ကုိေအာင္မႈိင္း ● ဖက္ရွင္သစ္
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၉၊ ၂၀၁၇
ေဆာင္းဦးလိႈင္ရဲ ့
ေမေမႏုိင္မွျဖစ္မွာပါ
သီခ်င္းကိုနားေထာင္ရင္း
ဆရာဦးကိုနီကို သတိရမိတယ္။
ပန္းခင္းႀကီးေတြ
မ်က္ခင္းျပင္က်ယ္ႀကီးေတြေပၚ
လိပ္ျပာေလးေတြ
ေလမွာ၀ဲပ်ံေနၾကမယ္ထင္ခဲ့တဲ့
အိပ္မက္လွလွေလးေတြအတြက္
အနာဂါတ္မဲ့ ေဖါက္ဖ်က္ခံရသလိုဘဲ။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
လူထုမဲနဲ႔
ေခြးကတက္က
အလုပ္အေကြၽးျပဳလိမ့္မယ္လို႔
လံုးဝ လံုးဝမေတြးမိခဲ့ဘူး။
ခုေတာ့
ငါကိုယ္တိုင္မွားခဲ့တာလား။
ငါ့ကိုလိမ္လိုက္တာလား။
အလိမ္ခံခဲ့ရတာလား။
ဂတိမတည္မႈေတြက
ေ၀ခဲြရခက္တဲ့ ေလာကငရဲဆီကို
အဓမၼေခၚေဆာင္ခံရသလိုဘဲ။
အရင္နဲ႔မတူတာဆိုလို႔
နာရီေတြ
မိနစ္ေတြ
စကၠန္႔ေတြဘဲရွိေတာ့တယ္
ဒါေတာင္
သဘာဝတရားႀကီးက တားဆီးထားလို႔။
ဒီေလာက္ငတ္ေနတဲ့လူေတြကို
ဟင္းတနပ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းေလာက္ေအာင္
အသိမဲ့ေနတဲ့ ပညာတတ္ဆိုသူေတြကို
နရင္းတခ်က္ေလာက္ေတာ့ ႐ိုက္လိုက္ပါရေစဗ်ာ။
အမွန္တရားဟာ
စစ္ဖိနပ္ေအာက္
ဘယ္ေတာ့မွ
ဒူးမေထာက္ဘူးလို႔ဆိုၿပီး
ခုေတာ့လဲ ျပားျပားဝပ္ပါဘဲလား။
နင္ၿပီးဆို႔ေနတဲ့အသံနဲ႔
ရလိုမႈအနဲဆံုးဆိုတာ သူတို႔ပါတဲ့။
ပါးစပ္ရွိလို႔ေျပာတာကို
နားရွိလို႔ၾကားရၿပီး
မ်က္ေစ့ရွိလို႔ဖတ္ရတဲ့
ဒီေခတ္ၾကီးကိုမ်ား
နဲနဲေတာ့ေျပာင္းလဲေနပါၿပီဆိုဘဲ။
ေခတ္ႀကီးကိုက
ဟိုဟာဖာရ ဒီဟာေထးရနဲ႔
ဖာေခတ္ ေထးေခတ္ႀကီးကိုမ်ား
ေရာက္ေနရသလိုပါဘဲဗ်ာ။
ျပည္သူနဲ႔အတူတို႔
ေျပာင္းလဲေနပါၿပီတို႔ကို ခဏထားၿပီး
နက္ဖန္ထြက္မဲ့ ဖက္ရွင္သစ္ကို
ေစာင့္ၾကည့္ၾကဦးစို႔ရဲ႕။
ကိုေအာင္မႈိင္း
(၈ ရက္၊ ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ