ဇူလုိင္ ၈၊ ၂၀၁၅
သည္ေန႔ ေနာက္ဆံုးေပၚေရာဂါက အနိမ့္ဆံုးလစာ ျပႆနာပဲေလ။ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ၂၅၀၀ ပဲေပးနုိင္တယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ အလုပ္သမားေတြက ၄၀၀၀ ေတာင္းတယ္။ ဖ်န္ေျဖတဲ့အစိုးရ တာဝန္ရိွသူေတြက ၃၆၀၀ သတ္မွတ္တယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြက ၃၆၀၀ ဆိုရင္ မေပးနိုင္ဘူး။ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြပိတ္ၿပီး ျပန္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အလုပ္သမား ဖ်န္ေျဖေရး အဖြဲ႕က စာခ်ဳပ္ထဲမွာ အနိမ့္ဆံုးလစာကိုက ၃၆၀၀ လို႔ ေျပာေနတယ္။
႐ႈပ္ေနတာပဲ။
အနိမ့္ဆံုးလစာက တစ္ေန႔ ၃၆၀၀ ဆိုရင္ တစ္လ ၃၆၀၀x ၃၀ = ၁၀၈, ၀၀၀ ပဲက်တယ္။ ဒါဆိုရင္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးလစာဟာ တစ္သိန္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ကေလးရိွတာပဲ။ အလုပ္ရွင္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ မေပးနိုင္ရတာလဲ။
နိုင္ငံတကာအထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုေတြကေပးတဲ့ အလုပ္သမားလစာဟာ ထိုင္းမွာဆိုရင္ သည္ရဲ႕ သံုးဆေလာက္ရိွသတဲ့။ အဲ သည္လို နိုင္ငံရပ္ျခားစက္ရံုေတြက အလုပ္သမားလစာေတြ အမ်ားႀကီးေပးနိုင္ပါရဲ႕သားနဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာလာလုပ္တဲ့ စက္ရံု ရွင္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ မေပးနိုင္ရတာလဲ။
တတ္သိနားလည္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ဘႀကီးမိုးကို ရွင္းျပတယ္။
၁။ သူတို႔ဟာ သည္လိုလုပ္ပိုင္ခြင့္ရဖို႔ စားပြဲေအာက္ကေပးရတာက မနည္းဘူးတဲ့။
၂။ ၿပီးေတာ့ ေျမေနရာအတြက္လည္း အဲ အဲေပးရေသးသတဲ့။
၃။ လွ်ပ္စစ္မီးကလည္း မေသခ်ာမေရရာတာေၾကာင့္ ဒီဇယ္အင္ဂ်င္စက္ႏိႈးရတဲ့အခါေတြမွာ ဒီဇယ္ဖိုးက အရမ္းအရမ္းကုန္ တယ္ဆိုပဲ။
၄။ ၿပီးေတာ့ သည္မွာလာလုပ္တဲ့အလုပ္ရွင္ဆိုတာ တိုက္ရိုက္ကန္ထရိုက္ရသူေတြမဟုတ္တဲ့ ဆပ္ကန္ထရိုက္ပဲဆိုေတာ့ သူ တို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းပမာဏ တစ္ထည္ခ်င္းက မူရင္းကန္ထ႐ိုက္ႀကီးေလာက္မရဘူးတဲ့။
အဲသည္လို အၿမီးနုတ္၊ ေခါင္းနုတ္နဲ႔ နုတ္လိုက္ေတာ့ ၃၆၀၀ ေပးရရင္ပဲ သူတို႔က အရံႈးေပၚေနၿပီမို႔ သူတို႔က စက္ရံုပိတ္ၿပီး ျပန္ မယ္လို႔ ေျပာေနတာ။
အဲ သည္ေနရာမယ္ အဲသည္ဆပ္ကန္ထရိုက္နဲ႔ သည္က ျမန္မာဘက္က ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့စာခ်ဳပ္ထဲမွာ ဘာေတြပါသလဲ ဆိုတာ ဘႀကီးမိုးတို႔ မသိဘူးေလ။
နိုင္ငံျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ဆိုတာ သူတို႔ဘက္က သက္သာေအာင္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး အျမတ္မ်ားမ်ားရဖို႔ပဲ ၾကည့္တာ။
လက္ပံေတာင္းေတာင္စီမံကိန္းမွာ မူလစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုရာမွာ နိုင္ငံရပ္ျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ကရတဲ႔ ရာခုိင္နႈန္းနဲ႔ ျမန္မာဦး ပုိင္ကရတဲ႔ ရာခုင္ႏႈန္းကို သိလုိက္ရေတာ႔ ဟိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားဖူးတယ္ေလ။
အခုလည္း စာခ်ဳပ္ထဲမွာ ဘာေတြပါသလဲမသိဘူး။ အလုပ္သမားဖ်န္ေျဖေရးေတြက မူရင္းစာခ်ဳပ္ထဲမွာ ပါတဲ့လစာကပဲ ၃၆၀၀ ေလာက္ ဆုိပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ စလုပ္ကတည္းက ၃၆၀၀ ေအာက္ အမ်ားႀကီးေလွ်ာ႔ေပးတာကုိ လက္ခံခဲ့ ၾကတာလဲ။
အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နုိင္ငံတကာက ေခြၽးေပါင္းစက္ရုံေတြလုိ႔ သက္မွတ္ခဲ႔ၾကဖူးတယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြက အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လစာေတြ အနည္းဆံုးေပးၿပီး မတရားသျဖင့္ ကူလီလုိခိုင္းၾကတာလုိ႔ ႏုိင္ငံတကာအလုပ္သမား ကာကြယ္ေရးဌာနေတြက ေျပာဆုိေဝဖန္မႈေတြျပင္းထန္လာလုိ႔ တျခားတျခားႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံေတြမွာေတာ႔ လူျမင္ေကာင္းေအာင္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ႔ လစာေပး၊ အလုပ္သမားေတြရဲ႕အခြင့္အေရးေတြလည္း ေပးေနရဆုိပဲ။
ဘႀကီးမုိးတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာက်ေတာ႔မွ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လုိ႔ရတယ္ဆုိၿပီး လာလုပ္ေနၾကတာလား။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လုပ္ေနၾကတာလဲ။ ကမာၻေပၚမွာ စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြ ႏုိင္ငံရပ္ျခားေတြမွာ လာေရာက္တည္ေဆာက္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာက ေျမရုိင္းေျမလြတ္ေတြ ေပါလုိ္႔၊ ေစ်းေပါလုိ႔။ (တကယ့္တကယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ႔ ပကတိ ေျမရုိင္းပုိင္ရွင္ ျမန္မာျပည္သူေတြက ဘာမွမရလိုက္ဘဲ ၾကားပြဲစားဆုိတဲ့သူေတြက ရယူေလေတာ႔ ေျမလြတ္ေျမရုိင္းေစ်းကလည္း မေပါဘူးခင္ဗ်။) ႏုိင္ငံတကာ စီးပြားေရးဇုန္ေတြျဖစ္တဲ႔ ေက်ာက္ျဖဴေရ နက္စီမံကိန္း၊ ထားဝယ္ေရနက္စီမံကိန္း၊ သီလဝါစီမံကိန္းနယ္ေျမေတြမွာ ျဖစ္ေပၚ ေနတဲ့ေစ်ႏႈန္းေတြကို ၾကည့္ပါ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းလုပ္မယ္ဆုိတာနဲ႔ ျမစ္တဖက္ကမ္းက လယ္ေျမယာေျမေတြကို ဘယ္သူေတြကဝယ္ထားဆုိသလား ပဲ။
စကားပံုမွာ အၿမီးက်က္အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ ေခါင္းစားဆုိေပမယ့္ အခုျဖစ္ေနတာက အၿမီးလည္း အ ၿမီးမုိ႔ မက်က္ခင္ကပဲစား၊ ေခါင္းလည္းေခါင္းမုိ႔ မက်က္ခင္ကပဲ စားေနၾကပါေပါ႔လား။
ဘႀကီးမုိးတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက တစ္ေန႔လုပ္ခက ၃ က်ပ္ ၁၅ ျပား ဆုိလားပဲ။
အဲသည္တုန္းက ၃ က်ပ္ ၁၅ ျပားနဲ႔ ေလာက္ငေနႏုိင္ၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အခုေတာ့ ၃၆၀၀ နဲ႔ေတာင္ မေလာက္ႏုိင္ၾကေတာ့ ပါကလား။
သည္ၾကားထဲ ေဒၚလာေစ်းတက္၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြက လုိက္တက္။
သည္ၾကားထဲ ၁၀,၀၀၀ တန္ ေငြစကၠဴ အသစ္ေတြက ထုတ္ေဝလုိက္ျပန္ပါၿပီ။
အရင္တုန္းက တစ္က်ပ္တုိ႔၊ တစ္မတ္တုိ႔ဆုိတာ ယံုတမ္းစကား ျဖစ္သြားပါၿပီ။
အခု ၁၀၀ တန္က အေသးဆံုးျဖစ္ၿပီး ၁၀၀ တန္နဲ႔ ဘာမွဝယ္လုိ႔မရ။ ဘတ္စ္ကား စီးလုိ႔မရပါ။ အားလံုး လုပ္သမွ်ေဘးဒဏ္ ျပည္သူက ခံၾကတာေပါ႔။
အနိမ္႔ဆံုးလစာႏွင့္ ဘႀကီးမုိးပါ။
ဘႀကီးမုိး
ကုမုျဒာသတင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၁၀ (၇ ဇူလုိင္လ ၂၀၁၅ ၊ အဂၤ ါေန႔)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
