မင္းကုိႏုိင္ ● သီႀကိဳးကိုယ္တိုင္
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၇၊ ၂၀၁၈
ကုိမင္းကုိႏုိင္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
မင္းနဲ႔ကိုယ္ဟာ
ေမြးေန႔ခ်င္းမတူေတာင္
ေမြးရက္ေမြးနံတူနိုင္တယ္
မင္းနဲ႔ကိုယ္ဟာ
အေသြးအေရာင္ခ်င္းမတူလည္း
ေသြးအုပ္စုခ်င္းတူႏုိင္တယ္
ဒီလိုပဲ
မင္းနဲ႔ကိုယ္ဟာ
ေမြးဌာနီခ်င္းမတူျငား
ေသဌာနီခ်င္းတူတတ္တယ္
မင္းနဲ႔ကိုယ္ဟာ
သားငါးအႀကိဳက္ခ်င္းမတူေပမယ့္
အမွားမ်ားစ႐ုိက္ခ်င္းတူနိုင္တယ္
အသီးအရြက္အႀကိဳက္ခ်င္းမတူလည္း
ခရီးထြက္အႀကိဳက္ခ်င္းတူနိုင္တယ္
ဒီလို
တူတာေတြ႕တိုင္း ေပ်ာ္ခဲ့သမွ်
ခုမွတမူ
မတူတာေတြ
ဘာလို႔ေရတြက္ၾကပါလိမ့္
ကိုယ္တို႔
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ပါလ်က္
မ်က္လံုးခ်င္းမျမင္နိုင္ၾကပါလား
ဘယ္ျမင္မလဲ
မ်က္ႏွာလႊဲထားၾကတာကိုး
ကိုယ္တို႔
လကၡဏာေတြမတူေပမယ့္
လက္ပါတာခ်င္းတူတာပဲ
ခြဲမသြားပါနဲ႔
ကိုယ္တို႔
ကံၾကမၼာခ်င္းမတူေပမယ့္
ဒဏ္ရာခ်င္းတူတတ္တာပဲ
ခြဲမသြားပါနဲ႔
“ဘာ…
လူေတြဟာဘယ္သူနဲ႔မွ လက္ေဗြခ်င္းမတူဘူး ဟုတ္လား
အင္းပါ
လူဆိုတာ လက္ေဗြခ်င္းမတူေပမယ့္
မ်က္ရည္ခ်င္းေတာ့တူတတ္တာပဲ
ဒါေၾကာင့္ခြဲမသြားပါနဲ႔”
လူကေလးဟာ အဲသလိုပန္ျကားရင္း
ေျမျပင္အႏွံ႔မွာ အေနေဝးကြာတဲ့
တခါကလည္ဆြဲတကုံးရဲ႕
ရြဲလုံးမ်ားကို ရွာစု
ႀကိဳးနဲ႔ျပန္သီလိုက္ပါတယ္
အေပ်ာ္နဲ႔ရြက္လႊင့္တဲ့ေလွလိုပဲ
တံတားေပၚလူကေလးျဖတ္အေျပး
ျဖန္းကနဲ လည္ဆြဲႀကိဳးျပတ္
ရြဲလုံးေတြလည္း ေရထဲလြင့္ပါးက်ကုန္တယ္
လက္ထဲက်န္တာၾကည့္ေတာ့
မ်က္ရည္စိုၾကာ
ေဆြးေျမ့ႀကိဳးကိုသာ ျမင္ပါသတဲ့။ ။
မင္းကိုနိုင္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ