ေမာင္စြမ္းရည္ – နယူးေယာက္စာၾကည့္တုိက္မွာ ျမန္မာစာအုပ္ေတြထားၿပီ
(မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၁၁၊ ၂၀၁၈
လူဆုိတာ စာဖတ္တဲ့ သတၱ၀ါအမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပါတယ္။ လူကလြဲလုိ႕ ဘယ္သက္ရွိသတၱ၀ါမွ စာမဖတ္တတ္ၾကပါဘူး။ ဒါကုိအထူး ေျပာေနစရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္ဘာသာ“လူ”ဆုိတာကုိ သတိရေအာင္ အၿမဲသတိေပးေနရပါတယ္။ လူ … ဦးေႏွာက္ႀကီးတဲ့လူ။ စာဖတ္တတ္၊ ေရးတတ္တဲ့လူ။ တခ်ဳိ႕က စာဖတ္ဖုိ႕ေမ့ေနတယ္။ တခ်ဳိ႕က စာမတတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕က ဖတ္စရာစာအုပ္ မရွိဘူး။ တခ်ဳိ႕ က စာအုပ္ရွိေပမဲ့ စာဖတ္ခ်ိန္ကုိမရဘူး။ အေရးႀကီးဆုံးက စာအုပ္ေတြ အဆင္သင့္ရွိေနဖုိ႔ပါပဲ။ ဖတ္ခ်င္တဲ့လူ ဖတ္၊ ဖတ္အားတဲ့လူ ဖတ္၊ အေပ်ာ္ပဲဖတ္ဖတ္၊ ဗဟုသုတရွာဖုိ႕ပဲ ဖတ္ဖတ္။ ဖတ္ေလေကာင္းေလပါပဲ။
နယူးေယာက္မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိး ျမန္မာစာ ဖတ္တတ္သူေတြ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီရွိေနၿပီး လူတုိင္း စာအုပ္မ၀ယ္ႏုိင္ဘူး။ ၀ယ္ႏုိင္အုံးေတာ့ ဘယ္မွာ ၀ယ္ရမွန္းမသိဘူး။ ျမန္မာစာအုပ္ကုိရဖုိ႕ကေတာ့ ဗမာျပည္ကုိ လွမ္းမွာရတယ္။ မလြယ္ဘူး။ မွာရတဲ့ဒုကၡ၊ သယ္ရတဲ့ဒုကၡ။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္၀ါသနာပါသူ၊ ေစတနာရွိသူေတြက စာၾကည့္တုိက္ေထာင္ဖုိ႕ႀကိဳးစားၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က ရွိတဲ့စာအုပ္ကုိ ကုိယ့္အိမ္ မွာေနရာမရွိလုိ႕ ဆက္လက္သိမ္းဆည္းမထားႏုိင္တဲ့ျပင္ လႊတ္ပစ္ဖုိ႕လဲ ႏွေမ်ာတဲ့လူမ်ဳိးေတြရွိတယ္။ စာအုပ္လက္ခံထားဖုိ႕ ေနရာေလး တစ္ခုလုိတယ္။ စာၾကည့္တိုက္လုိ႕မေခၚခ်င္လည္း မေခၚနဲ႔ေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္စ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ေက်ာ္က နယူးေယာက္မွာ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရးစသည့္ လုပ္ေဆာင္လႈပ္ရွားဖုိ႕အဖြဲ႕ေလးေတြရွိတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေလးထဲမွာ Burma Point တဲ့။ ဗမာလုိ ဘယ္လုိေခၚရမလဲ မသိ။ “ဗမာ့စုရပ္” ကေလးတစ္ခုလုိ႕ ဆုိလား မသိ။ ထားပါေတာ့ သူတုိ႕က ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ လူမႈေရးေတြ ေဆာင္ရြက္တဲ့အဖြဲ႕ေလးပါပဲ။ သူတုိ႕နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႕ႀကိဳးစားခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အခန္းပုိရွိတဲ့ ၀င္းရွိန္ေမာင္က သူ႕အိမ္က အခန္းတစ္ခန္းကုိ ခဏေပးထားတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ (ဘားမားပြိဳင့္)မွာပဲ စာၾကည့္တုိက္ေလးတစ္ခု ေထာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳတဲ့၀တ္အသင္းကိစၥမ်ားလည္း အခါအားေလ်ာ္စြာေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရဆဲမွာ သူ႕ေမြးရက္အဂၤါေန႔တုိင္း ဆုေတာင္း၀တ္ျပဳပြဲလုပ္ပါတယ္။ ေဒၚစုလည္း ေထာင္ကလြတ္ေရာ ဒီ၀တ္အသင္းမွာလည္း စုံတြဲ ႏွစ္တြဲ အိမ္ေထာင္က်သြားေလရဲ႕။ ဆုေတာင္းဖက္ေတြေပါ့။
ဘားမားပြိဳင့္စာၾကည့္တုိက္က က်ဥ္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သုံးပါးေက်ာင္းေခၚတဲ့ မဟာ၀ိသုဒ္ၶါ႐ုံေက်ာင္းက သိမ္ထဲကုိေရြ႕ရတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆုိေတာ့ လူ၀င္လူထြက္မ်ားတယ္။ သူတုိ႕အိမ္မွာထားစရာမရွိလုိ႕တဲ့ စာအုပ္ေတြလာလွဴၾကတာလဲ အမ်ားႀကီး။ သူတုိ႔က အမႈိက္ပစ္တယ္ဆုိဦး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အဖုိ႕ေတာ့ အမႈိက္က ေရႊျဖစ္ ဆုိသလုိပါပဲ။ စာအုပ္ေတြမ်ားလာလုိ႕ ဘီ႐ုိႀကီးေတြလွဴၾက တာလဲ ရွိပါတယ္။ ဘီ႐ုိေလးလုံးမက ရွိေနပါၿပီ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စည္းကမ္းလုပ္လုိ႕မရဘူး။ ဘုန္းႀကီးပဲရွိၿပီး လူမရွိေတာ့ တာ၀န္ယူ မယ့္သူလည္း မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြQueens Library အစိုးရစာၾကည့္တုိက္ႀကီးမွာ ျမန္မာစာအုပ္စင္ ေနရာရဖုိ႕ ဆက္လက္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာ အၾကာႀကီးပါ။ အဖြဲ႕ရယ္လုိ႕ဖြဲ႕မထားပါဘူး။ ဘားမားပိြဳင့္က မုိးခ်မ္းပဲ လုပ္စရာရွိတာကုိ လူႀကီးအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔တြဲၿပီး သူပဲ ေရွ႕ေဆာင္လုပ္ပါတယ္။ သူက ဆီးနိတ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ၊ အမတ္ေတြစသျဖင့္ ေတြ႕သင့္ေတြ႕ထုိက္သူေတြ လုိက္ေတြ႕ပါတယ္။
ဒီၾကားမွာအေရးတႀကီးလုပ္ေဆာင္ရတာက ရန္ပုံေငြရွာရတာပါပဲ။ အမ်ားကိစၥဆုိေတာ့ အမ်ားဆီက ရန္ပုံေငြရွာရတာ လြယ္ ေတာ့မလြယ္လွပါဘူး။ ေစ်းေရာင္းပြဲ တစ္ခါလုပ္ၿပီး ရတဲ့ေငြေလးကုိ လုိရမယ္ရ ထိန္းသိမ္းထားရပါတယ္။ တကယ္လုပ္ၾကည့္ေတာ့ ေငြလဲလုိတာပါပဲ။ စာၾကည့္တုိက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တ၀က္စီ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံရပါတယ္။
စာၾကည့္တုိက္မွာကလည္း အဆင့္ဆင့္ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္ႀကီးတစ္ခုလုံးနဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ႀကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီလက္ေအာက္က ရပ္ကြက္ငယ္ေတြမွာ စာၾကည့္တုိက္ေတြအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဥပမာ- စသျဖင့္ Flushing, Elmhust, Rego Park ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က Elmhust ထဲမွာရွိပါတယ္။ Boradway လမ္းအဆုံး၊ Justice Ave နဲ႔ ဆုံးခါနီးေနရာမွာရွိတဲ့ စာၾကည့္တုိက္ႀကီးပါ။ ၿမိဳ႕နယ္စာၾကည့္တုိက္ဆုိေပမဲ့ ဗမာျပည္က အမ်ဳိးသာစာၾကည့္တုိက္ထက္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားပါတယ္။ အဲဒီစာၾကည့္တုိက္ႀကီးထဲမွာ ျမန္မာစာအုပ္စင္ ရရွိဖုိ႕ပါပဲ။
ခုေလာေလာဆယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ကုိယ္ပုိင္စာအုပ္အသစ္ေတြေရာ၊ အေဟာင္းေတြေရာ၊ လွဴခြင့္မရေသးပါ။ စကၤာပူမွာေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေဒါက္တာသန္႔ေသာ္ေကာင္းက စာအုပ္စင္ေတြကုိ ပုိ႕ေပးပါတယ္။ သန္႔ေသာ္ေကာင္းက လူကုိယ္တုိင္လာၿပီး စာၾကည့္တုိက္မွဴးမ်ားနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး စာအုပ္သစ္မ်ားပုိ႔ေပးပါတယ္။ ယခုေခတ္ ျမန္မာစာအုပ္ေတြအားလုံးမွာ စာအုပ္ကက္္ကေလာက္လုပ္ ၿပီးသား ပုံႏွိပ္ပါရွိပါတယ္။ စာအုပ္အမည္၊ စာေရးဆရာအမည္၊ ထုတ္ေ၀သူအမည္၊ စာအုပ္တုိက္အမည္၊ ထုတ္ေ၀တဲ့ ၿမိဳ႕၊ႏုိင္ငံ၊ ခု ႏွစ္စသည့္အသင့္ေရးၿပီး ပုံႏွိပ္ၿပီးပါရွိပါတယ္။ မပါတာကုိ သန္႔ေသာ္ေကာင္းက လုပ္ေပးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္ လိုက္ဘေရရီရဲ႕ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္အသံလွယ္စနစ္ (Transliteration) အတုိင္း အသံလွယ္ၿပီး ျမန္မာစာေရးဆရာအမည္၊ စာအုပ္အမည္ စသည္မ်ားကုိေဖာ္ျပျခင္းပါပဲ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကုိ မဲေပါက္ၿပီး ေရာက္လာၾကသူေတြထဲမွာ ဗမာျပည္၊ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္စာၾကည့္တုိက္ပညာဌာနက သင္တန္းဆင္း၊ စာၾကည့္တုိက္ပညာ ဒီပလုိမာဘြဲ႕ရေတြလဲ ပါရွိတဲ့အတြက္ စာၾကည့္တုိက္က လုိအပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း ပါ၀င္ၿပီး အေမရိကန္စနစ္အတုိင္း ကက္ကေလာက္ေတြ ေရးေပးႏုိင္ေၾကာင္းလဲ ေျပာထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အေျခခံပညာဦးစီးဌာနမွာ ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္ ေကာ္မတီ၊ ျမန္မာသင္႐ုိးအဖြဲ႕၊ ျမန္မာစာသင္႐ုိးအတြင္းေရးမွဴး လုပ္လာေနရာက ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးအလုပ္ေတြၿပီးခုိက္မွာ စာၾကည့္တုိက္ပညာဒီပလုိမာသင္တန္းကုိ တက္ၿပီး ဒီပလုိမာဘြဲ႕ယူခဲ့ပါတယ္။ အေျခခံပညာေရးဌာနဟာ ဌာနအရြယ္အစား အႀကီးဆုံးလည္းျဖစ္၊ စာေပနဲ႔ပတ္သက္မႈ အရွိဆုံး ဌာနႀကီးလည္းျဖစ္ေပမဲ့ စာၾကည့္တုိက္ဖြဲ႕စည္းပုံ မပါရွိခဲ့ပါ။ စာၾကည့္တုိက္မွဴး မရွိပါ။ စာၾကည့္တုိက္ရယ္လုိ႕ စနစ္တက်မရွိခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သင္တန္းတက္ၿပီး တျခားႏွစ္ေယာက္ စာၾကည့္တုိက္ကူညီေနသူ အလယ္တန္းျပ ဆရာမႏွစ္ဦးကုိလည္း ႐ုံးခ်ိန္အပမွာ စာၾကည့္တုိက္ဒီပလုိမာနဲ႔ ပညာေရးဒီပလုိမာဘြဲ႕ယူေစၿပီး သုံးဦးသား အင္အားနဲ႔ စာၾကည့္တုိက္ ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အေမရိကန္က စာၾကည့္တုိက္မွဴးႀကီးမ်ားနဲ႔ အလုပ္သေဘာအရလဲ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပပါတယ္။
ျမန္မာစာဖတ္ခန္းဖြင့္ပြဲကုိ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕က စာၾကည့္တုိက္မွဴးေတြ အားလုံး တက္ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အမတ္ေတြ၊ ဆီးနိတ္တာေတြလည္း တက္ေရာက္လာၾကၿပီး ျမန္မာျပည္ဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢအျမဲတမ္းကုိယ္စားလွယ္ ေဟာက္ဒုိဆြမ္းလဲ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ပါတယ္။ ဖြင့္ပြဲကုိ (၂၉)ဇြန္ ၂၀၁၈မွာ လုပ္တယ္။ မုိးခ်မ္းက အခမ္းအနားမွဴးလုပ္ၿပီး စာၾကည့္တုိက္မွဴးမ်ားက အမွာစကားေျပာၾကပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဖက္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေနတင္ျမင့္လည္း ေျပာပါတယ္။ စာၾကည့္တုိက္ျဖစ္ေျမာက္ေရးပါ၀င္ၾကတဲ့ ေနတင္ျမင့္၊ ရန္ေအာင္နဲ႔ ျမန္မာဧည့္သည္ေတြအားလုံး (၇၀) ေလာက္ တက္ေရာက္ၿပီး ျမန္မာ့မုန္႔မ်ဳိးစုံနဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ ျမန္မာသမီး ေလးမ်ားကလည္း ျမန္မာအကနဲ႔ ဧည့္ခံပါတယ္။ အားလုံး ျမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ၿပီးသြားပါတယ္။
အခမ္းအနားၿပီးေတာ့ စာဖတ္ခန္း၊ စာအုပ္စင္ကုိလုိက္ျပပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္႔ေသာ္ေကာင္းပုိ႕တဲ့ စာအုပ္မ်ားကုိ အေႏွာင့္မွာ စာအုပ္ကတ္တေလာက္ အက်ဥ္းအမွတ္သားေလးမ်ား ကပ္ၿပီး တင္ျပထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ တင္မိုးနဲ႔ ေမာင္စြမ္းရည္ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မ်ား ပါရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကေလးဖတ္ပုံျပင္ေတြ ပုိ႔ဖုိ႔လဲ မွာထားပါတယ္။ သမုိင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းနဲ႔ သိပၸံပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ကက္သလင္းေဖာ့တို႔ ဘာသာျပန္တဲ့ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားပုံျပင္စာအုပ္၊ ေဒါက္တာထင္ေအာင္ ဘာသာျပန္တဲ့ ပုံျပင္စာအုပ္မ်ား ပါ၀င္ေစခ်င္ပါတယ္လုိ႕ တင္ျပထားပါတယ္။ နယူးေယာက္ျမန္မာကေလးတခ်ဳိ႔က ျမန္မာစာ မတတ္တဲ့အျပင္ ျမန္မာစကားကုိေတာင္ ေကာင္း ေကာင္းမေျပာတတ္ၾကပါ။ ကေလးမ်ား၊ လူႀကီးမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ က်မ္းျပဳသူမ်ားပါ အသုံးခ်ႏုိင္ေအာင္ တုိးတက္လာမွာပါ။
ဒီေဆာင္းပါးကုိ ေရးတာက ျပည္ပျမန္မာမ်ား ျပည္တြင္းျမန္မာမ်ားပါ မုဒိတာပြားႏုိင္ၾကဖုိ႕ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
သဗၺဒါနံ၊ ဓမၼဒါနံ ၊ ဇိနာတိ။
စာေပဒါန၊ ျမတ္ဆုံးပ၊ ေဟာေျပာက်မ္းကရွိ
ေမာင္စြမ္းရည္
၂၀၁၈၊ ၾသဂုတ္၊ ၁ ရက္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
