>
ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသားတဦးကုိ အင္တာဗ်ဴးျခင္း
Yin Nyine Nway/mandalaygazette.com
ေအာက္တုိဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၀
ေမး- စာေမးပြဲ ေျဖရေတာ႔မယ္ေနာ္။ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ေနၿပီလဲ။
ေျဖ- အခ်ိန္မီ ဆရာ႔ထဲကို ကိုယ္႔ခံုနံပါတ္ေလး ပါသြားေအာင္ က်ဴရွင္လခ သြင္းေနပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ႔ ဆရာေတြ လိပ္စာကို စုေဆာင္း ေနပါတယ္။ ဒါမွလည္း စာေမးပြဲ ၿပီးၿပီးခ်င္း ကန္ေတာ့လို႔ ရေအာင္ပါ။ ကန္ေတာ႔ဖို႔ ပိုက္ဆံကိုေတာ႔ ဟိုေန႔ကမွ အိမ္ကို လွမ္းၿပီး ဖုန္းဆက္ ေျပာထားပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ စာေတာ႔ မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။
ေမး- ဒါက ေနာက္ဆံုးႏွစ္လည္း ျဖစ္တယ္၊ ဒီစာေမးပြဲ ေအာင္ရင္ ဘြဲ႔လည္း ရေတာ႔မယ္ ဆိုေတာ႔ ဘယ္လို ခံစားရလဲ။
ေျဖ-သိပ္ကို ၀မ္းနည္းၿပီး ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ တကယ္လို႔ ဘြဲ႔ရခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ အေနနဲ႔က တရား၀င္ လိုင္စင္ရ အလုပ္လက္မဲ့ တေယာက္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ အခုက ေက်ာင္းတက္ေနတာ ဆိုေတာ့ ဘာေျပာေျပာ ေက်ာင္းသားဘ၀ ဆိုေတာ႔ အိမ္က ေထာက္ပံ႔ေပးေနဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ေတာ႔ လံုး၀ကို supply ေတြ ပိတ္ကုန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို လြမ္းတာတို႔၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကို တမ္းတတာတို႔၊ ခ်စ္သူေလးကို ခြဲရမွာတို႔ထက္ ေသာက္သံုးမက်တဲ႔ ေကာင္ႀကီး ျဖစ္သြားၿပီ ဆိုၿပီး ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။
ေမး- ေက်ာင္းသားဘ၀ ဆိုတာကေလ ေတာက္ပတဲ႔ အနာဂတ္ေတြ ရွိတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒီေတာ႔ ေမာင္ေလးရဲ႕ အနာဂတ္ကိုေရာ ဘယ္လို စိတ္ကူးထားလဲ။ အေမရိကားမွာ ဆိုရင္ University Graduate ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ေနရာေတြတို႔ ဘာတို႔ေတြေတာင္ ေရာက္ၾကတယ္ေလ။ ေမာင္ေလးတို႔ေရာ။
ေျဖ- ဒါမ်ိဳးစဥ္းစားဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္ပါတယ္။ တေန႔ သင္လိုက္တဲ႔ စာေတြကို တေန႔စာ တေန႔ မွန္မွန္ လုပ္ရေအာင္ မီးမလာလို႔ စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ေန႔သင္တဲ႔ စာေတြကို ျပန္လုပ္ဖို႔ ညကိုေတာ႔ မီး လာေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ရာထူးမ်ိဳးေတြကို စိတ္ကူးဖို႔ ေနေနသာသာ လက္တဖက္က ထမင္းခ်ိဳင္႔ကို ကိုင္ၿပီး လက္တဖက္က ကားက လက္တန္းကို ကိုင္ထားၿပီး စီးရတဲ႔ မူဆယ္ လားရိႈးဘက္က ၀က္တင္တဲ႔ ကားေတြလို ေက်ာင္းကားေတြကို ေန႔တိုင္း စီးနင္း ေက်ာ္ျဖတ္ေနရတာ အရင္ ၿပီးဆံုးေစခ်င္ပါတယ္။ က်န္တာ ဘာကိုမွ စိတ္မကူးပါဘူး။ အသက္ မေပ်ာက္ဘဲ အိမ္ ျပန္ေရာက္လာရင္ ေက်နပ္ေနပါတယ္။
ေမး- ေက်ာင္းသား ဆိုတာက မ်ားေသာအားျဖင္႔ အရပ္သားေတြနဲ႔ ကြဲျပားတတ္တယ္ေလ။ ေမာင္ေလးရဲ႕ ေက်ာင္းသားတဦးပံုစံကို ေျပာေပးပါဦး။
ေျဖ-အရပ္သားနဲ႔ေတာ႔ ကြာသြားတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ္႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္ကလို ကြဲျပား ျခားနားသြားတာ မဟုတ္ဘူး ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အရပ္သား ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကေတာ႔ ျမိဳ႔ေတာ္ႀကီးေတြထဲမွာ ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြ ဆိုတာက မ်ားေသာ အားျဖင္႔ ေတာႀကီး မ်က္မဲလုိ ေနရာေတြ ျမိဳ႔ျပင္ေတြ ေက်းလက္ေတြမွာ ေနရတာမ်ားေတာ႔ အမ်ားႀကီးကို ကြဲျပားသြားပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက အရပ္သားေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ကို မိုက္ရိုင္းသြားၾကေတာ႔တာေပါ႔။
ေမး- အခုကိုယ္က ေက်ာင္းၿပီးေတာ႔မယ္ ဆိုေတာ႔ သူမ်ားႏိုင္ငံကလို ေက်ာင္းၿပီးရင္ သူတို႔ဆီမွာ လာလုပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းတာတို႔ ဘာတို႔ ရွိေနၿပီလား။
ေျဖ- အခုထက္ထိေတာ႔ အဲဒါမ်ိဳး မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဟုိေန႔က ပါခ်ဳပ္ရံုးေရွ႔မွာ ကပ္ထားတာကေတာ႔ ဒီကေန ဘြဲ႔ရသြားတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ဗထူး ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းမွာ တက္ဖို႔ ေခၚထားတဲ႔ စာေတာ႔ ေတြ႔ပါတယ္။ OTS လို႔ ေခၚတာေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါေလာက္ပါပဲ၊ သိပ္ေတာ႔ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အလုပ္ရေရး မရေရးသည္ ေက်ာင္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အလုပ္ရွင္ေတြ အေနနဲ႔ကေရာ ၿပီးေတာ႔ အစိုးရ ျပန္တမ္း၀င္ စာေမးပြဲလို႔ ေခၚတဲ႔ PSC စာေမးပြဲ အေနနဲ႔ေရာ ေက်ာင္းသားေတြကို ဘြဲ႔ ရၿပီးၿပီးျခင္း ခန္႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘြဲ႔ရတာသည္ အလုပ္ရဖို႔ အေထာက္အကူေကာင္း တခု မဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္ကို ေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း အလုပ္ တန္းရတာတို႔ ဘာတို႔ ဆိုတာက လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳး နီးစပ္ ေတာ္ေနသလား ဥပမာေျပာရရင္ လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္ ကိုးကြယ္ေနတဲ႔ ဘႀကီး ဘုန္းႀကီးနဲ႔ကို ကိုယ္က ခင္ေနရင္ေလာက္ ဆိုရင္ကို ျဖစ္ပါတယ္။ ေ စာေစာကေျပာတဲ႔ PSC စာေမးပြဲ ဆိုတာကေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကံစမ္းမဲေပါ႔ေနာ္။ လူ ၁၂ ဦးစာ ေခၚတယ္ ဆိုရင္ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ၁၀ ဦးေလာက္က ေျဖေျဖ မေျဖေျဖ အလုပ္ ရၾကမွာ ျဖစ္ၿပီးသားပါ။ က်န္တဲ႔ ၂ ေနရာစာကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ အေယာက္ ၅၀ ေလာက္က ကံစမ္းၾကပါတယ္။
ေမး- ေက်ာင္းမွာ ဆရာ ျပန္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါေသးလား။
ေျဖ- လံုး၀ကို မရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ။ တကယ္ကို မရွိတာပါ။ မသိတဲ႔သူေတြက မတတ္တဲ႔သူေတြကို ျပန္သင္ေပးရတာေလာက္ စိတ္ကုန္စရာ မရွိပါဘူး။ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က စာသင္တယ္ ဆိုရင္ စာပဲ သင္ခ်င္တာပါ။ ၾကက္ဆူပင္ စိုက္ရတာတို႔၊ မိုးရာသီ သစ္ပင္ စိုက္ရတာတို႔၊ ဂိတ္ ဂ်ဴတီေစာင္႔ရတာတို႔ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။
ေမး- ကိုယ္ယူုထားတဲ႔ ေမဂ်ာနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ အလုပ္ကို စိတ္ကူးေနပါသလား။
ေျဖ-လံုး၀ကို စိတ္မကူးပါဘူး။ လုပ္စားလို႔လည္း မရပါဘူး။ လုပ္စားစရာ ေနရာလည္း မရွိပါဘူး။ မိဘလက္ငုတ္ စီးပြားေရးျဖစ္ျဖစ္၊ တျခား တခု ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကူးရပါလိမ္႔မယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းမွာ ခိုးကူးေခြေလးေတြ ခ်ေရာင္းျဖစ္ခ်င္လည္း ေရာင္းျဖစ္မွာပါ။ လမ္းေဘး ကြမ္းယာဆိုင္ေလး တဆိုင္ေလာက္ ဖြင္႔ျဖစ္ရင္လည္း ဖြင္႔ျဖစ္မွာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ႔ မေျပာႏိုင္ေသးပါဘူး။
ေမး-ေမာင္ေလးရဲ႕ ပညာ အေပၚ သံုးသပ္ခ်က္ကေလး သိပါရေစ။
ေျဖ-တခ်ိဳ႔ေတြက ေျပာၾကပါတယ္ ပညာစီးပြား ဆိုတာေပါ႔။ ဒီေန႔ေခတ္ ပညာေရးက စီးပြားေရးဆန္လာတယ္ တဲ႔။ အေကာင္းျမင္တဲ႔သူ ရွိသလို အဆိုးျမင္တဲ႔ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘာေျပာေျပာေပါ႔ ပညာေရးမွာ ေငြက အဓိက ဆိုတာေတာ႔ အားလံုးကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေျပာေျပာေနၾကေပါ႔၊ ပညာသင္တာ စဥ္းစားတတ္ေစခ်င္လုိ႔ တဲ႔။ ဒါေပမယ္႔ စဥ္းစားလို႔ မရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရတဲ႔ ပညာ ဆိုတာကေတာ႔ မူလတန္းကေန ဒီေန႔အထိ အလြတ္ေတြ က်က္ၿပီး အလြတ္ေတြ ခ်ေရးၿပီး ေအာင္ျမင္လာတာပါပဲ။ အခုေန ကၽြန္ေတာ္႔ကို အလြတ္ က်က္ခဲ႔တဲ႔ စာေတြ ေျဖႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ စာေတြကို ျပန္ေမးၾကည္႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာလို တလံုးမွ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ခ်ေရးခိုင္းရင္ေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းကုိ ေရးျပႏိုင္ပါတယ္။
ေမး- မၾကာခင္ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာင္ၾကေတာ႔မယ္ေလ။ ေက်ာင္းသားတေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ထားလဲ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ေပါ႔။
ေျဖ-ဘာမွ မျပင္ဆင္ထားပါဘူး။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ စားခ်င္ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ မေမးပါနဲ႔လား။ တကယ္ေတာ႔ ဒါေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အလုပ္သက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူဘဲ တက္တက္ေပါ႔ေနာ္ ရပ္ကြက္ထဲက ပဲျပဳတ္သည္ေတြလည္း ပဲျပဳတ္ ဆက္ေရာင္းၾကမွာပဲ၊ ဆိုက္ကားဆရာေတြလည္း ဆို္က္ကား ဆက္နင္းၾကမွာပဲ။ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုလားႀကီးကို ကုလားႀကီးလို႔ေခၚေခၚ မာမူႀကီးလို႔ ေခၚေခၚ အရာႀကီးလို႔ ေခၚေခၚ ကုလားက ကုလားပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျပင္ဆင္ထားပါဘူး။ ဒါေတြက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ႀကီးရဲ႕ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပိုက္ဆံမရွိ အင္အား မေတာင္႔ဘဲနဲ႔ အေျခအေနကို ၾကိဳတင္ မသံုးသပ္ဘဲနဲ႔ ၀င္ျပိဳင္ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ႔ ပါတီငယ္ေလးေတြကိုေတာ႔ သနားပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခုကို အေျဖက ရွင္းေနၿပီေလ ပါတီေလးေတြက ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ညည္းတြားေနၾကခ်ိန္မွာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေတာ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ အႀကီးစားႀကီးေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ေက်ာင္းသားဆိုတာကေရာ ဘာမ်ား တတ္ႏိုင္ေနဦးမွာလဲဗ်ာ။
အခုလို ေျဖၾကားေပးတာ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခုလို ေမးျမန္းေပးတဲ႔ ရိုက္စား အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္က အစ္မကို ေက်းဇူး အထူး တင္ပါတယ္။