မ်ဳိးေတဇာေမာင္ ● ဒီရက္ပိုင္း မင့္အေၾကာင္း ငါထပ္ေတြးေနမိတယ္
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၂၊ ၂၀၁၇
(၁)
စစ္ထဲလိုက္ဖို႔ ငါတို႔အိမ္ကထြက္လာတုန္းက
ရထားေပၚမွာ မင္းမ်က္ရည္ေတြ တေပါက္ေပါက္က်တယ္
“ငါ့အေမနဲ႔ အေဖကိုလြမ္းမွာ
ငါဒီေလာက္အေဝးႀကီးခရီးမထြက္ဖူးဘူး”လို႔မင္းေျပာခဲ့၊ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ကိုကာကြယ္ဖို႔ လူတိုင္းမွာတာဝန္႐ွိတယ္ကြ
႐ု႐ွျပန္ျပင္ေရးသမားေတြကို ငါတို႔အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး
တိုက္ပစ္ရမယ္ကြလို႔လည္း
မင္းခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာခဲ့တယ္
ငါေခါင္းကိုငံု႔ထားခဲ့ၿပီး ငိုေတာ့ မငိုျဖစ္ခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ မႈန္ဝါးေနတဲ့
ငါ့အေမရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ ေအးစက္တဲ့ေလထဲမွာ ေျမာက္ဘက္ကိုေမာင္းသြားတဲ့ရထားကို
ျပန္ဆြဲယူဖို႔ႀကိဳးပမ္းေနတယ္။
(၂)
ေျမာက္ဘက္ေဒသမွာ
ငါတို႔ရဲ႕ေျခရာေတြ
ႏွင္းထဲမွာကြယ္ေပ်ာက္သြားၾက
မာေက်ာတဲ့ေရခဲျပင္ဟာ
သူ႔အလႊာေတြ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆံုး႐ႈံးေနတယ္။
နယ္စပ္မ်ဉ္းတေလွ်ာက္ကင္းလွည့္ၾကတဲ့အခါ
ငါတို႔သားေမႊးဦးထုပ္မေဆာင္းရဘူး
ငါတို႔ျမင္းေတြကို စမ္းေပါက္ငယ္ေလးေတြကေရတိုက္ရတယ္။
(၃)
ေနာက္ဆံုး၊ မိုးကေျမသားမည္းမည္းကို ေပ်ာ့ေစတယ္
အဇက္လီယာပန္းေတြ ေတာင္ေစာင္းမွာ ဖူးပြြင့္ၾကတယ္
သစ္ေတာေတြဟာ စစ္ပြဲကို နားမလည္ဘူး
ေတာင္တန္းေတြ၊ ျမစ္ေတြဟာလည္း
စစ္ပြဲကို နားမလည္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ညတိုင္း ငါတို႔
ဝတ္စံုေတြဝတ္ၿပီးအိပ္ခဲ့ၾက။
ငါတို႔ဟာ တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ျပင္ဆင္ထားခဲ့။
(၄)
ရန္သူကို စစ္ျမႇဴေနတဲ့ တင့္ကားေတြ
ေတာင္ၾကားမွာျဖတ္ေမာင္းေနၾကတယ္
သစ္သားလက္ပစ္ဗံုးေတြ၊ ရာဘာဘဇူကာ က်ည္ဖူးေတြ
သူတို႔ေပၚ မိုးလို စတင္ရြာက်။
အရာရာဟာ ေသာက္တလြဲေတြပဲ
ဒါေပမယ့္ငါတို႔အတည္ေပါက္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဧရာမျမက္ရိတ္ဓားႀကီးလို
ဆံုလည္အေျမာက္ေျပာင္းပါတဲ့
အဲ့ဒီတင့္ကားရဲ႕ေက်ာေပၚကို ယမ္းဘီလူးထုပ္တင္ဖို႔
မင္းဘာ့ေၾကာင့္ေရြးခဲ့သလဲကြာ။
တင့္ကားက မင့္ကိုေျမႀကီးေပၚလဲက်ေစတယ္
ၿပီးသူ႔ခ်ိန္းႀကိဳးေတြ မင့္ေျခလက္ေတြေပၚျဖတ္ေမာင္းသြားတယ္။
ငါတို႔မင့္ကိုေတာင္ေအာက္ကိုသယ္လာၾက
မင့္ေသြးေတြ
အာမာျမစ္ထဲစီးဝင္မယ့္ေခ်ာင္းကေလးထဲစီးက်သြားၾက။
(၅)
မ်က္ႏွာက်က္ျဖဴျဖဴေတြ
နံရံျဖဴျဖဴေတြ
သူနာျပဳျဖဴျဖဴေတြ
မင္းရဲ႕အနက္ေ႐ာင္မ်က္လံုးေတြသာ
တျဖည္းစိုက္က်လို႔။
ငါတို႔မ်က္လံုးခ်င္း ထိပ္တိုက္ဆံုမိၾက
အႀကီးအက်ယ္ တိတ္ဆိတ္မႈနဲ႔
မင္းငါ့ကိုေငးၾကည့္ေနေပါ့။
မင္းစကားေျပာႏိုင္သလား
သူမ်ားေတြေျပာတာေရာ မင္းၾကားႏိုင္သလား
မင့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ အရင္ကထက္တိုသြားေပါ့။
ေၾကာက္လန္႔ေနတဲ့လိပ္တစ္ေကာင္လို
ေဆးရံုထဲ မင္းေျဖးေျဖးလွည့္ထြက္သြားတယ္။
အထုပ္အပိုးတစ္ခုလိုမင္းကိုငါၾကည့္ရင္း
ကာလတရားကိုစာတုိက္ကေနငါပို႔လိုက္တယ္။
(၆)
မင္း အသက္႐ွင္ေနေသးသလား။
မင္းဟာ ငါ့သိစိတ္ရဲ႕တံခါးမွာ
မၾကာခဏလာညည္းေနတဲ့
စြန္႔ပစ္ခံေခြးကေလးပဲ။
ဒီည၊႐ွည္လ်ားတဲ့တိတ္ဆိတ္ျခင္းမွာ
မင့္အေၾကာင္းငါထပ္ေတြးေနမိတယ္။
Again, These Days I Have Been Thinking of You
BY HA JIN