>
ကိုယ္ကအျဖဴဆို၊ သူက အမည္း ျဖစ္ေနတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးရႈခင္း ျပီးေတာ့ ဂ်ီၾကီး ေလးလုံး
ႏိုင္ငံတကာသာဂိ
ဒီဇင္ဘာ၂၂၊ ၂၀၁၁
ခရစ္စမတ္မတိုင္ခင္ အားလပ္ရက္အိမ္မျပန္ၾကမီ၀ါရွင္တန္ဒီစီက အထက္န႔ဲ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ဥပေဒမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို အတည္ျပဳတာေတြ၊သက္တမ္းတိုးတာေတြ လုပ္ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ဥပေဒေတြ သက္တမ္းတိုး မတိုး အျငင္းပြားၾကရျပန္တယ္။ အဓိကတခုကေတာ့ လခစားေတြရဲ့ ၀င္ေငြခြန္ေတြကိုစီးပြားက်ေနခ်ိန္မွာ ေလ်ာ့ေပါ့ခြင့္ေပးထားတဲ့ လစာ၀င္ေငြခြန္လြတ္ျငိမ္းခြင့္ကို သက္တမ္းတိုးမလား၊မတိုးဘူးလား ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
လခစားေတြကို ၀င္ေငြခြန္ေပ့ါေပးထားလို႔၊သူတို႔လစာေတြ မ်ားမ်ားအိမ္ျပန္သယ္မယ္။ မ်ားမ်ားျပန္သုံးမယ္။ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းမႈေတြေျပလည္မယ္။ အစုိးရကေတာ့ ၀င္ေငြခြန္ေတြ ေလ်ာ့ျပီး ရလို႔ အစုိးရနဲ႔ ျပည္နယ္လုပ္ငန္းေတြကအသုံးစာရိတ္ေတြ ၾကပ္တည္းမယ္။ ပညာေရးေတြ၊ လူမႈဖူလုံေရးေတြ၊ အစုိးရယႏၱရားေတြ လည္ပတ္မႈေတြကစာရိတ္ေတြ ဆက္ျပီး ေလ်ာ့ခ်ရမယ္။ အဲသည္အတြက္ သမၼတက အစုိးရရဲ့ဘတ္ဂ်က္၀င္ေငြေတြကို ဘယ္ကအခြန္နဲ႔ေထမလဲလို႔ အၾကံျပဳတာကေတာ့ မီလ်ံနာေတြဆီက အခြန္နဲနဲ တိုးေတာင္းမယ္လို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။အဲသည္မွာ အေမရိကန္ရဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးရဲ့ အျငင္းေတာ္ပုံၾကီး စေတာ့တာပါပဲ။
ဇာတ္ကို လွန္ေသာ္ … သမၼတက လူမည္း၊ ဒီမိုကရက္ပါတီ၀င္သမၼတ၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က အတိုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္က ဒီမိုကရက္ေတြ။ ဒီမုိကရက္ေတြနဲ႔ရီပတ္ဘလစ္ကန္ေတြက လူမ်ားရာ၊ မဲသာ၊ မဲမ်ားတဲ့ဘက္ တရားႏိုင္တဲ့ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ပါတီရိုးရာစြဲ မူ၀ါဒေတြမွာ အျမဲတမ္း အျငင္းပြား၊ ရန္ျဖစ္၊တဖက္ကို တဖက္ အျပစ္လုပ္ေနၾကဆိုေတာ့ အခုလို စီးပြားၾကပ္ေနခ်ိန္ လစာခြန္လြတ္ျငိမ္းခြင့္ဥပေဒသက္တမ္းတိုးခ်ိန္၊ အစုိးရမွာလည္း အခြန္၀င္ေငြမရွိလို႔ ဘတ္ဂ်က္ေတြ ျပတ္ေတာက္ မ်က္ျဖဴဆိုက္ခ်ိန္မွာႏိုင္ငံေရးသမားေတြက တေယာက္လည္ျမိဴ တေယာက္ နင္းၾကေတာ့တာပါပဲ။
ျပည္သူေတြ သက္သာေစမယ့္ ၀င္ေငြခြန္လြတ္ျငိမ္းခြင့္ကိုေတာ့သက္တမ္းတိုးမယ္၊အဲဒါကို ျပန္ျပီး ဘတ္ဂ်က္ခ်ိန္ခြင္ညိွႏိုင္ဖို႔ လက္ရွိမွာ ၀င္ေငြနည္းေနတဲ့အစုိးရတရပ္ လည္ပတ္ဖို႔ တျခားနည္းနဲ႔ အခြန္ေကာက္ခ်င္တဲ့ ဒီမိုကရက္ေတြကို ရီပတ္ဘလစ္ကန္ေတြကအျပင္းအထန္ပိတ္ဆို႔ ကန္႔ကြက္ျပီး အစုိးရလုပ္ငန္းေတြ ထပ္မံေလ်ာ့ခ်ဖို႔ အၾကပ္ကိုင္ၾကေတာ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ အစုိးရဘတ္ဂ်က္ေတြ ျဖတ္သည္ထက္ ျဖတ္၊ ျပတ္သည္ထက္ျပတ္ေနတာမို႔ ပညာေရးဌာနရဲ့စာရိတ္ေတြဟာ အနိမ့္ဆုံး အဆိုးဆုံးအေျခေတာင္ အေမရိကားမွာ ေရာက္ေနပါျပီ။
ေနာင္လာမယ့္ ၂၀၁၂ မွာ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲရွိတာေၾကာင့္ အားလုံးက တိုင္းျပည္ရဲ့ အခက္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အခ်က္အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ ဘတ္ဂ်က္ဥပေဒသက္တမ္းတိုးဖို႔ကို ေအာက္လႊတ္ေတာ္က ရီပတ္ဘလစ္ကန္ေတြကသူတို႔အားေပးတဲ့ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္ေရးကန္ထရိုက္တခုနဲ႔ တြဲျပီး အတည္ျပဳတဲ့အဆိုကို တင္ပါတယ္။ မီလ်ံနာေတြကို အခြန္တိုးေကာက္တာကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ “အခြန္မေကာက္ဘဲနဲ႔အစုိးရက ဒီထက္အသုံးစာရိတ္ေလ်ာ့ျပီး အလုပ္လုပ္ …” တဲ့။ သူတို႔က အဆိုတင္ပါတယ္။ သမၼတကလည္းဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းကိစၥနဲ႔ တြဲတင္တဲ့ ႏွစ္ေပါက္တေပါက္ ဥပေဒကို ဗီတိုနဲ႔ ပယ္မယ္လို႔ရာဇသံေပးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီမိုကရက္ၾကီးစုိးတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္က ေအာက္ကတင္တဲ့ အဆိုျပဳခ်က္ကို၂ လသက္တမ္းအျဖစ္ (တႏွစ္လုံးစာ ဥပေဒသက္တမ္းမတိုးဘဲ) ေနာက္ႏွစ္က် ဆက္ေဆြးေႏြးၾကဖို႔၊ယာယီအျဖစ္ အတည္ျပဳေပးလိုက္ပါတယ္။
အဲသည္မွာ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ၾကီးစိုးတဲ့ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကယမ္းပုံမီးက် ေဒါသူပုန္ထျပီး အစုိးရ (အစုိးရ ဆိုတာက အိုဘားမားသမၼတဖြဲ႔ထားတဲ့ ၀န္ၾကီးအဖြဲ႔ကိုေျပာတာပါ၊လႊတ္ေတာ္ေတြ မဟုတ္ဘူး) က အလုပ္မလုပ္ဘူး၊ လူလည္က်တယ္။ အထက္လႊတ္ေတာ္ကလည္း ျပသနာကို မေျဖရွင္းပဲ၊အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္ စသည္ျဖင့္ စြတ္စြဲျပီး အထက္လႊတ္ေတာ္က ျပင္ဆင္အတည္ျပဳခ်က္ကို သူတို႔သေဘာမတူဘူးဆိုျပီး ျငင္းေတာ့တာပါပဲ။ အခုပုံအတိုင္းဆိုရင္ ျပည္သူေတြကို ၀င္ေငြခြန္သက္သာေစမယ့္ဥပေဒကုိ သက္တမ္းမတိုးႏိုင္ရင္ျဖင့္ အဲသည္ဥပေဒဟာ အလိုအေလွ်ာက္ ပ်က္ျပယ္သြားမွာ ျဖစ္ျပီး၊ေနာက္ႏွစ္ လႊတ္ေတာ္က ေနာက္ထပ္ ဥပေဒမထုတ္မခ်င္း လစာခြန္ေတြ ျပန္ထိုးတက္ကုန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ျပည္သူေတြ မ်က္ျဖဴဳဆိုက္ကုန္ၾကမွာေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္က ႏိုင္ငံေရးဟာ ကိုယ္ကအျဖဴဳဆိုသူကအမည္းဆိုတဲ့ တေယာက္ကို တေယာက္ ကန္႔လန္႔တိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေပပဲလို မွတ္ခ်က္ခ်ရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရမ်ားရာ ေရႏိုင္ … အစုိးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ပါတီတခုတည္းက အင္အားမ်ားေနမွသာသူတို႔ လုပ္ခ်င္တိုင္း တြင္က်ယ္ႏုိင္တာျဖစ္ျပီး အင္အားခ်ိန္ခြင္ မွ်ေနရင္ျဖစ္ေစ၊ တဖက္ဖက္ကမ်ားျပီး တဖက္က အားနညး္ေနရင္ (အစိုးရက တပါတီ၊ လႊတ္ေတာ္က တပါတီ (သို႔မဟုတ္) လႊတ္ေတာ္တခုဆီမွာတပါတီဆီ အားေကာင္းၾကရင္) ၀ါရွင္တန္ႏိုင္ငံေရးဟာ ကားတစီးတည္းကို စတီယာရင္ ၂ ခုနဲ႔ အႏိုင္လုေမာင္းေနၾကသလိုဘယ္မွ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရး၊ ၀ါရွင္တန္ဒီစီကအတြင္းၾကိတ္ မဲဆြယ္ႏိုင္ငံေရးေတြကို လူထုက စိတ္ကုန္ၾကတဲ့အတြက္ ေရွးရိုးစြဲေတြက တီးပါတီလႈပ္ရွားမႈ(၂၀၁၀)၊ ေခတ္သစ္၀ါဒီေတြက ေ၀ါစထရိသပိတ္စခန္း (Occupy Wall Street ) လႈပ္ရွားမႈ (၂၀၁၁)ေတြနဲ႔ အုံၾကြၾကတာေတြကို ျမင္ရတာေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
ဒီမုိကရက္နဲ႔ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ေတြမွာ သူတို႔တန္ဖိုးထားတဲ့ရိုးရာအစြဲေတြ မူ၀ါဒအစြဲေတြဟာ ဟိုဖက္ အစြန္း၊ ဒီဖက္အစြန္း ျခားနားသလုိ တကယ္ပဲ ကြဲျပားျခားနားေနၾကသလားလို႔ေမးရင္ျဖင့္ အင္း … ျခားနားပါတယ္လို႔ ေျဖရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာပါတီစြဲ အယူ၀ါဒေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကသလိုမ်ဳိး ျပည္သူလူထုၾကားထဲက ပါတီ၀င္ေတြကလည္းအဲသည္တန္ဖိုးေတြကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆုတ္ကိုင္ျပီး မဲထည့္ၾက၊ မဲဆြယ္ၾကတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
အင္း … လြယ္ေအာင္ မွတ္မိလြယ္တဲ့ အသုံးနဲ႔ ေျပာရရင္ ဒီမုိကရက္ (ေခတ္ေပၚသမား) နဲ႔ ရီပတ္ဘလစ္ကန္(ေရွးရိုးစြဲ) ေတြက G ၾကီး ၄ လုံး (4G) မွာ သေဘာထားေတြ ကြဲၾကပါတယ္။
ပထမ G က GOD ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးရိုးစြဲေတြကဘာသာေရးအစြဲၾကီးပါတယ္။ (ကိုင္းရႈိင္းတယ္လို႔ မဆုိ)။ ခရစ္ယာန္အယူမ်ားတဲ့အတြက္ သူတို႔ေတြဟာအဲသည္တန္ဖိုးေတြမွာ အတိမ္းအေစာင္း မခံပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ကုိယ္၀န္တားဆီးတာ၊ သားဖ်က္ခ်တာေတြကိုအျပတ္ ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ဘာမွ လာမေျပာနဲ႔၊ NO ပဲ။ ေခတ္ေပၚသမားေတြက ဒါေတြကို ဘာသာေရးအရမၾကည့္ဘဲ သိပံၸနဲ႔ လူမႈေရးမ်က္ေမွာက္အေျခအေနကေနၾကည့္ေတာ့ တဦးခ်င္းဆီရဲ့ သေဘာသဘာ၀ပဲဆိုျပီးေတာ့သက္သက္သာသာ ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္အမတ္ေတြ၊ သမၼတေတြ မဲဆြယ္တဲ့အခါ အဲဒီ ဂ်ီၾကီးကိုသိပ္ဂရုထားပါတယ္။
ဒုတိယ G က GAY ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ ဂ်ီနဲ႔အဆက္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ လိင္ကြဲခ်င္း လက္ထပ္တာကို ေရွးရုိးစြဲေတြက မဂၤလာယူေသာ္လည္း လိင္တူခ်င္းလက္ထပ္တာကို သူတို႔က တူးတူးခါးခါး လက္မခံပါ။ ဘုရားသခင္က လိင္ကြဲေတြခ်င္း ယူတာကို အားေပးေတာ္မူတယ္။လိင္တူေတြကို လက္ထပ္ေပးျခင္း မျပဳႏိုင္လို႔ ျငင္းခုန္ေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ GAYRights ကို လက္ခံေသာ္လည္း GAY Marriage ကို လက္မခံတဲ့သေဘာပါ။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ သူတို႔ေရွးရိုးစြဲေတြထဲမွာGay သားသမီးေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ ေဂးခြင့္ေတာ့ ေပးျပီး ေဂးလက္ထပ္ခြင့္ကိုေတာ့ မေပးလိုပါဘူး။အင္း … ေခတ္ေပၚသမားေတြက ဘယ္လိုလဲ။ ဒါက သဘာ၀အရ ျဖစ္တာပဲ။ ဘယ္လိုမွ ေျပာင္းလို႔မရတာ။Gay ေတြဟာ born this way လို႔ Lady Ga Ga က သီခ်င္းေတာင္ စပ္ဆုိလိုက္လို႔ ဆုေတြေတာင္အမ်ားၾကီး ရလိုက္ပါေသးသဗ်ာ။
တတိယ G က GUN ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးရိုးစြဲေတြဟာကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ လြတ္လပ္စြာ ကာကြယ္ခြင့္ရွိရမယ္ဆိုတဲ့ အေမရိကန္အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုအရူးအမူးစြဲကိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြမွာ ေသနတ္ေတြ စုေဆာင္းမယ္။ ကို္ယ္ပိုင္ ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔ေတြထူေထာင္မယ္။ က်ဳးေက်ာ္သူေတြကို လက္နက္နဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္။ လူပုံအလည္မွာ ေသနတ္ေတြ ခ်ိတ္ဆြဲျပီးလည္ပတ္သြားလာခြင့္ရွိရမယ္ စသည္ျဖင့္ ဒါေတြကို ဂုဏ္လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေခတ္ေပၚသမားေတြကေတာ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေတာင္းဆိုတာ၊ စစ္ကို ဆန္႔က်င္တာ၊ အၾကမ္းဖက္မႈကို ရႈတ္ခ်တာေတြ လုပ္ကိုင္ၾကတာမို႔သူတို႔က Gun ေတြကို ကန္႔သတ္တာ၊ ထိန္းခ်ဳပ္တာေတြကို အစဥ္အားေပးၾကပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး G ကေတာ့ Greed ျဖစ္ပါတယ္။ေရွးရိုးစြဲေတြက အစုိးရေတြကုိ အားမေပးပါဘူး။ အစုိးရကို သူတို႔က ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ခ်င္ပါတယ္။သူတို႔က ကိုယ္ပိုင္ ဓနဥစၥာကို ၾကီးပြား တိုးတက္ေအာင္ အေျမာက္အမ်ား အထိန္းအခ်ဳပ္မရွိရွာေဖြ စုေဆာင္း သုံးစြဲႏိုင္တာကိုပဲ အားေပးပါတယ္။ လိုလားပါတယ္။ ငါတို႔ ခ်မ္းသာမွ ငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔ ေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ္။ ငါတို႔ေကာင္းမွ သူမ်ားေတြ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္။အစုိးရဆိုတာ ဒီလိုအေရးေတြမွာ ၀င္ရႈပ္ေနတာ၊ စည္းမ်ဥ္းေတြ၊ ဥပေဒေတြ၊ အခြန္အတုတ္ေတြ ေကာက္ေနတာအလကားပဲ။ ဒီေကာင္ေတြကို ေလ်ာ့ခ်ရမယ္၊ ၾကပ္ထားရမယ္လို႔ သေဘာထားရွိပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့သူေတြ၊ပညာမတတ္တဲ့သူေတြ၊ အားနည္းတဲ့သူေတြဟာ သူတို႔ဘ၀ေပးကံေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရရွာတာ၊ God’swill ပဲ။ ငါတို႔ သနားရင္ေတာ့ ကယ္မွာေပါ့။ သနားေအာင္ ေနၾကဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိးနဲ႔ အထက္စီးကၾကည့္ေလ့ရွိပါတယ္။
အေမရိကန္မွာ စေတာ့ေစ်းကစားသူေတြ၊ ေငြေၾကးရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံသူေတြ၊ဘဏ္လုပ္ငန္းရႈင္ေတြရဲ့ ေလာဘေဇာေၾကာင့္၊ အခြင့္အေရးသမား စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြေၾကာင့္တိုင္းျပည္စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္ေတာ့ အစုိးရက ျပည္သူ႔အခြန္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ဘဏ္ေတြကို၀င္ကယ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲသည္လုပ္ငန္းေတြ ေနာင္ကို ေလာဘေဇာတိုက္ျပီး စားသုံးသူေတြကိုလိမ္လည္လွည့္ျဖား ေစ်းမကစားႏိုင္ေအာင္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြနဲ႔ စည္းၾကပ္မယ္ အေရးယူမယ္လည္းဆုိေရာ ေရွးရိုးစြဲေတြက လက္ရွိအုိဘားမားအစုိးရကို ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ကုန္ဘီ၊ လက္၀ဲ၀ါဒီမႈိင္းမိေနျပီဆိုျပီးကုန္းေအာ္ေတာ့ တာပါပဲ။
သူတုိ႔က စားသုံးသူေတြ ညံ့လို႔၊ တုံးလို႔၊ဖ်င္းလို႔ အလွည့္ျဖားခံရတာပဲ။ အလိမ္ခံသူက အလိမ္ခံလို႔ ငါတို႔ စီးပြားျဖစ္တာဆိုတဲ့ လက္၀ါးၾကီးအုပ္အရင္းရွင္၀ါဒကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး အစုိးရကို ေနရာတကာ ၀င္မရႈပ္ေအာင္ ရာဇသံေပးပါတယ္။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြ၊ႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရးေတြ၊ သမဂၢေတြ အခြင့္အေရးေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးေနတာကိုမ်က္မုန္းက်ဳိ္းပါတယ္။ အစုိးရရဲ့ လူထုေက်ာင္းနဲ႔ ေကာလိပ္ပညာေရးလုပ္ငန္းေတြကို သူတို႔ကႏွေခါင္းရႈံပါတယ္။ အလုပ္သမားနဲ႔ အလယ္အလတ္တန္းစားေတြကို ပစားေပးလြန္းတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ပညာတတ္ခ်င္ရင္ အစုိးရေက်ာင္းေတြတက္ေနဖို႔ မလုိ၊ သူတို႔လို ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းေတြ ကိုယ္ပိုင္ဆရာေတြနဲ႔သင္ၾက တက္ၾကေပါ့လို႔ ဆိုတဲ့ အယူရွိပါတယ္။ ထမင္းငတ္ေနရင္ ေပါင္မုန္႔ကင္စားေရာေပါ့ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့ေလ။
ေခတ္ေပၚသမားေတြကေတာ့ အတၱဟိတ၊ ပရဟိတကိုမွ်မွ်တတသုံးစြဲခ်င္တယ္။ အားနည္းသူေတြကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္။ လူတန္းစားအျမင္လည္း ရွိၾကတာမို႔အဲသည္ အားနည္းသူေတြကို ကာကြယ္ အားေပးမႈလုပ္ႏိုင္မယ့္ အစုိးရေတြ၊ ဥပေဒေတြ၊ စည္းမ်ဥ္းေတြကိုလိုလားၾက၊ ႏိုးၾကားလႈံေဆာ္ၾကတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္ရမယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးမွာအထက္ပါ ဂ်ီၾကီး ေလးလုံး၊ (ျဂိဳဟ္ၾကီး ၄ လုံး လို႔ ဆိုခ်င္ဆို) နဲ႔ ပတ္သက္လာျပီဆိုရင္ျဖင့္ဒီမိုကရက္နဲ႔ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီ၊ ေခတ္ေပၚ၀ါဒနဲ႔ ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒီတို႔တေတြဟာ ကိုယ္က အျဖဴဆို သူက အမည္း အျမဲ ရန္ျဖစ္ တိုက္ခိုက္ေနဆဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္တာပဲ။
ဘယ္လိုလဲ မိတ္ေဆြ၊ သင္ကေကာ အထက္ပါ ဂ်ီၾကီးေလးလုံးထဲမွာ ဘယ္လို ဂ်ီေကာင္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီလဲ။ (စာၾကြင္း – ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ 4 P ေပါ့ေနာ္။ power, political prisoners, peace and party (ဟဲဟဲ))