လြတ္လပ္စိုး
ဇူလုိင္ ၂ဝ၊ ၂ဝ၁၃
ေဖေဖ့ရဲ႕ လက္ရွိက်န္းမာေရးအေျခအေန(၁၉.၇.၂၀၁၃၊ အာဇာနည္ေန႕)
ဒီေန႕ဟာ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္း ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ အမွတ္တရအရွိဆုံးေန႕တစ္ေန႕ဆိုတာ ေျပာစရာမလိုပါဘူး။
ေဖေဖ့အတြက္လဲ ဒီေန႕ဟာ အမွတ္တရရွိေနမယ့္ ေန႕တစ္ေန႕ပါပဲ လို႕ ေဖေဖက ေျပာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ…။
ေဖေဖက သူ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာဖို႕ေတာင္ မလြယ္ကူတဲ့အေျခအေနကေန ဒီေန႕ေတာ့ ………
ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ေဆာင္းပါးခ်ဳပ္အတြက္ ေဆးရံုေပၚက အမွာစာကို သမီးၾကီး ထိုက္ကို ႏႈတ္တိုက္ခ်ျပီး ေရးႏိုင္ပါျပီ။
ေဆာင္းပါး စာမူေတြ စာစီထားတာကိုလဲ ပရုပ္ အေခ်ာဖတ္ျပီးသြားလို႔ ဒီေန႔ အလုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ျပီးသြားတာ စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္လိုက္တာလို႔ ေျပာပါတယ္။
ျပီးေတာ့ အာဇာနည္ေန႔မွာ ေရးျဖစ္တာမို႔ အမွတ္တရ ပိုျဖစ္တယ္ဆိုျပီး ၀မ္းသာေနပါတယ္။
ဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္ရတာ အရမ္းမ်ားမွာစိုးလို႔ ေနာက္ေန႔ေတြမွ ဆက္လုပ္ပါေျပာတာကို ဇြဲအရမ္းေကာင္းတဲ့ ေဖေဖက လက္မခံဘဲ အျပီးလုပ္ပါတယ္။
ေလးေခ်ာင္းေထာက္ အကူအညီနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း လမ္းေလွ်ာက္က်င့္ႏိုင္လာေပမဲ့ ညာဘက္လက္က ကီးဘုတ္ကို မႏွိပ္ႏိုင္ေသးတာကိုေတာ့ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနလို႔ ေရးခ်င္တာေတြကို ပါးစပ္က အခုလိုမ်ိဳး ေျပာျပီး တေယာက္က လိုက္ေရးေပးတာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ကို ျပန္ေရးႏိုင္ေတာ့မွာလို႔ အားေပးရပါတယ္။
ဒီေန႔ရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ပရိသတ္ေတြကို အသိေပးပါဆိုလို႔ FB ကေနတဆင့္ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။
ေဖေဖ့ရဲ႕ လက္ရွိက်န္းမာေရးအေျခအေန(၁၈.၇.၁၃)
မေန႕က ေဖေဖ့ဆီ နဲနဲေလး ေစာျပီး ေရာက္တယ္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခန္းထဲ ၀င္ေတာ့ ေဖေဖ့က အိပ္ရာေပၚမွာ လဲွလ်က္ရွိေနတယ္။
ေဖေဖက ျမင္ျမင္ခ်င္း ဟာ သမီး….တဲ့။ ေဖေဖ့လက္ကို ကိုင္ျပီး ဆုပ္နယ္ေပးေနတုန္း ေဖေဖက သမီးနဲ႕ မေတြ႕ရတာ ၾကာျပီတဲ့။ ေျမးေလးေရာ ေနေကာင္းရဲ႕လားတဲ့။ တရက္ေလာက္ ေခၚလာပါလားတဲ့။
ဒီရက္ထဲ ကိစၥ၀ိစၥေတြ မ်ားစြာၾကား နစ္ျမဳပ္ရင္း ေဖေဖ့ဆီ မေရာက္တာ ရက္အနည္းငယ္ရွိသြားျပီေလ။
ေမာင္ႏွမေတြ ေရာက္တုန္းဆိုေတာ့ အိမ္ကေန လိုတာလုပ္ေပးရင္း ေဖေဖ့သတင္းကို
နားေထာင္ေနခဲ့တာကိုး။
အမထိုက္ ေျပာျပခ်က္အရ ေဖေဖ သက္သာတယ္ဆိုတာကို သိထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ စိတ္လဲ ခ်မိပါတယ္။
တကယ္တမ္း ေဖေဖ့ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ထင္ထားတာထက္ ပိုျပီး လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ ေတာ္ေတာ္ေလး အားတက္မိတယ္။
ေဖေဖက ထမင္းလဲ ေတာ္ေတာ္စားႏုိင္တယ္။ ညာဘက္လက္ဖ်ားေလးလဲ လႈပ္ႏိုင္တယ္။
ေလးေခ်ာင္းေထာက္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္စက်င့္ေနျပီလို႕ ေျပာတယ္။
ေဖၾကီး သားသမီးေတြ ေရာက္လာလို႕ မီးမီးကို ေမ့ေနျပီ ထင္လို႕ မလာတာဆိုေတာ့
ေအာ္ သားသမီးေတြလာေတာ့ အားရွိတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ မေမ့ပါဘူးတဲ့။
ေဖေဖက စကားလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး သြက္ေအာင္ ေျပာႏုိင္လာတယ္။ ေဖေဖ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဦးျမင့္ေမာင္ေမာင္ ေတာင္ၾကီးက ဖုန္းဆက္တာေတာင္ ျပန္ေျပာႏုိင္ေနျပီ။
ဦးမ်ဳိးျမင့္ညိမ္းေပးလိုက္တဲ့ ပဲ့တင္သံဂ်ာနယ္ကိုလဲ ေခါင္းအုံးေလး လက္ေအာက္က ခုျပီး ေပးထားလိုက္တာ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ေနေသးတယ္။
စာဖတ္လို႕ မရဘူးဆိုေပမယ့္ ေမာင္ေလးဆရာ၀န္က ေျပာတယ္ေလ…တသက္လုံး ဒီလို ေနလာတဲ့သူတစ္ေယာက္က အျခား ဘာမွ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ သူ စိတ္၀င္စားတဲ့ အရာနဲ႕မွ ျပန္ျပီး ထူမတ္မွာတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ရုံေလာက္ေတာ့ ခြင့္ျပဳေပးထားတယ္တဲ့။
ေဖၾကီးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုက ေန႕စြဲေတြ အေၾကာင္းအရာေတြကို တခုခ်င္း စနစ္တက် သူ႕အကန္႕နဲ႕သူ မွတ္မိေနတတ္တာပါ။ က်မတို႕နဲ႕မ်ား ကြာပါ့။
က်မတို႕ကို ေဖေဖက တခု လုပ္ခိုင္းရင္ တခုမဟုတ္ တခု လိုေနတတ္တယ္။ အရည္အခ်င္းကလဲ မိုးနဲ႕ေျမလို ကြာတာကိုး….ေနာ။
ဒါဆို ေဖေဖက ရွင္ဘုရင္က ေခြးၾကည့္ခိုင္းသလို မလုပ္နဲ႕လို႕ ေျပာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တခုခုဆို အခ်က္အလက္ မစုံပဲ ဘာမွ မျပင္ဆင္ထားပဲ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေဖေဖ့ေရွ႕ ခ်မျပရဲပါဘူး။ သြားမေမးရဲပါဘူး။
ေဖေဖ ခုိင္းထားတဲ့အလုပ္ကို ေဖေဖ့ဆီ မသြားခင္ တ၀က္ေလာက္ျပီးထားမွပဲ သြားရဲပါတယ္။ ေမးလိုက္တဲ့အခါ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ မေျဖႏုိင္ရင္ သူ႕ဆီက question ေတြ တရစပ္ထြက္လာတဲ့အခါ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ျဖစ္လြန္းလို႕ပါ။
ဘာပဲေျပာေျပာ မေန႕ညက အေပ်ာ္တ၀က္နဲ႕ အိမ္ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။
ေဖေဖရဲ႕ တိုးတက္လာေသာက်န္းမာေရးအေျခအေန (ဇူလုိင္ ၁၂ )
ေဖေဖ့ဆီ ဒီေန႕ မေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အမျဖစ္သူ ထိုက္ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ ေဖေဖ ဒီေန႕ speech therapist လာေတာ့ စကားေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာျဖစ္တယ္ လို႕ ေျပာပါတယ္။
ေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္းေလးက စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းပါတယ္။
မေန႕ကအထိ ေဖေဖ့ကို ရုပ္ပုံေတြ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ လူ႕အသုံးအေဆာင္ေတြကို သုံးျပီး ပစၥည္းေတြရဲ႕ အမည္ကို ေျပာျပခိုင္း၊ အသုံး၀င္ပုံေတြကို ေျပာျပခိုင္းပါတယ္။
တခု ထူးျခားတာက ေဖၾကီးက ပစၥည္းအခ်ဳိ႕ကို english လို ေျပာထြက္တာ ျမန္တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ပန္ကာကို ျပေတာ့ stand fan လို႕ ေျပာတယ္တဲ့။
ဒါကိုေတာ့ က်မ ယုံပါတယ္။ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာျဖစ္တဲ့ ေဖေဖရဲ႕အက်င့္ေလးတစ္ခုကို ဒီေနရာမွာ ၾကဳံၾကိဳက္တုန္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ေဖေဖက စကားလုံးတခုကို english လို ေျပာျပီး ျမန္မာလို ခ်က္ခ်င္း ေျပာျပဖို႕ ေမ့ေနတတ္တာက က်မတို႕ မိသားစုၾကားမွာ ဟာသတစ္ခုလို ျဖစ္ေနခဲ့ဖူးတာပါ။
ျပီးေတာ့ က်မတို႕ သိျပီးသား စာေၾကာင္းျဖစ္ျဖစ္၊ စကားလုံးျဖစ္ျဖစ္ကို ဘာသာျပန္ျပန္ျပေနတတ္ေသးတယ္။
သိျပီးသားလို႕ ေျပာရင္လဲ ဘယ္လိုသိတာလဲ၊ တကယ္သိလို႕လား၊ ဘာအဓိပၸာယ္လဲလို႕ ထပ္ျပီး အေသးစိတ္ ေမး ေနတတ္ေသးတယ္။
ျပီးေတာ့မွ သမီး မဆိုးဘူးဆိုျပီး ေျပာလို႕ က်မတို႕ ၀ါးခနဲ ၀ို္င္းရီလိုက္ေတာ့မွ ျပဳံးျပဳံးၾကီး လုပ္ေနတတ္တယ္။
တခါတေလ သိျပီးသားစာလုံး ျဖစ္ေပမယ့္ ေဖၾကီးကို စခ်င္တာနဲ႕ မသိဘူးလို႕ ေျပာရင္ ေသခ်ာ အစအဆုံး ရွင္းေတာ့တာပါပဲ။
စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ နားေထာင္ေနေတာ့မွ ေနာက္ေနမွန္းသိတာပါ။
စကားျပန္ေကာက္ရရင္ ဒီေန႕ ရုပ္ပုံေတြ ျပရင္း စစ္သားပုံကို ျပျပီးေတာ့ ဘာလဲ လို႕ ေမးပါတယ္။ ေဖေဖက စစ္သားလို႕ ေျပာတယ္။
အဲဒီေတာ့ စစ္သားဆိုတာ ဘာလဲ ဘဘ သိလား နဲနဲေလာက္ ေျပာျပပါဆိုေတာ့…..
စစ္သားဆိုတာ အရင္တုန္းကေတာ့ ပ်ဳိတိုင္းၾကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေပါ့၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ေျပာင္းသြားတယ္တဲ့။
အဲဒီေတာ့ ဆရာမေတြက ဘယ္တုန္းက ေျပာင္းသြားတာလဲ။ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္က ေျပာင္းသြားတာလဲ ဆိုေတာ့ ၁၉၆၂ ေလာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းက အာဏာသိမ္းျပီးကတည္းက စျပီး ႏွစ္သီးစားျဖစ္သြားတယ္တဲ့။
ႏွစ္သီးစားဆိုတာ ဘာလဲ သိလားလို႕ ဆရာမေတြကို ေမးတယ္။ ဆရာမေတြက မသိဘူးအဘ ရွင္းျပပါ ဆိုေတာ့ ႏွစ္သီးစားဆိုတာ စစ္တပ္ကေနျပီး ပင္စင္ယူျပီးသြားေတာ့ အစိုးရဌာနဘက္ကို ကူး၊ အစိုးရလစာကိုလည္း စားတယ္၊
ျပီးသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ စစ္တပ္ဘက္က ပင္စင္ကိုလဲ စားတယ္ အဲဒါကို ေခၚတာ ေနာက္တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ဘယ္လိုျဖစ္လာလဲဆို ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ အၾကီးပိုင္းေတြ ရာထူးၾကီးေတြက အခြင့္အာဏာေတြ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ယူလာျပီး အေကာင္ေတြ ၾကီး လာတယ္တဲ့။
ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သြင္းကုန္ ပါမစ္ေတြ ခ်ေပးတာတို႕ import ေတြ ထုတ္ေပးတာတို႕ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္းနဲ႕ သူတို႕ေတြက အရမ္းကို ၾကီးပြားလာတယ္။
အဲဒီ ကမွတဆင့္ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ၾကီးေတြရဲ႕ တပည့္ေတြ သူတို႕နားမွာ ေနတဲ့သူေတြက အသိုင္းအ၀ိုင္းအုပ္စုေတြက ၾကီးလာၾကျ့ပန္ေရာ….
အဲဒီကမွတဆင့္ အာဏာကို ယစ္မူး သြားေရာ အဲဒီေတာ့ သူတို႕က မဖယ္ေပးခ်င္ေတာ့ပဲ ေနရင္း ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ….ဆိုျပီး ခန နားလိုက္ေသးတယ္။
အခု ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုျပီး ေျပာေနေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဒၚစုလဲ ေနရာမ်ားမ်ားရေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတယ္၊
သူတို႕နဲ႕ အေပး အယူလုပ္ရင္း လုပ္ေနရတယ္ အဲဒါပဲ ဆိုျပီး ေျပာတယ္ တ့ဲ။
သမီးတို႕ကို ေျပာတာေတြ အရင္တုန္းက အေျခအေနနဲ႕ဆိုရင္ အမ်ားၾကီး လက္ခ်ာရိုက္လို႕ ရတယ္တဲ့။
လက္ခ်ာ ရိုက္ေပးမွာတဲ့။ ျပီးသြားေတာ့ အဘေျပာတာေတြ အဆီအေငၚတည့္ရဲ႕လား မသိဘူး feedback ေလး ျပန္ေပးပါလို႕ ေမးတယ္တဲ့။
ဒီလို ေမးတာကို ဆရာမေတြက နားမလည္ ဘူးတဲ့ အမထိုက္က ၀င္ျပီး ဆရာမတို႕ကို ေဖေဖ ေျပာတာေတြ ဘယ္လို နားလည္လဲလို႕ ေမးတာဆိုေတာ့မွ ေကာင္းပါတယ္ ဆိုျပီး ေျပာၾကတယ္တဲ့။
ကဲ…ဒါပါပဲ ေမာင္၀ံသဆိုတာ ဒါပါပဲ fb friends မ်ားတို႕ေရ လို႕ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ သူ႕ဘ၀ တေလွ်ာက္လုံး စိတ္၀င္စားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာက ဘာလဲ ဆိုတာ သက္ေသျပလိုက္တာပါပဲ။
ဦးေႏွာက္ထဲမွာ သံမႈိႏွက္သလို စြဲျမဲေနတဲ့အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ဘယ္လို အက်ိတ္မ်ဳိး၊ cancer cell မ်ဳိးမွ မသတ္ႏုိင္ ဘူးဆိုတာ ေဖေဖ့ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို အသိေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။
ေဖေဖက စာျပန္ေ၇းခ်င္လို႕ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ အသားကုန္ လုပ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္က မေရးႏုိင္လဲ သူ အခု ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ကို စာစီခ်လိုက္ရင္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေတာ့ ရႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕ေနာ္။
ဒါဟာ က်မရဲ႕ ေဖေဖ ေမာင္၀ံသပါပဲ။ က်မတို႕အေနနဲ႕ ဘယ္သူ႕သားလဲ ဘယ္သူ႕သမီးလဲဆိုတာ ေခါင္းေမာ့ျပီး ေျပာႏုိင္ေအာင္ ေဖေဖဟာ ခုခ်ိန္ထိ ထိန္းသိမ္း ထားႏုိင္ေသးတာ သိရတဲ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ ဂုဏ္ယူမိသလဲဆိုတာ ေျပာျပဖို႕ လို မယ္ မထင္ပါဘူးရွင္။
လြတ္လပ္စိုး
၁၂.၇.၂၀၁၃
ည ၁၁: ၃၅။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
