ေမာင္စြမ္းရည္ – စာၾကည့္တိုက္ရန္ပံုေငြ ေစ်းေရာင္းပြဲ

ေမာင္စြမ္းရည္ – စာၾကည့္တိုက္ရန္ပံုေငြ ေစ်းေရာင္းပြဲ
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄၊ ၂၀၁၇
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္ေတြရွိပါတယ္။ ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တိုက္လို႔ေခၚတဲ့ အမ်ားျပည္သူအသံုးျပဳဖို႔ ျပည္နယ္အစိုးရက တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စာၾကည့္ တိုက္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကန္စာၾကည့္တိုက္ဆိုေတာ့ အေမရိကန္ေတြအသံုးျပဳတဲ့ အေမရိကန္ဘာသာစကားနဲ႔ ေရးသား ပံုႏွိပ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြပဲအဓိကထားရွိတာဟာ ဓမၼတာပါပဲ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ လူမ်ဳိးတရာ့တစ္ပါး မက ေနထိုင္ၾကတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေလေတာ့ တခ်ဳိ႕စာၾကည့္တိုက္ေတြမွာ အေမရိကန္(အဂၤလိပ္)ဘာသာစကားနဲ႔ ပံုႏွိပ္ ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြအျပင္ တျခားဘာသာနဲ႔စာအုပ္ေတြလဲရွိတတ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ဘာသာစကား၊ ကုလားဘာသာစကား ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ ၀ါရွင္တန္က ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္လိုဟာမ်ဳိးမွာေတာ့ ဘာသာစံုရွိဟန္တူပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဗမာလူမ်ဳိး မမ်ားဘဲနဲ႔ ဗမာစာၾကည့္တုိက္ထားပါတယ္။

နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ ဗမာလူမ်ဳိးနဲ႔တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ ေတြေရာက္စကတည္းက ဗမာစာၾကည့္တုိက္၊ စာဖတ္ခန္းျဖစ္ဖို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဗမာျပည္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမျဖစ္ခင္ကတည္းက ဒီမွာေက်ာင္းေန၊ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ‘ရြာေနေျပထိုင္’လို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ ပါ၀င္ဦးေဆာင္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာပိသုဒၶါ႐ုံဆရာေတာ္ ဦးပါေမာကၡ၊ ဦး၀င္းရွိန္၊ ကိုမိုးခ်မ္းစတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ၀င္ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာေပ၀ါသနာ ပါတဲ့အျပင္၊ စာၾကည့္တိုက္ကိုလဲ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ သင္ယူခဲ့ဖူးလို႔ သူတို႔နဲ႔အတူ အႀကံေပးဥာဏ္ေပးအျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကံေကာင္းတာက ကၽြန္ေတာ္အေမရိကားကိုေရာက္စအခါမွာပဲ အေမရိကန္အစိုးရ ‘ဒုကၡ သည္’ပညာရွင္အျဖစ္ ျမန္မာစာဌာနနဲ႔ ျမန္မာစာၾကည့္တိုက္ရွိတဲ့ ေျမာက္အီလီႏႈိက္တကၠသိုလ္ကို ပို႔လိုက္တာပါ ပဲ။ စာၾကည့္တိုက္ကို ေဒၚေမၾကည္၀င္းဆိုတဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး စာၾကည့္တိုက္မွဴးတစ္ေယာက္က ဦးေဆာင္ႀကိဳး စားခဲ့တာပါ။ အဲဒီမွာ (Center For Burma Studies) ဆိုတဲ့ ျမန္မာမႈေလ့လာေရးဌာနလည္း ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ေတြနဲ႔ ၃၇မင္း နတ္ျပခန္းေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာစာဌာနမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔  မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းထြက္ ျမန္မာစာဆရာႀကီး ဦးေစာထြန္းရွိပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း(သမိုင္း ပါေမာကၡ)၊ ေဒါက္တာေအာင္သြင္ (သမိုင္းပညာရွင္)၊ ေဒါက္တာတိုးလွ (သမိုင္းပါေမာကၡ)၊ စာၾကည့္တိုက္ပညာရွင္ ဦးေသာ္ေကာင္းစသူတို႔ေရာက္ရွိေလ့လာဖူးခဲ့ၾကပါတယ္။

ဗမာေက်ာင္းသား၊ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံသူေတြ ေထာင္ခ်ီရွိတဲ့ အင္ဒီးယားနားျပည္နယ္၊ ဖို႔(တ္)၀ိန္းၿမိ႕မွာလဲ ပါဂ်ဴးတကၠသိုလ္မွာ ျမန္မာစာ စာအုပ္ခန္းထားရွိတယ္လို႔ၾကားဖူးပါတယ္။ မေလ့လာဖူးပါ၊ နယူးေယာက္မွာ စာၾကည့္တိုက္ရွိဖို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ စမ္းတ၀ါး၀ါးပဲ လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ပထမဆံုးလုပ္တာကေတာ့ ဦး၀င္းရွိန္ အိမ္ရွိတဲ့ အခန္းပိုေလးတစ္ခုမွာ လုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပိုၿပီးက်ယ္တဲ့ မဟာ၀ိသုဒၶါ႐ုံ ေက်ာင္းမွာပဲလုပ္ျဖစ္သြားပါ တယ္။ ဆရာေတာ္ဦးပါေမာကၡက သူ႔ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ‘သိမ္’ကို စာၾကည့္တိုက္လုပ္ခြင့္ ေပးပါတယ္။ ဗမာအိမ္ေတြ မွာ တခ်ဳိ႕ကစာအုပ္ေတြထားစရာမရွိလို႔ လမ္းေဘးအမႈိက္ပံုးထဲကို စြန္႔ပစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဆရာေတာ္က အဲသလို စာအုပ္မ်ဳိးေတြကို အလွဴခံထားလိုက္တာပါပဲ။ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ကလည္း စာအုပ္စင္လိုသေလာက္လွဴပါ တယ္။ ဆန္႔သေလာက္ပဲေပ့ါ။ နံရံကပ္စာအုပ္စင္ေလးေတြပါပဲ။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ စာအုပ္ေတြမ်ားလာလို႔ မ်က္ ႏွာက်က္ေပၚတင္ရ၊ ၾကမ္းေပၚပံုရျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ စာဖတ္၀ါသနာပါသူေတြ မနည္းလွဘူးဆိုတာ သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပိုၿပီးက်ယ္တဲ့ ေျခလွမ္းသစ္ကိုလွမ္းၾကရပါတယ္။

၂၀၁၆မကုန္မီ မွာပဲ ဆရာေတာ္ရဲ႕ေက်ာင္းမွာ အစည္းအေ၀းေခၚရျပန္ပါတယ္။ ကိုမိုးခ်မ္း ဦးေဆာင္ေခၚတာပါ။ သူက နယူး ေယာက္ၿမိဳ႕က အစိုးရအရာရွိေတြ၊ အမတ္ေတြစတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔လည္း အဆက္အဆံရွိၿပီး နယူး ေယာက္မွာ ပညာသင္လာတာဆိုေတာ့ ‘ဘိုလိုမြတ္သူ’တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အစည္းအေ၀းမွာ စာေပ၀ါသနာပါသူစံုပါတယ္။ နယူးေယာက္ ျမန္မာလူငယ္အသင္းက ေက်ာင္းသား လူငယ္အဖြဲ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလဲ တက္ၾကြစြာပါ၀င္ၾကပါတယ္။ သူတို႔က စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေရာ၊ စာၾကည့္တုိက္ရန္ပံုေငြရွာၾကမွာေရာ တက္ၾကြစြာ ကူညီၾကပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာ စစ္အစိုးရအာဏာရွင္ အုပ္စိုးတဲ့ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္သူေတြျဖစ္လို႔ မဆက္ဆံရဲသူေတြကလည္း ခုေတာ့ ဆက္ဆံပါ၀င္ပူးေပါင္းလာၾကလို႔ ၀မ္းသာရပါတယ္။(သံ႐ုံးကပုဂၢိဳလ္ေတြပါ၀င္ေအာင္ ဗမာျပည္က သမၼတႀကီးထံ ေမတၱာရပ္ခံရပါအံုးမယ္) ဒီအစည္းအေ၀းကပဲ ရန္ပံုေငြေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။

ဒီႏွစ္ (၂၀၁၇)၊ ဇန္န၀ါရီ(၈)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႕ကပဲ ေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္ေတာ့ ႏွင္းအသည္းအသန္က် ထားလို႔ လမ္းမသာခဲ့ပါ။ ေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္မယ့္ေနရာလဲ ေဘးပတ္၀န္းက်င္နဲ႔၊ လမ္းေပၚမွာႏွင္းဖံုးေနလို႔ သံုးပါး ေက်ာင္းေခၚမဟာ၀ိသုဒၶါ႐ုံဓမၼရံသီေက်ာင္းကိုပဲ အေရးေပၚေနရာေရြ႕ေျပာင္းရပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းစရာေနရာ မက်ယ္ျပန္႔လို႔ ‘စတုဒီသာေစ်းေရာင္းပြဲ’လို႔ ကိုမိုးခ်မ္းက နာမည္ေပးၿပီးေတာ့ အားလံုးအစားအစာေတြ စတုဒီသာ ခ်ေကၽြးလိုက္ပါတယ္။

ရန္ပံုေငြေစတနာအေလ်ာက္ ထည့္လွဴသြားၾကတာ ေဒၚလာ ၅ ေထာင္နီးပါး ရလိုက္ပါ တယ္။ (ထမင္း၊ ဟင္း၊ ေခါက္ဆြဲမ်ဳိးစံု၊ ၾကာဇံေၾကာ္၊ ၾကာဆံဟင္း၊ မုန္႔ဟင္းခါး၊ မုန္႔တီ၊ တို႔ဟူးသုပ္၊ ေကာက္ညင္း ေပါင္း၊ ငခ်ိပ္ေပါင္း၊ အခ်ဳိရည္၊ ေကာ္ဖီစသျဖင့္ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္အစံုအလင္ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။) စာၾကည့္ တုိက္က ‘မင္းတို႔တစ္ေထာင္ထည့္ရင္ ငါတို႔တစ္ေထာင္ထည့္မယ္၊ မင္းတို႔တစ္ေသာင္းထည့္ရင္ ငါတို႔လည္း တစ္ေသာင္းထည့္မယ္၊ ရန္ပံုေငြျပည့္စံုရင္ စာၾကည့္တိုက္မွာ ျမန္မာစာအုပ္စင္ထားေပးမယ္’လို႔ ကတိစကားရရွိ ပါၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တရား၀င္ျမန္မာစာၾကည့္တုိက္ (စာအုပ္စင္) ထားရွိႏိုင္ေတာ့မွာ။ ေနာက္မၾကာခင္ ထပ္ၿပီးရန္ပံု ေငြေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္ရင္ ေငြေၾကးျပည့္စံုသြားမွာ၊ စာအုပ္ေတြအလွဴခံဖို႔၊ စာနယ္ဇင္းေတြ အလွဴခံဖို႔ လစဥ္စာအုပ္ စာနယ္ဇင္းေတြ ဗမာျပည္က သယ္ယူပို႔ေဆာင္ဖို႔စတဲ့ အလုပ္ေတြလည္း က်န္ပါေသးတယ္။ အားလံုးကူညီညာ ၀ိုင္းလုိ႔ မႈိင္းမၾကရင္ ဒို႔ဗမာေတြဂုဏ္ယူစရာ၊ ဗမာစာအုပ္စင္ကို ေအာင္ျမင္ျဖစ္ေျမာက္ေတာ့မွာပါ။ သတင္း ေကာင္း ေနာက္ဆက္တြဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကပါခင္ဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ္ေမာင္စြမ္းရည္ပါ။
၂၀၁၇-ဇန္န၀ါရီ၁၇

စာၾကြင္း ။ ။ ကံေကာင္းတာက ဗမာျပည္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ စာၾကည့္တုိက္ပညာဌာနက၊ စာၾကည့္ တုိက္ပညာ မဟာ၀ိဇၨာ၊ (M.A. In Library Science) ဘြဲ႔ရ၊ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးလည္း မဲေပါက္ေရာက္ရွိလာပါ တယ္။ သူကလည္း ကူညီမယ္လို႔ လက္ကမ္းပါေၾကာင္း။) စြမ္း

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ