>DaWaLi The Geek – American Economic Recession – How & Why

>

အေမရိကန္ေတြ စီးပြားပ်က္ေနၾကပုံ ဘာလဲ ဘယ္လဲ

ေဒ၀ါလီ သာဂိ

မတ္ ၁၂၊ ၂၀၀၉

ေဆာင္းပါးေတြ အရွိန္နဲ႔ေရးတတ္တဲ့ သန္းစုိးလႈိင္က ျမန္မာျပည္စီးပြားေရးအေျခအေနတို႔ ဘာတို႔ကို ေရးတယ္။ ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အေမရိကားကလူေတြ လက္ေတြ႔မွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ထဲ ဘယ္လိုကူးခတ္ေနလဲ ဆိုတာကို ေရးဦးေလ … တဲ့။ ျပည္တြင္းက စာဖတ္သူေတြက ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုမ်ား စီးပြားပ်က္ေနၾကသလဲဆိုတာ သိခ်င္တယ္တဲ့။ တဆိတ္ရွိ ခင္ဗ်ားတို႔ဘ၀ေတြက ဘ၀ပ်က္ေနတာေတာင္ ပင္လယ္ကမ္း ေသာင္ေျခမွာ အုန္းရည္စုတ္ရင္း ဂီတာတီးျပီး ငိုၾကတဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြလိုပဲမ်ားလား လို႔ ေမးၾကလြန္းလို႔ပါ တဲ့။

အေမရိကားက ေသေဌးေတြက စီးပြားပ်က္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသတယ္။ စိတ္ကေယာက္ကယက္ေတြက လမ္းေပၚထြက္ျပီး ျမင္ျမင္ရာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တယ္။ အရင္းရွင္ၾကီးေတြက အလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ျဖဳတ္တယ္။ အလုပ္ျပဳတ္တဲ့လူေတြက အစိုးရဆီက အလုပ္လက္မဲ့ ခံစားခြင့္ေတာင္းၾကတယ္။ အစုိးရက စီးပြားေရး အားတိုးေဆးေဖာ္ျပီး တိုင္းျပည္ကို ျပန္တိုက္တယ္။ ဒါကေတာ့ သတင္းစာေတြထဲက ထင္ရွားတာေတြကို ျမန္ျမန္ သရုပ္ေဖာ္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။


အေမရိကန္ စီးပြား ဘာလို႔ ပ်က္သလဲ


စစ္တိုက္လို႔ လို႔ တခ်ဳိ႔ကေျပာတယ္။ စစ္သုံးစာရိတ္က မနည္းဘူး။ စစ္ပစၥည္းဖိုးအျပင္ စစ္သား၊ အရန္စစ္သား၊ စစ္ျပန္၊ မိသားစု စတာေတြရဲ႔ လစာေတြ၊ အေထာက္အပံ့ေတြက မနည္းဘူး။


ျပီးေတာ့ အိမ္ေစ်းေတြ မတရားေဖာင္းပြလြန္းလို႔ အိမ္ျခံေျမ ပူေပါင္းၾကီး ေပါက္သြားလို႔ တဲ့။ အိမ္ေတြက ေစ်းေတြတင္၊ ျပီးေတာ့ မတတ္ႏိုင္တဲ့ မိသားစုေတြကို အတင္း ထိုးေရာင္း၊ အတိုးႏႈန္း မတန္မဆနဲ႔ ေငြေခ်းစာခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ကို အတင္းညွစ္ထုတ္။ အဲဒီမွာ အိမ္ျခံေျမေစ်းကြက္ ပ်က္တာပဲ။


ဘဏ္ေတြ ေငြေၾကးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္စားလို႔တဲ့။ ဟုတ္တယ္။ လူေတြကို ေငြေခ်းျပီးေတာ့ အဲဒီေခ်းေငြေတြကို စေတာ့ေတြ၊ ရွယ္ယာေတြအျဖစ္ ပုံေျပာင္း၊ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လွည့္ေရာင္း၊ အဆိပ္အေတာက္ရွိတဲ့ ေခ်းေငြအရင္းအႏွီးေပါ့ဗ်ာ။ အတုိးမ်ားမ်ားရမယ္ ဘာညာေပါ့။ ၀ယ္ေရာင္းေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနခ်ိန္မွာ အိမ္၀ယ္ထားသူေတြက မတတ္ႏိုင္ေတာ့ အိမ္ေတြကို အရႈံးခံျပီး လက္လႊတ္ေတာ့ သူတို႔စေတာ့ေတြ ရွယ္ယာေတြ ျပဳတ္က်။


အာမခံလုပ္ငန္းေတြ ျပဳတ္ကုန္လို႔တဲ့။ ေငြေၾကးနဲ႔ အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္မွာ အရႈံးကို ကာမိေအာင္ အာမခံထားၾကေတာ့ အဲဒီအရႈံးေတြကို အာမခံကုမၼဏီေတြက ၀င္ခံေပးၾကရေတာ့ သူတို႔ေတြရႈံးေတာ့ မေလ်ာ္ႏိုင္၊ အာမခံကုမၼဏီကို အာမခံထားတဲ့ ကုမၼဏီေတြပါ ထိခိုက္ကုန္ၾကတာေပါ့။


ဒါေတြက ျမင္သာတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို တိုတိုတင္ျပတာပါ။ တခ်ဳိ႔ေတြက အေမရိကားမွာ ဘာမွ မထုတ္လုပ္ေတာ့ဘူး။ အီးကုံးစကၠဴက အစ မိတ္အင္ခ်ဳိင္းနား ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒါကလည္း ျပည္သူေတြကို အလုပ္အကိုင္ အရင္းအႏွီး ျပည္တြင္းမွာ ရွားပါးေစတယ္တဲ့။ ေအာ္ … အိမ္သာကမုတ္ၾကီးေတြကေတာ့ မိတ္အင္ ယူအက္ေအေတြခ်ည္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေလးကေလးနဲ႔။ ဒို႔ျမန္မာေတြ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ မိတ္အင္ယူအက္စ္ေအ ရွိေသးတဲ့အေၾကာင္း။ ျပီးေတာ့ စြမ္းအင္နဲ႔ ေလာင္စာမွာ ျပည္ပကို အားကိုးလာရတာ။ ေရနံကို မီွခိုလြန္းေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို အေျပာပဲရွိျပီး အလုပ္နဲ႔ စံမျပႏိုင္ေတာ့။ ကဲ တိုတိုေျပာၾကပါစို႔။ သူတို႔ အေမရိကန္ေတြ စီးပြားပ်က္ကုန္ၾကတယ္ ဆိုၾကပါစို႔။ အသုံးကၾကီးေတာ့ အေၾကြးပဲရွိတယ္။ စုေဆာင္းထားတာလည္း မရွိဘူးတဲ့။ တရုတ္ျပည္ၾကီးနဲ႔ အာရွသားေတြဆီမွာ အရင္းအႏွီးေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ကုန္တယ္တဲ့။


တဦးခ်င္းဆီ စီးပြားပ်က္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ


အလုပ္ျပဳတ္တာက အဓိကျပသနာျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ျပဳတ္ရင္ သူတို႔မွာ လူမႈဖူလုံေရး ေထာက္ပံ့ေငြကို အစိုးရဆီမွာ ၆ လကေန ၁ ႏွစ္ အထိ ေလ်ာက္ထားခံစားႏိုင္ပါတယ္တဲ့။


အေမရိကန္က အလုပ္သမားတဦးမွာ လစဥ္လစာထဲကေန ပင္စင္၊ လူမႈဖူလုံေရး၊ က်န္းမာေရး၊ က်န္းမာေရးအာမခံ၊ အစိုးရအခြန္နဲ႔ ျပည္နယ္အခြန္ေတြကို ေကာက္ယူ သိမ္းဆည္းထားေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီက လူမႈဖူလုံေရး (Social Security) ႏွင့္ က်န္းမာေရး (Medicare) က ေရွ႕႔ကသြားႏွင့္တဲ့ အနားယူသြားၾကတဲ့ လူအိုေတြ၊ လူနာေတြကို ေထာက္ပံ့ကူညီေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္စင္ကေတာ့ သင့္စုေငြျဖစ္ျပီး ပင္စင္သြားရင္ အတိုးနဲ႔တကြ ထုတ္ယူခံစားခြင့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီပင္စင္စုေငြ (Retirement, 401 (K)) ကို သင့္ေရြးခ်ယ္ရာ ဘဏ္၊ ေငြေၾကးလုပ္ငန္းေတြက ထိန္းသိမ္းျပီး စေတာ့ေတြ၊ ရွယ္ယာေတြမွာ ျမဳတ္ႏွံတိုးပြားေအာင္ စီမံေပးေနတယ္ (လို႔ ဆိုပါတယ္။)။ က်န္းမာေရးအာမခံ (Medical Insurance) ကေတာ့ သင္နဲ႔ သင့္မိသားစု ေဆးရုံ၊ ေဆးခန္းနဲ႔ ေဆးစာရိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ (Federal & State Tax) အခြန္ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္နယ္က သိမ္းယူျပီး သူတို႔ အစိုးရနဲ႔ ျပည္နယ္လုပ္ငန္းေတြမွာ သုံးပါတယ္။


သည္ေတာ့ အခြန္ပုံမွန္ေဆာင္တဲ့ လူတဦးက အစိုးရဆီက ျပည္နယ္ဆီက သူရဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအျဖစ္ (Unemployment Benefit) အလုပ္လက္မဲ့ ခံစားခြင့္ကို ထုတ္ယူခံစားခြင့္ရွိမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ပထမ ၆ လကေန ဒုတိယ ၆ လ အထိ ခံစားခြင့္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ တႏွစ္အတြင္း အလုပ္ျပန္ရွာခြင့္ရတယ္ လုိ႔ ဆိုရမွာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပည္နယ္တခုႏွင့္တခုေတာ့ မတူဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အဲဒီ အလုပ္သမားဖူလုံေရးဌာနက ညြန္ၾကားတဲ့အတိုင္း အလုပ္ရွာတာ၊ သင္တန္းေလး ဘာေလး တက္တာေတြကို လုပ္ျပေနရမွ ေထာက္ပံ့ေၾကးက ၀င္တာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။


ေခ်းထားတဲ့ ေငြေၾကးေတြ အားလုံးကို ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္ျပီးေတာ့ ဆိုင္းသင့္တာ ဆိုင္း၊ ေလ်ာ့ခ်သင့္တာ ေလ်ာ့၊ ေလ်ာ္သင့္တာ ေလ်ာ္လို႔ ရတယ္လို႔လည္း ရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ထို႔အတြက္ အဲဒီ ကူညီတဲ့ ေအဂ်င္စီေတြကို အားမနာတမး္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္း အကူအညီေတာင္းဖို႔သာ လိုတာပါတဲ့။


အေမရိကန္က လစာနဲ႔ ျမန္မာျပည္က လစာ မတူတာက အဲဒီေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္က ေငြ ၁ ေထာင္ ၀င္ရင္ အိမ္ကုိ ေငြ ၇၀၀ ေလာက္နဲ႔ ျပန္ပါတယ္။ ေငြ ၃၀၀ ကို အစိုးရ၊ အနာဂတ္နဲ႔ အာမခံလုပ္ငန္းတို႔က ျဖတ္ယူလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြ ၃၀၀ ေလာက္က အိမ္စာရိတ္ ျဖစ္သြားတတ္ျပီး က်န္တဲ့ ၃၀၀ နဲ႔ သြားလာ၊ စားေသာက္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တာ ျဖစ္ပါသတဲ့။ အေၾကြးကဒ္ေတြနဲ႔ ၾကိဳသုံးတာကိုလည္း လစဥ္ ဆပ္ေနပါေသးသတဲ့။ အဲ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ လစာ ၁၀၀၀ ရရင္ အလုပ္သြားတဲ့ ဘတ္စကားခက ၃၀၀ ေလာက္ ျဖစ္ျပီး၊ စားေသာက္စာရိတ္က ၅၀၀ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ၂၀၀ က ဖေယာင္းတိုင္နဲ႔ မီးစက္ဓာတ္ဆီဖိုး ျဖစ္ျပီး အိမ္ကေတာ့ အေဖ၊ အေမနဲ႔ ေယာကၡမအိမ္မွာ ကပ္ေနလို႔ မကုန္ပါဘူးတဲ့။ အင္း အဲလိုမဟုတ္ရင္လည္း “အျခား၀င္ေငြ”နဲ႔ ေျဖရွင္းရတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။


အေမရိကန္ေတြ တဦးခ်င္းစီ တမိသားစုခ်င္းစီ အလုပ္ျပဳတ္ၾကလို႔၊ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ၾကတဲ့ဆီမွာ သူတို႔ေတြ ဘ၀ပ်က္ၾကရတယ္ ဆိုတာက ခုနင္က အထက္ကေျပာသလို မလုိအပ္ပဲ အလြန္ေဖာင္းပြထားတဲ့ အိမ္ကို အေၾကြးနဲ႔ ၀ယ္မိထားတာ၊ ေမာ္ေတာ္ကားအေၾကြး ၂ စီး ၃ စီး ေလာက္ ပိေနတာ။ သားသမီးေတြက တကၠသိုလ္၊ ေက်ာင္းစာရိတ္ေတြ ပိေနတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ တခ်ဳိ႔က ဆိုၾကပါတယ္။ အျခားအသုံးစာရိတ္ေတြ ပိေနတာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။


ျပီးေတာ့ အိုစာမင္းစာအတြက္ ၀ယ္ယူ စုေဆာင္းထားတဲ့ အသက္အာမခံတို႔၊ စေတာ့တို႔ ရွယ္ယာတို႔၊ ရင္းႏွီးတာေတြ ေစ်းျပဳတ္က်ကုန္လို႔၊ အဲဒီေအးဂ်င့္ေတြ ကုမၼဏီေတြ စီးပြားပ်က္ကုန္လို႔ဆိုရင္ေတာ့ တပူေပၚ ႏွစ္ပူ ဆင့္တာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ စုထားသမွ်ေတြ အေရးေပၚထုတ္သုံးဖို႔အတြက္ မက်န္ေတာ့ရင္ေတာ့ ဒုကၡေပါ့။ ျပန္စစ္ၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ဳိ႔။


ဘယ္လို ျဖတ္သန္းၾကမွာလဲ


အလုပ္ရွင္ကလည္း လုပ္ငန္းအရႈံးျပေနခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ မျပဳတ္ခင္မွာ အလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ျဖဳတ္ေတာ့တာပါပဲ။ (ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႔ စီးပြားေရး အားတိုးေဆးျမီတိုၾကီးကို မေျပာေသးပါဘူး)။ အလုပ္သမားေတြ မိသားစုေတြကလည္း အလုပ္မျပဳတ္ခင္နဲ႔ အလုပ္ျပဳတ္ခ်ိန္မွာ အသုံးစာရိတ္ေတြကို အၾကီးအက်ယ္ ေလ်ာ့ခ်လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ စိစစ္ေခၽြတာလိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲသည္မွာ လုပ္ငန္းေတြလည္း ၀င္ေငြေတြ က်ဆင္းကုန္ျပီး အရႈံးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကလို႔ လုပ္ငန္းေတြ ျပဳတ္ကုန္ၾကေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရနဲ႔ ျပည္နယ္ကလည္း အခြန္၀င္ေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနရေတာ့ အခြန္တိုးတာ၊ သူတို႔ရဲ႔ ပညာေရး၊ အစိုးရ အေဆာက္အအုံစာရိတ္ေတြကို ေလ်ာ႔ခ်ေတာ့တာပါပဲ။ ဂ်ာေအးသူ႔အေမရိုက္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ စီးပြားက ပ်က္သထက္ပ်က္၊ ညဥ့္နက္ထက္ နက္ကုန္ျပီေပါ့။


တကယ္ကေတာ့ စီးပြားေရး က်မ္းဂန္မ်ားအဆိုအရ စာရိတ္ေတြ အသုံးေတြ ေစ်းႏႈန္းေတြ အၾကီးအက်ယ္ ေဖာင္းပြ ျမင့္တက္ေနလို႔ စီးပြားေရးက်လာျပီဆိုရင္ျဖင့္ အဲသည္ ေစ်းႏႈန္းေတြလည္း က်ဆင္းဖို႔ အခ်ိန္ကုိ ေရာက္လာရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။


၄ သိန္းတန္ လုပ္ငန္းက ၄ ေထာင္တန္ အလုပ္သမားကို ျဖဳတ္လုိက္ေပမယ့္ သူ႔ေရာင္းေနတဲ့ ပစၥည္းကို တခု ၄၀၀ ကေန မေလ်ာ့ေသးပဲ ဆက္ေရာင္းေနဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါက တရားတဲ့ အလုပ္မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ သူ႔ ၄၀၀ တန္ ပစၥညး္ကိုလည္း ၃၀၀ ေလာက္နဲ႔ ခ်ေရာင္းဖို႔ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ရမွာပါတဲ့။ ဒါမွသာ လုပ္ငန္းစာရိတ္လည္း က်၊ သူ႔ပစၥညး္ေစ်းလည္း က်ျပီး က်ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ ပစၥညး္ကို ျပန္၀ယ္လာႏိုင္တဲ့ ဦးေမာ့မႈ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။


ျမန္မာျပည္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ က လဘက္ရည္ ၁ ခြက္ ၁ က်ပ္က အခု ၂၀၀ ေလာက္ အျဖစ္ ျမင့္တက္လာပါတယ္။ ဆက္လက္ျပီးလည္း ျမင့္တက္လ်က္ ရွိပါတယ္။ လစာကေတာ့ တိုးလာတယ္ မရွိ၊ တန္႔ေနတာမ်ားပါတယ္။ မတိုးရဲဘူးတဲ့ လစာတိုးသံၾကားရင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက ေစ်းေတြ တင္လြန္းလို႔တဲ့။ ျဖစ္ပုံ။


ခုခ်ိန္မွာေတာ့ စားသုံးသူေတြက သူတို႔ရဲ႔ ေဖာင္းပြတဲ့ အသုံးစာရိတ္ေတြကို စိစစ္လိုက္ပါျပီ။ ေကာ္ဖီတခြက္ ၁ ေဒၚလာ ၆၅ ျပားကေန ၁ ေဒၚလာတန္ ေကာ္ဖီ ေျပာင္းေသာက္ေနၾကပါျပီ။ ရိပ္မိတဲ့ လုပ္ငနး္ရွင္ေတြကေတာ့ သူတို႔ ပစၥညး္၊ ၀န္ေဆာင္မႈနဲ႔ နည္းပညာကို ေစ်းခ်ေပးရေတာ့မွာကို သေဘာေပါက္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ၾကဖို႔သာ ရွိပါတယ္။


စီးပြားပ်က္ကပ္ ကူးစက္ေရာဂါလား


ဟုတ္ပါတယ္တဲ့။ အခု သာဂိရွင္းျပတာက လျူပိန္းေတြအတြက္ ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကို ဖတ္ျပီးေတာ့ ရွိတဲ့ဉာဏ္ ၂ ျပားဖုိးေလာက္နဲ႔ ရွင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ သာဂိတုိ႔က ေဒ၀ါလီသာဂိဆိုေတာ့ မာမာပဲလို႔ ထင္ၾကမယ္။ မာေတာ့ မမာဘူး။ လန္႔လန္႔ပဲဗ်။ စီးပြားပ်က္ကပ္က ကူးစက္တတ္တယ္။ လန္႔ျပီးေတာ့လည္း လူေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြ ႏိုင္ငံေတြက က်ဆုံးတတ္တယ္။


လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာ ကယ္လီဖုိးနီးယားဘာဆိုလား ဘဏ္တခုရွိဖူးတယ္။ အာရွသားေတြရဲ႔ ေဖာက္သည္ၾကီး။ အဲသည္မွာ အဲဒီဘဏ္ေတြ အရႈံးျပေနျပီ ဘာညာဆိုျပီး ေကာလဟလထြက္လာလိုက္တာ။ အာရွသားေတြက အထူးသျဖင့္ ထိတ္လန္႔ ျပာယာခတ္ျပီး ေငြေတြ ျပန္ထုတ္ၾကေတာ့တာပဲတဲ့။ ဘဏ္ေကာ၊ ျပည္နယ္ကေကာ၊ အစုိးရ ကိုယ္တိုင္ကေကာ ၀င္ျပီး ဘယ္လိုရွင္းရွင္း မရဘူးတဲ့။ ဒီဘဏ္က အာမခံထားတဲ့ဘဏ္၊ ရႈံးရင္ေတာင္မွ အာမခံကုမၼဏီက ၀င္ရွင္းမွာ၊ မရွင္းႏိုင္ရင္ အစုိးရက ရွင္းေပးမွာလို႔ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အာရွသားေတြက လက္မခံဘဲနဲ႔ အဲဒီဘဏ္ေတြေရွ႔မွာ ေန႔ေန႔ ညည တန္းစီးျပီး ေငြျပန္ထုတ္လိုက္ၾကတာ လမ္းေပၚမွာ လူတန္းရွည္ၾကီးနဲ႔ ရဲေတာင္ ေခၚရသတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီဘဏ္လည္း ျပဳတ္သြားေလေရာ တဲ့။


အခုအခ်ိန္မွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုတဲ့အသံဟာ ေတာ္လဲသံလို တခ်ဳိ႔လူေတြကို လိပ္ျပာလြင့္ေစပါတယ္။ အဲဒီရဲ႔ အဆိုးဂယက္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔၊ ကာျပန္ႏိုင္ဖို႔ အေမရိကန္နဲ႔ မဟာမိတ္ေတြက သတိၾကီးစြာနဲ႔ စီးပြားေရးအားတိုးေဆးၾကီးကို ေဖာ္ျပီး တိုင္းျပည္ကို တိုက္ဖို႔ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။


ေဒ၀ါလီသာဂိဆိုတဲ့ ကေလာင္နံမယ္ကေတာ့ ျမန္မာပီပီ ယၾတာေခ်တဲ့အေနနဲ႔ က်ိန္းေက်ေအာင္ အစီအမံလုပ္ျပီး အေျမာ္အျမင္နဲ႔ ေပးတဲ့နံမယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ သူတို႔အစိုးရက သာဂိတို႔လို ယၾတာေတြ၊ ေဗဒင္ေတြ၊ ဘိုးေတာ္ေတြ၊ ဘာေတြ ညာေတြ အယုံအၾကည္မရွိတာ သိပ္ဆိုးတာပဲ။ အခုလို စီးပြားပ်က္ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔တေတြ ဒါမ်ဳိးအစီအမံေတြ မလုပ္ၾကတာကေလး တခုပဲ လိုေနတယ္လို႔ ဟိုလူၾကီး အိုဘားမားကို ေျပာအုံးမွနဲ႔ တူပါရဲ႔။ ေအာ္ … အေမရိကန္မွာ ၾကက္ဆူပင္ စိုက္ဖို႔မ်ား လိုေနသလားလို႔ ေမးၾကည့္အုံးမွ …


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
MoeMaKa English Site

Similar Posts