ေဆာင္းယြန္းလ ● ရင္ေဘာင္တန္းရင္း ကန္းသြားတဲ့မ်က္လံုးေတြအေၾကာင္း
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၉
ကိုယ္ရပ္ေနတဲ့ ေျမျပင္ဟာၿငိမ္သက္ေနလို ့
ကမာၻႀကီးလည္ပတ္ေနတာကို သတိမထားမိေတာ့
ေရာက္တတ္ရာရာကို ေလွ်ာက္လည္ေနမိတယ္
တေယာက္တည္း ေပါက္ကြဲခ်င္ရင္လည္း
အလြယ္ကေလးဘဲ
ထိုင္ေနရာက ရီမုဒ္ကြန္ထ႐ုိးခလုတ္ကို တခ်က္ႏွိပ္လိုက္႐ုံမွာ
မယံုႏုိင္စရာ ျမင္ကြင္းေတြထြက္က်လာတတ္စၿမဲ
တရက္ေလာက္ အခ်ိန္ပိုအိပ္လိုက္တာနဲ႔
ေရွ႕ကေျပးသြားတဲ့ ကမာၻႀကီးေနာက္ကို
တလေလာက္ျပန္လိုက္ယူေနရတဲ့ ေခတ္ႀကီးေပါ့
အေေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ရင္
ထူထပ္သိပ္သည္းတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကိုေတြ႕ရၿပီး
ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္ေတာ့
စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ ေလလြင့္အမႈိက္ေတြကိုေတြ ့ရႏုိင္တယ္
ကိုယ့္အထင္နဲ႔ကိုယ္ တိုးတက္ေနတဲ့အခါ
ဘတ္စ္ကားေပၚ တိုးတက္ေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္
ကိုယ့္အသစ္နဲ႔ကိုယ္ မ်က္ႏွာသစ္ေနတဲ့အခါ
သူမ်ားေနဝင္မိုးခ်ဳပ္သြားတာလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာဘဲ
ကိုရီးယားကားၾကည့္ၿပီး
ကိုရီးယားေကညႇပ္လိုက္ေတာ့လည္း အျပတ္မိုက္သြားတာဘဲ
မမေမက မတ္မတ္ေမျဖစ္သြားတဲ့
စကားလံုးတိုးတက္လာမႈႀကီးဟာ နဲတာမွတ္လို႔
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရင္ ဒီမိုကေရစီဆန္တယ္ဆိုလို ့
အင္တာဗ်ဴးအဖြင့္မွာ ပြင့္ေအာင္ေျပာပစ္လိုက္ၾကရင္း
ဘြင္းဘြင္းႀကီးပြင့္သြားၾကတဲ့ အေမွာင္ေတြ
ကိုယ့္အက်ိဳးနဲ ့ကိုယ့္အေၾကမွာေတာ့
အားလံုးဟာ ခပ္ေခ်ေခ်ေတြဘဲ။
ေဆာင္းယြန္းလ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
