ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားမူေတြ အျပည့္ နဲ႕။
လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ျမန္မာ့ဆိုုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ၾကီး ကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့ ရင္း၊ ရုုပ္ရွင္သရုုပ္ေဆာင္ျမတ္ေလးၾကီး ေရးစပ္ခဲ့တာ ဆိုုတဲ့ `တပ္ဦးေၾကြးေၾကာ္သံ´ သီခ်င္းအေဟာင္းေလးကိုု ၊သူတိုု႕အေဖ ဆိုုျပတဲ့ အတိုုင္း အသံေန အသံထား နဲ႕ ဆိုုတတ္ေနခဲ့ ၾကသည္။
 |
| တပ္ဦးလက္ေရးနွင့္ ေရးထားေသာ တပ္ဦးေၾကြးေၾကာ္သံ သီခ်င္း |
ရဲေဘာ္အေပါင္းတို႕ေရ.. ခြပ္ေဒါင္းရဲေဘာ္ အေပါင္းတို႕ေရ..
ရာဇ၀င္ က႑သစ္..တည္ေဆာက္ ၾကမယ္ေလ…
ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး စနစ္..အုတ္ျမစ္ ခ်ရစ္ေပ…
ဇစ္ျမစ္ ပင္စည္ ရွည္…ရွည္…
အဲဒါ..ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ တိုင္းရဲ႕..
ထာ၀စဥ္..တာ၀န္ တရပ္ေပ…
(ေဟ႔..ရဲေဘာ္..ရဲေဘာ္ အတြက္..
တပ္ဦး..တပ္ဦး ..လာျပီ..)၂
ေဖ..တပ္ဦးနဲ႕ တကသ တူတူပဲလား.. လို႕ ၊ နားမလည္တဲ့ သင္ခန္းစာတခု လို ေမး ေတာ့ …
“တသားတည္းလိုု႕ ေျပာရမွာေပါ့ကြာ.. တကသ ဆိုတာၾကီးက တကယ့္ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒေတြနဲ႕ အညီ ဖြဲ႕ထားတဲ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢၾကီး..။ အစိုးရတခုုျဖစ္ဖိုု႕္ ပါတီေတြ ျပိဳင္ၾကသလိုပဲ…ႏွစ္တိုင္း..ႏွစ္တိုင္း တကသၾကီး အတြက္ လည္း ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕ေတြ ျပိဳင္ၾကရတာေပါ့.. အဲဒီတုန္းက..အစိုးရ အရာရွိ ၀န္ၾကီး ၀န္ကေလးေတြ ရဲ႕ သားသမီးေတြ အမ်ားစုုပါတဲ့ ဒီအက္စ္အို လို႕ ေခၚတဲ့ Democratic StudentsOrganization အဖြဲ႕ကလည္းတခုု။ အဲဒီ နွစ္ခုုၾကားထဲကေန ခုေခတ္လိုေပါ့.. no anti, nopro, no politics ဆိုတဲ့ “သန္႕ရွင္း” အဖြဲ႕က တခု..။ ေနာက္ “တပ္ဦး” ေပါ့ကြာ… ပထမေတာ့“တိုးတက္” ဆိုတဲ့ နံမယ္နဲ႕ အနယ္အနယ္ အရပ္ရပ္က တိုင္းရင္းသား ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားဆံုးပါ တာေပါ့…ေနာက္ေတာ့ ၅၄ ကေန ေတာက္ေလွ်ာက္ သမဂၢထဲမွာ အနိုင္ရလာခဲ့တာ ယူနီယံၾကီး ဒိုင္းနမိုက္နဲ႕ ခြဲခံလိုက္ရတဲ့ အဲဒီ ၇ ရက္ ေန႕ ထိပဲေပါ့…”
အမ်ိဳးသားပညာေရး ေတြ..ျပဳျပင္ဖို႕..စုဆင္ဖို႕ (ဒိုု႕)
တိုက္ပြဲ၀င္မည္..
ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး…အသက္ေသြး လွဴမည္…
ယုတ္မာတဲ့ စနစ္ကို..အျမစ္ပါ လွန္ မည္….
(ေအာင္ျပီ)၃ ..မုခ်…ဒို႕သာ ေအာင္မည္…
အမ်ိဳးသားပညာေရးဆိုုတာကိုု ဖတ္စာအုုပ္ထဲကေန ေအာ္က်က္ေနရျပီျဖစ္ေပမဲ့၊ဒီမိုုကေရစီဆိုုတာေတာ့ ဘာမွန္း သူတိုု႕ ေရေရရာရာ မသိေသး။
အဓိဌါန္ တူညီ…ေက်ာင္းသား..ေက်ာင္းသူ တို႕သည္..
ဘယ္ေတာ့မွ..အနိုင္မခံ..အလံျဖဴ မလြင့္ လိုသည္..
တပ္ဦးၾကီး အလံ ေအာက္မွာ..စုေ၀း…လို႕တည္..
ညီရင္း အကိုလို..ေမာင္ရင္း ႏွမေတြ စံုစံုညီ..
အျပံဳးခ်င္းလွယ္ လက္ခ်င္းဆက္ကာ ညီညြတ္ဖို႔ သစၥာျပဳမည္
အေရးေတာ္ပံုေအာင္ပါမည္…အေရးေတာ္ပံုေအာင္ပါမည္…
ပန္းတိုင္း ပြင့္ ရမည္..ေက်ာင္းတိုင္းဖြင့္ရမည္..
အထက္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္တကၠသိုုလ္ေက်ာင္းသားအရြယ္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ လူထုုအံုုၾကြမူၾကီး ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ဒီသီခ်င္းေလးရဲ႕ အဓိပၺါယ္ကိုု သူတိုု႕ ျပည့္ျပည့္၀၀ နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ေလျပီ။ အေရးေတာ္ပံုုေအာင္ပါမည္ဆိုုတဲ့ အပိုုဒ္ကိုု၊ ပီပီျပင္ျပင္ ဆိုုတတ္ေလ ေတာ့ျပီ။ ဇူလိုုင္၀ိညာဥ္တိုု႕ သူတိုု႕ကိုုယ္တြင္းက နိုုးထခဲ့ေလျပီ။
အဲဒီလိုုနဲ႕ မ်ိဳးဆက္ အဆင့္ဆင့္ ပခံုုးေျပာင္းရင္း၊ သမိုုင္းဘီးၾကီး တရစ္ျပီး တရစ္ လည္ရင္း၊ဇူလိုုင္၀ိညာဥ္ေတြလည္း တေခတ္ျပီး တေခတ္ အသစ္ျပန္ ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုုပင္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုုင္ေရႊရတုု တိုုင္ျပီး၍ ရွစ္ရက္ရွစ္လ ေငြရတုု၀င္ခဲ့ျပီ။ စစ္အာဏာရွင္ အက်င့္ဆိုုးကိုု စတင္အန္တုု ခဲ့တဲ့ ဇူလိုုင္၀ိညာဥ္သည္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္တခုုလံုုးကိုုတြန္းလွန္ ဆန္႕က်င္ နိုုင္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္စိတ္ဓါတ္နဲ႕တင္ အဆံုုးသပ္သြားမည္ မဟုုတ္ေသး။ စစ္အာဏာရွင္အရိပ္အေငြ႕ ေတြ မကင္းစင္ မျခင္းထြန္းလင္းေနရေပဦးမည္။
တကယ္သာျမန္မာျပည္ၾကီးေပၚမွာ၊ အမုုန္းတရားနဲ႕ အေၾကာက္တရား အရိပ္အေငြ႕ေတြ ကင္းစင္ ကြယ္လြင့္ခ်င္တယ္ဆိုုရင္ …ျမန္မာျပည္ သစ္ၾကီး တည္ခ်င္တယ္ဆိုုရင္ ၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးတိုု႕ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးတိုု႕ ဆိုုတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြထဲမွာ ၀ဲခ်ာလည္ ေနမဲ့အစား ၊ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ေရးလိုု႕ ေျပာလာတိုုင္း မသိေယာင္ေဆာင္ စကားလမ္းလႊဲေနရမဲ့အစား၊ သမိုုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကိုု မွန္မွန္ကန္ကန္ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ျပီး၊ အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳ သမိုုင္းတင္နိုုင္ၾကမယ္ဆိုုရင္ ၊ အားလံုုးအတြက္ ေက်ေအး ေျပလည္အတူသြားနိုုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းတခုုကိုု ေရာက္နိုုင္မွာပါ။ အာဇာနည္ေန႕မွာ ၾသဥ ဆြဲ-မဆြဲဆိုုတာေလာက္နဲ႕တင္မက ၊ ေငြရတုုအမွတ္တံဆိပ္က ေဒါင္းလား- ခ်ိဳးလား သတ္မွတ္ေနယံုုနဲ႕တင္မက၊ သူရဲေကာင္းေန႕ ေတြ တရား၀င္ ေပၚထြန္းလာဖိုု႕ ၊ အခ်ိန္အခါေကာင္းျဖစ္သင့္ပါျပီ။
ဇူလိုုင္၀ိညာဥ္ေတြစတင္ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢၾကီး ကိုုလည္း၊ ကတိေတြေပးထားခဲ့တဲ့အတိုုင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးၾကီး အုုတ္ျမစ္ ခ်သင့္ပါျပီ။ အမိတကၠသိုုလ္ၾကီးလည္း နံနက္ခင္းအလင္းေရာင္ေတြနဲ႕ အတူ ၾကည္္လင္ လန္းဆန္းစြာနိုုးထ သင့္ပါျပီ။ ပန္းတိုုင္း ပြင့္ရပါဦး မည္။ ေက်ာင္းတိုုင္း ဖြင့္ရပါဦးမည္။
ေကသြယ္
 |
| ေက်ာင္းသားသမဂၢဥကၠဌ ဦးဗေဆြေလး( ကေလာင္အမည္ ေမာင္ထြန္းသစ္) ၏ လက္ေရး |
 |
| ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦေရွ႕ မွ ေက်ာင္းသားတစုု ( ၁၉၅၈=၁၉ ၆၂) |
(ဓါတ္ပံုုမ်ားသည္ မိသားစုု ကိုုယ္ပိုုင္ အမွတ္တရပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။)
ေကသြယ္မွတ္စုုမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
