>
စံေပတူး ပုံေျပာမယ္ – ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္
ေရႊဘိုသား
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၆၊ ၂၀၀၈
မာဆိုး ေျပာတာကေတာ့ မိုးထက္ေနကလည္း လူအထင္ႀကီးေအာင္သာ ေကာင္မေလးရွိတယ္ေျပာတာ၊ တကယ္မဟုတ္ဘူးလို႕ေျပာတာပဲ။ ထားပါေတာ့ေလ။ ေျပာခ်င္တာကအဲဒါမဟုတ္ဘူး။ ေရႊဘိုသား ၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာ။ ေရႊဘိုသားက လူပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ အပ်ိဳႀကီးလူပ်ိဳႀကီးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ကေလးေတြကိုပဲ မုန္႔ဖိုးကေလးေပးလိုက္။ မုန္႔ေလး၀ယ္ေကြ်းလိုက္နဲ႕ ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့သူလိုလို ဘာလို ပံုဖမ္းၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ အေဒၚေတြ၊ အစ္မေတြကို သမာဓိပိုးေလး ပိုးေနရတဲ့ဘ၀။
စံေပတူးက ကေလးသာဆိုတယ္ လူႀကီးေတြစကား၀ိုင္းထဲမွာ ၀င္၀င္နားေထာင္တတ္တာရယ္၊ ေရႊဘိုသားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားရင္ လိုက္လာၿပီး ေရႊဘိုသားတို႔ ေျပာတဲ့စကားေတြ နားေထာင္တတ္တာရယ္၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ရြယ္တူေတြၾကားမွာ ကေလးဗိုလ္လိုုျဖစ္ေနတာရယ္၊ ပင္ကုိယ္ကလည္း သြက္လက္၊ စူးစမ္းခ်င္တဲ့စိတ္၊ တီထြင္ခ်င္တဲ့ဓာတ္ခံနဲ႕ေပါင္းလိုက္ေတာ့ သူေျပာတဲ့စကားေလးေတြက အဆန္းတၾကယ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကေလးပါးစပ္နဲ႔ မဆ့ံတဲ့ စကားလံုး ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ေတြလည္း ထြက္လာတတ္တယ္။
သူေနတဲ့ေက်ာင္းက ဆရာမကလည္း ပံုျပင္ေျပာ ၀ါသနာပါပံုရပါတယ္။ စံေပတူးတို႔ကို ပံုျပင္ေတြအၿမဲလိုလိုေျပာေလ့ရွိတယ္။ စံေပတူးက စေန၊ တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေရႊဘိုသား ငွားေနတဲ့အိမ္ကေလးကို လာၿပီး စပ္စုေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ဆရာမေျပာလိုက္တဲ့ပံုျပင္ေတြကိုလည္း သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဗားရွင္းေျပာင္းၿပီး ေရႊဘိုသားကို ျပန္ေျပာျပေလ့့ရွိတယ္။
‘‘ေအာ္ ၾကြက္သားေတြႀကီးလာေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာေလကြာ‘‘
‘‘ ဟာ… ဦးေလး အဖမ္းခံရမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။‘‘
‘‘ဟ ငါ့ဟာငါ ၀ိတ္မတာနဲ႕ ဘာလို႕ဖမ္းရမွာတုန္းကြ။ ၀ိတ္မတဲ့လူေတြ ဖမ္းေတာ့မယ္လို႕ ရပ္ကြက္ရံုးက လိုက္ေအာ္ေနတာ မင္းၾကားခဲ့လို႔လား စံေပတူးရ။‘‘
‘‘ ရပ္ကြက္ရံုးက ဖမ္းမွာမဟုတ္ဘူး ဦးေလးရ။ ဦးေလးကို သန္းေရႊက ဖမ္းမွာ။ ဦးေလး ဗလေတြႀကီးလာရင္ သန္းေရႊက ဦးေလးကို ဖမ္းၿပီး မီးရိႈ႕မယ္။ ၿပီးရင္ ဦးေလး ႏွမကို သူက ယူဦးမွာ‘‘
‘‘ အမေလး စံေပတူးရယ္။ မင္းေျပာမွ ငါေတာင္ေၾကာက္လာၿပီ။ ရွင္းစမ္းပါဦး ဘာလို႕ ငါ့ကိုဖမ္းၿပီး ငါ့ႏွမကို သူကယူမွာလဲ။ ငါ့မွာ သူယူစရာ ႏွမလည္း မရွိပါဘူးကြာ။ ေနာက္ၿပီး သူလည္း အသက္ႀကီးပါၿပီ။ ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္မွ သားစိတ္မယားစိတ္ရွိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။‘‘
‘‘အဲဒါေတာ့မသိဘူး။ ဆရာမကေတာ့ ေျပာဖူးတယ္ ေရွးတုန္းကတဲ့၊ ေရွးတုန္းကဆိုတာ အခုေခတ္မဟုတ္တာကို ေျပာတာေနာ္၊ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက ဖမ္းၿပီး မီးရွိဳ႕ဖူးတယ္ တဲ့ဗ်။‘‘
‘‘အာ… မင္းကေတာ့လုပ္ေရာ့မယ္။ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊလည္း မရွိပါဘူးကြာ။‘‘
‘‘အဲဒါေျပာတာေပါ့ အခုေခတ္လူႀကီးမ်ား ခက္တယ္ဆိုတာ၊ ကေလးေတြကေျပာတာကိုလည္း နားမေထာင္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး။ ဒီမယ္ ဦးေလး၊ မသိရင္ ေသခ်ာနားေထာင္။ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္မွ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ အစစ္။ အခု က်ေနာ္သူ႔အေၾကာင္းေျပာလိုက္ရင္ ဦးေလးရွင္းသြားမယ္။ ဒါေပမ့ဲ က်ေနာ္ေျပာေနတုန္း ျဖတ္မေျပာနဲ႔၊ ျဖတ္မေမးနဲ႕။ မရွင္းတာရွိရင္စုထား။ ၿပီးမွေမး။ ဟုတ္ၿပီလား။‘‘
‘‘ ေကာင္းပါၿပီေမာင္ရယ္။ မင္းဟာက ဘာမွမေျပာရေသးဘူး။ ဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္တာကလည္း လြန္ေရာ။ မင္းေတာ့ ႀကီးလာရင္ ပတ္စပို႕ရံုးမွာ အလုပ္ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။‘‘
‘‘ဒီလိုဦးေလးရဲ႕။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာေတြက ဇာတ္လမ္းစစခ်င္းတုန္းက ေရတေကာင္းလုပ္ေရာင္းၾကသတဲ့။ ဒါေပမဲ တျခားဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ ေက်ာက္ဒယ္အိုးေတြလုပ္ၿပီးေရာင္းစားၾကတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ ဇာတ္လမ္းက အရင္မစျပသလဲဆိုတာကို ဦးေလးတို႕ လူႀကီးေတြက အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာၿပီး ျငင္းေနၾကတုန္းတဲ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ ဇတ္လမ္းအစကို မၾကည့္ဖူးဘူးျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကိုယ္ထင္ရာျငင္းေနၾကတာ ေသခ်ာတယ္။‘‘
‘‘ ေဟ့ ေဟ့ စံေပတူး။ ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္က ဆိုတာနဲ႕ ျမန္မာအစ တေကာင္းက ဆိုတာကို ဘယ္ဟာအမွန္လဲဆိုတာ ပညာရွင္ေတြေဆြးေႏြးေနၾကတာပါကြာ။ မင္းေျပာသလို ေရတေကာင္းလုပ္တာနဲ႕ ေက်ာက္ဒယ္အိုးလုပ္တာ ျငင္းၾကတာမဟုတ္ပါဘူးဟ။‘‘
‘‘ေတာ္ၿပီဗ်ာ။ ဦးေလးမသိဘဲ အဲဒီလို ထင္ရာေတြ၀င္ေျပာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ အခုဟာက ဦးေလးကို ဗဟုသုတလည္းရ၊ နားလည္းလည္ေအာင္ အစကေနေျပာျပေနတာ။ ေစတနာပ်က္ေအာင္မလုပ္နဲ႕။‘‘
‘‘ဟုတ္ပါၿပီ စံေပတူးရယ္။ စံေပတူးရဲ႕သေဘာထားအမွန္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ ေျပာျပေပးေတာ္မူပါ။‘‘
‘‘ အဲလိုလိမ္မာစမ္းပါ ဦးေလးရာ။ လူငယ္ေတြနဲ႕ေပါင္းတာ ဦးေလး ဗဟုသုတ တိုးပါတယ္။ အခုျဖစ္တာက အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာျဖစ္တာဗ်။ အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္မွာ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာရွိသတဲ့။ သူက ပန္းဆြဲသရက္ကို အရမ္းႀကိဳက္လို႕ သူ႕နာမည္ေရွ႕မွာ အဲဒီ သရက္သီးနာမည္ ထည့္ထားသတဲ့။
သူက ကာယဗလ အားႀကီးလိုက္စားတယ္တဲ့ ဦးေလးရ။ သူက ၀ိတ္မလိုက္ သူ႔ဗလႀကီးကို ၾကည့္လိုက္နဲ႕ အၿမဲ ေက်နပ္ေနတတ္တယ္ တဲ့။ အထူးသျဖင့္ သူ႔အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ့လူေတြကို အဲဒီဗလႀကီးျပၿပီး က်ဳပ္ဗလက ႀကီးတယ္မဟုတ္လား၊ တင္းတယ္မဟုတ္လားနဲ႕ ေမးတတ္လို႕ သူ႕နာမည္ကို ေမာင္တင္းတယ္လို႕ ေခၚတာ။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္။ ဦးေလးေျပာတဲ့ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္မဟုတ္ဘူး၊ ရွင္းၿပီးလား။
ဒါနဲ႕ ဦးေလးလည္း ေဂြးသီးႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား။ ေဂြးသီးေရႊဘိုသားလို႕ေျပာင္းလိုက္ပါလား။ ရပ္ကြက္ထဲ က်ေနာ္လိုက္ေျပာေပးမယ္ေလ။ ဦးေလးနာမည္အသစ္ကို‘‘
ေအာ္… သိၿပီ။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက သိေတာ့ ဟာ ဒီေကာင္ ဒီေလာက္ ဗလႀကီး ႀကီးေနတာ ေတာ္ၾကာေန ငါ့ကိုဆႏၵျပၿပီး ေမတၱာပို႕ေနလိမ့္မယ္၊ ဖမ္းၿပီး ေထာင္ထဲထည့္ထားတာ ငါ့အာဏာအတြက္ စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုၿပီး၊ ေထာက္လွမ္းေရး အဲ… ဟုတ္ဖူး မွားလို႔၊ စအဖရယ္၊ ႀကံ့ဖြတ္ရယ္၊ စြမ္းအားရွင္ရယ္၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးရယ္ကို သြားဖမ္းခိုင္းသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘာရမလဲ ေမာင္တင္းတယ္ကို ျပည္သူလူထုက သတင္းေပးထားေတာ့ ေမာင္တင္းတယ္ မဲေဆာက္ကို အေရာက္ေျပးတာေပါ့ဗ်ာ။ မမိလိုက္ဖူးတဲ့။‘‘