Nyein Chan Aye Op-Ed

ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ႏွင့္ သူ ၏ မွင္စာေလးမ်ား (Nyein Chan Aye)

ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ႏွင့္ သူ ၏ မွင္စာေလးမ်ား

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး၊ ဒီဇင္ဘာ ၉ ၊ ၂၀၁၃


(စကၤာပူက အိႏၵိယရြာ အဓိကရုုဏ္း)
မေန႔ည က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကၤာပူ Little India အဓိကရုဏ္း ျဖစ္စဥ္အၿပီးမွာ စကၤာပူ ကိုေရးစစ္ မ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသား အမုန္း အြန္လိုင္း စစ္ဆင္ေရး က ကပ္လာခဲ့တယ္။  ဒါေပမယ့္ အိမ္က ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ အေရာက္ ခ်က္ခ်င္း ရဲ လာဖမ္းတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ိဳးဆိုေတာ့ သူတို႔ စကားလံုးေတြကေတာ့ အျမင္တင့္တယ္တာေပါ့။  သေဘာထား အျမင္ေတြကေတာ့ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ပါပဲ။

တခါက Hate Speech ေဆာင္းပါး အၿပီးမွာ အယ္ဒီတာ ကို ေျပာဖူးတယ္။  စကၤာပူ ရဲ႕ လူမ်ိဳးေရး အျမင္၊ အစြဲ ကလည္း ဗမာျပည္ ေအာက္ မေလ်ာ့ဘူး။  ဒါေပမယ့္ အမုန္းစိတ္ကို ဥပေဒ နဲ႔ ဖိထားလို႔သာ..။

ႏိုင္ငံႀကီးသားျဖစ္ေအာင္၊ တနည္း လူပီသ ဖို႔ တျခား ေတာ္သင့္မွန္ကန္ ေဆးဝါးေကာင္းေတြနဲ႔လည္း စကၤာပူမ်ား ႀကိဳးစားေန၊ ႀကိဳးစားခဲ့ပါရဲ႕..။  ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္ တည္ေထာင္ထားတဲ့ စနစ္ပံုစံကကို အာဏာရွင္တပိုင္း အမိန္႔ေပးမႈ-နာခံမႈ က အဓိက ဆိုေတာ့ ဥပေဒ လက္နက္ ကသာ အခရာ ျဖစ္လ်က္ပါပဲ။  စကၤာပူ မွာ အရာရာဟာ တရားဥပေဒ ေဆးႀကိမ္လံုး က စြမ္းေနဆဲပါပဲ။

ဥပေဒ က လူေတြရဲ႕ က်င့္ဝတ္သီလ နဲ႔ လူသားပီသမႈ ကို မဖြံ႕ၿဖိဳးေစဘူးဆိုတာကို အေကာင္းဆံုး ဥပမာ ျပေနသလိုပါပဲ..။

ဒီကိစၥေတြကို လီကြမ္ယုတို႔ ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။  လူသားက်င့္ဝတ္ ျပႆနာ ေတြ အတြက္ အေျဖအမ်ားႀကီး ရွာခဲ့တာပါပဲ။  ဒါေပမယ့္ ျပႆနာ က ေခါင္းေဆာင္မႈပိုင္းမွာကိုက သမားရိုးက် အျမင္ေတြရွိေနတာ၊ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈ အခံ ရွိေနတာ။  လူသားပီသမႈကို “အာရွတန္ဖိုး” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ အသစ္ရွာ အဓိပၸာယ္ အသစ္ ဖြင့္ခ်င္ခဲ့ၾကတယ္။  လူသားဝါဒမွာ အေရွ႕-အေနာက္၊ အာရွ-ဥေရာပ မရွိ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တခုလံုး ရဲ႕ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ သေဘာဆိုတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။  ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အလိုအတြက္လည္း ပါတာေပါ့။

ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ သူတို႔ရဲ႕ ပုဂၢလိက ခံစားခ်က္ နဲ႔ အျမင္ကို တိုင္းျပည္အက်ိဳးစီးပြား မ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး စနစ္မွာ တရားလြန္ ထည့္သြင္းပံုေဖာ္မႈ အင္မတန္ နည္းေပမယ့္ အဓိက ျပႆနာ က ႏိုင္ငံျခားသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား လုပ္အား နဲ႔ တိုင္းျပည္ ခ်မ္းသာၿပီး ေနာက္ပိုင္း လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ စကၤာပူရီယန္း အသားေပး အခြင့္ထူးခံ ခြဲျခားမႈက အသားက်သြားခဲ့တယ္။  အျခား ဒီမိုကရက္တစ္ (ဆိုတဲ့) ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာလည္း အလားတူပဲမို႔ ဒီသေဘာရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာ နဲ႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ကို မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။  ဒါဟာ တရားေၾကာင္း၊ မွန္ေၾကာင္း Justify လုပ္စရာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းေတြ  ရွာတတ္သြားတယ္။  ဥပမာ – ႏိုင္ငံသား အက်ိဳးစီးပြား ကာကြယ္ျခင္း။


(မ်က္ႏွာလိုုက္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ စကၤာပူ)
ဒါေပမယ့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အေျခက်ၿပီးတဲ့ အေနာက္တိုင္းျပည္မ်ား မဆိုထားနဲ႔ ေဒသတြင္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံမ်ား နဲ႔ ယွဥ္ရင္ကို ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေနတယ္။  ဥပမာ – လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေန သာယာဝေျပာမႈ၊ ေနထိုင္မႈ၊ ဆက္ဆံမႈ ပံုစံမွာ ေထာက္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးတဲ့ ေဟာင္ေကာင္ ရဲ႕ အိမ္အကူ လုပ္သား ေစ်းကြက္ နဲ႔ ယွဥ္ရာမွာကို စကၤာပူ ဟာ လစာ နဲ႔ အျခား အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္ေတြဟာ နိမ့္က်ေနေသးတယ္။

အာဏာရွင္တပိုင္း ႏိုင္ငံေရး စနစ္လည္း ျဖစ္ေနေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ား နဲ႔ တဦးခ်င္း လူစိတ္မရွိသူမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမားအေပၚ တရားမဲ့မႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ တခ်ိဳ႕ ဟာ ႏိုင္ငံ ျပ႒ာန္း ဥပေဒေတြရဲ႕ ေဘာင္အတြင္း ဝင္ေနတာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနျပန္တယ္။  လြတ္လပ္၊ တက္ၾကြ ဘက္ေပါင္းစံု အျမင္ေပးတဲ့ စာနယ္ဇင္းလည္း မရွိေတာ့ စကၤာပူ ရဲ႕ အလုပ္သမား အေရးဟာ အာဏာရ တပါတီ အစိုးရ ပံုေဖာ္ေစခ်င္သလိုသာ မီဒီယာ မွာ အမ်ားစု ပံုေပၚေနတယ္။

            လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေန ခြဲျခားမႈဟာ လူမ်ိဳးေရး အျမင္ အေပၚ အေျခခံတယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္က စီးပြားေရးသမား ရဲ႕ စနစ္အေပၚ မူတည္ အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈ၊ အရင္းနည္း အျမတ္မ်ားမ်ား က်န္ေအာင္ လုပ္မႈက အဓိက ပါပဲ။  ဒါကလည္း အရင္းရွင္စီးပြားေရး စနစ္ နဲ႔ အားနည္းခ်က္ တခုပါပဲ။  ဒါကို က်ားကန္မႈက စနစ္ကို အရင္းတိုင္ မတို႔မထိတဲ့ အလုပ္သမား ေတြ အတြက္ လူမႈဘဝဖူလံုေရး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြရဲ႕ ဟန္ျပ လူမႈက်င့္ဝတ္တာဝန္ သတ္မွတ္ျခင္း အစီအစဥ္ ဆိုတဲ့ “လူမႈကုထံုး” ပါ။


(အာရွက လူ႔အခြင့္အေရး စံခ်ိန္ဆိုုတာ အျပင္လူ မပါ)
စကၤာပူလိုပဲ ေတာင္အာရွ က အလုပ္သမားေတြကို အမွီျပဳေနရတဲ့ လူဦးေရနည္း အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက လူခ်မ္းသာ ေရနံသူေဌး တိုင္းျပည္မ်ားမွာလည္း အလားတူျဖစ္စဥ္ေတြ ရွိတာပါပဲ။  ေတာင္အာရွ ရဲ႕ အလုပ္သမား တခ်ိဳ႕က ဆို သူတို႔နဲ႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဘာသာတူေတြပါပဲ။  ဘာသာတရား ကလည္း အျမတ္ႀကီးစားမႈကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္တာပါပဲ။  ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးသမားမွာ ဘာသာတရား ဆိုတာ မရွိပါဘူး။  ဒါေၾကာင့္ လူမ်ိဳး-ဘာသာ ေနာက္ခံ ဆိုတာထက္ စီးပြားေသာင္းက်န္းမ်ားရဲ႕ စနစ္ အေပၚကေန ရသလာက္ ႏိႈက္ထုတ္ ကိုယ္က်ိဳးရွာျခင္းက အဓိက ပါလို႔ အထက္မွာ ဆိုခဲ့တာပါ။ 

အခု ရာသီဥတုေၾကာင့္ အျငင္းပြားဖြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ၂၀၂၂ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ အိမ္ရွင္ ကာတာ ဟာ ၿပိဳင္ပြဲ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ အသံုးခ်ရတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ အေပၚ တရားမဲ့ ျပဳက်င့္မႈေတြ အတြက္ အႀကီးအက်ယ္ ေဝဖန္ခံေနရတယ္။  ကမၻာ့မီဒီယာေတြမွာ “ေခတ္သစ္ ေငြဝယ္ကၽြန္မ်ား” ေခါင္းစဥ္တပ္ စြပ္စြဲမႈကိုခံေနရၿပီး မ်က္ႏွာ ပ်က္စရာ ၾကံဳေနရတယ္။

အေနာက္ဥေရာပ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားရဲ႕ ရာသီဥတု ပူျပင္းမႈ ေထာက္ျပခ်က္ကို လိုအပ္ရင္ တႏိုင္ငံလံုး ေလေအးေပးစက္ တပ္ေပးႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီး ခပ္မာမာ တုံ႔ျပန္ႏိုင္တဲ့ ကာတာ ရဲ႕ တည္ေဆာက္ေရး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစုႀကီးေတြဟာ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လုပ္ေပးေနသူ အလုပ္သမား မ်ားအေပၚ မွာေတာ့ ေအးျမမႈ မေပးခ်င္၊ သာယာဝေျပာမႈ မေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ၾကဘူး။  ဒီ စီပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီးေတြကို ကာတာ လို႔သာ နာမည္တပ္ဆိုတာ၊ တကယ္က ေခတ္သစ္ အရင္းရွင္စီးပြားေရး စနစ္ ရဲ႕ ကမၻာလံုးပတ္လည္ စီးပြားရွာမႈ ပံုစံေၾကာင့္ အေနာက္ ဒီမိုကရက္တစ္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ အရင္းအႏွီး၊ အက်ိဳးစီးပြား ဆက္စပ္ ပါေနတာေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။

စကၤာပူ ဘက္ျပန္ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း အလားတူ သေဘာပဲ။  မ်ိဳးႏြယ္တူ၊ ဘာသာစကား  တူ ျပည္မ တရုတ္ျပည္ က အေထြေထြ အလုပ္သမား ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား ေတြ အေပၚ တရားမဲ့မႈ က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ပါပဲ။  စကၤာပူ ေက်ာင္းေဆာင္ တခုမွာ ေနခဲ့တုန္းက ေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ သန္႔ရွင္းေရး ဝန္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးတဦး ကို တရုတ္ဘာသာစကား တတ္သူ အကူအညီနဲ႔ “ခင္ဗ်ား လစာ ဘယ္ေတာ့ ရမလဲ” ေမးၾကည့္ဖူးတယ္။  ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိတဲ့ မ်က္ႏွာေသ နဲ႔  တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျပန္ေျဖတယ္။  “ေနာက္ႏွစ္မွာ ရမယ္..။”  ဒီ တႏွစ္စာ လခ က ၾကား လူပြဲစား ဝန္ေဆာင္ခ ကိုး..။  သူ ဒီ အေျခအေနကို ေက်နပ္တယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ လံုးဝ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ အျပည့္အဝ လက္ခံဟန္ ရွိတယ္။  ေနာက္ႏွစ္မွာ ျပည္ႀကီး က သူ႔ မိသားစု ကို ေငြပို႔ႏိုင္ေတာ့မွာ ကိုး..။  သူ႔ လိုမ်ိဳး လာခ်င္သူ သူ႔ မိသားစုမွာကို အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္။

ဒီအျမင္၊ ဒီသေဘာဟာ ႏိုင္ငံျခားသား ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား နဲ႔ အိမ္ရွင္ ဘက္ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ အသားက်ေနတယ္။ 

မႏွစ္က စကၤာပူမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရွားပါး ျဖစ္စဥ္ ျပည္မ တရုတ္ျပည္ က လာ အလုပ္ လုပ္တဲ့ Bus ကားေမာင္းဆရာေတြရဲ႕ ဆႏၵျပမႈ ျဖစ္စဥ္ကို စကၤာပူမ်ား တုံ႔ျပန္ခဲ့ပံုကို ၾကည့္ပါ။  ေယဘုယ် အျမင္ဟာ “ဒါ.. ကမ္းတက္တာပဲ၊ ဒင္းတို႔ ႏိုင္ငံထက္ စာရင္ ဒီမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ရေနတဲ့ဟာကို..” ဆိုတဲ့ သေဘာထက္ မပိုခဲ့ပါဘူး။  အမ်ားစု သေဘာထားမွာေတာ့ ကားဆရာေတြ အေပၚ (အလုပ္သမား အေပၚ) အလုပ္ရွင္ ရဲ႕ လူသား ရာဇဝတ္ မႈ က်ဴးလြန္ေနျခင္း၊ ဒါကို မခံႏိုင္လြန္းလို႔ ဆႏၵျပရျခင္း ဆိုတဲ့ သေဘာ မေပၚခဲ့ပါဘူး။  ဒီလို ျမင္ႏိုင္ဖို႔လည္း စကၤာပူရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္က ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူး။  အထိန္းခ်ဳပ္ခံ မီဒီယာ ကလည္း ႀကိဳးစား ပံုမေဖၚခဲ့ပါဘူး။  အစိုးရကလည္း လူျမင္ေကာင္းေစဖို႔ရာ ဥပေဒ ဆိုင္ရာ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္သတ္မွတ္ေပးဖို႔ စဥ္းစား စီစဥ္တာကလြဲလို႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူသားအခြင့္အေရး ျပႆနာ အတြက္ အေျဖမရွာခဲ့ပါဘူး။  ဒါက စီးပြားေရး သေဘာ  လုပ္ငန္းရွင္-အလုပ္သမား ျပႆနာ။

(ႏိုုင္ငံျခားသားေတြက လူ၀ါး၀လာတတ္တယ္ ဆိုုပဲ)

ပုဂၢလိက လူတဦးခ်င္းလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ အိမ္အကူ အလုပ္သမား နဲ႔ အိမ္ရွင္ ျပႆနာ ကိုလည္း ၾကည့္ပါ။  မႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းေလာက္ကပဲ အစိုးရ က By Force  ျပ႒ာန္း သတ္မွတ္လိုက္ရတဲ့ အိမ္အကူ အလုပ္သမားေတြ ရဲ႕ တရားဝင္ အားလပ္ရက္ ကိစၥကို လူတခ်ိဳ႕ တုံ႔ျပန္ခဲ့ပံုက “ႏိုင္ငံျခားသားေတြ လူပါးဝ လာတတ္ၾကတယ္..” ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါပဲ။

ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး စနစ္၊ စီးပြားေရး စနစ္အေပၚအေျခတည္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ကပ္ပါလာတဲ့ ေရာဂါ လူသားက်င့္ဝတ္တာဝန္ ပ်က္ယြင္းမႈ၊ လူမပီသမႈ ျပႆနာ၊ တနည္း တတိယႏိုင္ငံ ကေန ရုပ္ဝတၳဳ အေျချပဳ၊ စီးပြားကို ပံုေဖာ္၊ ဓန ကို တည္ေဆာက္ၿပီး ပထမ ႏိုင္ငံ အျဖစ္ အခ်ိန္တို အတြင္းမွာ ေျပာင္းလဲ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ က်င့္ဝတ္၊ သီလ၊ စာရိတၱ နာမ္ ပိုင္းဆိုင္ ႏိုင္ငံႀကီးသား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနည္းမႈ ျပႆနာ က စကၤာပူ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း၊ ထဲထဲဝင္ဝင္ က်န္ေနေသးပါတယ္။

[စကားခ်ပ္ – ဒီလို သူမ်ား ႏိုင္ငံေတြအေၾကာင္း အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြး ေရးျပတာက ဗမာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အေနနဲ႔ အတုယူ ႏိုင္ဖို႔ပါ။  လူသားပီသမႈ ဂုဏ္အင္ ကို ျမတ္ႏိုး အေလးထား တတ္ေအာင္ပါ။  တိုင္းျပည္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳး ခ်မ္းသာ၊ ႏိုင္ငံႀကီး တႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္  ဆိုတာမွာ စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာ၊ လူသားက်င့္ဝတ္တာဝန္ သိတတ္ျခင္း က ပဓာန အရင္းခံပါ။    

တိုင္းျပည္ က ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာေနပါေစ၊ အိမ္ရွင္ က ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမား ကို ေရေႏြးပူေလာင္း၊ မီးပူကပ္၊ ေနအိမ္ အက်ဥ္းခ် ျဖစ္စဥ္ေတြရွိေနရင္၊ အလုပ္သမား တေယာက္ ဟာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ၊ လူမႈဘဝမွာ လူသားတဦး ရွိသင့္၊ ရွိထိုက္၊ ရသင့္၊ ရထိုက္တဲ့ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရး ဆံုးရံႈး ေနရင္၊ ဒါမ်ိဳးဟာ ဂုဏ္ယူစရာ မဟုတ္ပါ။  ဒီလို အေျခအေန အလား သဏၭာန္ တူ ျဖစ္ရပ္ေတြဟာ ဗမာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားခ်င္း၊ လူမ်ိဳးတူခ်င္းမွာကို ျဖစ္ပ်က္ေန၊ သတင္းဆိုးေတြ ၾကားေန၊ ျမင္ေနရပါတယ္။

ပိုဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက ဗမာ အလယ္အလတ္တန္းစား ပညာတတ္ဆိုသူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ မိမိ ရဲ႕ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္၊ အန္ခ်င္ဖြယ္ အေတြးအေခၚ တခ်ိဳ႕ ကို တရားမွ်တမႈ ၾကံဖန္ရွာပံုက စကၤာပူ မွာဆို “ႏိုင္ငံျခားသား  ကို ဘယ္လို လုပ္ထားတာ” ဆိုတဲ့ အျမင္၊ သေဘာေတြပါ။  အတုယူခ်င္လည္း ယူၾကေပါ့။  ဒါေပမယ့္ ဂုဏ္ယူစရာေတာ့ မဟုတ္ပါ။  ဒါအတြက္ အခု ေဆာင္းပါး ေရးျခင္းပါ။  အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ျပႆနာ ဟာ ေဒသတြင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာ ျဖစ္သလို၊ ကမၻာ တဝွမ္း တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ ခံစားေနရတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ဆိုး၊ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားလုပ္ငန္းစုႀကီးမ်ား ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ဒဏ္လည္း ျဖစ္တယ္။]

စကၤာပူ ကို ျပန္ဆက္ရရင္ ဆိုခဲ့သလို ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံ၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ေနမႈ အေျခအေနကို ႏွစ္ဖက္စလံုးက အသားက် လက္ခံေနတယ္။  အိမ္ရွင္ဘက္က အျမင္ က သူတို႔ဟာ ဆင္းရဲတဲ့ တတိယႏိုင္ငံေတြက လာတာ၊ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္သင့္တယ္၊ ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမား အျမင္ကလည္း တသေဘာတည္း ငါ့ဝမ္းပူဆာ မေနသာ၊ ဝမ္းေရး အတြက္၊ မိခင္တိုင္းျပည္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစု အတြက္ ရသမွ် အေျခအေနကို ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္၊ ေပးတာယူ၊ ေကၽြးတာစား၊ ကုပ္ကုပ္ေန ဆိုတဲ့ စက္ရုပ္အလုပ္သမား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခံယူ လူသား အေတြးအေခၚ၊ ခံစားခ်က္ နဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာ ကို ခ်နင္းေနရတယ္။


(အသားက်ေနျပီျဖစ္တဲ့ ဖိႏွိပ္ခြဲျခားမႈမ်ား)

စကၤာပူ ရဲ႕ ေနာက္ ျပႆနာ တခုက အစြဲစိတ္ နဲ႔ ပံုတူစဥ္းစား တသမတ္တည္း ေကာက္ခ်က္ခ် အမ်ိဳးအစားခြဲျခင္းပါ။  ဆင္းရဲ တဲ့ ႏိုင္ငံကလာတဲ့ အေထြေထြ ကာယ လုပ္သားေတြဟာ ပညာမတတ္၊ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့၊ အရိုင္းအစိုင္း ျပႆနာ ေကာင္ လူဆိုးေတြ ဆိုတဲ့ အျမင္ နဲ႔ ျပဳမူ ဆက္ဆံလိုျခင္း သေဘာ ေယဘုယ် အနည္း၊ အမ်ား တည္ရွိေနတယ္။  လူသားတဦး ေမြးဖြားႀကီးျပင္း ရွင္သန္ခဲ့ရာ ေနာက္ခံ အေျခအေန၊ လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လူမႈ-စီးပြား-လုပ္ငန္းခြင္ ဘဝ ခက္ထန္မႈ စတဲ့ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ ကို ေဘာင္ခ်ဲ႕ မၾကည့္ဘဲ ပံုေသ အမ်ိဳးအစားခြဲျခား ဟာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ၊ ေန႔စဥ္ လူမႈဘဝ မွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွိေနတယ္။  ငါတို႔ က တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳး ခ်မ္းသာၿပီး ပထမ ႏိုင္ငံက လူေတြ၊ ပိုယဥ္ေက်းတယ္ (သူတို႔ လိုသလို ပံုေဖာ္ တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ)၊ ပို ႀကီးျမတ္ “Superior” ျဖစ္တယ္၊ ငါတို႔ကပဲ လူ  လိုေနမယ္၊ လူ လို အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္ ယူမယ္၊ သူတို႔ကို တဆင့္ခ် ေၾကးကၽြန္ လို ထားရမယ္ ဆိုတဲ့ (၂၁) ရာစု လူသားအေတြးအေခၚ နဲ႔ ဆန္႔က်င္ ေတြးေခၚ၊ ျပဳမူ၊ ဆက္ဆံ၊ က်င့္သံုးလိုမႈေတြ ေတြ႕ေနရေသးတယ္။  အလုပ္သမားတေယာက္ကို အရည္အခ်င္း နဲ႔ အလုပ္ၿပီးေျမာက္မႈအေပၚ အေျခမခံဘဲ လာခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ ေနာက္ခံ အေပၚ ၾကည့္ၿပီး လစာ နဲ႔ အခြင့္အေရး ေပးျခင္း ကို ေမးခြန္းထုတ္သူ၊ ေစာေၾကာ ေဝဖန္သူေတြ နည္းေနေသးတယ္။

စကၤာပူ ရဲ႕ ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်တဲ့ ပံုေသ ကားခ်ပ္ခ် စဥ္းစား မႈ တခု ကေတာ့ တတိယႏိုင္ငံက ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြလိုပဲ လူမႈ-စီးပြား အလို႔ငွာ စကၤာပူ ကို လာေရာက္ အေျခခ် ဝမ္းစာ လာရွာတဲ့ တိုးတက္ၿပီး လူျဖဴ အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား က သူမ်ားကိုက် ပစား ေပး ဆက္ဆံမႈပါ။  စကၤာပူ ဉာဏ လုပ္ငန္းခြင္ အေတြ႕အၾကံဳရွိသူ စာဖတ္သူ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သတိထားမိေကာင္း ထားမိပါမယ္။  ဒါဟာ အသားအေရာင္၊ လူမ်ိဳးေရး အျမင္ေတြ အျပင္ လူျဖဴအရွင္သခင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ကၽြန္ျပဳခံ အတိတ္ ကိုလိုနီ သမိုင္းအေမြ အာရွ ရဲ႕ ကၽြန္စိတ္ မေပ်ာက္ေသးမႈ တခုပါပဲ။

ဒီအေနထားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ ျပင္ေစခ်င္သူ စကၤာပူ ႏိုင္ငံသားေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။  အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္ အာေဘာ္ေတြကို ေခတ္နည္းပညာ အသံုးခ် အသံထြက္ေနတဲ့ အိုင္တီမ်ိဳးဆက္ လူငယ္ေလးေတြပါပဲ။  အဲဒီ အထဲမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ၊ စိတ္ဝင္စားသူ လူငယ္၊ လူရြယ္ေလးေတြလည္း ပါတယ္။  မႏွစ္ကတင္ တရုတ္အႏြယ္ စကၤာပူရီယန္း လူငယ္ တေယာက္ ဟာ ေတာင္အာရွသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား မ်ားေနထိုင္ရာ ကို သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ၿပီး လူ အေယာက္ (၄၀) ေလာက္ စု အိပ္ေနရတဲ့ အခန္းေတြ အပါအဝင္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လက္သင့္မခံႏိုင္ဖြယ္ ေနထိုင္မႈဘဝ ကို ရုပ္သံ မွတ္တမ္း နဲ႔တကြ အြန္လိုင္း မွာ ဖြင့္ခ်ခဲ့ေသးတယ္။  သူ႔ရဲ႕ တင္ျပမႈမွာ စိတ္ကို အထိခိုက္ေစခဲ့ဆံုးက ရိုးရိုးသားသား  ဝင္ေငြ ရွာေနတဲ့ အလုပ္သမား တေယာက္ ဒီလို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ အေျခအေနကို ေက်နပ္လက္ခံေနရတာ၊ ျပန္လည္ ေတာင္းဆိုခြင့္ မရွိျဖစ္ေနတာဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းလို႔ ေခၚဆိုႏိုင္မလားဆိုၿပီး စကၤာပူ ႏိုင္ငံသားေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့မႈပါ။  သူ သံုးသြားခဲ့တဲ့ စကားလံုးေလးက သိပ္လွ၊ သိပ္ထိတယ္။  “Human decency”.. ပါတဲ့..။

ဒါကေတာ့ စကၤာပူ ရဲ႕ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား နဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ေနာက္ခံျမင္ကြင္းပါပဲ။


(ဘယ္လုုိ တုုန္႔ျပန္ၾကမွာလဲ …)

အခု မေန႔ညက ျဖစ္စဥ္ကိုၾကည့္ရင္ သာမန္ လူေသ ယာဥ္တိုက္မႈ တခု ကေန ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေရး အသြင္ေဆာင္ ပဋိပကၡ တခု ဆိုတာထက္ ပိုတယ္။  ေနာက္ခံ အေၾကာင္းရင္းေတြမွာ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ျပႆနာေတြက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သက္ေရာက္ေနတယ္။  ျဖစ္စဥ္မွာမပါဝင္တဲ့ ႏွစ္ဖက္စလံုး သာမန္လူမ်ားရဲ႕ တုံ႔ျပန္ပံု ကလည္း ဒီသေဘာကိုပဲ အဓိက အေျခခံတယ္။  အိမ္ရွင္ဖက္  အေနနဲ႔ အခုလို အၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ “ငါတို႔ မေျပာဘူးလား၊ ငါတို႔ မွန္တယ္” ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေတြ ရသြား၊ က်င့္ဝတ္အသိ အတြက္ ဆင္ေျခ ေပးစရာေတြ ရသြားခဲ့တယ္။

စကၤာပူ အစိုးရရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံု၊ အဓိကရုဏ္း ႏွိမ္နင္းပံုက စနစ္တက် ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားသူေတြကို အသံုးျပဳၿပီး ေသနတ္တခ်က္မဖာက္ အလွ်င္အျမန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ကမၻာ့ မီဒီယာ မွာ အျမင္လွသလို ေထာက္ျပစရာလည္း ကင္းခဲ့တယ္။  ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲ အေရးယူမႈမွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း တရားဥပေဒ ရဲ႕ အကာအကြယ္ကို ယူၿပီး လူ႔အဖြဲ႕အစည္း စနစ္ရဲ႕ တရားမဲ့မႈ ကို ေလာ္ဘီ လုပ္ဦးမွာပါပဲ။  စနစ္ ကို မျပင္ဘဲ အေၾကာက္တရား နဲ႔သာ၊ အမိန္႔အာဏာ နဲ႔သာ အလုပ္သမား ေတြကို ေျခာက္လွန္႔ ဖိႏွိပ္ဖို႔ ၾကံစည္ဦးမွာပါပဲ။  ေနာက္ဆက္တြဲ ေထာင္ဒဏ္၊ ႀကိမ္ဒဏ္ ေတြ ကပ္ပါလာဦးမွာပါပဲ။

ဒီ ျဖစ္စဥ္ ကို စကၤာပူ ေရာက္ ကိုေရႊဗမာတခ်ိဳ႕ တုံ႔ျပန္ပံုကလည္း မွတ္သားဖြယ္ပါပဲ။

ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား အခြင့္ အေရး ျဖစ္စဥ္ ဟာ ဗမာျပည္က လာတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြကိုလည္း အနည္းအမ်ား သက္ေရာက္တယ္။  ကာယ၊ ဉာဏ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး မွာ ခံစားခြင့္ အေျခအေနက ဗမာေတြ အတြက္လည္း ထူးမျခားနားပဲ။  ဒီလို အလားတူ အေျခအေနက ဗမာမ်ား အတြက္ စကၤာပူ တခုတည္းမွာတင္မဟုတ္ ယိုးဒယား မွာ၊ မေလးရွားမွာ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ႏိုင္ငံေတြမွာ (အထူးသျဖင့္ အေထြေထြအလုပ္သမားမ်ား) ရင္ဆိုင္ ၾကံဳေတြ႕ေနရတယ္။

ဒါေပမယ့္ လူတခ်ိဳ႕ တုံ႔ျပန္ပံု က ေတာင္အာရွသားမ်ား ပါလာတဲ့ အ တြက္ ဝမ္းသာအားရ ပံုစံေပါက္သလို ျဖစ္ေနတာ ကို ေတြ႕ရသလို၊ ကိုယ့္ဝမ္းစာ ကိုယ္ရွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ျပႆနာ မတက္ေအာင္ေန၊ ထမင္းအိုးကြဲမယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြကိုလည္း  ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ေနရတယ္။

လူမ်ိဳးေရး အျမင္ မၾကည္လင္မႈ ေတြ  အျပင္ ဘဝတူခ်င္းကို နည္းနည္းအေနေခ်ာင္၊ အစား ေခ်ာင္တာနဲ႔ပဲ စနစ္ဆိုး ကို အျပစ္မျမင္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။  ျမင္ရေကာင္းမွန္းလည္း သိပံုမရဘူး။  ဒီအတြက္လည္း အံ့အား သင့္လွခ်ည္းရဲ႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။  စနစ္ကို တိုင္တည္ ၿပီးေျမာက္ အေျဖရွာလိုမႈ နဲ႔ လူသားပီသမႈ တရားဟာ ဗမာျပည္မွာလည္း ေခတ္ဆိုး၊ စနစ္ဆိုး၊ လူဆိုး ေတြရဲ႕ ဒဏ္ေၾကာင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ အားနည္းေနခဲ့ကာကို နားလည္ၿပီးသားပါပဲ။  ခုေဆြးေႏြးခ်က္ကလည္း ရေသ့စိတ္ေျဖ သေဘာပါပဲ။  က်င့္ဝတ္တာဝန္ အရ မေနႏိုင္လို႔ အန္ခ်ျခင္း တမ်ိဳးပါပဲ။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဒီစာစု ေဆြးေႏြးခ်က္ကို ဘာေခါင္းစဥ္ တပ္မလဲ စဥ္းစားရတယ္။  ဖန္တရာေတ အသံုး “ေခတ္သစ္ ဦးေလးတြမ္ မ်ား” လို႔ပဲ တပ္မလားေပါ့။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူပု မွင္စာ ေလးမ်ားရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာလာရသူ လူႀကီးႀကီး ဖိနိပ္ခ်ဳပ္သမားတေယာက္ အေၾကာင္းဖြဲ႕ (၁၉) ရာစု ဂ်ာမန္ ပံုျပင္ ကေလး တပုဒ္ ျဖစ္တဲ့ “ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား ႏွင့္ သူ ၏ မွင္စာေလးမ်ား” ေခါင္းစဥ္ကိုပဲ ယူလိုက္ေတာ့တယ္။  မွင္စာေလးမ်ား အကူအညီ နဲ႔ ရလာတဲ့ ၾကြယ္ဝမႈ ကို လိုအပ္ေနသူကို ျပန္လည္ေဝငွတဲ့၊ မွင္စာေလးေတြအတြက္ အဝတ္ျပန္လည္ ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ပံုျပင္ ပါ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားကိုေတာ့ ဒီလို ေခါင္းစဥ္  တပ္လိုက္ရျခင္းအတြက္ အားနာမိပါရဲ႕။  ဒါေပမယ့္ လူသားဂုဏ္သိကၡာ ကို ခ်နင္း စီးပြားရွာတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ဆိုးမွာ လူပု မွင္စာေလး ဟာ ခင္ဗ်ားလည္း ျဖစ္တယ္၊ စာေရးသူ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ျမင္ေစခ်င္လို႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကိုပဲ ေရြးလိုက္ပါတယ္။


ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

၀၉၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၃


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts