>
အေဳကာင္းကေတာ့ ဒီကေနႛ ေခတ္အေဴခအေန၊ ဒီကေနႛ ဖိႎႀိပ္မႁေတၾနဲႛ ကိုက္ညီေနလိုႛရယ္၊ ဴပည္သူဴပည္သားေတၾအေနနဲႛ ဘာေတၾလုပ္သင့္တယ္၊ ဘာေတၾကို လိုက္နာသင့္တယ္ဆိုတာေတၾရယ္ ပၝ၀င္ေနလိုႛ ဴဖစ္ပၝတယ္။ အဲဒီတရားကို မေဖာ္ဴပခင္မႀာ ဆရာေတာ္ရႚဲ ဘ၀နဲႛ ႎိုင္ငံေရးလႁပ္ရႀားမႁေတၾကို တိုတိုတုတ္တုတ္ အရင္ ေဖာ္ဴပပၝရေစ။
ဆရာေတာ္ကို မံုရၾာခရိုင္ထဲက ကမ္းနိမ့္ရၾာမႀာ ေမၾးဖၾားပၝတယ္။ ၁၈၈၈ ခုႎႀစ္မႀာပၝ။ (၁၉၂၉ မႀာ ပဵံလၾန္ေတာ္မူေတာ့ သက္ေတာ္ ၄၁ ႎႀစ္ပဲ ရႀိပၝေသးတယ္။) အသက္ ၁၆ ႎႀစ္မႀာ ရႀင္ဴပႂ႓ပီး အသက္ ၂၀ မႀာ ရဟန္းဘ၀ ေရာက္ပၝတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ရဟန္းမဴပႂခင္မႀာ အိမ္ေထာင္ဴပႂပၝေသးတယ္။ အဲဒီ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ကို စၾန္ႛလၿတ္႓ပီး သူခံုမင္တဲ့ ရဟန္းဘ၀ကို အသက္ ၂၀ မႀာ ခံယူလိုက္႓ပီးတဲ့ေနာက္မႀာေတာ့ ဗုဒၭစာေပ ကဵမ္းဂန္ေတၾကို အပတ္တကုတ္ ေလ့လာပၝေတာ့တယ္။
ဆရာေတာ္ စာေပသင္အံခဲ့တဲ့ ေကဵာင္းတိုက္ေတၾထဲမႀာ ပခုကၠႃ႓မိႂႛက မဟာ၀ိသုတာရာမတိုက္လည္း တစ္တိုက္အပၝအ၀င္ပၝ။ ဆရာေတာ့္မႀာ ႎိုင္ငံေရးအသိအဴမင္ စိတ္ဓာတ္ေတၾ ေကဵာက္သားလို ခုိင္ခိုင္႓မဲ႓မဲ ဴဖစ္လာေစဖိုႛ ေထာက္ပံ့အားေပးခဲ့ပံုရတဲ့ အဴဖစ္အပဵက္တစ္ခုကို ေဖာ္ဴပခဵင္ပၝေသးတယ္။ (သာသနာကို မေလးမစား လုပ္ခဲ့တဲ့ အုပ္ခဵႂပ္သူေတၾကို သံဃာေတာ္ေတၾဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မႀာ ေရႚႀတန္းက ရဲရဲရင့္ရင့္ တံုႛဴပန္ရင္ဆိုင္ေလ့ ရႀိတယ္ဆိုတဲ့ အခဵက္ကိုလည္း မီးေမာင္းထိုးဴပခဵင္လိုႛပၝ။)
အဲဒီအဴဖစ္အပဵက္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ မႎၨေလး ေရၿေရးေဆာင္တိုက္မႀာ စာေပေလ့လာေနတုန္း (သက္ေတာ္ ၃၀ ေလာက္မႀာ) ဴဖစ္ပဵက္ခဲ့တာပၝ။ မႎၨေလးက သိပ္႓ပီးစည္ကားတဲ့ အိမ္ေတာ္ရာဘုရားပၾဲေတာ္႒ကီး ကဵင္းပေနတုန္း တစ္ညမႀာ မဵက္ႎႀာဴဖႃ အဂႆလိပ္ ရာဇ၀တ္၀န္နဲႛ သူႛေနာက္ပၝ ပုလိပ္ေတၾဟာ ဘုရားရင္ဴပင္ေတာ္ေပၞကို ဖိနပ္မခ႗တ္ဘဲ တက္လာဳကတာကို ေတၾႛရတဲ့အတၾက္ (ဘာသာ၊ သာသနာကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားလာတဲ့ အဲဒီလုပ္ရပ္ကို မခံမရပ္ႎိုင္ဴဖစ္လၾန္းတဲ့) ရဟန္းတစ္ပၝးဟာ (ဘၾဲႛေတာ္က အသ႖င္ ဦးေကသရ တဲ့) လူအုပ္ဳကားထဲမႀာပဲ အဲဒီ ရာဇ၀တ္၀န္ကို ဓားရႀည္နဲႛ အတင္း၀င္ပိုင္းတယ္။ (ကံေကာင္း႓ပီး လည္ပင္းကုိ မခုတ္မိဘဲ ႎႀာေခၝင္းဴပတ္သၾားတယ္။)
အသ႖င္ ဦးေကသရ ကို ဖမ္းမိေတာ့ မေဳကာက္မရႚၾံ ရဲရဲေတာက္ မိန္ႛဳကားလိုက္တာက “ဗုဒၭဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာ္ကားလိုႛ ဆံုးမဴခင္းဴဖစ္တယ္။ ေထာင္ကဵမႀာ ဂရုမစိုက္၊ ေသရမႀာလည္း မေဳကာက္။ ငၝ့အေနနဲႛ အမဵႂိး ဘာသာ သာသနာ ေစာ္ကားတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို အခုလို ဆံုးမလိုက္ရလိုႛ ေသေပဵာ္႓ပီ“ တဲ့။ ဆရာေတာ္ကို တစ္သက္တစ္က႗န္း ခဵလိုက္တာကိုလည္း ေကဵေကဵနပ္နပ္ အားပၝးတရ ခံယူေတာ္မူလိုက္တယ္။
အဲဒီ အခဵိန္ေလာက္ကစ႓ပီး ဦး၀ိစာရဟာ ဘာသာ သာသနာရဲႚ အႎၨရာယ္ အသၾယ္သၾယ္ကို ရႀင္းလင္းသုတ္သင္ဖိုႛ ႎိုင္ငံရႚဲ အေရးကိစၤေတၾမႀာ စိတ္၀င္စားလာေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ မႎၨေလး ေရၿေရးေဆာင္တိုက္ကေန ပခုကၠႃ႓မိႂႛ မဟာ၀ိသုတာရာမ တိုက္ကို ေဴပာင္း႓ပီး စာေပေတၾ ေလ့လာတယ္။
ပခုကၠႃေရာက္ေတာ့ ႎိုင္ငံေရးကို ပို႓ပီးေတာ့ စိတ္၀င္စားလာဴပန္တယ္။ အဲဒီအခဵိန္ကလည္း ဆရာေတာ့ အရႀင္ဦးဥတၨမ ကိုယ္ေတာ္႒ကီးကို အဂႆလိပ္အစိုးရက ႎိုင္ငံေရးတရားေတၾ ေဟာေဴပာမႁနဲႛ ခဏခဏ ဖမ္း႓ပီး ေထာင္ခဵ အဴပစ္ေပးေနတဲ့ အခဵိန္ေပၝ့။ (ဦးဥတၨမ ကိုယ္ေတာ္႒ကီး ရဟန္းဴပႂခဲ့တာလည္း အဲဒီ ပခုကၠႃ႓မိႂႛ မဟာ၀ိသုတာရာမ ေကဵာင္းတိုက္႒ကီးမႀာပၝပဲ။) ႎိုင္ငံေရးကို သိပ္႓ပီး စိတ္၀င္စားလာတဲ့အတၾက္ ပခုကၠႃ သံဃသာမဂၢီ အဖၾဲႛထဲကို ၀င္လိုက္ေတာ့တယ္။
(ဒီေနရာမႀာ သံဃသာမဂၢီ အဖၾဲႛေတၾ ဘယ္လို ေပၞေပၝက္လာဳကတယ္ဆိုတဲ့ အေဳကာင္းကိုလည္း ထပ္႓ပီး ဳကားညႀပ္ေဖာ္ဴပရဦးမယ္။ ၁၉၁၀ – ၁၉၁၉ ခုႎႀစ္ေတၾအတၾင္းမႀာ ၀ိုင္အမ္ဘီေအ (YMBA – Young Men’s Buddhist Association) အဖၾဲႛ႒ကီးနဲႛ အဴခား အလားတူ ၀ံသာႎုအသင္းေတၾရဲႚ အစည္းအေ၀း ကၾန္ဖရင့္ (Conference)ပၾဲေတၾကို ႎႀစ္စဥ္ ကဵင္းပဳက႓ပီး တတိုင္းဴပည္လံုးမႀာလည္း (အမဵႂိးကို ခဵစ္ပၝ။ ဘာသာကုိ ေလးစားပၝ။ သာသနာကို ခဵီးဴမႀင့္ပၝ။ ပညာကို အားေပးပၝ ဆိုတဲ့) “အမဵႂိး ဘာသာ သာသနာ ပညာ“ ေ႐ကၾးေဳကာ္သံေတၾနဲႛ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့အခဵိန္ေပၝ့။
အဲဒီလႁပ္ရႀားမႁေတၾမႀာ ရဟန္းေတာ္ေတၾလည္း ပၝ၀င္လာရာက စည္းလံုးမႁ ရႀိေစဖိုႛအတၾက္ “သံဃသာမဂၢီအဖၾဲႛ” ကို ၁၉၁၉ ရန္ကုန္မႀာ စ႓ပီး ဖၾဲႛခဲ့တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဴမန္မာတဴပည္လံုးမႀာ လိုက္႓ပီးဖၾဲႛဳကတယ္။ ၁၉၂၁ ခုႎႀစ္ေရာက္ေတာ့ ၃၇ ဖၾဲႛ ရႀိလာ႓ပီ။ အားလံုးကို စုစည္း ဖိတ္ဳကား႓ပီး “ဴမန္မာဴပည္လံုးဆိုင္ရာ သံဃသာမဂၢီအဖၾဲႛခဵႂပ္” ကို ဗဟန္းေကဵာင္းေတာ္ရာ ေရၿကဵင္တိုက္မႀာ စ႓ပီး ဖၾဲႛစည္းႎိုင္ခဲ့ဳကတယ္။)
ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရဟာ ပခုကၠႃသံဃသာမဂၢီ၀င္ အဴဖစ္နဲႛ ႎိုင္ငံေရးတရားေတၾကို မရပ္မနား ေဟာေတာ့တယ္။ ၀ံသာႎုအသင္းေတၾကို စည္းရံုးေတာ့တယ္။ (ဒီေနရာမႀာ ပခုကၠႃက သံဃာေကဵာင္းတိုက္ေတၾရဲႚ ဴမန္မာ့ႎိုင္ငံေရးမႀာ ထင္ရႀားတဲ့အခန္းကဏၸေတၾကိုလည္း သတိဴပႂလိုပၝတယ္။)
တရားမေဟာရ အမိန္ႛနဲႛဖမ္း၊ ပထမအ႒ကိမ္ အစာငတ္ခံ (သာယာ၀တီေထာင္)
“ေမာင္မင္း နာခံရမည္။ ေမာင္မင္းသည္ သာယာ၀တီခရိုင္အတၾင္း၌ ၂ လအတၾင္း တရားမေဟာရ“ ဆိုတဲ့ သာယာ၀တီ အေရးပိုင္က ေပးတဲ့ အမိန္ႛစာကို အာခံဖီဆန္႓ပီး တရားေဟာတဲ့အတၾက္ ၁၉၂၆ ႎို၀င္ဘာလမႀာ ပထမဆံုးအ႒ကိမ္ အဖမ္းခံရတယ္။ အလုပ္မဲ့ ေထာင္ဒဏ္ ၂ လ တဲ့။
အဲဒီ ၂ လဴပည့္လိုႛ သာယာ၀တီေထာင္က လၿတ္တဲ့ေနႛမႀာပဲ ေထာင္ဗူး၀ အထၾက္မႀာ ေနာက္ထပ္တစ္မႁနဲႛ ထပ္႓ပီး ဖမ္းလိုက္ဴပန္တယ္။ တဴခား တေနရာမႀာ တရားေဟာခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ အမႁသစ္တစ္ခုနဲႛေပၝ့။ အဲဒီ သာယာ၀တီေထာင္မႀာ အကဵဥ္းကဵေနတုန္း ဥပုသ္ေနႛတရက္မႀာ ရဟန္းေတၾရႚဲ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္နဲႛအညီ သိမ္တခုခုမႀာ ႐ကၾေရာက္ဥပုသ္ဴပႂႎိုင္ဖိုႛ မဵက္ႎႀာဴဖႃ အေရးပိုင္ဆီကို စာေရးေတာင္းဆိုတယ္။ ဒၝေပမယ့္ မလိုက္ေလဵာဘူး။
အဲဒၝကို “မလိုက္ေလဵာႎိုင္ရင္ ဆၾမ္းဘုဥ္းေပးဴခင္း မလုပ္ေတာ့ဘဲ အစာငတ္ခံေနမယ္“ ဆို႓ပီး ဆႎၬဴပ အေရးဆိုလိုက္ဴပန္တယ္။ ရံုးခဵိန္းကိုလည္း မသၾားေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုနဲႛ အစာငတ္ခံ႓ပီး ေနလာလိုက္တာ ၄ ရက္ေဴမာက္တဲ့ကဵေတာ့ မဵက္ႎႀာဴဖႃအေရးပိုင္ ကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲေရာက္လာ႓ပီး ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ႓ခိမ္းေဴခာက္႓ပီး ေဴပာေတာ့တယ္။
“ဘုန္း႒ကီး … ခင္ဗဵား ဘာဴပႂလုိႛ ထမင္းမစားသလဲ။ ခင္ဗဵား ပၝးစပ္နဲႛ ထမင္းေကာင္းေကာင္း မစားခဵင္ဘူးလား။ ႎႀာေခၝင္းနဲႛ စားခဵင္သလား။ ဖင္ (စအို) နဲႛ စားခဵင္သလား။ အခု ဗိုက္ထဲကို ႎၾားႎိုႛသၾင္းေပးရမယ္။ ဘုန္း႒ကီး အမဵား႒ကီး ဒုကၡေရာက္သၾားမယ္“
ဆရာေတာ္က …
“မင္းတိုႛလက္ထဲမႀာ မင္းတိုႛ႒ကိႂက္သလို ဒုကၡေပးရံုမက ခုခဵက္ခဵင္း ေသနတ္နဲႛ ပစ္သတ္ခဵင္ သတ္လိုက္ဳကေပၝ့…“ လိုႛ အေဴဖေပးလိုက္ေတာ့ အေရးပိုင္လည္း မဵက္စိမဵက္ႎႀာပဵက္နဲႛ စိတ္ဆိုး႓ပီး ခဵက္ခဵင္း အခန္းထဲက ထၾက္သၾားေတာ့တာပဲ။ ေနႛခဵင္းပဲ ရန္ကုန္ေထာင္ကို ပိုႛလိုက္ေတာ့တယ္။
သကႆန္းမရရင္ ဆၾမ္းမစားဘူး (ရန္ကုန္ေထာင္)
ရန္ကုန္ေထာင္ ေရာက္ေတာ့လည္း ဥပုသ္ဴပႂခၾင့္ကို မေပးဴပန္ဘူး။ ဆရာေတာ္ကလည္း ဆက္႓ပီး အစာငတ္ခံေနတာ ရက္ ၄၀ ေရာက္မႀ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾဘက္က အေလဵာ့ေပးလိုက္တယ္။ (သိမ္ရႀိတဲ့ေနရာကို ပုလိပ္အေစာင့္အေရႀာက္နဲႛ သၾား႓ပီး ရဟန္းေတၾရႚဲ ၀ိနည္းအရ ဥပုသ္ဴပႂခၾင့္ ဴပႂလိုက္တယ္။) ဆရာေတာ္လည္း ဆၾမ္း ဴပန္ဘုဥ္းေပးတယ္။ ဒီအေတာအတၾင္း အမႁကို စစ္႓ပီးေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႎႀစ္နဲႛ ၉ လ ခဵလိုက္ေတာ့တာပဲ။
အဲဒီလို အမိန္ႛခဵ႓ပီး ေထာင္ဗူး၀ ၀င္၀င္ခဵင္းပဲ သကႆန္းကို အတင္းခ႗တ္ခိုင္းေတာ့တယ္။ ေထာင္သားေတၾ ၀တ္တဲ့ ပိတ္စ နံငယ္ပိုင္းကိုပဲ ၀တ္ရမတဲ့။ ဆရာေတာ္က လံုး၀ မခ႗တ္ဘဲ ရဟန္းဣေ႑ႎၬ သိကၡာေတာ္နဲႛ ဘာ၀နာပဲ ပၾား႓ပီး တည္တည္႓ငိမ္႓ငိမ္ ေနသတဲ့။ ဒီေတာ့ ေထာင္အရာရႀိ မဵက္ႎႀာဴဖႃအဂႆလိပ္ေတၾက ေထာင္အမႁထမ္းငယ္ေတၾရယ္၊ တဴခား ႎႀစ္႒ကီး ေထာင္ကဵသမားေတၾရယ္ကို သကႆန္း အတင္းဆၾဲခ႗တ္ဖိုႛ ခိုင္းေတာ့တယ္။ ဒၝေပမယ့္ ဘယ္သူကမႀ မလုပ္ဳကဘဲ အင္တင္တင္ လုပ္ေနဳကေတာ့ အဲဒီ မဵက္ႎႀာဴဖႃ ေထာင္အရာရႀိ ၃ ေယာက္က သူတိုႛကိုယ္တိုင္ အတင္းခဵႂပ္႓ပီး ဆၾဲခ႗တ္ေတာ့တယ္။
လူအင္အားခဵင္း မမ႖ေတာ့ သကႆန္းေတၾလည္း က႗တ္ကုန္တာေပၝ့။ ဒၝေပမယ့္ ဆရာေတာ္က သူတိုႛေပးတဲ့ နံငယ္ပိုင္း ပိတ္စကို မ၀တ္ဘူး။ ဗလာ ကိုယ္တံုးလံုးပဲ ေနေတာ္မူလိုက္တယ္။ သကႆန္းကိုပဲ ဴပန္ေပးရမယ္ (၀ၝ) သကႆန္းက လၾဲလိုႛ ဘာကိုမႀ မ၀တ္ဆင္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာေပၝ့။ ဆရာေတာ္ကို ၀ိုင္းခဵီမ႓ပီး တိုက္ပိတ္လိုက္ဳကေတာ့တယ္။ ဆရာေတာ္က ဆၾမ္းဘုန္းမေပးဘဲ အစာငတ္ခံေနလိုက္ဴပန္တယ္။
တစ္ပတ္ေလာက္ဳကာေတာ့ အတင္းအဓမၳ ၀ိုင္းခဵႂပ္႓ပီး ႎႀာေခၝင္းထဲကို ပိုက္သၾင္း႓ပီး ႎၾားႎိုႛ၊ ဳကက္ဥ၊ သဳကားရည္ (ဂလူးကိုႛစ္)ေတၾကို တစ္ေနႛ ၂ ႒ကိမ္ သၾင္းဳကတယ္။ အဲဒီလို ႎႀိပ္စက္လိုက္ဳကတာ ရက္ ၄၀ ေကဵာ္လာေတာ့ လႁပ္ရႀားလိုႛ မရေလာက္ေအာင္ အားအင္ယုတ္ေလဵာ့လာေတာ့တာေပၝ့။ သတိလည္း ေမ့သၾားေတာ့တာေပၝ့။ အဲဒီအခၝ အရူးေထာင္ကို ပိုႛလိုက္တယ္။ ဆၾမ္းမစားဘဲ ေနတာ စိတ္ေနာက္လိုႛ ဴဖစ္ရမယ္ လိုႛ ယူဆလိုႛပဲလား၊ တမင္သက္သက္ တိုး႓ပီး ႎႀိပ္စက္ခဵင္လိုႛပဲလားေတာ့ မသိဘူး။)
အရူးေထာင္ထဲက ငရဲခန္း
အရူးေထာင္မႀာ တဴခား အရူးေတၾနဲႛ အတူတူ ေရာထားတယ္။ သံခုတင္ေပၞမႀာ ေဴခေရာ လက္ေရာ ၇ ရက္လံုးလံုး ႒ကိႂးနဲႛခဵည္ထား႓ပီး ရိုက္ႎႀက္တယ္။ မဵက္စိနဲႛ ႎႀာေခၝင္းေတၾထဲကို ေရေတၾ ေလာင္းထည့္တယ္။ မဵက္ႎႀာဴဖႃ သူနာဴပႂမနဲႛ တဴခား ကဴပားမေတၾက ေပၝင္ဳကားကို တုတ္နဲႛ ထိုးသူက ထိုး၊ ေခၝင္းကို ပုတ္တဲ့သူက ပုတ္၊ ပၝးကို ရုိက္တဲ့သူက ရိုက္နဲႛ မထိတထိ ရိတိတိ အမူအရာဆိုးေတၾ လုပ္ဴပရင္း နည္းမဵႂိးစံုနဲႛ ကမ္းကုန္ေအာင္ ယုတ္ယုတ္မာမာ ထိပၝး ေစာ္ကားဳကဴပန္တယ္။
အရူးေတၾက ဆိုရင္ တံေတၾး ေထၾးတာေတၾ၊ ကိုယ္ေပၞ တက္ဖိတာေတၾ၊ မစင္နဲႛ သုတ္လိမ္းတာမဵႂိးေတၾ လုပ္ဳကေသးတယ္။ ဆရာေတာ္ကေတာ့ အဲဒီ ဒုကၡမဵႂိးစံုကို ခႎၨီီပၝရမီကို မကဵႂိးမေပၝက္ေအာင္ ေဆာက္တည္ရင္း ႒ကံႛ႒ကံႛခံေတာ့တယ္။
အဲဒီလို တစ္ပတ္ေလာက္ ညႀဥ္းဆဲဳက႓ပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေထာင္ကို ဴပန္ပိုႛလိုက္ဴပန္တယ္။ ဒီတခၝမႀာေတာ့ သကႆန္းကို ဴပန္ေပးတဲ့အတၾက္ ဆရာေတာ္ ဆၾမ္းကို ဴပန္႓ပီး ဘုဥ္းေပးေတာ္မူတယ္။ ဒၝေပမယ့္ သိပ္မဳကာလုိက္ပၝဘူး၊ တခၝဴပန္႓ပီး သကႆန္းေတၾကို ဆၾဲခ႗တ္ဴပန္လိုႛ တခၝ ဆၾမ္းမစားဘဲ ဆႎၬဴပေနခဲ့ဴပန္တယ္။ (ဆရာေတာ္ရဲႚ စိတ္ဓာတ္ကို ေလ႖ာ့ခဵည္ တင္းခဵည္ လုပ္႓ပီး ညႀဥ္းဆဲဳကတဲ့ သေဘာမဵႂိးေပၝ့။)
ရန္ကုန္ေထာင္မႀ အိႎၬိယေထာင္သိုႛ
ဆၾမ္းဘုဥ္းမေပးဘဲ ေနလာတာ ၁၀ ေရာက္ဳကာေတာ့ တမဵႂိးတဖံု လုပ္လာဴပန္တယ္။ ဴဗႂန္းစား႒ကီး သကႆန္း၀တ္ဖိုႛ ဴပန္ေပး႓ပီး ေနႛခဵင္းပဲ အိႎၬိယေထာင္ကို သေဘႆာနဲႛ ပိုႛလိုက္ဳကေတာ့တယ္။
အဲဒီမႀာလည္း ရန္ကုန္ေထာင္လိုပၝပဲ။ ညႀဥ္းဆဲမယ္လိုႛ ရည္ရၾယ္ထားေတာ့ ဆက္႓ပီး ညႀဥ္းဆဲတာပၝပဲ။
ပထမဆံုး သကႆန္းခ႗တ္ရမတဲ့။ (ဆရာေတာ္ကလည္း ဴငင္း႓မဲ ဴငင္းတာပဲ။) ဒုတိယ – အလုပ္လုပ္ရမတဲ့။ (ခဵည္ခင္နဲႛ ရစ္ဘီးေတၾ လာေပးတယ္။)
” ဗုဒၭဘာသာ ရဟန္းေတာ္တိုႛ၏ အလုပ္သည္ သတၨ၀ၝအမဵား ခဵမ္းသာရာ ခဵမ္းသာေဳကာင္းအတၾက္ တရားဓမၳ ကဵင့္႒ကံအားထုတ္ဴခင္း၊ ေဟာေဴပာ ဆံုးမဴခင္းႎႀင့္ ၀ိနည္းႎႀင့္အညီ ေနထိုင္ဴခင္းတိုႛသာ ဴဖစ္တယ္။ ဤ ခဵည္ငင္ဴခင္းသည္ ရဟန္းေတာ္တိုႛ၏ အလုပ္မဵႂိးမဟုတ္။ ႒ကိႂက္သလုိသာ လုပ္ဳက၊ ရိုက္ခဵင္ ရိုက္၊ သတ္ခဵင္ သတ္၊ အေသခံရန္ အသင့္ရႀိတယ္ …” လိုႛ အဆံုးစၾန္ေသာစကားကုိ ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့ ဆိုလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မႀ သကႆန္း ရံုခၾင့္ေပးတယ္။ အလုပ္လည္း မခိုင္းေတာ့ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ေထာင္ကို ဴပန္ပိုႛေပး႓ပီးေတာ့ ေထာင္ကလည္း လၿတ္ေပးလိုက္တယ္။
ရက္ေပၝင္း ၁၆၆ ရက္မႀာ ပဵံလၾန္ေတာ္မူရႀာ႓ပီ
ရန္ကုန္ေထာင္က လၾတ္လိုႛ မဳကာခင္ (ဆရာေတာ္ရႚဲ ကဵန္းမာေရးအေဴခအေန ပံုမႀန္ ဴပန္မေရာက္ေသးခင္) သံုးခၾ ရဲဌာန အပိုင္၊ ဖရံုကန္ေကဵးရၾာမႀာ တရားတစ္ပုဒ္ ခဵီးဴမႀင့္ပၝတယ္။ ဟံသာ၀တီခရိုင္ ၀ံသာႎု ဴမန္မာအသင္းခဵႂပ္႒ကီးရႚဲ ႎႀစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀း ကဵင္းပတဲ့ (၁၉၂၉ ခုႎႀစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္) ေနႛမႀာပၝ။ (အဲဒီတရားေတာ္ကို ဒီေဆာင္းပၝးရႚဲ အဆံုးမႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။)
အဲဒီတရားကို ေဟာေဴပာ႓ပီး တစ္လ မဴပည့္ခင္မႀာပဲ ဆရာေတာ္ကို ေနာက္ဆံုးအ႒ကိမ္ ထပ္႓ပီး ဖမ္းဴပန္ပၝတယ္။ ၁၉၂၉ ခုႎႀစ္ ဧ႓ပီလ ၆ ရက္ေနႛမႀာပၝ။ အဲဒီေနႛက ဆရာေတာ္ အိႎၬိယကို ႐ကၾဖိုႛ သေဘႆာဆိပ္ ဆင္းဖိုႛဴပင္ဆင္ေနတုန္း ဴဗႂန္းစား႒ကီး လာဖမ္းသၾားတာပၝ။ အိႎၬိယကို သၾားမယ့္အေဳကာင္းကေတာ့ ေဆး၀ၝးကုသခံယူဖိုႛပၝ။ အဲဒၝကလည္း အိႎၬိယ အမဵႂိးသားေခၝင္းေဆာင္႒ကီး မဟတၨမဂႎၭီ ဴမန္မာဴပည္ကို ၁၉၂၉ ခု မတ္လဆန္းမႀာ ခရီးလႀည့္လာတုန္း ဆရာေတာ္ကို အိႎၬိယ ႐ကၾ႓ပီး ေဆး၀ၝးကုသခံယူဖိုႛ ဖိတ္ဳကား စီစဥ္ခဲ့လိုႛ သၾားရတာဴဖစ္ပၝတယ္။
ဒၝေပမယ့္ အဲဒီခရီးစဥ္ကို မသၾားဴဖစ္ဘဲ ရန္ကုန္ေထာင္ကို ပၝသၾားရရႀာဴပန္ပၝတယ္။ ဒီတခၝေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႎႀစ္ ခဵလိုက္ပၝေတာ့တယ္။ ဆရာေတာ္က သူႛရႚဲ ေတာင္းဆိုခဵက္၊ လိုလားခဵက္ေတၾကို တရားနည္းလမ္းကဵကဵ (ဘုရင္ခံဆီ တိုက္ရိုက္ စာေရး႓ပီး) ေတာင္းဆိုဴပန္ပၝတယ္။ အဲဒီ ေတာင္းဆိုခဵက္ေတၾကေတာ့ အရင္ေတာင္းဆိုေနကဵ အတိုင္း (၁) သကႆန္းရံုခၾင့္ ေပးရန္၊ (၂) ဥပုသ္ေနႛတိုင္း ဥပုသ္ဴပႂခၾင့္ေပးရန္၊ (၃) ႎိုင္ငံေရးဴပစ္မႁ ခံရသူ ရဟန္းသံဃာတိုႛအား ပစၤည္း ၄ ပၝး မ႖တ၍ ထိုက္တန္ေသာ သီတင္းသုံး ေနထိုင္မႁ စီစဥ္ေပးရန္ ဆိုတဲ့ အခဵက္ေတၾပၝပဲ။
ဒၝေပမယ့္ ဘုရင္ခံဆီက ဘာတံုႛဴပန္ လိုက္ေလဵာခဵက္မႀ မရတဲ့အတၾက္ ဆၾမ္းဘုဥ္းမေပးဘဲ အစာငတ္ခံ ဆႎၬဴပရင္း ၁၆၆ ရက္ေဴမာက္တဲ့ေနႛမႀာ ပဵံလၾန္ေတာ္မူခဲ့ပၝတယ္။ ၁၉၂၉ ခုႎႀစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေနႛမႀာပၝ။
ဆရာေတာ္ရႚဲ စဵာပနကို တတိုင္းဴပည္လံုးက စည္စည္ကားကား သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း သ႓ဂႆႂိဟ္ခဲ့ဳက႓ပီး ဦး၀ိစာရလမ္း အမည္ေပးတာ၊ ဦး၀ိစာရေကဵာက္တိုင္ စိုက္ထူခဲ့တာေတၾနဲႛ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ဴပႂခဲ့ဳကပၝတယ္။ ဴမန္မာ့ႎိုင္ငံေရးသမိုင္းမႀာ ရဟန္းအာဇာနည္တစ္ပၝးအဴဖစ္ ေမာ္ကၾန္းတင္ခံခဲ့ရပၝတယ္။ ဦး၀ိစာရေကဵာက္တိုင္ ဖၾင့္ပၾဲအခမ္းအနားကို ဂဵပန္ေခတ္ (၁၉၄၃ ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္) မႀာ ကဵင္းပေတာ့ ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္းက တက္ေရာက္႓ပီး မိန္ႛခၾန္းေဴပာခဲ့ပၝေသးတယ္။ ေနာင္အလဵဥ္းသင့္တဲ့အခၝ အဲဒီမိန္ႛခၾန္းကို ေဖာ္ဴပရပၝဦးမယ္။
ဆရာေတာ္ရႚဲ ဖရံုကန္ေကဵးရၾာမႀာ ေဟာေဴပာခဲ့တဲ့ တရားကို ေဖာ္ဴပလိုက္ပၝတယ္။ ၁၉၇၁ ခုႎႀစ္ထုတ္ သခင္လၾင္ ေရးသားဴပႂစုတဲ့ “အာဇာနည္ အသ႖င္ ဦး၀ိစာရ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ကူးယူေဖာ္ဴပလိုက္တာပၝ။
႐ကၾေရာက္ေတာ္မူဳကကုန္ေသာ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ အသ႖င္ဴမတ္မဵားအား ဦးထိပ္ထား၍ ၀ံသာႎု အသင္းသူ အသင္းသား ဒကာ ဒကာမ အေပၝင္းႎႀင့္ ယခုကဲ့သိုႛ မေသမေပဵာက္ ဴပန္လည္ဆံုေတၾႛရသဴဖင့္ ဦးပႏၦင္းမႀာ ၀မ္းသာလိုႛမဆံုး ဴဖစ္ရပၝေဳကာင္း။
ဦးပႏၦင္းသည္ လၾန္ခဲ့ေသာ ဥပုသ္ ၂ ပတ္ကမႀ ေထာင္မႀ လၾတ္ေဴမာက္လာခဲ့သည္ဴဖစ္ရာ ေထာင္အတၾင္းတၾင္ အမဵႂိးမဵႂိးေသာ ႎႀိပ္စက္ညႀဥ္းပန္းမႁခံခဲ့ရသည့္ ဒဏ္ခဵက္ေဳကာင့္ ေကာင္းစၾာ မကဵန္းမာလႀေသာ္လည္း ဆိုင္းသံဳကားလ႖င္ မကဘဲ မေနႎိုင္သည့္ နတ္၀င္သည္ကဲ့သိုႛ ဦးပႏၦင္းလည္း ဤအစည္းအေ၀း႒ကီး ရႀိသည္ဳကားကတည္းက မေအာင့္အည္းႎိုင္ေတာ့ဘဲ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အားခဲ႐ကၾလာခဲ့ရပၝေဳကာင္း၊ ဦးပႏၦင္း ယခုည ေဴပာဳကားလိုသည္မႀာ …
ပုဒ္ထီးပုဒ္မ အမဵႂိးမဵႂိး
ငၝတိုႛ ေဂၝတမဴမတ္စၾာဘုရား ပၾင့္ေတာ္မူ႓ပီးသည့္ေနာက္ ဗုဒၭသာသနာေတာ္႒ကီး ထင္ရႀားေပၞထၾန္းခဲ့သည့္အခဵိန္မႀစ၍ မည္သည့္အစိုးရ မင္းစိုးရာဇာမဆို၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္တိုႛအား ညဥ္းဆဲႎႀိပ္စက္ဴခင္းအမႁ ဴပႂပၝက ဗုဒၭဘာသာတရားေတာ္အရ ရိုင္းပဵယုတ္ညံ့ေသာ အဴပႂအမူ အကဵင့္အ႒ကံသာ ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ သာသနာ့ဒၝယကာ ဴမန္မာဘုရင္မဵား လက္ထက္အခၝက ရဟန္းသံဃာေတာ္တိုႛအေပၞ မည္သည့္အခၝကမ႖ ဥပေဒ၊ အမိန္ႛ၊ အာဏာတိုႛႎႀင့္ စီမံအုပ္ခဵႂပ္ခဲ့ဖူးသည္ဟု တရံတဆစ္မ႖ မဳကားခဲ့ရဖူးေဳကာင္း၊ အဂႆလိပ္မိစၥာအစိုးရတိုႛ လက္ထက္အခၝတၾင္မႀ ဦးပႏၦင္းကိုယ္တိုင္ ပုဒ္ထီးပုဒ္မ ဥပေဒမဵားဴဖင့္ မတရား အဖမ္းအဆီး ခံခဲ့ရသည့္ဴပင္ ေထာင္အတၾင္း၌ ဆင္းရဲပင္ပန္းစၾာ မခဵိမဆန္ႛ ညႀဥ္းပန္းႎႀိပ္စက္မႁအမဵႂိးမဵႂိး ခံခဲ့ရဖူး႓ပီ ဴဖစ္ေဳကာင္း။ (ေထာင္တၾင္း အဴဖစ္အပဵက္ အကဵယ္တ၀င့္ ဆက္လက္မိန္ႛဳကားေတာ္မူသည္။)
သာသနာပ၌ပင္ ဤကဲ့သိုႛ ထူးကဲဴမင့္ဴမတ္လႀေသာ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာတိုႛကို မဆိုထားႎႀင့္၊ ရေသ့ ပရဗိုဇ္ စေသာ သူေတာ္ေကာင္းတိုႛကိုေသာ္မႀ အမဵႂိးမဵႂိးေသာ လၾတ္လပ္ခၾင့္႒ကီးမဵား ရရႀိခဲ့ဳက၍ ထၾတ္ဴမတ္ေသာအရာ၌ ထားခဲ့ဳကဖူးေဳကာင္း၊ ယခူ မိစၥာအစိုးရ လက္ထက္တၾင္မူ သံဃာေတာ္မဵားအား အမဵႂိးမဵႂိးေသာ ဥပေဒမဵားဴဖင့္၄င္း၊ သၾယ္၀ိုက္၍ တခၝ၊ တိုက္ရိုက္တဖံု ႎႀိပ္စက္ညႀဥ္းပန္းရံုသာမကဘဲ ေထာင္အတၾင္း သၾတ္သၾင္း၍ ရိုင္းပဵယုတ္မာစၾာ ေစာ္ကားလဵက္ ေနဳကေဳကာင္း။
တေနႛထက္တေနႛ တိုး၍တိုး၍သာ အဂႆလိပ္မဵက္ႎႀာဴဖႃ လက္ပၝးေစ၊ ပၝးကၾက္အာဏာသား အရာရႀိ အေစခံတိုႛကိုယ္တိုင္ သခင္အားရ က႗န္ဒဏ္၀ ဆိုဘိသကဲ့သိုႛ သံဃာေတာ္တိုႛအေပၞတၾင္ မသင့္မေလဵာ္ေသာ “ေမာင္မင္း သိေစရမည္…” ဆိုသည့္ မင္းဆင့္အမိန္ႛစာ ေပးဴခင္းမႀ အစ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားဴခင္းအမႁ ဴပႂေနဳကေဳကာင္း၊ ဗုဒၭဘာသာတရားေတာ္အရ တရားမဲ့ေသာ မင္းဆိုးမင္းညစ္တိုႛ၏ အကဵင့္အ႒ကံမဵားဴဖင့္ စီမံအုပ္ခဵႂပ္ လုပ္ကိုင္ေနဳကသည္တိုႛကို ေနႛစဥ္ ဴမင္ရ၊ ဳကားရ၊ ေတၾႛေနရေသာ ရဟန္းရႀင္လူ ဴပည္သူအေပၝင္းတိုႛမႀာ မဵားစၾာ ပူပင္ေသာက စိုးရိမ္ေဳကာင့္ဳကမဆံုးႎိုင္ေအာင္ ႒ကိမ္မီးအံုးပမာ အလၾန္ႛအလၾန္ နာသည္းဴခင္းမက နာသည္းေနဳကရသည္ဴဖစ္ေဳကာင္း။
အသက္အေသခံမည္
ဤကဲ့သိုႛေသာ မတရား အမိန္ႛ၊ အာဏာ၊ ဥပေဒ ပုဒ္ထီးပုဒ္မမဵားႎႀင့္ ႎႀိပ္စက္ညႀႀဥ္းပန္းေနမႁမဵားကို ရပ္တန္းက မရပ္ဳကဘဲ ဆက္လက္၍ စီမံဴပႂလုပ္ ကဵႃးလၾန္ေစာ္ကားေနမည္ဆိုပၝက ဦးပႏၦင္းတိုႛ ရဟန္းသံဃာေတာ္မဵားသည္ ဘုရားသားေတာ္မဵား ဴဖစ္ဳကသည့္အားေလဵာ္စၾာ ဖ ဘုရား ထားေတာ္မူခဲ့ေသာ ဥပေဒစည္းကမ္း ၀ိနည္းပညတ္ခဵက္ကိုသာ လိုက္နာရိုေသႎိုင္မည္ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ ၀ိနည္းပညတ္ေတာ္ႎႀင့္ ဆန္ႛကဵင္ေသာ မိစၥာအစိုးရတိုႛ၏ အမိန္ႛဥပေဒဟူသမ႖ကို မည္သည့္နည္းႎႀင့္မ႖ လိုက္နာလိမ့္မည္မဟုတ္ဘဲ “ပၝတိေမာကၡံ ၀ိေသေဓေႎၨာ သေဗၱ၀ ဇီ၀ိတံ ဇေဟ” စေသာ ဴမတ္စၾာဘုရား ေဒသနာေတာ္ႎႀင့္အညီ အသက္ကိုသာ အေသခံသၾားမည္ဴဖစ္ေဳကာင္း။
ဒုကၡအဖံုဖံု ကိုယ္လံုး႓ခံႂ
အဂႆလိပ္မဵက္ႎႀာဴဖႃ မိစၥာေကာင္တိုႛသည္ မတရားေသာ နည္းစနစ္တိုႛဴဖင့္ အုပ္ခဵႂပ္ေနဴခင္းေဳကာင့္ ဴမန္မာ့အေမၾအႎႀစ္ဴဖစ္ေသာ ေရၿတၾင္း၊ ေငၾတၾင္း၊ ပတၨဴမားတၾင္း၊ ေကဵာက္စိမ္းတၾင္း မႀအစ သစ္ေတာ၊ ေရနံ၊ လယ္ေဴမ၊ ႓ခံေဴမတိုႛသာမက ဆင္၊ ဴမင္း၊ က႗ဲ၊ ႎၾားပၝမကဵန္ သက္ရႀိသက္မဲ့ အတၾင္းအဴပင္ အရပ္ရပ္ ပစၤည္းဥစၤာမဵား ဆံုးရႁံးကုန္ခန္း၍ မၾဲဴပကဵေနရ႓ပီဴဖစ္ေဳကာင္း။
ယေနႛအခဵိန္တၾင္ ဴမန္မာမဵား ေခၝင္းမထူႎိုင္ေအာင္ အိုးအိမ္ႎႀင့္ပင္ မေနႎိုင္ဳကဘဲ ၀တ္ေရး၊ စားေရး ခဵႂိႛတဲ့၍ ေနေရးလည္း ပဵက္၊ ေသေရးလည္း ခက္ ဆိုသလို ဒၝန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ စေသာ သံသရာကုသိုလ္အဖိုႛကိုပင္ မဴပႂႎိုင္ဳကေတာ့ေဳကာင္း။ ရဟန္းသံဃာမဵားအား ဆၾမ္းေလာင္းဖိုႛမဆိုထားႎႀင့္ ဆန္အိုးထဲတၾင္ ဆန္မရႀိဳကေတာ့သဴဖင့္ မိမိတိုႛ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ကိုးကၾယ္ဆည္းကပ္လာခဲ့ဳကေသာ ဗုဒၭဘာသာတရားႎႀင့္အညီ အားထုတ္ကဵင့္႒ကံဴခင္း မဴပႂႎိုင္ဳကေတာ့ေဳကာင္း။ ရဟန္းသံဃာေတာ္တိုႛသည္လည္း ပစၤည္းေလးပၝး လံုေလာက္ဴခင္း မရႀိဳကေတာ့သဴဖင့္ ဘာသာ သာသနာ ဆုတ္ယုတ္ပဵက္ဴပားေစေသာ နစ္နာခဵက္ ဒုကၡအမဵႂိးမဵႂိးတိုႛႎႀင့္ ႒ကံႂေတၾႛေနရ႓ပီဴဖစ္ေဳကာင္း။
ဖၾတ္ေကဵာ ဴပာစု၊ ခရု ဆံက႗တ္
မိစၥာအစိုးရတိုႛ၏ မတရားအုပ္ခဵႂပ္ပံုနည္းစနစ္တိုႛကို ပေပဵာက္ေစရန္ ဴမန္မာတိုင္းရင္းသား အမဵႂိးသား အမဵႂိးသမီးမဵားသည္ မေဳကာက္မရၾံႚ မတၾန္ႛမဆုတ္ဘဲ ေနႛစဥ္မဴပတ္ နည္းအမဵႂိးမဵႂိးဴဖင့္ ဆူပူ ေတာင္းဆိုေနဳကမည္သာ ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ လူေသအလား မလႁပ္မယႀက္ ေနေနဳကလ႖င္ကား မဳကာမီ ဴမန္မာအမဵႂိးသား၊ အမဵႂိးသမီး၊ ဒကာ ဒကာမမဵားအေပၝင္းတိုႛသည္ ဖၾတ္ေကဵာ ဴပာစု ခရုဆံက႗တ္ဘ၀ ေရာက္ဳက၍ အမဵႂိးပၝ ေပဵာက္ကၾယ္သၾားဳကမည္သာ ဴဖစ္ေတာ့ေဳကာင္း။
လၾတ္လပ္ေရး ယူနည္း
ဦးပႏၦင္းတိုႛ ဴမန္မာဴပည္တၾင္သာမက မည္သည့္ တိုင္းဴပည္ လူမဵႂိးမဆို လၾတ္လပ္ေရးအတၾက္ အားထုတ္ဳကရာ၌ အႎုနည္း အလတ္နည္း အဳကမ္းနည္း ဟူ၍ နည္း ၃ နည္း ရႀိေဳကာင္း၊ အစိုးရရံုး သပိတ္ေမႀာက္ဴခင္း၊ အစိုးရေကဵာင္း သပိတ္ေမႀာက္ဴခင္း၊ ႎိုင္ငံဴခားအစိုးရ ကုန္ပစၤည္းမဵားကို သပိတ္ေမႀာက္ဴခင္း၊ အစိုးရေပးေသာ ရာထူးဂုဏ္ထူး ေငၾေဳကးဟူသမ႖ ဴငင္းပယ္ဴခင္း တည္းဟူေသာ အစိုးရႎႀင့္ မဆက္ဆံေသာ သပိတ္ေမႀာက္နည္းအမဵႂိးမဵႂိးတိုႛသည္ အႎုနည္းမည္ေဳကာင္း၊ အစိုးရ အာဏာဖီဆန္ဴခင္းႎႀင့္ အခၾန္မေပးဘဲ ေနေသာ နည္းမဵားသည္ အလတ္နည္း ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ လက္နက္ကိုင္ သူပုန္ထ႐ကၾေသာနည္းသည္ အဳကမ္းနည္းမည္ေဳကာင္း၊ သိုႛရာတၾင္ ထိုကဲ့သိုႛ အဳကမ္းနည္းကိုကား ဗုဒၭဘာသာ ဴမန္မာလူမဵႂိးမဵားအဖိုႛ မ႒ကံအပ္ မစည္အပ္၊ မ႒ကံေကာင္း မစည္ေကာင္းေသာ နည္းဴဖစ္သည္ကို ဦးပႏၦင္းက အထူးေဴပာရန္ မလိုေဳကာင္း။
အေမရိကန္လူမဵႂိးတိုႛသည္ အဂႆလိပ္လူမဵႂိးတိုႛ အုပ္စိုးခဵယ္လႀယ္မႁေအာက္မႀ လၾတ္ေဴမာက္ရန္ လက္၀ယ္ရႀိ ေသနတ္၊ ဓား၊ လႀံ ရရာလက္နက္ဴဖင့္ ေမာင္းထုတ္ခဲ့ဳကဖူးေဳကာင္း၊ အိႎၬိဴပည္ ဘဂႆလားနယ္တၾင္ ယခုအခၝ အဳကမ္းနည္းႎႀင့္ ဗံုးလက္နက္မဵားကို လ႖ႂိႛ၀ႀက္အသံုးဴပႂ၍ မဵက္ႎႀာဴဖႃအရာရႀိမဵားႎႀင့္ အလိုေတာ္ရိ ပုလိပ္မဵားကို တိုက္ခိုက္ သတ္ဴဖတ္ေနသည္ဟု သိရေဳကာင္း၊ အဴခားတိုင္းဴပည္မဵားတၾင္ လုပ္သလို ဗုဒၭဘာသာ ဴမန္မာလူမဵႂိးမဵား အတုခိုး လုပ္ဳကဖိုႛ လိုမည္ မဟုတ္ေဳကာင္း။
ေနေရာင္ဴခည္ပမာ
သိုႛေသာ္လည္း “ကမၲာမီးေလာင္ သားေကာင္ ခဵ နင္း“ ဟူေသာ ေရႀးဆိုရိုးစကား ရႀိသည့္အတိုင္း ဆင္းရဲသည္ထက္ ဆင္းရဲ၊ ငတ္သည္ထက္ ငတ္ ဳကသည့္အထဲ ထပ္၍ အညႀႀဥ္းဆဲ အႎႀိပ္စက္ ခံဳကရဦးမည္ ဆိုပၝက မတတ္သာေတာ့သည့္အဆံုး ကမၲာမီးေလာင္ သားေကာင္ ခဵ နင္း ဆိုသလို ကိုယ့္ရင္ေသၾးကိုပင္ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ မသနားႎိုင္ဳကလ႖င္ေသာ္ကား ကိုယ့္ရန္သူအေပၞ ဘယ္လို သေဘာထားဳကရမည္ကို ဦးပႏၦင္းတိုႛ တရားသဴဖင့္ စဥ္းစားဳကည့္ဖိုႛလိုေဳကာင္း၊ ဦးပႏၦင္းတိုႛ ဗုဒၭဘာသာ တရားေတာ္အရ ခႎၨီတရားလက္ကိုင္ထားဳကရမည္ ဆိုေသာ္လည္း ဴမန္မာလူမဵႂိးတိုႛသည္ ဘုရားအေလာင္း အရင့္အမာပုဂၢႂိလ္မဵား မဟုတ္ဳကေသး၍ တရားလၾန္သည္ထက္ လၾန္လာလ႖င္ ခႎၨီတရားလက္နက္ထက္ ေကာင္းမၾန္ စူးရႀသည့္ တဴခားလက္နက္ကို ရႀာ႒ကံရေတာ့မည္ ဴဖစ္ေဳကာင္း။
ထိုလက္နက္ကား ဴမန္မာ အမဵႂိးသား အမဵႂိးသမီးမဵားသည္ သံဃဳသ၀ၝဒခံ ဴမန္မာအသင္းခဵႂပ္႒ကီးႎႀင့္တကၾ စီရင္စု၊ ႓မိႂႛနယ္၊ ေကဵးရၾာ ၀ံသာႎုအသင္း အသီးသီးက စည္းစည္းလံုးလံုး စၾဲကိုင္ေဆာင္ရၾက္ေသာ ညီညၾတ္ေရးလက္နက္သာ ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ “ဴပည္ညႀဥ္း မင္း မခံႎိုင္“ ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း အရာရာတၾင္ ညီညီညၾတ္ညၾတ္ အသက္စၾန္ႛတန္ စၾန္ႛ၊ မေဳကာက္တမ္း မရၾံႚတမ္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရၾက္ဳကမည္ဆိုလ႖င္ ဴမန္မာ့လၾတ္လပ္ေရး႒ကီးႎႀင့္ အတူတကၾ အမဵႂိးဘာသာ သာသနာ ပညာ တည္းဟူေသာ ဆီမီးတန္ေဆာင္တိုႛသည္ ေနေရာင္ဴခည္ပမာ ေနႛခဵင္းညခဵင္း ဧကန္ဒိႉ ထၾန္းေဴပာင္လာမည္ဴဖစ္ေဳကာင္း၊ ဒကာ ဒကာမမဵား ႎႀလံုးပိုက္ထားရန္ ဦးပႏၦင္း သတိေပး ႎႁိးေဆာ္လိုက္ရပၝသတည္း။
ဒီတရားေတာ္မႀာ “ခႎၨီတရား လက္နက္ထက္ ေကာင္းမၾန္စူးရႀတဲ့ တဴခားလက္နက္ကို ရႀာဳကပၝ” လိုႛ ဆရာေတာ္က တိုက္တၾန္းခဲ့တာကို အေလးအနက္ စဥ္းစား႓ပီး တစိုက္မတ္မတ္ လိုက္နာသင့္လႀပၝတယ္။ ညီညီညၾတ္ညၾတ္ ရႀိခဲ့ဳကလိုႛ လၾတ္လပ္ေရး ရခဲ့ဳကတာ မဟုတ္ပၝလား။ ။
ဦး၀ိစာရ ေကဵာက္တိုင္ ၊ အလႀႃဒကာ – ေဴမာင္းဴမ ဦးဘလႀ၊ အင္ဂဵင္နီယာ – ဦးသာထၾန္း
(အမဵႂိးသား စည္းလံုးညီညၾတ္ေရး သေကႆတအဴဖစ္ ေဖာ္ကဵႃးသည့္ စုစည္းခဵည္ေႎႀာင္ထားေသာ ထင္းစည္းပံု ဒီဇိုင္း)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
