ေဆာင္းယြန္းလ ● ဘာဆိုဘာမွ် မဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါ
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၆
ဘယ္သြားေနလဲ ေမာင္ေရခဲတဲ့
ဘာဝယ္ခဲ့လဲ မေရႊဖဲတဲ့
တည့္တည့္ေမးေနတဲ့ စကားလံုးေတြထဲမွာ
ဘယ္ကို တည့္တည့္ေလွ်ာက္ရမလဲ မသိ
ဘာကို တည့္တည့္ေျပာရမွန္းလဲ မသိ….
ဘုရားပြဲကိုသြားဖို႔ လွည္းကိုလည္း ရွာမေတြ႔
တရားပြဲထဲ ၿမဲဖို႔ စိတ္ကိုလည္း ရွာမေတြ႔
အရာရာအားလံုးဟာ
အဆံုးေရာက္ခါနးီတိုင္း တေက်ာ့ျပန္ေကြ႔ရြာတဲ့
စေနမိုးလိုမ်ဳိး
အၿငိဳးႀကီး မိုးသီးေတြရြာတယ္….
အမွားအမွန္ မေဝဖန္ႏုိင္တဲ့ ေန႔စြဲေတြကို
ေငြမင္သုတ္ ၿဖဲစုတ္ပစ္ရရင္ ေကာင္းမလား
အေမးအေျဖ အံမဝင္တဲ့ အေျခအေနေတြကို
မင္နီသား စြဲခ်က္တင္ပစ္ရရင္ ေကာင္းမလား….
ဆက္ရန္ေတြနဲ႔ ရက္ခ်န္ဖတ္ေနရတဲ့
ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြဆိုရင္ေတာ့လည္း
နဂိုရွိရင္းစြဲ ႀကိဳက္လက္စမို႔ ရွိပါေစေတာ့
ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ေတြအတြက္
ဆက္ရန္ေတြ လွန္လွန္ဖတ္ေနရတာ သိပ္မဟန္ဘူး…
အမွားမဟုတ္ေပမယ့္ မမွန္ခဲ့ေသးျပန္ဘူးတဲ့
ေလေတြ တဟူးဟူးတိုက္ခဲ့တုန္းက
ေဖာက္ေရးခဲ့တဲ့ လက္ေမာင္းေသြးေတြ
လႈိင္းေတြ တဝုန္းဝုန္းႀကီးခဲ့တုန္းက
ၿပိဳင္တူေသာက္ခဲ့တဲ့ သစၥာေရေတြ…
ကိုယ့္ဆႏၵနဲ႔ သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
တကိုင္းတခက္တည္း နားဖို႔ခက္တဲ့ ကမၻာမွာ
အရာရာအားလံုးဟာ
ဘာဆို ဘာမွ်မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး…။
ေဆာင္းယြန္းလ (ေအာက္တိုဘာ ၁၀ ရက္၊ ၂၀၁၆)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
