ေဆာင္းလူ

Saung Luu – Essay

က်ေနာ္ ေရခဲစက္သမား
ေဆာင္းလူ
ၾသဂတ္စ္ ၁၃၊ ၂၀၁၃


က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုုန္းကေပါ့ ..။ ၅ တန္း ၆ တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၃ လအတြင္းမွာ အေဖ့မိတ္ေဆြရဲ႕ မိသားစုု ေရခဲေခ်ာင္း လုုပ္ငန္းတခုုမွာ ၀င္လုုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မိသားစုုေရခဲေခ်ာင္းစက္ဆုုိေပမယ့္ တၿမိဳ႕လုုံးနီးပါးေလာက္ကုုိ သူ႔တုုိ႔ဆီက ေဖာက္သည္ ယူရပါတယ္။ အဲ့အခ်ိန္က တက်ပ္ ႏွစ္က်ပ္ေခတ္ဆုုိေတာ့ …ျပား ရွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ ေဖာက္သည္ေပးရပါတယ္။ 
က်ေနာ္ေရခဲစက္မွာ ၀င္လုုပ္ျဖစ္တာကလည္း မိသားစုုစား၀တ္ေနေရးေၾကာင့္ေတာ့မဟုုတ္ပါဘူး ..။ သုုိ႔ေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္မိဘမ်ားဟာ လည္း ေျပလည္သူမ်ားမဟုုတ္ပါဘူး ..။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ သားသမီး ေလးေယာက္၀န္ကုုိထမ္းရင္ ႐ုုန္းၾက ကန္ၾကရသူေတြပါ ..။ မိသားစုု ေျခာက္ေယာက္မွာ အေဖ့၀င္ေငြတခုုတည္းကုုိသာ မွီခုုိေနရတာပါ။ တႏွစ္လုုံးမွာမွ က်ေနာ့္မွာ ေက်ာင္း၀တ္စုုံ ႏွစ္ထည္ပဲရွိပါတယ္။ တထည္ ကုုိ ႏွစ္ရက္က်၀တ္ ..။ ၿပီးရင္ ေလွ်ာ္ … က်န္တဲ့တစုုံကုုိ ၀တ္ရပါတယ္။ က်ေနာ္၀တ္ခဲ့တဲ့ ဒီ၀တ္စုုံေတြကလည္း ေနာင္ႏွစ္က်ရင္ က်ေနာ့္ညီ ေတြ ၀တ္က်ရပါတယ္။ 
ေနာက္ႏွစ္ေက်ာင္းတက္ရင္ က်ေနာ္က ေက်ာင္း၀တ္စုုံအသစ္ကေလးလုုိခ်င္တယ္ ..။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၃ လအတြင္းမွာ က်ေနာ္တုုိ႔က ပုုိက္ဆံရွာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ဆုုိတာက က်ေနာ့္ေအာက္က ညီတေယာက္လည္းေရာပါ။ ညီအကုုိေတြက အသက္သိပ္မ ကြာပါဘူး။ အေဖကေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္ရွာပါဘူး …။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ တျခားအတတ္ပညာေလး ရွာေဖြဆည္းပူးတာကုုိ လုုိလားပါတယ္။ 
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အေဖ့မိတ္ေဆြရဲ႕ေရခဲစက္ထဲမွာ၀င္လုုပ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေရခဲေခ်ာင္းလုုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရခဲေခ်ာင္းမွာလည္း အမ်ဳိးအစား အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္ …။ သံပုုရာေပါင္း၊ ဒါးလွီး၊ ကူဖီးလ္ (က်ေနာ္တုုိ႔အေခၚပါ ..။ တျခားအေခၚေတာ့မသိပါ) .. ေနာက္ တုုတ္တံေလးေတြ တပ္ ထားတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္း .။ က်ေနာ္ သိခဲ့ဖူးတာေတာ့ အဲ့ဒါေတြပါပဲ …။
က်ေနာ္တုုိ႔ႏုုိင္ငံမွာ အမ်ားသူငါ စားေနတဲ့ သံပုုရာေပါင္း၊ ဇီးေပါင္းတုုိ႔ဆုုိတာ .. တကယ္ေတာ့ သဘာ၀ပစၥည္းေတြမဟုုတ္ဘူးဗ်။ ဓာတုုေဗဒ ဆုုိးေဆးအမႈန္႔တမ်ဳိးကုုိ ေဆးသၾကားထည့္ ေရနဲ႔ေဖ်ာ္ၿပီး .. ေရခဲေခ်ာင္းလုုပ္တာ …။ 
သူက လိေမၼာ္ဆုုိ အ၀ါ၊ သံပုုရာဆုုိ အစိမ္း၊ ဇီးဆုုိ အနီ .. ႏုုိ႔ေအးေခ်ာင္းဆုုိရင္ေတာ့ အျဖဴေပါ့ .. မန္းက်ည္းဆုုိလည္း ဓာတုုေဗဒမန္းက်ည္း အေရာင္နဲ႔ အခ်ဥ္ေပါ့။ အဲ့လုုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္ …။ အဲ့လုုိ အေရာင္ေတြ အရသာေတြအတြက္လည္း ဓာတုုေဗဒေဆးေတြပဲ သုုံးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူနဲ႔လုုိက္ဖက္မယ့္ ရနံ႔ေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲ့ဒါလည္း ဓာတုုေဗဒပါေဆးပါပဲ …။ သူ႔ေတာ့ အမ်ားႀကီး ထည့္မရပါဘူး ..။ ေရခဲေခ်ာင္ တေထာင္ဆုုိရင္ တစက္ ႏွစ္စက္ပဲ ထည့္ရပါတယ္ …။
တေန႔ တေန႔ကုုိ က်ေနာ္တုုိ႔ ေရခဲေခ်ာင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး လုုပ္ရပါတယ္။ ေႏြဘက္ဆုုိေတာ့ ပုုိဆုုိးတာေပါ့ …။ ေဖာက္သည္တေယာက္ဟာ အ နည္းဆုုံး ေရခဲေခ်ာင္း ႏွစ္ရာ သုုံးရာ ယူပါတယ္ …။ က်ေနာ္တုုိ႔က ျပား ရွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ေပးရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း နီးရင္ နီးသလုုိ ေ၀းရင္ ေ၀းသလုုိ ေစ်းတင္ၾကပါတယ္။ အနီးအနား ေရာင္းသူဆုုိ တစ္က်ပ္ေလာက္ေရာင္းပါတယ္။ နဲနဲေ၀းရင္ေတာ့ ႏွစ္က်ပ္ ..။ ႏွစ္ေခ်ာင္း ငါးက်ပ္ … အဲ့လုုိေရာင္းပါတယ္ …။ 
က်ေနာ္လုုပ္တဲ့ေနရာက ေရခဲေခ်ာင္းစက္ေတြက အုုတ္နဲ႔ ကန္လုုပ္ထားၿပီး ေအာက္မွာ ပန္ကာတပ္ထားပါတယ္ ..။ အေပၚမွာေတာ့ သစ္ သားနဲ႔ အဖုုံးလုုပ္ထားတာပါ။ ပန္ကာက အထဲမွာပါ …။ ၿပီးရင္ ဆားၾကမ္းေတြထည့္ …ေရထည့္ၿပီး ေမာ္တာနဲ႔လွည့္ရင္ ေအးလာပါတယ္။ ပန္ကာထားရွိတဲ့ ဘက္ျခမ္းကုုိေတာ့ အကန္႔တခုုထားပါတယ္။ ႏုုိ႔မဟုုတ္ရင္ ပန္ကာဒလက္ေတြေၾကာင့္ ထိခုုိက္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ 
က်ေနာ္တုုိ႔က ေရခဲေခ်ာင္းထုုတ္ပါတယ္ …။ ေရခဲေခ်ာင္းထုုတ္ရင္ ကန္ေတာ့တေခ်ာင္းနဲ႔ ခြက္တလုုံးလုုိပါတယ္။ ေနာက္ ထုုတ္မယ့္ အိတ္ အေနအထားလည္းလုုိပါတယ္။ ဥပမာ သုုံးလက္မအရွည္ေလာက္လုုိခ်င္တဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းထုုတ္ခ်င္တယ္ဆုုိရင္ အနည္းဆုုံး အိတ္အရွည္ ဟာ ငါးလက္မခြဲေတာ့ ရွိမွျဖစ္ပါတယ္…။ ႏုုိ႔မဟုုတ္ရင္ ခ်ည္ဖုုိ႔က မလြယ္ပါဘူး ..။ သားေရပင္နဲ႔လည္း ခ်ည္လုုိ႔လည္း မရပါဘူး ..။ ဒီအတုုိင္းပဲ ျပန္ခ်ည္ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုုိ႔ဆုုိေတာ့ သားေရပင္က ဆားရည္နဲ႔ထိတဲ့အခါက်ရင္ ျပန္ထြက္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ တင္းေနေအာင္လည္း ထုုပ္မရပါဘူး။ တင္းလြန္းရင္ ဆားရည္နဲ႔ထိၿပီး ခဲလာတဲ့အခါက်ရင္ ကြဲသြားတတ္ပါတယ္။ ကြဲသြားရင္ ဆားရည္ေတြ၀င္သြားၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရခဲေခ်ာင္းဟာ အပ်က္စာရင္း၀င္သြားပါတယ္။ ေနာက္ ထုုပ္ၿပီးသား ေရခဲေခ်ာင္းေတြကုုိ ဆားကန္ထဲထည့္ၿပီး ေရခဲေခ်ာင္း နပ္တဲ့အထိ ေယာင္းမတေခ်ာင္းနဲ႔ ေမႊေနရပါတယ္။ ေမႊလုုိ႔ က်က္ၿပီဆုုိရင္ ဆယ္ၿပီး ေရနဲ႔ တမိနစ္ေလာက္ ျဖတ္ကနဲ႔ စိမ္ရပါတယ္။ ဒါမွ ကပ္ေနတဲ့ ဆားေရေတြကြာက်ကုုန္မွာပါ။ ဒါမွ စားတဲ့လူအတြက္ အိတ္ေဖာက္ကုုိက္စားတဲ့အခါက်ရင္ ငံမေနေတာ့ပဲ အဆင္ေျပေနမွာပါ။ ေရထဲ ၾကာၾကာစိမ္မိရင္လည္း ေရခဲထုုတ္က ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ စိမ္ၿပီးသြားတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းေတြကုုိ ဒီအတုုိင္းထားလုုိ႔မရပါဘူး။ ႏွပ္ရပါေသးတယ္။ တရက္တန္သည္ ႏွစ္ရက္တန္သည္ ႏွပ္ရပါတယ္။ သူ႔အတြက္က ေရခဲေသတၱာလုုိ ကန္သပ္သပ္ရွိပါတယ္။ အဲ့အထဲမွာ ထည့္ၿပီး ႏွပ္ရပါ တယ္။ ဒါမွ ေရခဲေခ်ာင္းဟာ ေရခဲမႈိပြင့္ေတြထ မာတင္ၿပီး တရက္ ဒါမွမဟုုတ္ နာရီ ၂၀ ေလာက္ ခံႏုုိင္ရည္ရွိတာပါ။ ႐ုုိက္ၾကည့္ရင္ ေတာင္ ေတာင္နဲ႔ေတာင္ ျမည္ပါတယ္။ ဒါက ႐ုုိး႐ုုိး ေရခဲေခ်ာင္းထုုတ္ လုုပ္တာပါ။ 
ေရခဲ ေခ်ာင္းထုုတ္ၿပီးသြားရင္ က်ေနာ့္လက္ေတြလည္း ၀ါစိမ္းနီ အေရာင္မ်ဳိးစုုံနဲ႔ ရြံ႕တြေနပါၿပီ။ ၿပီး ဆားေရထဲမွာ ေရခဲေခ်ာင္းဆည္ရတဲ့အတြက္ အားလုုံးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ .. လက္တခုုလုုံးဟာ ေယာင္ကုုိင္းနာက်င္လွပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ တခုုခုုထိလုုိ႔ ဆားေရထိရင္ ပုုိဆုုိးေသးပါတယ္။ 
ေနာက္တခုုကေတာ့ ထုုတ္ထုုိးဆုုိတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းပါ …။ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ ..။ အမ်ဳိးအစားေတာ့ ကြဲမွာေပါ့ ..။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ .. ၁၇ ႏွစ္ေလာက္ ကေတာ့ တုုတ္ကုုိ ၀ါးျပားေလးေတါ သုုံးပါတယ္။ ၀ါးျပား တရာ ဘယ္ေလာက္ဆုုိၿပီး ၀ယ္ရပါတယ္။ သူလည္း သိပ္ေတာ့ မခက္ပါဘူး။ အေပၚက နည္းအတုုိင္းပါပဲ ..။ ဒါေပမယ့္ တခုုက သူ႔က်ေတာ့ အိတ္ထဲထည့္တာမဟုုတ္တဲ့အတြက္ တုုတ္မွာျမဲေနဖုုိ႔ လုုိပါတယ္။ ဒါ့အတြက္ ေကာ္ထည့္ရပါတယ္ ..။ ဒါကလည္း စားတဲ့ေကာ္ပါ ..။ ကပ္တယ္ ..စည္းတယ္ …။ ေနာက္ ပဲေခ်ာင္းလုုပ္ခ်င္ရင္ ပဲထည့္ …။ သာကူေခ်ာင္း လုုပ္ရင္ သာကူထည့္ …။ ပဲေခ်ာင္း သာကူေခ်ာင္းက သုုိးတတ္ပါတယ္။ သူတုုိ႔ကုုိလုုပ္ဖုုိ႔ ပုုံစံခြက္ဆုုိတဲ့ မုုိေတာ့လုုိတာေပါ့ ..။ မုုိထဲကုုိထည့္ တုုတ္စုုိက္ၿပီး ဆားကန္ထဲေမွ်ာထားလုုိက္႐ုုံပါပဲ …။ ဒါလွီးလည္း ဒီအတုုိင္းပဲပါ …။ ေကာ္ထည့္တယ္…။ သူ႔က်ေတာ့ ႏုုိ႔နံ႔ရေအာင္ ႏုုိ႔မႈန္႔နည္းနည္းႀကိဳထည့္ပါတယ္။ ၿပီး မြေနေအာင္ ပြေဆးထည့္ရပါတယ္။ ဒါမွ ဒါးလွီးမြမြေလးေတြ ျဖစ္မွာေပါ့ ..။ စားဖူးၾကမွာပါ ..။ ဒါေပမယ့္ အား လုုံးဟာ ဓာတုုေဗဒေဆးေတြခ်ည္းပဲ ..။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဗမာျပည္ ကင္ဆာအျဖစ္မ်ားတာ ထင္ပါတယ္။ 
ေနာက္တခုုက ကူးဖီးလ္လုုိ႔ေခၚတဲ့ ႏုုိ႔ေအးေခ်ာင္းတမ်ဳိးပါ ..။ သူကေတာ့ နဲနဲအဆင့္ျမင့္တယ္ ..။ ဓာတုုေဗဒေဆးကင္းေအာင္လုုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း. မကင္းပါဘူး ..အနံ႔ေလာက္ေတာ့ ထည့္ျဖစ္ေအာင္ ထည့္ရပါတယ္။ သူက ၾကက္ဥတုုိ႔ ..သပ်စ္သီးေခ်ာက္တုုိ႔ ခ်က္ႏုုိ႔ဆီ တုုိ႔နဲ႔လုုပ္တာပါ …။ အဆင့္ျမင့္ေရခဲေခ်ာင္းေပါ့ …။ လူကုုံထံေတြေလာက္ပဲ လာ၀ယ္စားပါတယ္ ..။ ေစ်းကလည္း ကြာတာကုုိး ..။ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ေရခဲေခ်ာင္းကေတာ့ … ေက်းလက္ေန ေတာသူေတာင္သားေတြနဲ႔.. လက္လုုပ္လက္စား ပ်ံက်သမားေတြအတြက္ ရည္ရြယ္သ လားေတာင္ ထင္ရပါတယ္။ 
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေရခဲေခ်ာင္းလုုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြေတာ့ က်ေနာ္သြားမလုုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ေရခဲေခ်ာင္းလုုပ္တဲ့သူေတြကုုိ ၾကည့္ လုုိက္ရင္ သူတုုိ႔ပတ္၀န္းက်င္က အျမဲထုုိင္းမႈိင္းၿပီး ..ေအးစက္ေနပါတယ္ …။ ဓာတုုေဗဒေဆးကုုိ တခုုမဟုုတ္ တခုု အျမဲကုုိင္တြယ္ေနရ တတ္ပါတယ္ …။ 

ေနာင္မ်ားမွာ က်ေနာ္ ေတာ္႐ုုံနဲ႔ ေရခဲေခ်ာင္း မစားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး …။ 

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
My Friend Tin Moe By Maung Swan Yi - Selection of MoeMaKa Articles

Similar Posts