လွေက်ာ္ေဇာ ● ကြၽန္မဆက္၍ေရးခ်င္ေသာေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား – ေဆာင္းပါးအမွတ္ (၅ဝ)

လွေက်ာ္ေဇာ ● ကြၽန္မဆက္၍ေရးခ်င္ေသာေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား – ေဆာင္းပါးအမွတ္  (၅ဝ)
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၈
ဆရာႀကီးမႈိင္းစ်ာပနကာလ  (၁၉၆၄- ဇူလိုင္ -၂၃ ရက္၊ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္)

ေဖေဖအသက္  (၃၈) ႏွစ္အရြယ္ ၁၉၅၇ မွာတပ္ကထြက္ရၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ဆရာႀကီးမႈိင္းတို႔ရဲ႕ ျပည္ တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္တြင္း ပါဝင္သြားခဲ့ရာမွာ ၁၉၆၂ မတ္လ (၂) ရက္ေန႔ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္ က်မွပဲ လႈပ္ရွားမႈေတြရပ္လိုက္ရပါတယ္။ ဆရာႀကီးမိႈင္းက်န္းမာေရးေကာင္းစဥ္က ဆရာႀကီးအိမ္ စမ္းေခ်ာင္း၊ အမွတ္ (၅) ခ်မ္း သာလမ္းမွာပဲေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ အစည္းအေဝးေတြလုပ္ေလ့လုပ္ထရွိေပမယ့္၊ ဆရာႀကီးအသက္အရြယ္ကေထာက္လာ၊က်န္းမာေရးက ယိုယြင္းလာေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔အိမ္ စမ္းေခ်ာင္းအမွတ္ (၃၆) ဆီဆံုလမ္းအိမ္မွာပဲ လုပ္လာပါေတာ့တယ္။

ဆရာႀကီးရဲ႕က်န္းမာေရးကို ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သူကေတာ့ ေဒါက္တာဆင္ဖိုးပါ။ ေဖေဖကလည္းသူရဲ႕ကိုယ္တိုင္ေရးအထၳဳပၸတၱိစာအုပ္မွာ ေဒါက္တာဆင္ဖိုးကို အထူးေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔ ဆရာႀကီး ဤမွ်အထိ အသက္ရွည္၍ အနာမဲ့စြာ ေနထိုင္သြားႏိုင္မႈမွာ ေဒါက္တာဆင္ဖိုး၏ ေက်းဇူးပင္ျဖစ္ပါသည္။ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ-ဆိုင္းစုမွသည္ မန္ဟိုင္းဆီသို႔ (ယဥ္မ်ဳိးစာေပ) – ႏွာ၂၇၅) လို႔ ေရးထားပါတယ္။

ဆရာႀကီးရဲ႕က်န္းမာေရးဟာ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြပ်က္ၿပီးကတည္းက တျဖည္းျဖည္းဆိုးလာရာမွာ ၁၉၆၄ ဇူလိုင္လဆန္းကစၿပီး အေျခအေနေတြ ပိုဆိုးလာေနပါတယ္။ အဲဒီကာလေတြမွာ ေဒါက္တာဆင္ဖိုး၊ ေဖေဖ၊ လႊတ္ ေတာ္ေရွ႕ေနႀကီး ဦးထြန္းတင္တို႔ (၃) ဦးဟာ ေန႔ေရာ ညပါ အနားမွာရွိေနၾကပါတယ္။ ေဖေဖတို႔က တခ်ိဳ႕ညေတြဆို မျပန္ၾက ေတာ့ပါဘူး။ ဆရာႀကီးမိသားစုဝင္မ်ားနဲ႔အတူ ဆရာႀကီးေဘးမွာပဲ ရွိေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဖေဖကလည္း အဲဒီကာလအျဖစ္ အပ်က္ေတြကို ဆရာႀကီးမိႈင္း၏ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ားဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းေလးေရးထားပါတယ္။ (အထက္ပါစာအုပ္ ႏွာ – ၂၈၂-၂၈၅)

၁၉၆၄ ဇူလိုင္ (၂၃) နံက္ ၁ နာရီမွာ ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္သြားပါေတာ့တယ္။ ေဖေဖတို႔က ဆရာႀကီးရဲ႕သားမက္စာေရးဆရာ ႀကီးေဇယ် (ဦးေယာ) ကို အမွဴးျပဳၿပီး စ်ာပနေကာ္မတီဖြဲ႕လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကို တဖက္ သတ္ရပ္ပစ္လိုက္တဲ့အတြက္ေရာ၊ ဒီေနာက္ လူဖမ္းပြဲမ်ားဆက္တိုက္လုပ္ေနမႈေတြေၾကာင့္ေရာ၊ လူထုက မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီးပံုရိပ္လည္းဆိုးဝါးေနတဲ့ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ဆရာႀကီးမိႈင္းရဲ႕စ်ာပနမွာဝင္လာၿပီး အကူအညီမ်ားေပးလာပါတယ္။ ဒါ ေတြကိုေဖေဖတို႔ကအသံုးခ်ၿပီး ဆရာႀကီးရဲ႕စ်ာပနအခန္းအနားကိစၥမ်ားမွာေရာ၊ ေနာင္တည္ေဆာက္တဲ့ဆရာႀကီးဂူဗိမာန္ ကိစၥမ်ားမွာပါ ဆရာႀကီးရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ သင့္ေတာ္စြာအေတာ္ခမ္းခမ္းနားနားေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဆရာႀကီးရဲ႕႐ုပ္ကလပ္ကို ခ်မ္းသာလမ္းအိမ္မွာတပတ္ထားၿပီး ဇူလိုင္ (၂၉) ရက္မွာ အစိုးရကေပးတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေဘာလံုးကြင္း (ပဒုမၼာကြင္း) က မ႑ပ္ထဲေရႊ႕ၿပီး (၁ဝ) ရက္ထားပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ဘဝျဖစ္စဥ္ျပခန္းေလးတခုလည္း ခင္းက်င္းျပသ ထားပါတယ္။ ညပိုင္းမွာလည္း လူထုဦးလွစီစဥ္မႈနဲ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္ပါေသးတယ္။ ေဖေဖက ဒီကာလမွာ လူထုဦးလွနဲ႔ တြဲအလုပ္လုပ္ရင္း လူထုဦးလွရဲ႕စည္းရံုးေရးစြမ္းအင္ကို အေတာ္သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေဟာေျပာပြဲေတြဟာ အလြန္စည္းကားပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ဘဝျဖစ္စဥ္ေတြ၊ ဆရာႀကီးရဲ႕ စာေပကဗ်ာေလးခ်ိဳးႀကီးမ်ားအေၾကာင္းေတြ၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးမ်ားထြက္စဥ္က အေၾကာင္းအရာေတြ၊ စတာေတြ အေတာ္ကိုစံုလင္ပါတယ္။ ေဟာေျပာသူေတြ၊ စာတမ္းဖတ္သူေတြကလည္း ႏိုင္ငံေရးေလာက၊ အႏုပညာေလာကနဲ႔ စာေပေလာကတို႔က နာမည္ေက်ာ္ပုဂြိဳလ္မ်ားျဖစ္ၾကလို႔လည္း လာနားေထာင္သူေတြမ်ားၿပီး စည္ကားေနတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီမ႑ပ္ထဲမွာထားရွိတဲ့ ဆရာႀကီး႐ုပ္ကလပ္ကိုလည္း အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ လူပုဂြိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သံရံုးမ်ားက လြမ္းသူ႔ပန္းေခြ မ်ားလာခ်ၾကရာမွာ တခ်ိဳ႕ (မတရားသင္းေၾကညာခံထားရတဲ့) အဖြဲ႕အစည္းေတြလည္း ပါလာပါတယ္။ ပန္းေခြလာခ်စဥ္ကနာမည္တမ်ိဳးနဲ႔ျဖစ္ၿပီး လူလစ္မွအေပၚက ကပ္ထားတဲ့စာရြက္ကို ခြာလိုက္ဟန္ရွိပါတယ္။

ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဆရာႀကီးရဲ႕႐ုပ္ကလပ္ကို ပဒုမၼာကြင္းကေနေျခလွ်င္ သယ္ေဆာင္ၿပီး အစိုးရေပးထားတဲ့ ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္းရွိ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံထဲရွိ ယာယီဂူဗိမာန္မွာျမႇဳပ္ႏွံလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ လူထုတရပ္လံုး ပါဝင္ လႈပ္ရွားတဲ့ ျပည္သူ႔စ်ာပနႀကီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ႐ုပ္ကလပ္သယ္ေဆာင္ရာလမ္းတေလွ်ာက္ ဦးဝိစာရလမ္းေဘး တဖက္တခ်က္မွာ၊ေရႊတိဂံုဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚ လူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနၿပီး ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံမွာေတာ့ ဆက္သယ္လို႔မရေလာက္ေအာင္ ကို လူေတြျပည့္လွ်ံေနပါေတာ့တယ္။ လမ္းေဘးတဖက္တခ်က္မွာလည္း လိုက္ပို႔တဲ့လူေတြၾကားထဲ တခ်ဳိ႕အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေတြမ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ၿပီး ထိုင္ကန္ေတာ့ေနတာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ (ေဖေဖကိုေျပာျပမိေတာ့ ေတာထဲနဲ႔အဆက္အစပ္ရွိသူမ်ားျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဆရာႀကီးကြယ္လြန္ၿပီဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လည္းေဝးၿပီ၊ ေတာထဲရွိေဆြေတြမ်ဳိးေတြနဲ႔ လည္းေဝးၿပီလို႔ေတြးၿပီး ပိုစိတ္ထိခိုက္ၾကတာျဖစ္မယ္တဲ့။)

ေဖေဖတို႔စ်ာပနေကာ္မတီဝင္ေတြက အဲဒီကာလအတြင္း ဘာျပႆနာမွမေပၚေအာင္ အေတာ္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအစိုးရကလူထုရဲ႕ခံစားခ်က္ကို သိလို႔ေရာ၊ သူတို႔ပံုရိပ္အတြက္ေရာ စ်ာပနကိစၥမ်ားမွာလာကူညီေနေပမယ့္-ေဖေဖတို႔ေကာ္မတီထဲမွာေရာ၊ ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာေရာ၊ စံုေထာက္ေတြ၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြျပည့္ႏွက္ေနေအာင္ ထည့္ထားပါတယ္။ (ေဖေဖကေတာ့ ဆရာႀကီးမိႈင္းမိသားစုထဲမွာပါထည့္ထားတယ္လို႔ သံသယရွိခဲ့ပါတယ္။) ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုရဲ႕တာဝန္သိစြာသတင္းေပးမႈေတြေၾကာင့္ ေဖေဖတို႔တေတြတခ်ိဳ႕ကိစၥမ်ားကို လက္ဦးမႈရွိရွိ ေရွာင္ရွားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီကာလက မဆလဖြဲ႕ေတာ့မယ့္အေၾကာင္းေတြၾကားလာေနရၿပီး လက္ဝဲသမား (အမည္ခံ) ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို-အထူးအရာရွိရာထူးေတြေပးလာေနေတာ့ ရႏိုးႏိုးသမားမ်ားက (မ်က္ႏွာေကာင္းရေရးအတြက္) အေတာ္အေႏွာက္အယွက္ ေတြေပးလာေနပါတယ္။ ဒါေတြအတြက္လည္း ေဖေဖတို႔ အေတာ္စိတ္ပင္ပန္းရပါတယ္။

ဒီေနာက္ ဂူဗိမာန္တည္ေဆာက္ေရးရံပံုေငြရွာရတဲ့အလုပ္၊ ဆရာႀကီးဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ တည္ေဆာက္ေရးအလုပ္ စတာ ေတြကို ဆက္တိုက္လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ အစိုးရေပးထားတဲ့ေျမကြက္ကေလးမွာ သားသားနားနားျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေတာ္ လံုးပန္းရပါတယ္။ ေဖေဖတို႔က ဂူဗိမာန္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ဗိသုကာဦးေက်ာ္မင္းကိုရလိုက္တဲ့အတြက္ အေတာ့္ကို အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ဦးေက်ာ္မင္းဟာ အန္ကယ္ၾကည္ေမာင္ကေဖေဖဆီေခၚလာေပးတာပါ။ ဦးေက်ာ္မင္းဟာ ေနာက္ ပိုင္းမွာလည္း အန္ကယ္ၾကည္ေမာင္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္ထဲပါသြားၿပီး နဝတ-နအဖေခတ္ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားႀကီးျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ဒီဒဏ္ ေတြနဲ႔ပဲ ေစာေစာစီးစီး ကြယ္လြန္သြားရွာပါတယ္။

ေဖေဖကေတာ့ ဆရာႀကီးစ်ာပနကို ျပည္သူ႔စ်ာပနႀကီးအျဖစ္ ခမ္းခမ္းနားနားက်င္းပေပးလိုက္ႏိုင္မႈအတြက္ေရာ၊ ဆရာႀကီးရဲ႕ ဂူဗိမာန္ကို ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔ တည္ေဆာက္ေပးလိုက္ႏိုင္မႈအတြက္ေရာ၊ အေတာ္ေက်နပ္အားရခဲ့ပံုရပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ ဂုဏ္ သိကၡာနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဖေဖက ဆရာႀကီးရဲ႕ဘဝကိုလည္း အေတာ္ေလးစား အားက်ပံု ရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္မွာ စတင္ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ေဖေဖအထၳဳပၸတၱိစာအုပ္မွာ ဆရာႀကီးအေၾကာင္းကို ဒီလိုေရးထား တာေတြ႕ ရပါတယ္။ (အထက္ပါစာအုပ္ – ႏွာ၂၉ဝ)

—– ဆရာႀကီးကြယ္လြန္သြားေသာ္လည္း ဆရာႀကီး၏စိတ္ဓာတ္က ရွင္သန္က်န္ရစ္ေနေပသည္။ ဆရာႀကီး၏ျပည္သူမ်ား ဘက္က ထာဝစဥ္ရပ္တည္ၿပီး ျပည္သူမ်ား၏ဘဝ သာယာျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တသက္ပတ္လံုး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သည့္ ဇြဲနပဲစိတ္ဓာတ္သည္ ေနာင္မ်ဳိးဆက္အဆက္ဆက္ကို သမိုင္းအေမြအျဖစ္ လက္ဆင့္ကမ္းေပးခဲ့ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႈိင္း ရာျပည့္လႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ေထာင္တန္းအက်ခံ တခ်ိဳ႕လည္း ေတာထဲေရာက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမားအျဖစ္ႏွင့္ ယခုအႏွစ္သံုးဆယ္ၾကာၿပီးေသာအခါ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ေပၚထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး၏ မၿပီးဆံုးေသးေသာတာဝန္ကို သူတို႔ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေပလိမ့္မည္။ ——

—– ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုအတြင္းတုန္းကလည္း ဆရာႀကီးကိုမီလိုက္ျခင္းမရွိသည့္ ေက်ာင္းသားငယ္ေလးမ်ားက မိမိတို႔၏ခံစားရခ်က္မ်ားကို “အဘိုးေရ” ဟု တ၍ ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ ကမာၻမေက်သစ္သီခ်င္းကို သီဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ေနာက္တမ်ိဳးဆက္ မႈိင္းကေလးမ်ားေပၚလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။——-

—-ျပည္သူမ်ားဘက္ကအင္အားတရပ္အျဖစ္ ဆရာႀကီးကို ပံုအရိပ္ေဖာ္သလို ဆန္႔က်င္ဘက္အင္အားစုကလည္း ဆရာႀကီး ၏ အမည္နာမစြမ္းပကားကို အေၾကာက္ႀကီးေၾကာက္ၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ နဝတ-နအဖေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ဆရာႀကီး၏ နာမည္ ဓာတ္ပံုတို႔ကို ေဖာ္ျပခြင့္မေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး၏ဂုဏ္ရွိန္ကား ႀကီးမားလွသည္။ ဆရာႀကီး၏ ဘဝသည္ ေကာင္းျမတ္လွေပစြ ….. တဲ့။

ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ ဆရာႀကီးမကြယ္လြန္ခင္ (၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာသိမ္းၿပီး) က တည္းက အေတာ္ရပ္ဆိုင္းသြားၿပီး ဆရာႀကီးစ်ာပနအထူးသျဖင့္ ဂူဗိမာန္တည္ေဆာက္ၿပီး (၁၉၆၆) ခ်ိန္မွာေတာ့ လံုးဝကိုရပ္ ဆိုင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ဝင္အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖမ္းခံသြားရၿပီျဖစ္ပါတယ္။  ဒီမွာတင္ ေဖေဖရဲ႕ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားပါေတာ့တယ္။

လွေက်ာ္ေဇာ
၂၄၊ ၉၊ ၂ဝ၁၈။