ျမတ္စံ ● ေဘာပင္သမိုင္းနဲ႔ ကိုအ႐ုိင္း
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၂၈၊ ၂၀၁၇
တေန႔က… သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ရဲ႕ Post မွာ “ေဘာ” ဆိုတဲ႔ေဝါဟာရအေပၚ အေခၚအေဝၚအသုံးအနႈန္းေတြကိုဖတ္မိ ေျပာမိရင္း အမွတ္သညၤာထဲမွာ ျဖတ္ ကနဲဆို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အကိုႀကီး ကိုအရိုင္း ရဲ႕အင္းစိန္ေထာင္ကျဖစ္ရပ္တစ္ခုအေပၚ ငိုအားထက္ ရယ္အားသံ ျဖစ္ခဲ႔တာေလးျပန္အမွတ္ရမိေနေသးတယ္။ ၁၉၉၁ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာနိုင္ငံနိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသစ္တခု ေရးဆြဲရန္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခံထားရေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ေခၚယူရန္ျဖစ္သည္ဟု အာဏာလႊဲေျပာင္းေရးအစီအစဥ္ကိုတမ်ိဳးတဖုံ လွည္႔ကြက္လုပ္ၿပီး နဝတ ေခတ္အစိုးရမွ ေၾကညာခ်က္အမွတ္ ၁/၉၀ ျဖင္႔ အာဏာကိုဆြဲဆန္႔ထားခ်ိန္ျဖစ္တယ္။အတိုက္အခံနိုင္ငံေရးအင္အားစုအားလုံးေလာက္ကို တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ၿပီး လူဖမ္းပြဲနဲ႔ လူသိမ္းေနခ်ိန္လည္းျဖစ္တယ္။
၁၉၈၉ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကေန ပထမအႀကိမ္ဖမ္းဆီးခံရၿပီး ၁၉၉၀ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ျပန္လႊတ္လာခဲ႔တဲ႔က်ေနာ္ဟာ ၁၉၉၁ ႏွစ္ကုန္ခ်ိန္ ဒီဇင္ဘာလမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနိုဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆုရရွိျခင္းအေပၚေထာက္ခံဆႏၵျပတဲ႔ပြဲကို တနိုင္ငံလုံးမွာရွိတဲ႔ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္အသီးသီးတို႔မွ တရက္တည္း တခ်ိန္တည္း တျပိဳင္နက္တည္း လုပ္ခဲ႔ၾကၿပီး ေနာက္ ဆုံးလက္က်န္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား။ အတိုက္ခံနိုင္ငံေရးပါတီ နဲ႔တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းထားခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ နဝတအစိုးရမွ နအဖအစိုးရသို႔မေျပာင္းခင္ တနည္းအားျဖင္႔ “၂၀၀၈ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ “ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ (National Convention) ေခၚယူဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္နိုင္ရန္ ေျမေပၚရွိ အတိုက္အခံမ်ားအားလုံးကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ဖယ္ရွားေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ဒါေၾကာင္႔နဂိုက ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းက်ထားၿပီးသား နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားစြာကို နယ္ေထာင္အသီးသီးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ထားေပမဲ႔လည္း အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေနာက္ထပ္ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသူမ်ားနဲ႔ စည္ကားေနခ်ိန္ေပါ့။
၁၉၉၂ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ျပစ္ဒဏ္အသီးသီးသတ္မွတ္ၿပီး အင္းစိန္အက်ဥ္း ေထာင္ ပင္မတိုက္ခန္းမ်ားျဖစ္တဲ႔ တိုက္ႀကီး ၆ တိုက္နဲ႔ တြဲဖက္ေထာင္တိုက္ခန္းမ်ားမွာ လူအျပည္႔ အခန္းအျပည္႔ျဖစ္ေနခ်ိန္။ပုံမွန္ထားရမဲ႔ အခန္းတခန္းမွာ တစ္ေယာက္ထဲ သာ ေနထိုင္ဖို႔သင္တဲ႔ ၈ ေပ ၁၀ ေပ အခန္းထဲမွာ ၄ ေယာက္ ၅ ေယာက္ ေနရတဲ႔အခ်ိန္။ က်ေနာ္အပါအဝင္ ကိုကိုႀကီး။ ေဇာ္မင္း @ အာၿဗဲ@။ ကိုခင္ေမာင္ေဇာ္တို႔ ၄ ဦးဟာ ၄ တိုက္ (အတို) အခန္းအမွတ္ ၂၃ ကိုေရာက္သြားခဲ႔တယ္။တခန္းေက်ာ္ မွာက ကိုအရိုင္းနဲ႔ သခင္ႀကီးဦးၾကည္ရွိန္တို႔က ၂ေယာက္တစ္ခန္းေပါ႔။ (သခင္ႀကီးၾကည္ရွိန္ ဆိုတာကလည္း လြတ္လပ္ေရးရ ဖို႔ႀကိဳးပမ္းစဥ္က ပါဝင္ခဲ႔သူျဖစ္ၿပီး ပါလီမာန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ လယ္ေဝးၿမိဳ႕ရဲ႕ အမတ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ႔သူ။ ျမန္မာ႔ဆိုရွယ္လစ္လမ္း စဥ္ပါတီ (မဆလ) ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္အာဏာရွင္ဦးေနဝင္းနဲ႔ ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္သူျဖစ္တယ္။)
ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ သႀကၤန္ကာလ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေထာင္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလည္း အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ လူက်ပ္တည္းစြာ ေနထိုင္ရမႈေၾကာင္႔ အနည္းငယ္ေျဖေလ်ွာေပးၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္။ ၄ တိုက္ ၅တုိက္နဲ႔ ၆ တိုက္တာဝန္ခံ ေထာင္မွဴး မွာဦးသာၿမိဳင္။ တိုက္ ၆ တိုက္အားလုံးရဲ႕တာဝန္ခံမွာ ေထာင္မွဴးႀကီး ဦးထြန္းစိုး။
တရက္ေသာညဖက္မွာေတာ႔ ေထာင္ဝင္စာမွ ပုံစံျဖဴပုဆိုးဝတ္ဖို႔မွာယူခဲ႔တဲ႔ တက္ထရြန္ပိတ္စအျဖဴေပၚတြင္ ကိုယ္နည္းကိုယ္ဟန္ျဖင္႔ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ႔ Ball Pen ေဘာပင္မွင္ေခ်ာင္းတံေလးကို တံျမက္စည္းတုတ္ေခ်ာင္းကေလးကို အလယ္မွခြဲၿပီး သားေရပင္ျဖင့္ျပန္ပတ္ကာ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းလိုလုပ္ၿပီး က်ဳ႕ႀကီးရဲ႕အျပင္တြင္ဖြင္ခဲ႔ဖူးေသာ လဘက္ရည္ဆိုင္ နာမည္ Rendezbo ဆိုတဲ႔နာမည္နဲ႔သရုပ္ေဖာ္ပုံပန္းခ်ီကားကို အာၿဗဲ@ေဇာ္မင္းက အခန္းထဲေမွာက္ရက္ထိုင္ဆြဲေနခ်ိန္။ က်ေနာ္က ကိုၿပံဳးခ်ိဳ (ယခု ေဒါပုံၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ ရန္မ်ိဳးသိန္း (ယခု နိုင္ငံေရးသုေတသီေဒါက္တာရန္မ်ိဳးသိမ္း) တို႔ဆီက ငွားထားတဲ႔ Reader Digest အပိုင္းအစေလးတစ္ခုကို အခန္းေထာင္မွာကြယ္ၿပီးခိုးဖတ္ေနခ်ိန္ ညတာဝန္မွဴးကင္းလွည္႔စစ္ေနတဲ႔ေထာင္မွဴးတစ္ေယာက္က ျဗဳန္းဆိုအခန္းေပါက္ဝမွာလာရပ္ၿပီး ညအိပ္ခ်ိန္ေပးထားခ်ိန္ မအိပ္ၾကေသးပဲေနတဲ႔က်ေနာ္တို႔အားလုံးကိုေတြ႔သြားခ်ိန္ ပုံစံအျဖဴေပၚ ေဘာပင္နဲ႔ပန္းခ်ီေရးေနတဲ႔ ေဇာ္မင္း ဆီမွ ေဘာပင္နဲ႔ပိတ္စကိုသိမ္းယူသြားၿပီး အခန္းေထာင္႔မွာကြယ္ၿပီးစာခိုးဖတ္ေနတဲ႔ က်ေနာ္ဆီမွ စာရြက္ကိုလွမ္းေတာင္းခ်ိန္ က်ေနာ္ကအခန္းေထာင္႔ဖ်ာ ၾကား ထဲထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ တာဝန္မွဴးကမရသြားခဲ့။ ညအခ်ိန္ႀကီးဆိုေတာ႔ အခန္းတံခါးေသာ့က ပင္မဂါတ္ႀကီးရွိေထာင္ပိုင္ ဆီမွာသိမ္းထားေတာ႔ အေရးႀကီးအေၾကာ္ငးကိစၥမရွိပဲမဖြင္႔ရ။မနက္မိုးလင္းေထာင္မဖြင္႔ခင္ ဝန္ထမ္းတပ္ၾကပ္ တပ္သားမ်ားနဲ႔ တုတ္ဒိုင္းလက္နက္အျပည္နဲ႔ဘယ္ညာသံေပးကာခ်ီတက္လာေနၾကတဲ႔သူေတြကိုေထာင္မွဴးႀကီး။
ေထာင္မွဴးမ်ားဦးေဆာင္ၿပီးေရာက္လာကာ က်ေနာ္တို႔အခန္းကိုဖြင္႔ၿပီး ဝန္ထမ္းလုံၿခံဳေရးအျပည္နဲ႔ ရွာေဖြေရးလုပ္ေတာ႔တာေပါ႔။ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွျခင္ေတာ႔ ညကတည္းသိမ္းထားတဲ႔ ဖတ္လက္စစာရြက္ေလးကလည္း ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္။ သူမ်ားဆီကေန ငွားဖတ္ထားတာျဖစ္ေတာ႔ ကိုယ္႔လိုပဲအလွည္က်ဖတ္ျခင္ေနတဲ႔သူေတြရွိေသးေတာ႔ မဖ်က္ဆီးမိလိုက္ဘူး။ဒါနဲ႔အတိုခ်ဳပ္ေျပာ႐ရင္ မနက္အိပ္ေဆာင္နဲ႔ေထာင္တိုက္ခန္းေတြဖြင္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ေနာတို႔ ၄ ေယာက္စလုံးကို လုံၿခံဳေရးဝန္းထမ္းအျပည္႔နဲ႔ၿခံရံေခၚသြားၿပီး မိန္းေဂ်းလ္ ( Main Jail) လို႔ေခၚတဲ႔ ပင္မႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေရးရံုးမွာ စစ္ေၾကာေမးျမန္းတာေတြ စလုပ္ေတာ႔တယ္။ေထာင္တာဝန္ခံေတြက က်ေနာ္တို႔ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဘယ္လိုေမးခြန္းမ်ဳိးနဲ႔စေမးေမး ဒီေဘာလ္ပင္ ဘယ္ကရသလဲဆိုရင္ တိုက္ခန္းႀကီးၾကပ္ေရးရံုးခန္းအနားက ပင္လယ္ကဗီြးပင္ေအာက္ကရတယ္လို႔ပဲ ေျဖၾကတယ္။
တကယ္လည္း က်ေနာ္တို႔ ၄ေယာက္စလုံးကို လူခြဲၿပီး တေနရာစီမွာစစ္ေမးေနခ်ိန္။ အေျဖကေတာ႔ အတူတူပဲ။ ပင္လယ္ကဗီြး ပင္ေအာက္က ေကာက္ရတယ္ပဲေျဖၾကတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ အဲ႔ဒီသီတင္းပတ္ေထာင္ဝင္စာ (မိသားစုဧည့္ေတြ) ေတြ႔ထားသူ က ကိုကိုႀကီးနဲ႔ေဇာ္မင္း။ ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ၿပီးျပန္လာေတာ႔ တိုက္ရံုးခန္းနားက ပင္လယ္ကဗီြးပင္ေအာက္နားမွာ အဲ႔ဒီေဘာ ပင္ မွင္ေခ်ာင္းေလးေတြ႔လို႔ ေကာက္ယူခဲတာလို႔ေျဖတယ္။ (အမွန္တကယ္က ရင္းႏွီးခင္မင္တဲ႔ ေထာင္ဝန္ထမ္းဆီကေန ေရႊ ပုဇြန္ နံကထိုင္မုန္႔ထုပ္နဲ႔လဲၿပီး ဝယ္ထားခဲ႔တာပါ။ ဝန္ထမ္းကို ေဖာ္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ႔္နည္းကိုယ္႔ဟန္နဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္လို႔ဆုံျဖတ္ ထားေတာ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာရင္းေပ်ာက္လူေပ်ာက္လွိမ္႔ရတာေပါ့။) ဒါနဲ႔ အဲ႔ဒီေထာင္ဝင္စာ ဧည္ေတြ႔ျပန္လာတာ ကိုကိုႀကီး နဲ႔အတူ ဘယ္သူျပန္လာတာလဲဆိုတာ တိုက္ရံုးခန္းဧည္႔ေတြ႔မွတ္တမ္းထဲမွာျပန္ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ႔… လာပါၿပီ… က်ေနာ္တို႔ ရဲ႕ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ႀကီး လူရႊင္ေတာ္ကိုအရိုင္း ျဖစ္ေနေရာ။ ဒါနဲ႔ ကိုအရိုင္းလည္း အဲ႔ဒီေန႔ျဖစ္ရပ္မွန္ မမွန္ေမးဖို႔အတြက္ မိန္းေဂ်းလ္ရွိ စစ္ေၾကာေမးျမန္ေနတဲ႔ေနရာကိုေရာက္လာရၿပီး နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေမးေပမဲ႔ သူကလည္း က်ေနာ္တို႔အတိုင္းပဲ ပင္လယ္ကဗီြးပင္ေအာက္က ကိုကိုႀကီးေကာက္ယူသြားတာေတြ႔တယ္လို႔ ဝင္ျဖည့္ေျပာေပးရွာတယ္။ ဒီမွာတင္ နည္းနည္းေဒါ သထြက္ေနတဲ႔ေထာင္ပိုင္ႀကီးက “ကဲ ဟုတ္ပါၿပီ ကိုအရိုင္းေျပာသလို ပင္လယ္ကဗီြးပင္ေအာက္က ေကာက္ရတယ္ဆိုရင္ ဒီေဘာပင္က သူ႔အလိုလို အဲ႔ဒီေနရာကို ေျခေထာက္ေပါက္ၿပီးေရာက္လာတာလားကြ” လို႔ခပ္စပ္စပ္ေလးေမးလိုက္ခ်ိန္မွာ ကိုအရိုင္းက “ဒါကေတာ႔ ဒီလိုရွိပါတယ္။ က်ေနာ္႔အျမင္ကို ေထာင္ပိုင္ႀကီးကေမးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ျမင္တာေလး ေျပာပါရေစ” လို႔ စခင္းလိုက္ေတာ႔ ေထာင္မွဴး ေထာင္ပိုင္နဲ႔ ဝန္ထမ္းအားလုံးက ကိုအရိုင္းဆက္ေျပာမဲ႔ဟာကို စိတ္ဝင္စားသြား ၾကတယ္။(ကိုအရိုင္းကလည္း သူ႔ထုံးစံအတိုင္း ဇာတ္သံေလးေႏွာၿပီး စင္ေပၚမွာကျပေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ႔ေလသံဟန္ပန္ေလးနဲ႔ ေျပာပုံကို မ်က္ေစ႔ထဲသာျမင္ၾကည္႔ပါေတာ့)
“တကယ္ေတာ႔ ေဘာပင္ဆိုတာမျဖစ္ခင္ ေဘာေစ့လို႔ေခၚတဲ့ အေစ့ေလးကစတာပါ။ အဲ႔ဒီ ေဘာေစ႔ေလးကို ပထမ အေစ႔ေလး ကို သီျခားယူၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ေလးထဲမွာတံေထြးေလးနဲ႔ အသာအယာစြတ္လိုက္ၿပီး ေျမႀကီးထဲမွာစိုက္ထားလိုက္ရပါတယ္။ ေျမ ႀကီးနုနုရြရြေလးကို အသာဖံုး။ ၿပီးေတာ႔မွ တရက္ၿပီးတရက္ ေရနည္းနည္းျခင္းဆီေလာင္းၿပီး တျဖည္းျဖည္းရွင္သန္လာ ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရပါတယ္။ အဲ… ဒီလိုနဲ႔ ေျမမွန္ ေနမွန္ ေလမွန္ ေရမွန္ဆိုတဲ႔ မွန္ေလးမွန္ျဖစ္လာတဲ႔အခါ အဲ႔ဒီေဘာ ေစ့ အပင္ေပါက္ေလးကေန တျဖည္းျဖည္းႀကီးလာၿပီး အပင္ျဖစ္လာတဲ႔အခါ အခုေျပာေနတဲ႔ ေဘာပင္ေလး ျဖစ္လာပါေတာ့ တယ္ ” လို႔ေျပာလိုက္ေရာ အားလုံးအေငးသားနားေထာင္ေနၾကတဲ႔ ဝန္ထမ္းအၾကပ္တပ္သားနဲ႔ ေထာင္မွဴး ေထာင္ပိုင္ေတြဟာ ဝါးကနဲရယ္ေမာၾကၿပီး ကိုအရိုင္းကို သူ႔အခန္းကိုျပန္ပို႔လိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေလးေယာက္ကိုေတာ႔ အဲ႔ဒီ ၄ တိုက္အတို အခန္းအမွတ္ ၂၃ မွာပဲ ေရခ်ိဳး မိလႅာမခ်ပဲ တိုက္ပိတ္ တစ္ပတ္တိတိထားလိုက္ပါတယ္။ ေဘာပင္ေလးကိုေတာ႔ ပိုင္ရွင္မဲ႔အျဖစ္ သိမ္းထားလိုက္ဖို႔ ေထာင္အာဏာပိုင္ စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕က ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္။ ကဲ…ကိုအရိုင္း နဲ႔ေဘာ ပင္သမိုင္းေလးဟာ အင္းစိန္ေထာင္သမိုင္းမွာ ေနခဲ႔ဖူးတဲ႔ က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းျပန္ဆုံတိုင္း ေျပာစမွတ္ျဖစ္သြားခဲ႔တဲ႔ ျဖစ္ရပ္ မွန္ ဇာတ္လမ္းေလးေပါ႔ဗ်ာ။
အစဥ္အၿမဲ ေမတၱာျဖင့္
ျမတ္စံ
25/8/2017
1:51amCredit-Photo (Yan Naung ႏွင္႔သက္ဆိုင္ရာဓါတ္ပုံပညာရွင္မ်ားအားလုံး)
စာႂကြင္း – အဲ႔ဒီျဖစ္ရပ္နဲ႔စပ္ဆက္ၿပီး အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ေနာင္အလ်ဥ္းသင္႔သလို ဆက္ေရးပါဦးမည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
