>ခင္ဴမဇင္ – ပန္းခဵီဆရာမ ေဒၞခင္ခင္၀င္း

အႎုပညာေမႀာ္ေအာင္ထားေသာ ပန္းခဵီဆရာမ ေဒၞခင္ခင္၀င္း

ခင္ဴမဇင္
ေဖေဖာ္၀ၝရီ ၂၇၊ ၂၀၀၈

လၾန္ခ့ဲသည့္ ဆယ္ႎႀစ္ေကဵာ္ေကဵာ္က က႗န္မသည္ ထူးဴခားသည့္ပန္းခဵီဴပပဲၾတစ္ပဲၾကုိ ဳကည့္ရႀႂခ့ဲရပၝသည္။ ထုိဴပပဲၾမႀာ အမဵႂိးသမီးပန္းခဵီပညာရႀင္ ေဒၞခင္ခင္၀င္း၏ “လမ္းခဲၾကေလး“ အမည္ရိႀ ပန္းခဵီဴပပဲၾဴဖစ္သည္။

နာမည္ေလးက ရုိးေသာ္လည္း သူေဖာက္ခ့ဲေသာလမ္းကေလးကေတာ့ ထူးဴခားသည္ဟု ဆုိရမည္။ စုတ္တံႎႀင့္ေဆးႎႀင့္ေရးဆဲၾသည့္ ပန္းခဵီကားခဵပ္မဵားမဟုတ္ဘဲ ေရာင္စုံေဳကၾစကၠႃစမဵားကုိ လက္ဴဖင့္ဆုတ္ဴဖဲကာ ေကာ္ဴဖင့္ကပ္၍ ပုံေဖာ္ရင္း ပန္းခဵီကားမဵား ဴဖစ္လာခ့ဲဴခင္းပင္။ အခဵႂိႛမႀာ အ၀တ္စဴဖင့္ ဴပႂလုပ္ထားသည္။ ေရာင္စုံအ၀တ္စမဵားကုိ အပ္ခဵည္ဴဖင့္ တဲၾခဵႂပ္ ပုံေဖာ္ဴခင္းဴဖစ္သည္။ လက္မႁပညာႎႀင့္ကၾာဴခားခဵက္မႀာ စကၠႃစမဵားကုိကပ္၍ Collage Art လက္ရာမဵား ဖန္တီးခ့ဲဴခင္းဴဖစ္ေသာ္လည္း၊ ႎု ရင့္ လင္း ေမႀာင္ အေရာင္အေသၾးမဵား၏ ေဴပဴပစ္ညီညၾတ္မႁမႀာ ရုပ္ပုံအဆင့္မႀ ပန္းခဵီကားမဵား (Knifeဴဖင့္ေရးသည့္ Impression ကားမဵားအလား)အဆင့္သုိႛ ေရာက္ရိႀလာခ့ဲ၍ပင္။ ပုံမဵားကုိ လဵာထားသည့္မဵဥ္းေဳကာင္းသား၍ ကပ္ဴခင္းလည္း မဟုတ္ပၝ။

ႎႀင္းဆီပန္းမဵားသည္ ရုိးရုိးေလးႎႀင့္ ဆဲၾေဆာင္မႁရိႀဴပီး ပၾင့္ဖတ္တုိႛသည္ ေနေရာင္ဴခည္ႎႀင့္ထိ၍ လင္းသည့္ေနရာက လင္း၊ ေမႀာင္သည့္ေနရာက ေမႀာင္၊ အရိပ္ဴဖစ္ေပၞသည့္ေနရာက ဴဖစ္ေပၞ၊ လႀပညီညၾတ္စၾာ တဲၾစပ္ထားပုံမႀာ အႎုပညာဖန္တီးသူ၏ ၀ိဉာဥ္စိတ္ပၝ ႎႀစ္ဴမႀႂပ္၍ ဴပႂလုပ္ႎုိင္မႀ ရရိႀမည့္လက္ရာဟု သိသာေစလႀသည္။

“အိပ္မက္“ ႎႀင့္ “အိပ္မက္ထဲမႀာ စမ္းတ၀ၝး၀ၝး“တုိႛသည္ Abstractကားမဵားအလားပင္။ သူ၏အိပ္မက္ကုိ ဖမ္းဆုပ္ရႀာေဖၾပုံမႀာ လက္လမ္းမမီတမီႎႀင့္ ရင္ေမာရသည့္ ရသကုိ ခံစားရသည္။

ေကဵာက္ေဆာင္မဵား၏ရႀႂခင္းပုံသည္ Colour Perspective ကုိ ႎုိင္နင္း က႗မ္းကဵင္စၾာဴဖင့္ ဆက္စပ္ပုံမႀာ အေရာင္စကၠႃစမဵားဟု မထင္ဴမင္ရဘဲ စုတ္ႎႀင့္ေဆးႎႀင့္ ေရးဆဲၾထားသည့္ လၾမ္းေမာဖၾယ္ ရႀႂခင္းပန္းခဵီကားပင္။

သည္တုန္းက ၅၂ ကား ဴပသခ့ဲသည္။ သည္ကားေတၾကုိ သူ ဘယ္လုိဖန္တီးလုိက္ပၝသလဲ။ နာမည္ေကဵာ္ အႎုပညာရႀင္လည္း မဟုတ္။ ပဲခူးဴမိႂႛမႀ လူမသိ သူမသိ အသက္ ၅၀ ေကဵာ္အရၾယ္ အမဵႂိးသမီး႒ကီးတစ္ေယာက္။ သူ၏လက္ဖဵားမႀ ေပၞထၾက္လာသည့္ အႎုပညာေမႀာ္အတတ္ဴဖင့္ ဖန္ဆင္းဴပထားသည္မဵားကေတာ့ အ့ံဳသဖၾယ္၊ ေလးစားအားကဵဖၾယ္။ ထုိစဥ္က ပန္းခဵီကားမဵားကုိ ဳကည့္ရင္း မဵက္၀န္းထဲမႀာ ပီတိမဵက္ရည္တုိႛ ေ၀ခ့ဲဖူးသည္။

အႎုပညာပစၤည္းတစ္ခုရဲႛ တန္ဖုိးဟာ စုတ္တံ၊ ေဆး၊ ဒၝမႀမဟုတ္ သစ္ရၾက္ေဴခာက္၊ ေကဵာက္ခဲ၊ ေဴမ႒ကီး၊ ခဲတံ၊ ဖေယာင္းေတာင့္၊ ကင္းဘတ္စကၠႃ၊ ကၾန္ပဵႃတာ စသည့္ ဳကားခံပစၤည္း မည္သည့္အရာကုိပဲသုံးသုံး ဖန္တီးသူ၏ႎႀလုံးသားမႀ အရာက ဳကည့္သူ၊ ခံစားသူ၏ ရင္ထဲထိ ေရာက္မေရာက္ ဆုိတာႎႀင့္ပဲ တုိင္းတာလုိႛရမည္ထင္သည္။

သူကေတာ့ ဴပပဲၾအဴပီး ႎႀစ္ႎႀစ္ခန္ႛအဳကာ ၁၉၉၂ ခုႎႀစ္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္တၾင္ ႎႀလုံးႎႀင့္ယႀဥ္ေသာ အာရုံေဳကာေရာဂၝဴဖင့္ ကၾယ္လၾန္ရႀာခ့ဲပၝဴပီ။

ႎႀစ္မဵားစၾာ ဳကာသည့္တုိင္ က႗န္မသည္ သူႛကုိ အဴမဲလုိ သတိတရ ရိႀခ့ဲသည္။ သူကၾယ္လၾန္ဴပီး ၁၁ ႎႀစ္ခန္ႛဳကာမႀ ပဲခူးဴမိႂႛသုိႛ ေရာက္ခ့ဲရသည္။ “လမ္းခဲၾကေလး“ ပန္းခဵီဴပပဲၾ ဴဖစ္ေဴမာက္ဖုိႛ အားေပးခ့ဲ၊ ကူညီခ့ဲသူ ဦးထၾန္းေနေအာင္ ႎႀင့္ ေတၾႛခၾင့္ရခ့ဲပၝသည္။ သစ္လၾင္ဂဵာနယ္ ထုတ္ေ၀သူ ဦးသိန္းဟန္က လုိက္ပိုႛခ့ဲ၍ပင္။

ေဒၞခင္ခင္၀င္းမႀာ အိမ္ေထာင္ရႀင္တစ္ေယာက္ ဴဖစ္ပၝသည္။ သူ၏ခင္ပၾန္းမႀာ ဆီစက္ပုိင္ရႀင္တစ္ဦး ဴဖစ္သည္။ ကေလး မရိႀေသာ္လည္း အိမ္မႁကိစၤမဵားမႀ ကင္းလၾတ္စၾာ ေနခၾင့္ရခ့ဲသူေတာ့ မဟုတ္ပၝ။

ဆရာမ႒ကီးရဲႛအမဵႂိးသားက မနက္ဆုိရင္ ဆုိက္ကားနဲႛ ပဲခူးဴမိႂႛမေစဵး႒ကီးကုိ သၾား၊ သူ႒ကိႂက္တ့ဲစားစရာေတၾ ၀ယ္ဴပီးရင္ ဆုိက္ကားနဲႛ အိမ္ကုိပုိႛခုိင္းဴပီး၊ သူက ဆီစက္ကုိ သၾားတယ္။ ဆီစက္ကေန ေဒၞခင္ခင္၀င္းကုိ ဘယ္ဟင္းက ဘယ္လုိခဵက္လုိႛ ဖုန္းဆက္ဴပီး ေဴပာတယ္။ ေဒၞခင္ခင္၀င္းက ခဵက္ဴပႂတ္ဴပီးရင္ ဆုိက္ကားသမားက ထမင္းခဵႂိင့္ လာယူဴပီး စက္ထဲကုိ ထမင္းခဵႂိင့္ပုိႛတယ္။ ေနႛလယ္ေနႛခင္းအားလပ္တ့ဲအခၝမႀာ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတၾကုိ ဴပႂစု၊ တခၝတေလလည္း ပန္းခဵီပုံေတၾကပ္၊ ညေနမုိးခဵႂပ္ေတာ့ စက္ထဲက ခင္ပၾန္းကဴပန္လာ၊ ဒီလုိနဲႛ တစ္ေနႛတာ ကုန္ဆုံးသၾားတာပဲ။ ေဒၞခင္ခင္၀င္းအေဳကာင္း ေဴပာဴပႎုိင္တ့ဲမိတ္ေဆၾ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရိႀတယ္။ ဦးခင္ထၾန္း တ့ဲ။ သူကလည္း သစ္ပင္ပန္းပင္စုိက္တာ ၀ၝသနာပၝတယ္။ ပန္းခဵီလည္း နားလည္တယ္။ ခုေတာ့ သူလည္း ဆုံးရႀာဴပီ ဟု သူႛမိတ္ေဆၾ ဦးထၾန္းေနေအာင္က ေဴပာဴပခ့ဲပၝသည္။

“လမ္းခဲၾကေလး“ (The new Path) ပန္းခဵီဴပပဲၾ ကက္တေလာက္မႀာေတာ့ ေဒၞခင္ခင္၀င္း၏ အႎုပညာဘ၀အေဳကာင္း ဤသုိႛ ေရးထားခ့ဲသည္။

ေဒၞခင္ခင္၀င္းကုိ ပဲခူးဴမိႂႛ၊ ဟသႆာကုန္းရပ္ကၾက္တၾင္ ၁၉၃၄ ခုႎႀစ္၌ ေမၾးဖၾားခ့ဲသည္။ ငယ္စဥ္ ေကဵာင္းသူဘ၀က ၈ တန္းအထိ ပန္းခဵီပညာရပ္ကုိ အပုိဘာသာရပ္အဴဖစ္ သင္ဳကားခ့ဲဖူးသည္။ မည္သည့္ပန္းခဵီေကဵာင္းတၾင္မႀ တက္ေရာက္သင္ဳကားခ့ဲဖူးဴခင္း မရိႀ။

၁၉၅၇-၅၈ ဆရာဴဖစ္သင္တန္းတၾင္ ပန္းခဵီနည္းဴပဆရာ ဦးလႀေအာင္ထံမႀ ပန္းခဵီပညာရပ္ကုိ သင္ဳကားခ့ဲသည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက နီးစပ္ရာပစၤည္းမဵားႎႀင့္ ပန္းခဵီဆဲၾခ့ဲသည္။ ဒုတိယကမၲာစစ္ကာလ စစ္ေဴပးဘ၀ ကေလးဘ၀၌ ခဲလုံးမဵားကုိ စုပုံ၍ ေဴမဴပင္ေပၞတၾင္ ပန္းခဵီကားမဵား ဴပႂလုပ္ကစားခ့ဲသည္။

၁၉၆၂ ခုႎႀစ္ေလာက္၌ ေဴမပန္းခဵီကားမဵားကုိ စတင္ေရးသည္။ ဟသႆာကုန္းေဴမမႀ ေဴမအေရာင္အမဵႂိးမဵႂိးကုိ ေရတၾင္ ေဖဵာ္၍ စိမ္ထားဴပီး၊ ေရဳကည္မဵားကုိ သၾန္ပစ္သည္။ ေဴမအႎႀစ္သက္သက္ကုိယူ၍ ေဴမေဆးပန္းခဵီကားမဵား ဆဲၾသည္။ အစိမ္းေရာင္ လုိသည့္အခၝ သစ္ရၾက္မဵားကုိ ေထာင္း၍ အရည္ညႀစ္ဴပီး ေဴမအႎႀစ္ႎႀင့္ ေရာ၍ ဆဲၾခ့ဲသည္။

အသက္ ၂၅ ႎႀစ္ခန္ႛ ေရာက္သည့္အခၝ ဴခံထဲရိႀ သစ္ရၾက္မဵားကုိ အေဴခာက္လႀန္း၍ ယင္းသစ္ရၾက္ေဴခာက္မဵားႎႀင့္ စိတ္ထဲရိႀရာပုံကုိေဖာ္သည့္ ပန္းခဵီကားမဵား ဴပႂလုပ္ခ့ဲဖူး၏။ ယင္းသစ္ရၾက္ေဴခာက္ပန္းခဵီကားမဵား ယခုအခၝတၾင္ တစ္ခုမႀ မရိႀေတာ့။

ယခုဴပႂလုပ္ခ့ဲသည့္ ပန္းခဵီကားမဵားအားလုံးကုိ အစပထမတၾင္ လူအမဵားအားဴပသရန္လည္း မရည္ရၾယ္ခ့ဲ။ စိတ္၏ေကဵနပ္မႁရေစရန္၊ ငယ္စဥ္ကဗီဇအတုိင္း မိမိအနီးအနားတၾင္ ရိႀေသာ အေရာင္စုံပၝသည့္ စကၠႃမဵားကုိ ဆုတ္ဴဖဲ၍ ပုံေဖာ္ခ့ဲဴခင္းသာဴဖစ္သည္။ တစ္ခၝမႀ လူအမဵားအား ဴပသသည့္ဴပပဲၾလုပ္ရန္လည္း မရည္ရၾယ္။ ေရာင္းရန္လည္း မရည္ရၾယ္ခ့ဲ။ ညစဥ္ အိပ္ယာ၀င္သည့္အခဵိန္တုိင္း ဴပႂလုပ္ထားသည့္ပန္းခဵီကားမဵားကုိ ဳကည့္ဴပီးမႀ အိပ္ေလ့ရိႀသည္။ တခဵႂိႛပုံဆုိလ႖င္ တစ္ပုံကုိ သုံးလခန္ႛ ဳကာသည္။ တခဵႂိႛကားဆုိလ႖င္ စိတ္ပၝ၀င္စားလ႖င္ အနည္းဆုံး ၅ ရက္ခန္ႛ ဳကာတတ္၏။ သဘာ၀တၾင္ရိႀေသာ အေရာင္မဵားကုိ တဲၾစပ္၍ သုံးသည္။ အလင္းအေမႀာင္ပၝသည့္ အေရာင္စကၠႃမဵားကုိ တဲၾ၍သုံးေလ့ရိႀ၏။

ေဒၞခင္ခင္၀င္းအေနဴဖင့္ လူပုံဴပႂလုပ္သည့္အခၝ အစက ခက္ခဲမည္ ထင္ခ့ဲသည္။ ထုိႛေဳကာင့္ လူပုံပန္းခဵီကားမဵား နည္းခ့ဲ၏။ အမႀန္တကယ္ လူပုံပန္းခဵီကားမဵား ဖန္တီးသည့္အခၝ သိပ္ခက္မႁ မေတၾႛရ။

အိမ္ေထာင္တာ၀န္ ပင္ပင္ပန္းပန္း မထမ္းေဆာင္ရ၍ ပန္းခဵီကားမဵားကုိဳကည့္၍ ပီတိဴဖစ္ေနတတ္သည္ဟု ေဒၞခင္ခင္၀င္းက ေဴပာဖူးသည္။

ကတ္တေလာက္ပၝ ဘ၀မႀတ္တမ္းSketchကုိ ဖတ္ရင္း ၀မ္းနည္းမိရသည္။ ခုေတာ့ သူ၏လက္ရာ ပန္းခဵီကားမဵားမႀာ စကၠႃစမဵား ကၾာ၍ တစ္စစီ ဴဖစ္ခ့ဲရဴပီ။ ဦးထၾန္းေနေအာင္ထံမႀာ အိပ္မက္ ႎႀင့္ ပန္းကား ႎႀစ္ကားသာ အေကာင္းအတုိင္း ကဵန္ေတာ့သည္။ (ထုိႎႀစ္ကားမႀာလည္း ေကာ္ကပ္သည့္စကၠႃမဵားမႀာ ေလ၀င္ဴပီး ေဖာင္းေနသဴဖင့္ ဓာတ္ပုံရုိက္၍ အဆင္မေဴပခ့ဲပၝ။)

သူ အသက္ရႀင္စဥ္က ညအိပ္ရာ၀င္ပီတိႎႀင့္ ဳကည့္ရႀႂခ့ဲသည့္ ပန္းခဵီကားမဵား၊ သူကၾယ္လၾန္သၾားသည့္အခၝ ေနာင္ဘ၀မႀာ ဳကည့္ဖုိႛပၝ ယူေဆာင္သၾားခ့ဲေလဴပီလား။

(ထိုစဥ္က ဴပပဲၾတၾင္ ရုိက္ကူးထားသည့္ ဓာတ္ပုံမဵားမႀာ အဴဖႃအမည္းပုံမဵားသာ ကဵန္ရစ္ခ့ဲသဴဖင့္ အဴဖႃအမည္းပုံမဵားသာ ေဖာ္ဴပႎုိင္ပၝသည္။)

(မႀတ္ခဵက္-ခင္ဴမဇင္၏ မဵႂိးဆက္သုံးဆက္ ဴမန္မာအမဵႂိးသမီး ပန္းခဵီဆရာမမဵား စာအုပ္မႀ ေကာက္ႎႁတ္ေဖာ္ဴပလုိက္ပၝသည္။ အခက္အခဲမဵားေဳကာင့္ စာေရးသူထံမႀ ခၾင့္ဴပႂခဵက္ မေတာင္းခံႎုိင္ပၝ။)

ပန္း-၅ (စကၠႃကပ္) ၁၂x၁၄ လက္မ