စာစုတုိ

ႏုိလႈိင္း ● အ​ေပ်ာ္​ကို အရည္​​ေဖ်ာ္​ ​ေႏြထဲ​ ေရနည္​း ​ေလနဲ႔​ေႁခြတဲ့ ပိ​ေတာက္​​

ႏုိလႈိင္း ● အ​ေပ်ာ္​ကို အရည္​​ေဖ်ာ္​ ​ေႏြထဲ​ ေရနည္​း ​ေလနဲ႔​ေႁခြတဲ့ ပိ​ေတာက္​​
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၄၊ ၂၀၁၉

၁။
ဒီတစ္​ႏွစ္​လည္​း ဘယ္​လိုအ​ေဆြးဓာတ္​မ်ိဳးနဲ႔ အသက္​တစ္​ႏွစ္​ထပ္​ႀကီးသြား​​ရဦးမယ္​မသိဘူး။ ဒီဘက္​ႏွစ္​ပိုင္​း​ေတြမွာ သၾကၤန္​ရက္​​ေတြကို ဘယ္​လို​လြမ္​းဆြတ္​တမ္​းတမႈမ်ိဳးနဲ႔စတင္​ရဦးမလဲဆိုတာကိုပဲ ႏွစ္​တိုင္​း​ေတြး​​ေနမိတယ္​။ ​သၾကၤန္​ရက္​ရံုးပိတ္​ရက္​ရွည္​​ေတြကို ​ေမြး​ေန႔တစ္​​ေန႔နဲ႔သာ စတင္​ရတတ္​​တယ္​ဆို​ေပမဲ့ အဲဒီ​ေမြး​ေန႔တစ္​ရက္​​ေၾကာင္​့ပဲ ေႏြဟာပိုပိုၿပီး ေျခာက္​​ခမ္​း​ေနတတ္​ပါလားဆိုတာကို ေႏြ​ေရာက္​တိုင္​း ကိုယ္​့မွာသက္​​ေသျပမိလ်က္​သားျဖစ္​​ေနတတ္​ျပန္​တယ္​။ ​ေႏြရာသီရဲ႕ေျခာက္​​ေသြ႕လြန္​ကဲပံုကို ​ေႏြ​ေရာက္​တိုင္​း အ​ေၾကာင္​းအရာတစ္​ခုမဟုတ္​တစ္​ခုနဲ႔ အၿမဲခ်ျပ​​ေနမိသလိုျဖစ္​​ေနတတ္​လို႔ ​ေႏြ​ေရာက္​မွာကို​ေတာင္​​ေတြး​ေၾကာက္​လာမိသလိုပါပဲ။ ဘာ​ေၾကာင္​့လဲဆို​ေတာ့ ဒီဘက္​ႏွစ္​​ေတြထဲသၾကၤန္​ပိတ္​ရက္​​ေတြဆိုရင္​ အလြမ္​းအ​ေဆြးနဲ႔သာ တစ္​​ေနရာရာမွာ အားကုန္​ႏြမ္​းလ် ​ေငး​ေမာ​​့​ေနမိသလိုလိုသာ ထိုင္​​​​ေန​ျဖစ္​မယ္​။ ဒီလိုမွမဟုတ္​ပဲ ​ေပ်ာ္​ဖို႔ႀကိဳးစားမိတာနဲ႔ အလြမ္​း​ေရခ်ိန္​ကိုပိုတိုး အ​ေဆြးဓာတ္​ကိုျပန္​ႏိႈးဆြ ကိုယ္​့ကိုတြင္​းဆံုး​ေရာက္​သည္​အထိ​ေထာက္​ပံ့​ေပးမယ္​့အရာတစ္​မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔သာ အၿမဲႀကံဳ​ေတြ႕ရင္​ဆိုင္​​ေနရ​ေတာ့တာကိုး။ အဲဒါ​ေၾကာင္​့မို႔လည္​း အသက္​တစ္​ႏွစ္​ထပ္​ႀကီးလာမွာကိုပို​ေၾကာက္​​ေနမိသလို သၾကၤန္​ပိတ္​ရက္​​ေတြေရာက္​လာမွာႀကိဳ​ေတြးၿပီး လန္​႔​ေနမိ​ေတာ့တာ​​ေပါ့။ ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​ခုက သၾကၤန္​ၿပီးသြားခဲ့ၿပီဆိုရင္​​ေတာင္​မွ အဲဒီလိုျဖစ္​​ေနတတ္​ႀကံဳ​ေနရတတ္​တဲ့အ​ေဆြးဓာတ္​ထဲက​ေန ဘယ္​လိုရုန္​းထလြတ္​​ေျမာက္​​ေအာက္​လုပ္​ရမလဲဆိုတာကို ျပန္​ျပန္​​ေတြးယူ​ေနရ​ေသးတယ္​ ဆို​ေတာ့​လည္​း သၾကၤန္​ကိုေပ်ာ္​ရဖို႔အားခဲ ႀကိဳရင္​ခုန္​​ေနရတယ္​ဆိုတာထက္​ စိတ္​ကိုဘယ္​လိုအ​ေၾကာင္​းကမ်ား တြင္​းထဲဆြဲခ်​ေခၚသြားလိမ္​့ဦးမလဲလို႔သာ ႀကိဳတင္​ဘုရားတ​ေနရေတာ့တာ​ပါပဲ။

၂။
ျဖစ္​​ေနတာက ​ေႏြရာသီအပူ​ေငြ႕ထဲ ကိုယ္​မွမဟုတ္​ အရာအားလံုး​ ပိုၿပီး​ေျခာက္​ခမ္​းလြယ္​လာတယ္​လို႔ပဲ ဆိုပါ​ေတာ့။ အသက္​ႀကီးလာတယ္​လို႔မဆိုနိုင္​​ေသး​ေပမဲ့ လူ႔သက္​တမ္​းတစ္​ဝက္​​ေက​်ာ္​လာတာ​ေၾကာင္​့လား​ေတာ့ မသိဘူး။ အရင္​က​ေလာက္​လည္​း ​ေပ်ာ္​ခ်င္​ပါးခ်င္​ လည္​ခ်င္​ပတ္​ခ်င္​စိတ္​မရွိ​ေတာ့သလို ​ေပ်ာ္​ပါးဖို႔ထက္​ ဘဝကိုစိတ္​​ေအးသက္​သာစြာ​ေနရဖို႔ပဲ ပိုအလိုရွိ​ေနမိ​တယ္​။ အဲဒီလိုဆို​ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္​ထဲကအ​ေပ်ာ္​​ဓာတ္​ဟာပ်က္​သြား စိတ္​ထဲမွာအ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာက္​ၿပီး တစ္​ဘဝလံုးအ​ေဆြးနဲ႔သာ​ေန​ေတာ့မယ္​လို႔ ဆိုလိုခ်င္​တာ​ေတာ့လည္​း မဟုတ္​ဘူး​​ေပါ့။ ဒီႏွစ္​အပိုင္​းအျခား​ေတြ​ေလာက္​မွ ဒီရက္​​ေတြ​ေရာက္​လာမွသာ သူ႔အလိုလိုျဖစ္​လာတာ​ေတြပါ။ ၾကားဖူးတာတစ္​ခုကလည္​း လူတစ္​​ေယာက္​ကို လမ္​း​ေပၚမွာခ်ည္​း အၿမဲျမင္​​ေနရၿပီဆို အဲဒီလူဟာသူ႔အိမ္​မွာမ​ေပ်ာ္​​ေတာ့လို႔ပါပဲတဲ့။ အိမ္​မွာစိတ္​မ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​​ေတာ့လို႔ကို လမ္​းမ​ေပၚကိုပဲ ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​မရွိ​ေရာက္​လာရတယ္​​ဆိုပါ​ေတာ့။ ၿပီးရင္​ ဦးတည္​ရာမရ ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနတတ္​တယ္​ေပါ့​ေလ။ ကိုယ္​တိုင္​ကလည္​း အခုအခ်ိန္​​ေတြက်မွလမ္​း​ေပၚမွာခ်ည္​း ​​ရွိ​ေနမိတယ္​။ ကိုယ္​ျဖစ္​​ေနတာကတျခား အဲဒီလို​ေျပာၾက​ေသးတယ္​ဆိုတာလည္​းရွိ​ေတာ့ ပိုၿပီး​ကိုယ္​့စိတ္​ကိုယ္​​ေပ်ာ္​​ေအာင္​​ေနျပရ အရာရာကိုလံုးဝအရသာ​ေလ်ာ့က်မသြားေအာင္​သာ ၿပံဳးၿပံဳးျပ​ေနရ​ေသးတာ​ေပါ့။ ဒါက​လည္​း ေရဘံုယ်အျမင္​တစ္​ခု​ျဖစ္​မွာပါ။ အျမင္​နဲ႔သတ္​မွတ္​လိုက္​တဲ့ အယူအဆ​တစ္​ခု​​ေပါ့​ေလ။ အဲဒီလိုပဲ ျပန္​​ေျဖ​ေလ်ာ့​ေနမိတယ္​။

လူကသာ လမ္​း​ေပၚရည္​႐ြယ္​ခ်က္​မရွိ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနတတ္​​ေပမယ္​့ ကိုယ္​ဟာ ကိုယ္​့​ေနအိမ္​မွာမ​ေပ်ာ္​မ႐ႊင္​ျဖစ္​​ေနတဲ့သူတစ္​​ေယာက္​​ေတာ့လည္​း မဟုတ​္​​ျပန္​ပါဘူး​။ ​ျဖစ္​ႏိုင္​ရင္​အိမ္​ထဲမွာပဲ မိသားစုနဲ႔ခ်စ္​ျခင္​း​ေမတၲာကိုမွ်ားယူ ​မိသားစုအ​ေပ်ာ္​မွာအရာရာျပန္​မွ်လို႔ ​ေအး​ေအးလူလူ​ေန​ေနခ်င္​ခဲ့တာ​ေပါ့။ ဒါ​ေပမယ္​့ အခု​ေလာ​ေလာဆယ္​ အိမ္​မွာမိသားစုထဲကတစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​မွကိုရွိမ​ေန အိမ္​မွာျပန္​​ေရာက္​လာရင္​တံခါးဖြင္​့ႀကိဳဆိုမယ္​့ မိသားစုဝင္​တစ္​ဦးမွအဆင္​သင္​့ရွိမ​ေနဘူး ျဖစ္​​ေနျပန္​တယ္​။ အခုရက္​ပိုင္​း​ေတြ​မွာ ပိတ္​ရက္​ကလည္​းမ်ား​ေန ရန္​ကုန္​ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕​ေျခာက္​ကပ္​တိတ္​ဆိတ္​လာမယ္​့လမ္​း​ေတြကို ​ေရွာင္​ရွားခ်င္​ၾကတာနဲ႔ လူ​ေတြအားလံုးခရီးရက္​ရွည္​ထြက္​ဖို႔ကိုခ်ည္​း အားခဲ​ေနၾက​တာမဟုတ္​လား။ ကိုယ္​့မိသားစု​မွာလည္​း က်န္​တဲ့သူအားလံုးတစ္​​ေနရာရာထြက္​သြား ကိုယ္​တိုင္​က​ေတာ့ဘာ​ေၾကာင္​့မွန္​းမသိ က်န္​​ေနရစ္​ခဲ့တာ​ပါပဲ။ အဲဒီလိုအျဖစ္​အပ်က္​မွာ ကိုယ္​ကလမ္​း​ေတြပၚ​ေရာက္​မလာလို႔ အိမ္​ထဲအသင္​့ရွိ​ေနတတ္​တဲ့ အလြမ္​းမွာမြန္​းပိတ္​ၿပီး တစ္​​ေယာက္​တည္​း ဘယ္​​ေန​ေနခ်င္​ပါ့မလဲ။ ကိုယ္​့စိတ္​နဲ႔ကိုယ္​ အိမ္​ထဲမွာတစ္​​ေယာ္​တည္​း ဘယ္​လိုမွ​ေပ်ာ္​​ေအာင္​​ေနလို႔မရ အ​ေပ်ာ္​မွာကံမပါဘူးလို႔သာ​ေတြး​ေနရသလိုပါပဲ။ အဲဒါ​ေၾကာင္​့မို႔ ကိုယ္​့ကို​ေပ်ာ္​လားလို႔လား​ေမးရင္​ အခု​ဆိုရင္​​ေတာ့ ေပ်ာ္​မ​ေနဘူးဆိုတာ​ေလာက္​​ေတာ့ ျပန္​​ေျဖရ​ေတာ့မွာေပါ့။ မဟုတ္​ဘူးလား။

၃။
ထူး​ေတာ့လည္​း မထူးပါဘူး။ လမ္​း​ေပၚ​ေရာက္​လာ​ေတာ့လည္​း လမ္​းမ​ေတြဟာ ​ေႏြ​ေနအ​ေဆြးဓာတ္​နဲ႔ ပူ​ေလာင္​​ေျခာက္​​ေသြ႕​ေနခဲ့တာပဲ။ ပိတ္​ရက္​​ေတြကပ္​လာလို႔ပဲလား​ေတာ့မသိဘူး။ လမ္​း​ေပၚ​ေတြ႕သမွ်လူ​ေတြလည္​း အဲဒီပိတ္​ရက္​အတြက္​ကိုအားခဲ အ​ေလာတႀကီးျဖတ္​သန္​းသြားလာ​ေနၾက​ေလရဲ႕။ အ​ေရးတႀကီးလႈပ္​ရွား​ေနၾက ဝယ္​​ေနျခမ္​း​ေန အ​ေပ်ာ္​ဓာတ္​ကိုမွ်ား​ေခၚ​ေနၾကတယ္​။ လက္​ထဲကအထုပ္​ကိုပစ္​ခ် အ​ေပ်ာ္​ရဖို႔​ေျဖခ်​ေနၾကတယ္​။ ကိုယ္​ကသာပူ​ေလာင္​မြန္​းက်ပ္​ၿပီး အထီးက်န္​ျဖစ္​​ေနတာ လမ္​း​ေပၚမွာ​ေတြ႕တဲ့လူ​ေတြက​ေတာ့ ​ေပ်ာ္​ဖို႔အတြက္​ႀကိဳတင္​ျပင္​ဆင္​ၿပီး ရင္​ခုန္​စိတ္​လႈပ္​ရွား​ အ​ေပ်ာ္​အတြက္​တာစူ​ေနၾကသူ​ေတြခ်ည္​းပဲ။ အဲဒီလို ျမင္​​ေန​ေတြ႕​ေနရ​ျပန္​​ေတာ့လည္​း သူတို႔​ေပ်ာ္​ျဖစ္​ၾက​ေတာ့မွာကို သူတို႔​ေနရာက​ေန ႀကိဳ​ေတြး​မိၿပီး အမ်ားအ​ေပ်ာ္​မွာ ဝမ္​းသာလိႈက္​လွဲျဖစ္​​ေနမိ​ျပန္​တယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ကိုယ္​ကဘာတတ္​ႏိုင္​ ဘာလုပ္​လို႔ရမွာမို႔လဲ။ ကိုယ္​လည္​းသူတို႔ျဖစ္​​ေနသလို အ​ေပ်ာ္​ကိုႀကိဳတြက္​ ႀကိဳစဥ္​းစားလို႔ရ​ေနရင္​​ေတာင္​ တစ္​ခုမဟုတ္​တစ္​ခုကိုအ​ေပ်ာ္​အတြက္​တပါတည္​းယူ​ေဆာင္​သြားဖို႔ လိုက္​စဥ္​းစားေနမိမွာ​ေပါ့။ အခု​က်​ေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္​ တစ္​ခုခုမွကိုမဟုတ္​ဘူး​ေလ။ အ​ေပ်ာ္​အတြက္​ကို ဘယ္​လိုစိတ္​အႀကံအစည္​မွမရွိ​ေတာ့တဲ့ ဟာလာဟင္​းလင္​းျဖစ္​​ေနပံုမ်ိဳး​နဲ႔သာ ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနမိ​ေတာ့တာ။ အမ်ားတကာျဖစ္​​ေနတဲ့ အ​ေပ်ာ္​စိတ္​ကိုသာ လိုက္​​ေငး​ေနမိတတ္​တာ အရာရာလႊတ္​ခ်ကြဲ​ေၾကလိုက္​​ေတာ့မယ္​ဆိုတဲ့ ေဆြး​ေျမ႕​ေနပံုမ်ိဳးနဲ႔သာ ရွိ​ေနခဲ့တာ​ေပါ့။ အဲဒီ​ေန႔​ေတြကို ရင္​ဆိုင္​ရဖို႔ဆိုတာကလည္​း။

ရက္​ကသိပ္​မက်န္​​ေတာ့ဘူး။ ဒီတစ္​ရက္​ႏွစ္​ရက္​အတြင္​းမွာမွ ဒီအခမ္​းအ​ေျခာက္​ၿမိဳ႕ႀကီးကမထြက္​ခြာျဖစ္​ခဲ့ရင္​ ပိတ္​ရက္​​ေတြထဲ ဒီပတ္​ဝန္​းက်င္​က​ေန အ​ေလာတႀကီးထြက္​သြားနိုင္​ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္​လိုမွလြယ္​ကူ​ေတာ့ဘူး​​။ ကိုယ္​လည္​းတစ္​​ေယာက္​တည္​းက်န္​ခဲ့တယ္​ဆို​ေပမယ္​့ ​လက္​က်န္​ရက္​​ေတြထဲေနာက္​ကလိုက္​သြားနိုင္​​ေသးတယ္​ဆိုတဲ့အ​ေတြးမွာ စိတ္​​ေပါ့​ေလ်ာ့​ေနမိတာလည္​းပါပါတယ္​။ ဒီထက္​ပို​ေနာက္​က်သြားရင္​​ေတာ့ ဘယ္​လိုမွလိုက္​သြားဖို႔မျဖစ္​နိုင္​​ေတာ့ဘူး​ေပါ့။ အမွန္​တကယ္​​ေတာ့ ကိုယ္​လည္​းတစ္​ခါတည္​း စိတ္​လိုလက္​ရႀကိဳတင္​စိတ္​ကူးမွာ မိသားစုနဲ႔အတူ​ေပ​်ာ္​ဖို႔ႀကိဳတြက္​ခဲ့မိ​ေသးတာ​ပါပဲ။ ဒါ​ေပမယ္​့ အဲဒီရက္​​ေတြမွာ ဘာ​ေၾကာင္​့မွန္​းမသိ စိတ္​အ​ေႏွာက္​အယွက္​တစ္​စံုတစ္​ရာနဲ႔ ကိုယ္​ကက်န္​ခဲ့ရၿပီး အခုလို​ေန​ေနမိတယ္​။ အဆိုးကႀကံဳခ်င္​ၿပီဆို ဒီရက္​​ေတြတိုင္​းတိုက္​ဆိုင္​စြာႀကံဳ​ေနရတတ္​တယ္​။ အခုလိုအခ်ိန္​​ေတြဆို ျဖစ္​​ေနက်ပံုစံအတိုင္​း ​ေဆြး​ေျမ႕​ေၾကကြဲဖို႔ကိုပဲ အလိုလိုဦးတည္​​ေနမိ​တာပဲလားဆိုတာ​ေတာ့ မ​ေျပာတတ္​ဘူး​ေပါ့။ မွန္​တာ​ေျပာရရင္​ မသြားခင္​က​ေလးပဲ စကားမ်ားရန္​ျဖစ္​ၾကတယ္​။ အ​ေၾကာင္​းအရာက ဘာမွမဟုတ္​ပဲၿပီးသြားခဲ့​ေပမယ္​့ စိတ္​ထဲက​ေတာ့ထိခိုက္​နာက်င္​မႈနဲ႔ ​​သူ႔အလိုလိုေနခဲ့မယ္​ဆိုတဲ့အ​ေတြးကို​ေတြးမိလ်က္​သား တကယ္​လည္​း​ေနခဲ့ျဖစ္​သြားခဲ့တယ္​​ေပါ့။ ဘာမွ​ေျပာပ​ေလာက္​တဲ့ကိစၥမဟုတ္​ဘူးဆိုရင္​​ေတာင္​ ကိုယ္​့အထီးက်န္​မႈကို ကိုယ္​တိုင္​ဆြဲ​ေခၚသလိုျဖစ္​သြားခဲ့တာကို အခုအခ်ိန္​ဘယ္​လိုမွကို နားမလည္​​ဘူးျဖစ္​​ေနတယ္​။ ငါဘာ​ေတြလုပ္​မိ​ေနတာလဲဆိုတာထက္​ ဒီအခ်ိန္​က်မွ ဘယ္​လိုအ​ေၾကာင္​းတိုက္​ဆိုင္​မႈ​ေတြက ဘဝထဲလာလာျဖစ္​​ေနရတာလဲဆိုတာကို ပို​ေတြး​ေနျဖစ္​​ခဲ့တာ​ေပါ့။ လူဆိုတာကိုယ္​့အဆိုးတရားကို​ေတြး​မိဖို႔ထက္​ ကံၾကမၼာကိုသာယိုးမယ္​ဖြဲ႕အျပစ္​ပံုခ်ပစ္​တတ္​ၾကတာပဲ မဟုတ္​လား။ အခုလည္​း ဒီအတိုင္​းပါပဲ။

၄။
ကိုယ္​အိမ္​မွာ​ေန​ေပ်ာ္​​ပါတယ္​ဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္​းကို အိမ္​ထဲမွာ​တစ္​​ေယာက္​တည္​း အထီးက်န္​စြာေန​ေနရင္​း အလြမ္​းနဲ႔အတူသက္​​ေသျပ ​ေငး​ေမာ့​ေနရျပန္​​ေတာ့တာေပါ့​ေလ။ ဘာမွမတတ္​နိုင္​ပါဘူး။ ​ေလးငါးရက္​တစ္​ပတ္​ဟာ သူ႔အလိုလိုကုန္​ဆံုးသြားမွာပါပဲလို႔​ ကိုယ္​့စိတ္​ကိုျပန္​ေျဖ​ေတြးၿပီး အသဲကိုအရည္​စိမ္​ စိတ္​ျပန္​​ေပ်ာ္​ဖို႔ကို ဦးလွည္​့ရ​ေတာ့တာ​ေပါ့။ ဒါ​ေပမယ္​့ အဲဒီလိုလြတ္​​​ေနတဲ့စိတ္​နဲ႔ ​ေနရာ​ေတြလပ္​​သြားတဲ့​အသဲမွာ ခဏတာေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈမ​်ိဳးဆိုတာမ်ိဳးကလည္​း တစ္​ရက္​ႏွစ္​ရက္​အျပင္​ တာရွည္​စြာမခံ​​တတ္​ဘူး​မဟုတ္​လား။ အိမ္​ထဲမွာတစ္​​ေယာက္​ထဲ ​ေပ်ာ္​သလိုျဖတ္​သန္​း​ေနရတယ္​ဆိုတာ ႏွစ္​ရက္​​ေလာက္​ၾကာရင္​ ပ်င္​း​စရာ​ေကာင္​းလာတတ္​ျပန္​​ေရာဆိုပါ​​ေတာ့။ ဆို​ေတာ့ အရင္​ကလည္​း ဒီလိုပံုစံခံစားခ်က္​မ်ိဳးနဲ အလြမ္​းကိုသီတံမွာသီထားသလို စာတစ္​ပုဒ္​​ေရးျဖစ္​ခဲ့ဖူး​ေသးတယ္​။ မွတ္​မိမလား​ေတာ့မသိဘူး။ အခ်စ္​ဆိုတာ တစ္​ႏွစ္​​ၾကာလည္​း တစ္​သက္​စာေနာက္​က်မသြား ​ေနာက္​ထပ္​စကား​ထပ္​ေျပာသြား ထပ္​လြမ္​း​ေစျပန္​တာပဲဆိုတာ​ေလ။ ကိုယ္​ကသာ ​ေနာက္​အျဖစ္​အပ်က္​တစ္​ခုနဲ႔ ​ေနာက္​အ​ေတြ႕အႀကံဳတစ္​ခုကိုခ်​ေရး​ေနမိတာ အားလံုးကအဲဒီအ​ေၾကာင္​းကိစၥတစ္​ခုတည္​းကိုပဲ ျပန္​ျပန္​​ေက်ာ့​ေရး​ေနတယ္​ထင္​မွာလို႔လည္​း ႀကိဳ​ေတြး​မိ​ပါေသးတယ္​။ ဒါ​ေပမယ္​့ အခုလည္​းတကယ္​ထပ္​ျဖစ္​​ေနျပန္​တာပဲ မဟုတ္​လား။ အ​ေဝးတစ္​​ေနရာ မိသားစုကိုလြမ္​းတဲ့စိတ္​ဆိုတာ စာတစ္​ပုဒ္​တည္​းနဲ႔​ေတာ့ အျပည္​့အစံုဘယ္​ပါ​ႏိုင္​ပါ့မလဲ။ တစ္​ခါတည္​းတစ္​ထိုင္​တည္​း ဘယ္​​ေျပာျပလို႔ၿပီးနိုင္​ ကိုယ္​ခံစား​ေနရတာ​ေတြကိုအမ်ားသိ​ေစပါ့မလဲ။  အလြမ္​းဆိုရင္​လည္​း စံပယ္​​ေတြလိုသီထား ကိုယ္​တိုင္​က​ေတာ့ အလြမ္​းသီတံမွာ ကပ္​နား​ေနတဲ့ယင္​ပမာ အညႇီမကုန္​​ေသးတဲ့အထိ​ေတာ့ ကပ္​ၿပီးလြမ္​း​ေနရ​ေတာ့တာပဲ​ေပါ့။

သစၥာ​ေလးပါးတရားထဲမွာမွ ဒုကၡကိုလည္​း သစၥာတရားတစ္​ခုအ​ေနနဲ႔​ေတာင္​ သတ္​မွတ္​ထား​ေနရ​ေသး​တယ္​ ဆိုမွ​ေတာ့ ဘယ္​လိုအရာမဆိုဒုကၡ အရာရာဟာဒုကၡတရားလို႔​ေတာင္​ ဆိုလို႔ရ​ေသးတာ​ေပါ့။ ရုပ္​ခႏၶာျဖစ္​လာၿပီဆိုကတည္​းကိုက ​ဆင္​းရဲျခင္​းရဲ႕အ​ေၾကာင္​းလို႔လည္​း ဗုဒၶကဆိုပါတယ္​။ ​ေပ်ာ္​ရတာလည္​းဒုကၡ ​ေနရတာလည္​းဒုကၡ စည္​းစိမ္​ခ်မ္​းသာရရွိျခင္​္​းဆိုတာက​ေတာင္​ ဒုကၡလို႔ဆိုထားမွ​ေတာ့ ကုိယ္​့ဦး​ေႏွာက္​ႏွပ္​တစ္​ညႇစ္​စာနဲ႔မစဥ္​းစားတတ္​​ေသး သ​ေဘာမ​ေပါက္​ႏိုင္​​ေသးတဲ့ အဲဒီသိမ္​​ေမြ႕နက္​နဲတဲ့တရား​ေတာ္​​ေတြကိုထားလိုက္​ဦး။ ​ေလာ​ေလာလတ္​လတ္​ထင္​ရွားျပ​ေနတဲ့ ​ေကြကြင္​းျခင္​းဆင္​းရဲဒုကၡဆိုတဲ့ အၾကမ္​းစားဒုကၡမွာတင္​ကိုယ္​ဟာ မခံမရပ္​နိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ျဖစ္​​ေနပါၿပီ။ ​ေမ့​ေဖ်ာက္​ပစ္​လို႔ဘယ္​လိုမွမရ​ဘူးျဖစ္​​ေနခဲ့ၿပီ​။ အခုလိုဆို​ေတာ့လည္​း သၾကၤန္​တြင္​းမွာ ​ေကာင္​း​ေသာစကား​ေတြသာဆို ​ေကာင္​းမႈကုသိုလ္​​ေတြခ်ည္​းလုပ္​​ေနတယ္​လို႔လည္​း တလြဲမထင္​​ေစခ်င္​​ဘူး။ သတိရစိတ္​​ေတြႏွိပ္​စက္​​ေနၿပီဆိုမွ​ေတာ့ ကိုယ္​ႏႈတ္​အမူအရာ ဘာလုပ္​လုပ္​မ​ေကာင္​းမႈခ်ည္​းျဖစ္​​ေနတတ္​တာက သဘာဝတရားပဲ​​ မဟုတ္​လား။ ကိုယ္​လည္​းမလြန္​ဆန္​နိုင္​ပဲ လူ​ကသာမ​ေလာက္​​ေလးမ​ေလာက္​စားအသိဥာဏ္​​ေလာက္​နဲ႔ ပါးစပ္​က​​ေတာ့နတ္​စကား​​ေတြေျပာထြက္​​ခ်င္​​ေျပာထြက္​ျဖစ္​​ေနတယ္​။ လုပ္​​ေနတာ​ေတြက​ေတာ့ လြမ္​းတယ္​ဆိုတာနဲ႔ဘယ္​​အခ်ိန္​မဆိုလိုက္​ဖက္​​ေနတတ္​တဲ့ ​ေသရည္​မူးတယ္​ဆိုတဲ့အလုပ္​​ေလာက္​ပဲ။ ဒီလိုရက္​မ်ိဳးမွာ စိတ္​ဒဏ္​ရာကိုတရားဓမၼနဲ႔​ေဆးဖို႔ဆိုတာကလည္​း ကိုယ္​လိုအသိဥာဏ္​​ေလာက္​နဲ႔​မလြယ္​ အလွမ္​း​ေဝး​ေန​ေသးတယ္​မဟုတ္​လား။ ကိုယ္​ကလည္​းလြမ္​းစရာဆို ဝါသနာနဲ႔​ေျဖဖို႔ဝန္​​ေလးတတ္​သူမဟုတ္​ဘူးဆို​ေတာ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ​ေတာ့ ကိုက္​​ေန​ေတာ့တာ​ေပါ့။ ကိုယ္​့ဝါသနာကလည္​း လူလစ္​ၿပီဆို ​ေသရည္​မူး​ေနမယ္​ဆိုတဲ့အစားထဲကကိုး။ ဟန္​​ေတာင္​က်​ေနပါ​ေသးတယ္​။

၅။
​ေမ့​ေမ့​ေပ်ာက္​​ေပ်ာက္​ဆို​ေပမယ္​့ ​ေမ့ၿပီးရင္​​ေပ်ာက္​မသြားတတ္​တာအဲဒီလြမ္​းတဲ့စိတ္​ပဲရွိတာကိုး။ ​ေမ့ခ်င္​​ေပ်ာက္​ခ်င္​​ေပမယ္​့ စိတ္​ဟာမျပတ္​သား ဒီအ​ေၾကာင္​းကိုခ်ည္​း​ေတြး​ေနမွ​ေတာ့ ပံုရိပ္​​ေတြကသူ႔အလိုလို​ေပၚ​လာ​ေတာ့တာ​ေပါ့။ သတိ​ေတြခ်ည္​းရ​ေနတယ္​။ အျမန္​ထလိုက္​သြားခ်င္​​ေပမယ္​့ တစ္​ခုခုကလိုက္​လံပိတ္​ဆို႔​ေနသလို ျဖစ္​​ေနျပန္​တယ္​။ လြယ္​လြယ္​ကုန္​လြန္​သြားမယ္​ထင္​ရတဲ့ရက္​​ေတြကလည္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔ကို မကုန္​ႏိုင္​ၿပီးဆံုးဖို႔ခဲ့ယဥ္​းလြန္​း​ေနျပန္​တယ္​။ မခက္ဘူးလား။ ကိုယ္​့မ်က္​ကြယ္​အ​ေဝးမွာရွိ​ေနလို႔လည္​း သူတို႔တစ္​စံုတစ္​ခုျဖစ္​မလားအစိုးရိမ္​လြန္​ ပူ​ေနရတာကလည္​း ႏွိပ္​စက္​တဲ့အ​ေၾကာင္​းတရားတစ္​ခုပဲ​ေပါ့။ ဆို​ေတာ့ လူကဘယ္​လိုမွကိုစိတ္​​ေအးသက္​သာစြာ​ေနလို႔ကို မရ​ေတာ့ဘူး။ ဒီရက္​​ေတြကို ​ေအး​ေဆးစြာ​ေက်ာ္​လႊားလို႔ မျဖစ္​ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး။ အစြဲအလန္​းရွိ​ေနလို႔လား​ေတာ့ မ​ေျပာတတ္​ဘူး​ေပါ့။ ဒီရက္​​ေတြ​ေရာက္​တိုင္​း လြမ္​း​ေန​ေဆြး​ေနလိုက္​​ေတာ့မယ္​လို႔သာ မသိစိတ္​မွာႀကိဳတင္​ႀကံစည္​​ေနခဲ့သလိုပါပဲ။ ကိုယ္​့အျပစ္​နဲ႔ကိုယ္​ ကိုယ္​့ရူးစိတ္​နဲ႔ကိုယ္​ပဲ​ဆိုပါ​ေတာ့​ေလ။ သၾကၤန္​​ေရာက္​တိုင္​းျဖစ္​​ေပၚလာတတ္​တဲ့ စာ​ေရးမယ္​စာဖတ္​မယ္​ဆိုတဲ့အ​ေတြးကိုလည္​း အခုထက္​ထိအ​ေကာင္​အထည္​​ေဖာ္​မရ​ေသးဘူးျဖစ္​​ေနတယ္​။ အိမ္​ထဲမွာပဲကိုယ္​့ကိုကိုယ္​အ​ေမွာင္​ခ် ​ေသာက္​စားမူးရစ္​​ေန​မိတယ္​။ ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​မရွိ​ေၾကာင္​​ေငး​ေတြ​ေဝ အထီးက်န္​​ေနျဖစ္​တယ္​။ အိမ္​ထဲက​ေနဘယ္​မွမသြား​ေပမယ္​့ အိမ္​ထဲမွာ​ေန​ေတာ့လည္​း ဘာမွအရာမထင္​ျပန္​ဘူး။ တစ္​ခုခုထလုပ္​ဖို႔ တစ္​​ေနရာရာထသြားလိုက္​ဖို႔ကိုလည္​း စိတ္​မပါလက္​မပါျဖစ္​​ေန ​တစ္​ေနရာတည္​းမွာထိုင္​​ေနရတာကိုလည္​းပ်င္​းစရာ​ေကာင္​းတယ္​လို႔ထင္​​ေနျပန္​တယ္​။

​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ရထားဟာ ဒီဘူတာခ်ည္​းပဲဆိုက္​ရလြန္​းလို႔ ရိုး​ေနသလို​ေတာင္​ျဖစ္​​ေနခဲ့ပါၿပီ။ လြမ္​းတယ္​​ေဆြးတယ္​ဆိုတဲ့စကားကလည္​း ႏွစ္​ခြန္​းသံုးခြန္​း​ေက်ာ္​လာရင္​ လူ​ေတြသိပ္​လက္​မခံခ်င္​​ေတာ့ဘူးဆို​ေတာ့​ေလ။ ကိုယ္​​ေပ်ာ္​ပါတယ္​လို႔ကိုယ္​က ​​ေျပာင္​းေျပာရ​ေတာ့မွာ​ေပါ့။ ​ေဆြးတဲ့ၾကားထဲ လြမ္​း​ေနလ်က္​သားနဲ႔ကို ဒီလိုအၿမဲႀကံဳလာလိမ္​့မယ္​ဆိုတာ ႀကိဳတင္​ၿပီးသိ​ေနခဲ့တာ​ေပါ့လို႔ဟာသလုပ္​​ေျပာလိုက္​လည္​း ရတာ​ေပါ့။ ရယ္​ရယ္​​ေမာ​ေမာ​ေျပာၿပီး ကိုယ္​့စိတ္​ကူးနဲ႔ကိုယ္​​ေမ်ာ​ေနရံုပဲ​ေပါ့။ ဘာမွမတတ္​နိုင္​ပါဘူး။ ဒီဘက္​ႏွစ္​​ေတြမွာ သၾကၤန္​ပိတ္​ရက္​​ေတြအရင္​​ေလာက္​မမ်ား​ေတာ့တာကိုပဲ ​ေက်းဇူးတင္​ရမလိုပါ။ မဟုတ္​ရင္​ ​တစ္​ကမ႓ာတည္​းမွာ​အတူရွိ​ေနဆဲပဲဆို​ေပမယ္​့ တစ္​ကမ႓ာတည္​းဟာ ေျပာ​ေတာ့သာလြယ္​တာ​ေလ။ ဆုတ္​ကပ္​တစ္​ကပ္​တည္​းမွာကိုပဲ ကိုယ္​​ေတြဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​မ်ားသံသရာလည္​ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။ ျဗဟၼာ့ဦး​ေခါင္​းႀကီးလို လက္​​ေျပာင္​း​ေပးလိုက္​လို႔လည္​းမရ ျဖစ္​​ေနတဲ့ခံစားခ်က္​က ဘာနဲ႔မွကိုမတူဘူးရယ္​။ ပင္​လယ္​ျပင္​က်ယ္​ႀကီးလို မိုးကုပ္​စက္​ဝိုင္​းတစ္​ျခမ္​းစာ ဟိုဘက္​ထိပ္​ဒီဘက္​ထိပ္​လက္​ပစ္​ကူးသြားဖို႔ဆိုတာ လြယ္​တာမွမဟုတ္​တာ။ ကဗ်ာဆရာညီလင္​းနိုင္​အ​ေျပာနဲ႔ဆို ထြက္​ခြာသြားတဲ့သ​ေဘၤာကိုရပ္​​ေစခ်င္​လို႔ ပင္​လယ္​​ေရကိုခပ္​ထုပ္​​ေနမိသလို ဟုတ္​တယ္​ အဲဒီလိုမင္​းကိုငါခ်စ္​တယ္​ ဆိုသလိုမ်ိဳးပဲ။ ကိုယ္​့အျဖစ္​ကလည္​း အာ​ေခါင္​သာျခစ္​​ေအာ္​​ေနရတယ္​ ငရဲကအသံဆိုတာ အိပ္​မက္​ထဲမွာပဲ ၾကားရတတ္​တယ္​ဆိုရမွာေပါ့။ အဲဒီလိုဆို​ေတာ့ ကိုယ္​ကသာသူတို႔ကိုလြမ္​း​ေနရတယ္​။ အၿမဲႀကံဳ​ေနရတယ္​ဆိုတဲ့ ဒီရက္​​ေတြထဲျဖစ္​​ေနက်အ​ေဆြးဓာတ္​ဟာ တ​ေျဖး​ေျဖးနဲ႔သာရွည္​ၾကာလာခဲ့တယ္​။ ဝဋ္​ဟာ အခုထက္​ထိလည္​း ၿမဲ​ေနခဲ့တာပဲလို႔​ေတာင္​​ထပ္​ၿပီးေျပာရမလိုပါ။ ခုနက ကိုညီ့စကားလို​ေပါ့။ ဟုတ္​တယ္​ ကိုယ္​လြမ္​းတယ္​ ကိုယ္​့​ေက်ာကို ကိုယ္​ဒဏ္​ရာနဲ႔ ျပန္​သပ္​​ေနမိတယ္​​ေပါ့။ ဒီ​ေလာက္​ပါပဲ။     ။

ႏုိလိႈင္​း
၂၀၁၈ ဧၿပီ ၂၀


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts