>May Nyane’s poem – 01

>

ရုပ္ပုံ (ပုံတူ)

ေမၿငိမ္း

ဒီဇင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၀၈

လက္စသတ္ေတာ့

ဗင္ဂုိးရဲ႕

ေနၾကာပန္းအုိးဟာ

အာလူးစားသူမ်ားရဲ႕

စားပဲြအလယ္မွာ

ရိွေနတာပါပဲ။

အလွ်ံညီးညီး

မီးက်ီးခဲလုိ ေတာက္ပ

ဘ၀ဟာ ပူေလာင္လွခ်ည့္

ဒါေပမယ့္

ေနၾကာလုိ ေခါင္းေတာင္ ထရ

ကံၾကမၼာရဲ႕ ငရဲမွာ

အဖန္ဖန္ တြားတက္ၾကရ။

မ်က္လုံးေတြကေတာ့

ပြင့့္ဖတ္၀ါ၀ါေတြ

ေနကုိ ေမာ့ေမွ်ာ္သလုိ

ပူေလာင္ျခင္းကုိေသာ္မွ

အာသာ တငန္းငန္းနဲ႔ေပါ့။

ရုိးတံ ပိန္ေျမွာင္းေတြက

ငတ္မြတ္ျခင္းရဲ႕အေၾကာင္း

ေကာင္းေကာင္းသိစြာ

အာလူးကုိ ဖက္တြယ္ရတ့ဲ လက္ေခ်ာင္းေတြ။

ေအာက္ေျခမွာေတာ့

လွပသေယာင္ေယာင္နဲ႔

ကုိယ့္ကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး

ရိရဲြ ပုပ္ပြေအာင္လုပ္မယ့္

ဘ၀တဏွာ ပန္းစုိက္အုိးက

ခပ္မုိက္မုိက္ၿပဳံးလုိ႔။

[ မူရင္း – စာေပဂ်ာနယ္၊ ၁၉၉၅ မတ္လ ]


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
My Friend Tin Moe By Maung Swan Yi - Selection of MoeMaKa Articles

Similar Posts