>
ႏိုင္ငံေရးအၾကားမွ စာေပအႏုပညာ
ထိန္လင္း
ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၀၈
စာေပအႏုပညာသမားေတြဟာ သူတို႔ျဖတ္သန္းၾကတဲ့ ေခတ္ေတြကို ထင္ဟပ္ေစတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ျဖစ္သလို အဲဒီေခတ္ေတြရဲ႕ အေျခအေန အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖတ္သန္းရတဲ့အခါ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အထူးသျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အေနအထားေတြကို ႀကံ႔ႀကံ႔ခံ ရင္ဆိုင္ခဲ့သူေတြ ရွိသလို အလိုက္သင့္ ေမ်ာပါသူေတြ၊ ေနသာသလို ေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဘယ္သူဟာ ဘယ္လိုပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးလဲ ဆိုတဲ့ အေျဖကိုေတာ့ ဆိုးဝါးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေတြေအာက္မွာ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေပၚလြင္ေစပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ဟာ အဂၤလိပ္ရဲ႕ လက္ေအာက္၊ ဂ်ပန္လက္ေအာက္၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသား အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ကို အဆင့္ဆင့္ က်ေရာက္ခဲ့တာ အားလံုး သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခါ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ဆိုတာေတြ၊ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ ဆိုတာေတြလည္း သမိုင္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔အညီ ထြက္ေပၚလာတာပါပဲ။ စာေပအႏုပညာဘက္က ဆိုရင္လည္း တျခားနယ္ပယ္ေတြထက္ ေနာက္မက်ဘဲ အၿမဲတမ္း ေခတ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း ႏိုင္ငံေရး လြတ္လပ္ရင္ လြတ္လပ္သေလာက္၊ အခြင့္အလမ္း ရရင္ ရသေလာက္ တိုင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူအတြက္ တာဝန္ေက်တဲ့ စာေပအႏုပညာသမားေတြ ရွိသလို ေခတ္ဆိုးရင္ ဆိုးသေလာက္ ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္ဖို႔ မဝံ့ရဲသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သမိုင္းဆိုတာက ျမစ္ေရလိုပဲ အၿမဲတမ္း စီးဆင္း ျဖစ္ေပၚေနတာမို႔ ေခတ္ကို ျဖတ္သန္းၾကသူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ျဖတ္သန္းၾကတယ္ဆိုတာ အခ်ိန္က မွတ္တမ္းတင္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီေခတ္ဦးပိုင္းကေန လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္အထိ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေခတ္ပညာတတ္ ေက်ာင္းသားေတြ အပါအဝင္ ႏိုးၾကားတဲ့ျပည္သူေတြက တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သလို စာေပ အႏုပညာသမားေတြကလည္း သူတို႔စြဲကိုင္တဲ့ အႏုပညာလက္နက္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဆရာ ေရႊတိုင္ညြန္႔၊ ဝိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္၊ ဆရာ ရန္ႏိုင္စိန္၊ သဟာယ ဆရာတင္ စတဲ့ ဂီတစာဆိုေတြက ဇာတိမာန္ ေတးသီခ်င္းေတြကို ဖြဲ႔သီၾကသလို ခင္ေမာင္ရင္၊ ျပည္လွေဖ၊ ေမရွင္၊ စိန္ပါတီ၊ မၾကည္ေအာင္ စတဲ့ အဆိုေတာ္ေတြကလည္း အဲဒီသီခ်င္းေတြ သီဆိုၿပီး လူထုကို အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
စာေပဘက္မွာလည္း ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ဆရာႀကီး မဟာေဆြ၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဦးခ်စ္ေမာင္ အစရွိတဲ့ စာေပပညာရွင္ေတြက စာေပနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အခုေခတ္ေလာက္ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳတာ မခံရေပမယ့္ ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္ဖို႔ မိမိယံုၾကည္ခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သူေတြအေနနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ အေရးယူမႈေတြကိုေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား ခံရတာပါပဲ။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးလို႔ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအစိုးရ တက္လာေပမယ့္ စာေပအႏုပညာရွင္ေတြအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈေတြေတာ့ ရွိတာပါပဲ။ ဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ လူထုဦးလွ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလး တို႔ဟာ ဖဆပလေခတ္မွာ အဖမ္းခံခဲ့ရသူေတြျဖစ္ၿပီး အက်ဥ္းေထာင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိခဲ့တ့ဲအတြက္ ေထာင္ထဲမွာ စာအုပ္ေတြ ေရးသားခဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ စာေပပညာရွင္ ဆိုတာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ကေလာင္ကို ရွင္သန္ေနေစရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကို ျပသခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အိမ္ေစာင့္အစိုးရကေန၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ အဲဒီကေန မဆလ ေခတ္ အားလံုး တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းလာသလိုပဲ ႏိုင္ငံေရးစာေပ၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္တဲ့ အႏုပညာေတြအားလံုးက အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္မႈေအာက္မွာ တြန္းထိုး ရွင္သန္လာခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို ကာလေတြအတြင္းမွာပဲ စာေပစိစစ္ေရး၊ ရုပ္ရွင္ ဆင္ဆာအဖြဲ႔၊ ဗီဒီယိုဆင္ဆာအဖြဲ႔ေတြ ေပၚေပါက္လာၿပီး စာတစ္လံုး၊ စကားတစ္ခြန္းက အစ လိုက္လံ အျပစ္ရွာတာေတြ၊ ျပင္တာ ျဖဳတ္တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ခုရဲ႕ ဇာတ္ညႊန္းခြင့္ျပဳဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ တင္ျပခဲ့ရတာေတြ ရွိတဲ့အျပင္၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္တဲ့ အရာေတြကိုလည္း ျဖဳတ္ပစ္တာေတြ ရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဒါရိုက္တာ ဝင္းေဖက ေျပာျပဖူးပါတယ္။
ဂီတ ဆိုရင္လည္း ဒီလိုပါပဲ။ သီခ်င္းစာသားေတြကို ခြင့္ျပဳခ်က္တင္ရၿပီး သီခ်င္းထဲမွာပါတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပတဲ့အခါ တျခား စကားလံုးနဲ႔ အစားထိုးၿပီး ရိုက္ႏွိပ္ေစတာမ်ဳိးေတာင္ ရွိပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေက်ာ္ဟိန္းရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာ ‘ဒိုးရေတာ့မယ္ အခ်စ္ရယ္’ လို႔ ‘ဒိုးတယ္’ဆိုတဲ့ ဘန္းစကားကို ထည့္ၿပီးဆိုထားေပမယ့္ သီခ်င္းစာသားမွာေတာ့ ‘ဒိုးရေတာ့မယ္’အစား ‘သြားရေတာ့မယ္ အခ်စ္ရယ္’လို႔ ေဖာ္ျပရပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ကိုင္ဇာရဲ႕သီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာ ‘အသည္းကြဲ တိုးရစ္စ္ႀကီး’လို႔ ထည့္ၿပီးဆိုထားေပမယ့္ စာသားထဲမွာ ‘အသည္းကြဲ ခရီးသည္ႀကီး’လို႔ ပံုႏွိပ္ရပါတယ္။
၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၿပီးလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ စာေပအႏုပညာသမားေတြရဲ႕ အဖိႏွိပ္ခံရမႈဟာ ပိုၿပီး ႀကီးထြားခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ မင္းသားႀကီး ထြန္းေဝ၊ အကယ္ဒမီ ေအးေအးသင္း၊ ဟာသမယ္ မသန္းေရႊ တို႔ကို အႏုပညာဖန္တီးခြင့္ ပိတ္ပင္ခဲ့သလို စာေပ၊ ဂီတ နယ္ပယ္က သူေတြကိုလည္း မထင္ရင္မထင္သလို နာမည္ေဖာ္ျပခြင့္ေတာင္ ပိတ္ပင္ပစ္တတ္ပါတယ္။ မင္းသားႀကီး ဦးထြန္းေဝဟာ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွာထုတ္ေဝတဲ့ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း ႏွစ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ‘ကြယ္လြန္သူ ထင္ရွားေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ား’ က႑မွာ ၁ ႏွစ္အတြင္း နာမည္ႀကီး ကြယ္လြန္သူေတြရဲ႕ စာရင္း ထည့္ေပးထားၿပီး အဲဒီထဲမွာ ဦးထြန္းေဝနာမည္ကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း လူပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို ေဖာ္ျပတဲ့ေနရာမွာေတာ့ တျခားသူေတြရဲ႕အေၾကာင္းသာ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔တကြ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ျပထားၿပီး ဦးထြန္းေဝအေၾကာင္းကိုေတာ့ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ လူထုဘက္က ရပ္တည္ခဲ့သူေတြအတြက္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဒါမွမဟုတ္ စစ္အစိုးရဘက္ေတာ္သားေတြရဲ႕ ကလဲ့စားေခ်မႈေတြပါပဲ။
၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းက စစ္အစိုးရရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး ဒုဝန္ႀကီးဆိုတဲ့ စစ္အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္က စာနယ္ဇင္းသမားေတြ၊ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝသူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုပါတယ္။ သူက စာေပသမားေတြနဲ႔ တရင္းတႏွီး ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ဒီလိုစီစဥ္တဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာၿပီး လိုအပ္ခ်က္ေတြ အခက္အခဲေတြကို ေျပာပါလို႔ ဆိုလာပါတယ္။ အဲဒီအခါ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေျပာၾကတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီအထဲမွာ စာအုပ္တိုက္တစ္ခုက ပိတ္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ထုတ္ေဝခြင့္ကို ျပန္ခ်ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုၿပီး၊ အတၳဳပၸတၱိ စာေရးဆရာႀကီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ ထုတ္ေဝခဲ့ဖူးတဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူ႔စာအုပ္ကို ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ေပးဖို႔ တင္ျပပါတယ္။ ဒီအခါ စာေပသမားေတြကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အဲဒီ လူႀကီးမင္းက အားလံုး မၾကာခင္ အဆင္ေျပမယ့္အေၾကာင္း ေျဖၾကားပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ၈ ႏွစ္နီးပါး ရွိသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္ ၂ ခုလံုး ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) က ထုတ္ေဝတဲ့ စာဆိုေတာ္ေန႔အမွတ္တရ ကဗ်ာစာအုပ္မွာ စာမူပါခဲ့လို႔ ကေလာင္အပိတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ကေလာင္ရွင္ေတြ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၿခံထဲမွာ အႏုပညာ တင္ဆက္ခဲ့လို႔ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ၿပီး အျပင္မွာ အႏုပညာလုပ္ကိုင္ခြင့္ ပိတ္ပင္ခံခဲ့ရတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ပါပါေလး တို႔လို အႏုပညာသည္ေတြ၊ အန္အယ္ဒီ ရံုးမွာ စာေပေဟာေျပာခဲ့လို႔ ကေလာင္အပိတ္ခံရတဲ့ ဆရာ နန္းညြန္႔ေဆြ၊ ဆရာ ၾကည္ေအာင္၊ ဆရာ ကိုေလး (အင္းဝဂုဏ္ရည္) တို႔လို စာေပပညာရွင္ေတြဟာ လက္ရွိစစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ မ်ားျပားလွပါတယ္။
ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန အေကာင္းအဆိုးေတြ ေအာက္မွာ စာေပနဲ႔ အႏုပညာသမားေတြ ဘယ္လို ရွင္သန္ေနရတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေစတဲ့အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ ဆိုးဝါးတဲ့အေျခအေနေတြကို အံတုရင္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သမိုင္းမွတ္တိုင္ စိုက္ထူေနသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း (၁၇၊ ၁၂၊ ၂ဝဝ၈)
၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
