ၾကယ္နီတပြင့္ (ခ) ကဗ်ာဆရာမ မစိမ္းပင္ေႂကြလြင့္သြားျခင္းအေပၚ ၀မ္းနည္းမႈမွတ္တမ္း
(ခင္လြန္း၊ မိုုးမခ) ေမ ၂၃၊ ၂၀၁၆
ျမန္မာစာေပေလာက ကဗ်ာေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားၿပီး လွပထက္ျမက္သည့္ အေတြး၊ ဖန္တီးမႈမ်ားျဖင့္ ကဗ်ာမ်ားေရးဖြဲ႔တတ္သူ၊ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးတို႔အတြက္ စာေပအႏုပညာ ကဗ်ာလက္နက္ကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ခိိုင္ခိုင္မာမာကိုင္စြဲ၍ တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့သူ၊ ထိုသို႔ တိုက္ပြဲ၀င္မႈမ်ားအတြက္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားက အာဏာရွင္တုိ႔၏ နရသိန္စံအိမ္အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရကာ အျပင္းအထန္ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရသူ ကဗ်ာဆရာမ -မစိမ္းပင္သည္ ေမလ ၂၂ ရက္ ၂၀၁၆ က မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္းသိရသည့္အတြက္ ျမန္မာစာေပနဲ႔ကဗ်ာ ေလာကတြင္ ၾကယ္နီတပြင့္ ေႂကြလြင့္သြားသလုိ ၀မ္းနည္းပူေဆြးႏွေျမာမိပါေၾကာင္း ။။
အေ၀းေရာက္ ျမန္မာကဗ်ာဘက္ေတာ္သား
ခင္လြန္း
(ဆရာမ မစိမ္းပင္၏ကဗ်ာတပုဒ္ကိုု မူရင္းသတ္ပုံအတိုင္း ေဖာ္ျပပါသည္။)
“သံတုိင္ၾကားမွ သုံးရာသီ”
(မစိမ္းပင္)
ေလ ဘယ္အရပ္က တိုက္ေနသလဲ။
-လ်ပ္ျပက္ထစ္ခ်ဳန္း၊
၀ုန္း၀ုန္းဒိုင္းဒိုင္း၊ အသံလိႈင္းမ်ား
နားကၾကားရဲ႕၊ မိုးပြားမိုးေပါက္
ေရသေရာက္က၊ ေဟာက္သံေငါက္သံ
အမိန္႔သံကို၊ လႊမ္းမ်ဳိေလေသာ္
ေအာ္ …မိုးရာသီေပဘဲ။
-ေတာင္ေလဘယ္မွာ ေျမာက္ေလဘယ္က
မွန္းဆမသိ၊ အမိရင္ခြင္
တိုး၀င္ေႏြးလို၊ မီးဖိုေလး တ
ေနျခည္ေလး တ၊ မရႏိုင္ဘူး
ခ်မ္းပံုထူးမွ၊ ဒူးႏွစ္လုံးဖက္
ရက္စက္လွေသာ ေဆာင္းေပကိုး။
လက္ခုံေပၚမွာ
ေလ်ာလာသက္တဲ့ ေရစက္မ်ား။
ႏွလုံးသားက
ခံစားစိမ့္ထြက္၊ မ်က္ရည္စက္လား?
လ်ပ္စီးမလက္၊ မိုးေရစက္လား ?
ေရအစက္မ်ား
စိုရႊဲသြားမွ၊ ေလမ၀ေသာ
ခေယာင္းေတာမွာ၊ ေစာေၾကာပီျပင္
“ ပူခ်င္ပူစမ္း၊ ဒင္းအစြမ္းျဖင့္
ေခၽြးမခဏ္းေခ်
ေႏြရာသီလ်င္ ေလးလထဲ ” ။ ။
—-
မစိမ္းပင္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
