ႏုိလႈိင္း ● ႏွစ္သစ္ေဟာင္း
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၂၂၊ ၂၀၁၉
၁။
အဲဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၂၀၁၈ဆိုတာႀကီးကို ထားခဲ့လိုက္ရတယ္ေပါ့။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကိစၥေတြကိုေမ့ၿပီးေတာ့လည္း စိတ္အသစ္နဲ႔အတူ ႏွစ္သစ္ကိုဆက္သြားရလိမ့္မယ္ေပါ့။ မနက္ခင္းဟာ သူ႔သဘာဝအတိုင္း နိုးထလာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔သေဘာသူေဆာင္ၿပီး ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္မွာဘာမ်ားႏႈတ္ဆတ္စရာရွိပါ့မလဲဆိုတာ ေတြးမိတယ္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေတြ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့လုပ္စရာကိစၥေတြမ်ား လုပ္ဖို႔က်န္ခဲ့ေသးလဲလို႔လည္း စဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းကိုေပ်ာ္႐ႊင္စြာကုန္ဆံုးပစ္လိုက္မယ့္အေၾကာင္းလည္း မရွိသလို ပစၥလက္ခတ္ထားခဲ့ဖို႔လည္း မရည္႐ြယ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာဆိုတဲ့ကိစၥေတြလည္း ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သိပ္ကိုရွားပါးေနတုန္းပဲေပါ့။ ေလာကဓံလည္း သူ႔သဘာဝအတိုင္းႏွိပ္စက္လာတတ္ၿမဲ။ ထုေထာင္းရိုက္ပုတ္ေနဆဲေပါ့ေလ။ ဒီအတိုင္းပဲ မသိလိုက္မသိဘာသာ ႏွစ္အေဟာင္းကို ခ်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ က်န္ရစ္ခဲ့ရေတာ့မယ္ဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘယ္လိုမ်ားျဖတ္သန္းကုန္ဆံုးခဲ့ပါသလဲတဲ့။ အဲဒီလို ေတြးမိေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္မွာလည္း ေျပာစရာအေၾကာင္းေတြဒီထက္ပိုရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ႏွစ္ထဲက အျဖစ္အပ်က္နည္းနည္း ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္နည္းနည္းနဲ႔ ညည္းညဴေအာ္ဟစ္ထားတဲ့ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္စာတစ္ေစာင္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဘယ္ဆီကိုပို႔လႊတ္လိုက္ရမွန္းမသိပဲ လက္ထဲကေန ရုန္းကန္ပ်ံသန္းသြားတဲ့ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လိုပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ တတ္နိုင္ခဲ့သေလာက္နဲ႔ပဲ ေပါ့ေလ။
၂။
ႏွစ္စတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ေငြစကေလးအနည္းငယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ နည္းနည္းေလးဆိုမွ တကယ့္နည္းနည္းေလးရယ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေငြေၾကးအနည္းငယ္ေလာက္ဟာ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့တဲ့ႏွစ္ေဟာင္းက လက္က်န္ေငြလား။ တစ္ေနရာရာကဝင္လာတဲ့ဝင္ေငြအသစ္လားဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါက်ရင္ အဲဒီလို လက္က်န္ရွိေနတတ္တဲ့ေငြအနည္းငယ္ေလာက္နဲ႔လည္း ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္မွမရွိ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားေနမိတာပဲေလ။ ေနာက္ၿပီး အခုေလာေလာဆယ္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ရယ္အကိုင္ရယ္လို႔လည္း အတည္တက်မရွိဘူး။ အိမ္အျပင္ေရာက္ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာလည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုအလုပ္ရွိလို႔လွမ္းေခၚမလား တစ္ေနရာရာမွာေငြေလးနည္းနည္းေလာက္ပဲထပ္ရွာနိုင္လိမ့္မလားရယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာေလာက္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါလည္း မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနခဲ့ၿပီးသားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လတ္တေလာဝင္ေငြဆိုတာ တစ္ခါတေလရတတ္တဲ့ စာမူခအနည္းငယ္ေလာက္ရယ္ တစ္ခါတစ္ခါက်မွ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြလွမ္းေခၚတတ္တဲ့ စက္ပစၥည္းျပင္တဲ့အလုပ္တစ္ခုရယ္ပဲရွိတယ္။ အဲဒါေတြကလည္း အခ်ိန္တိုင္းလုပ္ကိုင္ေနရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဝင္ေငြက ပံုမွန္မရွိဘူး။ လခစားအလုပ္တစ္ခုခုဝင္လုပ္ဖို႔က်ျပန္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ လတ္တေလာ အဆင္သင့္မျဖစ္ေနဘူးေလ။ ဒီလိုျဖစ္ေနေနရတာလည္း ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အက်င့္ပါေနပါၿပီ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဒီထက္ပိုၿပီးစုထားေဆာင္းထားတဲ့ လက္က်န္ေငြေလးအနည္းအက်ဥ္းေလာက္ ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကေလးလုပ္လို႔ရမလိုပံုစံမ်ိဳးေလာက္ေပါ့ေလ။ ဒီေခတ္ထဲ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းဆိုလို႔ သိပ္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြမ်ားျဖစ္ေနမလားလို႔ မထင္ပါနဲ႔ဦး။ ကြၽန္ေတာ္ဆိုလိုတာက ရပ္ကြက္ထဲက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေသးေသးေလးတစ္ဆိုင္ေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ ကားနဲ႔ထီလက္မွတ္လွည့္ေရာင္းလို႔ရတဲ့ပမာဏေလာက္ လမ္းထိပ္မွာ ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေလာက္ဖြင့္လို႔ရမယ္ထင္ရတဲ့ ေငြေၾကးအနည္းငယ္ေလာက္ကိုဆိုလိုတာပါ။ ဆိုင္းႀကီးကႏၷားႀကီးနဲ႔ဟီးထေနေအာင္ဖြင့္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ ထည့္မမက္ရဲတဲ့ကိစၥႀကီးပါ။ ကြၽန္ေတာ္ဆိုလိုတာက ကိုယ့္အလုပ္ေလးနဲ႔ကိုယ္ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ရမယ္ ထမင္းစားဖို႔အတြက္ပူစရာသိပ္မလိုတဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတြေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္သြားခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္သြားမယ္။ ဘယ္သူမွေစခိုင္းမႈမပါပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွင္သန္ေနလိုတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစိတ္ကူးဟာ အိပ္မေပ်ာ္ညေတြနဲ႔အတူ လံုးပါးပါးခဲ့ရတယ္။ အဲဒီလိုေငြစေၾကးစေလးကိုင္ထားခြင့္ရတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ဟာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲကေန အလ်င္အျမန္ပဲထြက္ခြာသြားခဲ့ျပန္တာပါပဲ။
၃။
ဒီတစ္ႏွစ္အတြက္လည္း ေဆာင္းရာသီေရာက္လာခဲ့သလို ႏွစ္အသစ္ဟာ အလိုလိုေရာက္လာဦးမွာပဲေပါ့။ ႏွစ္အေဟာင္းကို စိတ္ေက်နပ္ေလာက္စရာပံုစံနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူကမ်ား ကိုယ့္လက္ရွိျဖစ္တည္မႈနဲ႔ ေရာင့္ရဲလြယ္တတ္ၾကပါသလဲတဲ့။ ဘယ္သူကမွ ကိုယ္ရေနတဲ့အရာေတြနဲ႔ ေက်နပ္နိုင္ၾကလို႔လဲ။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အၿမဲတမ္း လိုအင္ဆႏၵေနာက္လိုက္ရင္း စိတ္ပင္ပန္းမြန္းက်ပ္ေနသူတစ္ေယာက္ေတာ့လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မိသားစုရွိတယ္။ ကေလးေလးေတြရွိတယ္။ က်န္တာေတြဘာမွမစဥ္းစားဘူးဆိုရင္ေတာင္ ကေလးေတြရဲ႕ေရွ႕ေရးကိုတတ္နိုင္သေလာက္ ငဲ့ၾကည့္ရဦးမွာပါ။ ဝင္ေငြပံုမွန္ရတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ အရင္းအႏွီးမရွိေပမယ့္ လုပ္လို႔ရတဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတြ က်န္ေတာ္ႀကိဳးစားၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႏွစ္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ သဲထဲသြန္တဲ့ေရလိုျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုပဲ မခ်င့္မရဲေျပာခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ကို သဲထဲသြန္တဲ့ေရေတြခ်ည္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ႀကံစည္ခဲ့သမွ်အရာမေရာက္ခဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ဟာ ႏွစ္ေဟာင္းနဲ႔အတူက်က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ကံတရားအတိုင္းပဲဆိုၿပီး ကံကိုပစ္ခ်ဖို႔လည္း မရည္႐ြယ္ပါဘူး။ တျခားအေျခအေနတစ္ခုနဲ႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကမေျပာင္းလဲနိုင္ မဖန္တီးနိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ကံတရားအတိုင္းပါပဲ။
အခုျဖစ္ေနရေနတဲ့ဘဝကလည္း ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေလၿပီး ေလွ်ာက္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြမွမဟုတ္ခဲ့တာပဲေလ။ စာေတြေရးျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္စရာဆိုတာထက္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ဟာအသက္ကယ္ႀကိဳးလိုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဒီဘက္ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာလုပ္ခဲ့သမွ် အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔လုပ္မိလုပ္ရာေတြလုပ္ခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ကူတြယ္ရာမဲ့သလိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အစကတည္းက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီးသားမွာ တခ်ိဳ႕ ကိစၥေတြက ထင္သလိုျဖစ္မလာခဲ့တာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ စာေတြေရးျဖစ္ေနတာကသက္သက္ အလုပ္အကိုင္အဆင္မေျပတာကသက္သက္ပါပဲ။ ဒီလိုထမင္းငတ္တဲ့ကိစၥေတြခ်ည္း စိတ္ကူးယ္ေနတာကိုးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္အေနနဲ႔ စာထဲစိတ္ေရာက္ေနလို႔ ဘာမွမလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါရေစ။ ေျပာခဲ့သလိုပဲ။ အတတ္နိုင္ဆံုးလႈပ္ရွးေနခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ ရွိတဲ့ေငြေလးသာ တစ္စစနဲ႔ ကုန္သြားခဲ့ရတာ။ လစဥ္ဝင္ေငြအနည္းအက်ဥ္းရရေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေလ်ာ့ပါးသြားခဲ့ရတာ။ စိတ္ကူးယဥ္စီစဥ္ထားတဲ့အလုပ္ေတြ ပ်က္သြားခဲ့တာ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ စာေတြမေရးျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနမလဲလို႔ မခန္႔မွန္းတတ္ပါဘူး။ မြန္းက်ပ္လြန္းတဲ့ညေတြထဲ ဝမ္းေရးအတြက္ႀကံရာမရျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ အိပ္ေရးပ်က္နာရီေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခုခုေတာ့ျဖစ္သြားေစနိုင္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ အခုလိုစာေတြေရးျဖစ္ေနတာကေတာ့ က်ေနတဲ့စိတ္ကိုမရရေအာင္ဆြဲတင္ခဲ့ရတဲ့ ႀကိဳးတစ္စလို႔သာ ကြၽန္ေတာ္ခံစား တန္ဖိုးထားခဲ့ရပါတယ္။
၄။
ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ဘာရခဲ့သလဲဆိုရင္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ ရင္ထဲမွာပန္းေတြပြင့္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ဗန္းစကားလို ဆူးနင္းမိတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္မွမဟုတ္ပါဘူး။ အျပင္ေလာကမွာလည္း ဘာမွအရာမေရာက္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ထူးမျခားနားျပဇာတ္ေတြနဲ႔ ယိုယြင္းပ်က္စီးလာတဲ့ဝမ္းတစ္ထြာကိစၥေတြခ်ည္းပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးညည္းညဴေနတဲ့ေခတ္မွာ ကြၽန္ေတာ္လည္းအားလံုးနဲ႔အတူတူ သီခ်င္းတေအးေအး မေနခဲ့ရပါဘူး။ မလည္ပတ္တဲ့ဝင္ေငြအတြက္ ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ ျပဳတ္က်မသြားေအာင္ အေႂကြးနဲ႔ကာထားရတယ္။ အခုထက္ပိုဟန္မပ်က္ေအာင္ ဆႏၵမွန္သမွ် ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရတယ္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္ မုန္႔မစားရဲ စီးကရက္ေသာက္ခ်င္ရင္ ေရသန္႔ဘူးမဝယ္ရဲဘူးဆိုသလိုမ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးတိုင္း ခံတြင္းခ်ဥ္မွာစိုးလို႔ ဘီယာေသာက္ရင္ တြက္ေျခမကိုက္မွာစိုးလို႔ အဝတ္အစားဝယ္ရင္ ေသးကုန္မွာစိုးလို႔စတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ေခြၽတာေနလိုက္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ထိပ္ေပၚေရာက္လာတဲ့ပူပန္မွာကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္မွ ေလ်ာ့ပါးမသြားခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ႏွစ္လည္း ေနာက္အေႂကြးစာရင္းအသစ္နဲ႔ ျပန္လည္ပတ္ရဦးမွာပဲေပါ့။
ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ဆိုရင္ ဟိုးတုန္းကလို ေငြယားကေလးရွိလာလို႔ ဟိုဆိုင္ဒီဆိုင္ သြားထိုင္လိုက္မဟဲ့ဆိုတဲ့စိတ္ကူးမ်ိဳးက သိပ္ကိုရွားသြားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လည္း အဲဒီလိုသံုးနိုင္ေလာက္တဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမရေတာ့သလို ကိုယ့္လက္ထဲမွာလည္းအပိုသံုးစရာေငြေၾကးတစ္စံုတစ္ရာမရွိေတာ့ဘူးေလ။ အရင္ကရခဲ့သလို လုပ္နိုင္ခဲ့သေလာက္လည္း အလုပ္ကိုက မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခါတေလ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ဆိုင္ထိုင္တဲ့အခါ သိသိသာသာကိုပဲ အရင္ကေလာက္တက္တက္ႂကြႂကြ ျဖစ္မေနေတာ့ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတိထားမိခဲ့တယ္။ ကိုယ့္မွာရွင္းစရာအဆင္သင့္ရွိမေနတဲ့အေပၚ အၿမဲအားနာရတတ္လို႔ ဆိုင္လည္းသိပ္မထိုင္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ခါ ေဘလ္ရွင္းတဲ့အခါ စာ႐ြက္ကိုယူၾကည့္မိတဲ့အခါေတြဆို ပါးစပ္ေဟာင္ေလာင္းနဲ႔အံ့ၾသေနခဲ့ရတယ္။ ေစ်းႏႈန္းေတြက အရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့ပါလား။ ေစ်းႀကီးလွခ်ည္လား ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔မ်ားစားရေသာက္ရမွာပါလိမ့္ဆိုၿပီး အလန္႔တၾကားအိပ္မက္လန္႔နိုးသြားသူလို ျဖစ္ရတယ္။ စီးကရက္တစ္ဘူးကအစ လမ္းေဘးကထမင္းေပါင္းတစ္ပြဲကအစ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ကအစ အရာရာအားလံုး ေစ်းေတြတက္ေနတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ကုန္ခန္းေနတဲ့စိတ္ဟာတည္းထားမရပဲ ျပဳတ္က်လာေနပါတယ္ဆိုမွ လတ္တေလာ ဘဝအဆင္မေျပပါဘူးဆိုမွ ပိုပိုခက္ခက္လာတဲ့ဝမ္းေရးေတြ ပိုပိုက်ပ္တည္းလာတဲ့အေျခအေနေတြေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္မွေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြကို အကုန္လံုးရင္ဆိုင္ေနၾကရတာပါပဲ။ ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြမ်ားလာေပမယ့္ ေလ်ာ့ေစ်းေတြနဲ႔ပိုမိုဆြဲေဆာင္လာရတယ္။ ေလာကပါလတရားေတြ ပိုမိုဆိတ္သုန္းလာတယ္။ ဓမၼန႔ဲအဓမၼပိုၿပီး အားၿပိဳင္လာခဲ့ပါတယ္။ အရာရာယိုယြင္းလာတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွဆပ္မကုန္တဲ့အေႂကြးေတြနဲသာ ႏွစ္ေဟာင္းကိုႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရပါတယ္လို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကိုမွ မလိုခ်င္ပါဘူး မရခ်င္ေတာ့ပါဘူးဆိုလည္း ကိုယ္ေ႐ြးထားတဲ့လမ္းမွာ ဒီအတိုင္းထားခဲ့လို႔မရ ျဖဳတ္ခ်ခ်န္ရစ္ခဲ့လို႔မရ ႏွစ္အသစ္ထဲထိေအာင္ထပ္မံသယ္ေဆာင္သြားၾကရမွာပဲ မဟုတ္လား။ ႏွစ္ေဟာင္းကသာ သူ႔သေဘာသူေဆာင္က်န္ခဲ့မယ္ ျပႆနာအသစ္ေတြကေတာ့ လက္မခံခ်င္လည္း ပါလာဦးမွာပဲမဟုတ္လား။ အားလံုး Happy New Year!။ ေပ်ာ္စရာ အျမန္ ျပန္ရပါေစသားပဲေပါ့။
နိုလိႈင္း
၂၀၁၉ ဇန္နဝါရီ ၁
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
