ဇြန္မုိး – ျမန္မာျပည္သို႔ေပးစာ – ျပန္ခ်ိန္မတန္ေသးတဲ့ အိမ္ဆီသို႔
(မိုုးမခ) ဇြန္ ၂၅၊ ၂၀၁၇
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ
လနဲ႔ခ်ီ စာမလာသတင္းမၾကားလို႔ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ျဖစ္ေနၾကလား။ တကယ္ဆို ေျပာင္းလဲေနၿပီဆိုတဲ့ ဒို႔ျပည္ႀကီးရဲ ႔ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ရင္နဲ႔အျပည့္ရွိေနေပမယ့္ ဒီေန႔ေရးမယ္ ဟိုေန႔ေျပာမယ္လို႔ စဥ္းစားၿပီး ေန႔တဓုဝ အရႈပ္အလုပ္ေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနလို႔ Facebook ကေနပဲ သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ ႔ကို တို႔ကနန္းဆိတ္ကနန္း ဟိုေရးဒီေရး ေရးေျပာႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ မေျပာမျဖစ္ကိစၥတခု ေပၚလာလို႔ အခ်ိန္ယူၿပီး ဒီစာကို ေရးလိုက္တာပါ။ ဒီစာကိုဖတ္ၿပီး၊ ငါ့ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အႀကံျပဳ၊ ဝိုင္းဝန္းကူညီေစခ်င္တယ္။
ငါ့အေနနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုယ္စား ျပည္တြင္းမွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ မင္းတို႔ (မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း၊ မ်ဳိးဆက္သစ္) ေတြကို အသိေပး၊ ေတာင္းဆိုခ်င္တဲ့ အကူအညီက – ဒီေန႔အထိ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြ ေရးသားေဖာ္ျပျခင္း မရွိေသးတဲ့၊ မင္းတို႔ အမ်ားစု သတိမထား၊ ဂရုမျပဳမိတဲ့ (သတင္း) – ကေနဒါ (Canada) ႏိုင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရး ခိုလံႈခြင့္ရရွိဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားေနခဲ့တဲ့ ဒို႔ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ ရဲေဘာ္တေယာက္ကို ကေနဒါ အစိုးရက ခိုလံႈခြင့္ ေလွ်ာက္ထားမႈကို ျငင္းပယ္လိုက္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို သူ႔ဆႏၵမပါဘဲ (အတင္းအဓမၼ) မၾကာခင္ ျပန္ပို႔ႏိုင္ဖုိ႔ကို စီစဥ္ေနတဲ့အေၾကာင္းပါ။ ကေနဒါႏိုင္ငံမွာ တရားဝင္ေနထိုင္ခြင့္ ႏုိင္ငံေရး ခုိလံႈခြင့္ အျငင္းပယ္ခံရတဲ့ ဒို႔ရဲေဘာ္ႀကီးက ကိုသန္းစိုး (ေခၚ) ရဲရင့္ ပါ။ သူကိုေတာ့ ဒို႔ရွစ္ပူးမ်ဳိးဆက္ေတြ သိၾကေပမယ့္၊ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကေတာ့ သိၾကမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒီလို ရုတ္ခ်ည္း သူကို ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ ျပန္ပို႔ဖို႔ ျဖစ္လာတဲ့အေၾကာင္းက လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အာဏာတခ်ဳိ ႔တဝက္ မွ်ေဝရယူထားတဲ့ အရပ္သားအစိုးရက အခုဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲေတြနဲ႔အတူ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိေနၿပီလို႔ ေမာင္းခတ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ သံတမန္၊ စီးပြားေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးေတြ လုပ္လာခ်ိန္မွာ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပယ္ခဲ့တဲ့ ကေနဒါႏုိင္ငံနဲ႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံခ်စ္ၾကည္ေရး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အာဏာပိုင္ေတြ ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ ကေနဒါအစိုးရက လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၅) ႏွစ္ေလာက္က ကေနဒါႏုိင္ငံကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွတဆင့္ နယ္စပ္ေက်ာ္ျဖတ္ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ ေတာင္းဆိုေနခဲ့တဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အေရးေတာ္ပံုေက်ာင္းသားတေယာက္ကို ကေနဒါႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ေပးဖို႔ ျငင္းဆုိထားၿပီး၊ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္လႊဲေျပာင္းေပးလိုေၾကာင္း ေျပာဆိုတဲ့အခါ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြက (ဘယ္သူဘယ္ဝါ အတိအက်မသိ) … ရဲရင့္နဲ႔ မည္သူမဆိုကို ေျပာင္းလဲပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ျပန္ပို႔ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္လို႔ အခုလို ကေနဒါႏုိင္ငံကေန ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ပို႔ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ သိရွိရတယ္။
ဒီမွာ မင္းတို႔ (စာဖတ္သူေတြ) အေနနဲ႔ ေမးစရာရွိေကာင္းရွိမယ္ – သူက ဘယ္သူမုိ႔လို႔ ငါတုိ႔ေတြက ေရွ ႔ေနလိုက္ သူ ျမန္မာျပည္ ျပန္မပို႔ေရးကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကတာလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူအေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ေျပာဆိုေနတဲ့ ပြင့္လင္းတိုးတက္ေျပာင္းလဲလာၿပီဆိုတဲ့ အမိျမန္မာျပည္ကို ျပန္မလာခ်င္တာလဲ။ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ပို႔မွာကို ဘာျဖစ္လို႔ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းေနတာလဲ။ မင္းတုိ႔က ဘာျဖစ္လို႔ သူကို ဝိုင္းရံေပးရမွာလဲစတဲ့ ေမးစရာေတြ ေျပာစရာေတြ ရွိၾကမွာပါ။ မင္းတို႔ သိခ်င္၊ သိသင့္တာကို အေသးစိတ္ အလံုးစံု ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ (ေပ) စာရွည္မွာေၾကာင့္လို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုးအက်ဥ္းရံုးပဲ ေျပာေတာ့မယ္။
ဦးစြာ မင္းတို႔ (ေမး) သိခ်င္တဲ့ … သူက ဘယ္သူမုိ႔လို႔ ငါတုိ႔ေတြက အခုလို အသဲအသန္ စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ သူ႔ကို ျမန္မာျပည္ ျပန္မပို႔ေရးအတြက္ လႈံေဆာ္ေနၾကတာလဲဆိုတာကို ေျဖၾကားရရင္ သူက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အေရးအခင္းတုန္းက RIT ေက်ာင္းသား တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ (ကို)သန္းစိုး။ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းမွာ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရကို ေဒါင္းလံလႊင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ဆက္လက္တိုိက္ပြဲဝင္ေနခဲ့တဲ့ မင္းတို႔ေတြကို စစ္ဘီးလူးေတြက ပိုးဆိုးပက္စက္ သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးေနခ်ိန္မွာ ကိုသန္းစိုးအပါအဝင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ (ေတာခို) ေက်ာင္းသားေတြက ျမန္မာျပည္နယ္စပ္တေၾကာမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ ဒို႔ေတြရဲ ႔ လက္နက္ကိုင္လႈပ္ရွားမႈက အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ခဲ့ဘူး။ ဒီလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈအေၾကာင္း ေနာက္ႀကံဳရင္ ေျပာတာေပါ့။ အခုေတာ့ ကိုသန္းစိုးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရရင္…
အဲဒီလို စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွာ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနတဲ့ ျပည္တြင္း-နယ္စပ္ ဒို႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ အေျခအေနကို ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ကမာၻႀကီးက ဘာဆိုဘာမွ မၾကားသိဘူး၊ စိတ္မဝင္စားဘူး။ ႏွစ္ကာလရွည္ အာဏာရွင္ဗိုလ္ေနဝင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကမာၻႀကီးနဲ႔ ျဖတ္ေတာက္၊ အေမွာင္တုိက္သြင္းခဲ့တာေၾကာင့္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ သို႔ေလာသို႔ေလာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ တရုတ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈေအာက္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသလို ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံတကာ အေလးေပး၊ စိတ္ဝင္စားမႈ မရွိတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး စစ္အစိုးရက ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြကို ထင္တိုင္းႀကဲ ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြဲခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ မင္းတို႔အားလံုး ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္းခံရၿပီး တႏိုင္ငံလံုး ျပားျပားဝပ္ေနတာကို ေငးေမာလက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံတကာသိေအာင္၊ ကမာၻသတင္းမီဒီယာေတြ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ နယ္စပ္နဲ႔ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ ခိုလံႈလႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ ဒို႔တေတြ နည္းမ်ဳိးစံုရွာ ႀကံဖန္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီလို ေတာင္မင္းကို ေျမာက္မင္း ကယ္ဖို႔ ေဒါင္းဆားခ်က္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ထိုင္းနယ္စပ္ကေန အခက္အခဲ၊ အတားအဆီး၊ အႏၱရာယ္ေတြကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၁) ရက္ေန႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းကို လွ်ဳိ ႔ဝွက္ဝင္ေရာက္ၿပီး၊ ၁၉၈၉ ေအာက္တုိဘာ (၆) ရက္ေန႔မွာ ရဲရင့္အမည္နဲ႔ ရဲသီဟနဲ႔အတူ ေတာင္ပိုင္းၿမိတ္ၿမိဳ ႔ကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ကို ပ်ံသန္းတဲ့ ေလယာဥ္ဝန္ထမ္း နဲ႔ ခရီးသည္ (၈၅) ဦးပါတဲ့ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းပိုင္ ေလယာဥ္ပ်ံကို ဗံုးအတု (ဆပ္ျပာဗူးတစ္ဗူးကုိ ဗံုးဟု လိမ္ညာလ်က္) နဲ႔ ေလယာဥ္မွဴးနဲ႔ ခရီးသည္မ်ားကို ေမတၱာရပ္ခံၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေလယာဥ္ျပန္ပြဲဆြဲၿပီး ကမာၻ႔သတင္းမီဒီယာေတြကေန ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကို ဖြင့္ခ်ေဖာ္ထုတ္လိုက္တယ္။
ေလယာဥ္ပ်ံ ျပန္ေပးဆြဲတာကို ႀကီးေလးတဲ့ အၾကမ္းဖက္လႈပ္ရွားမႈလို႔ ႏိုင္ငံတကာက သတ္မွတ္ထားေပမယ့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ ႔ လႈပ္ရွားမႈက ဗံုးအတုနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး၊ ခရီးတေလွ်ာက္လံုး ေလယာဥ္မွဴးမ်ားနဲ႔ ခရီးသည္မ်ားကို သူတို႔ ဘယ္သူဘယ္ဝါ၊ ဘာေၾကာင့္ အခုလို ေလယာဥ္ပ်ံေပးဆြဲရသလဲ ဆိုတာကို တေလးတစား ရွင္းလင္းေျပာျပၿပီး၊ ေမတၱာရပ္ခံ ေတာင္းပန္စကား ဆိုခဲ့တာကို ခရီးသည္တခ်ဳိ ႔က ေျပာဆိုၾကတယ္။ ရဲရင့္ ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းအရ ထိုင္းအာဏာပုိင္မ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ေလယာဥ္ကုိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အစား U-Tapao ထုိင္းေရတပ္စခန္းတြင္ ဆင္းသက္ရန္ သေဘာတူခဲ့ၿပီး ေရတပ္စခန္းကို ညေန (၅) နာရီ (၄၅) မိနစ္ခန္႔မွာ ဆင္းသက္ခဲ့သည္။
ေလယာဥ္ဆင္းသက္ၿပီး ေစ့စပ္သေဘာတူညီမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ၿပီးေနာက္ ထုိင္းအစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး ေလယာဥ္ေပၚသို႔ ေရာက္ရိွလာခဲ့ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရ (ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ (SLORC) ထံသုိ႔ အခ်က္ (၇) ခ်က္ပါေသာ ႏိုင္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈ ေၾကညာစာတမ္း ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြက …
(၁) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျခြင္းခ်က္မရိွ ျပန္လႊတ္ေပးရန္
(၂) ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ျခြင္းခ်က္မရိွ ျပန္လႊတ္ေပးရန္
(၃) စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း အျပင္မထြက္ရ အမိန္႔ကို ျပန္လည္ ႐ုတ္သိမ္းေပးရန္
(၄) စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားအားလံုး စစ္တန္းလ်ားျပန္ရန္
(၅) ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားကို တည္ေဆာက္ရာ၌ ကမာၻ႕ကုလသမဂၢအဖြဲ႕၏ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈမ်ားကို ခြင့္ျပဳရန္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားတိုင္ ရွည္ၾကာခဲ့သည့္ တုိင္းရင္းသား ျပည္တြင္းစစ္မ်ားကို ဟန္႔တားရပ္စဲရန္ႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ ေရရွည္ခံေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရိွေစရန္၊
(၆) SLORC ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားသူ အုပ္စုမ်ားအၾကား ႏိုင္ငံေရးအရ ေက်ေအးမႈကို ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ မွ ေစာင့္ၾကည့္ႀကီးၾကပ္ခြင့္ျပဳရန္
(၇) လူထုအတြက္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆခြင့္ျပဳေရး အာမခံ ကတိျပဳရန္
တို႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ထုိင္းအစိုးရနဲ႔ အေပးအယူ၊ သေဘာတူညီမႈေတြ ရယူၿပီး၊ လက္နက္ခ် အဖမ္းခံခဲ့တယ္။ ထိုင္းအစိုးရက တရားဥပေဒနဲ႔အညီ လနဲ႔ခ်ီ စစ္ေဆးေမးျမန္းၿပီး၊ ၁၉၉၀ မတ္လ (၂၁) ရက္ေန႔မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာ္ဝင္ တရားရံုးမွ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ (၆) ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်ၿပီး ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ႔ အထူးထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး စင္တာ (Special Detention Center) မွာ ထိန္းသိမ္းထားရွိခဲ့ၿပီး အက်ဥ္းက်ခံေနစဥ္ကာလမွာ သူတုိ႔ရဲ ႔ အက်င့္စာရိတၱ၊ တည္ၾကည္ရိုးသားမႈေၾကာင့္ အျပစ္ဒဏ္ကို ေလွ်ာ့ေပါ့ၿပီး၊ ထိုင္းမိဘုရား၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ ၾသဂုတ္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ ေထာင္ကလြတ္လာၿပီးေနာက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ႔တဝိုက္မွာ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခိုလံႈေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒီကာလအတြင္းမွာ ကိုသန္းစိုး – ရဲရင့္ က စာဖတ္ေလ့လာမႈေတြလုပ္ၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံကေပးတဲ့ ပညာေတာ္သင္ဆု စာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ကာ၊ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ တကၠသိုလ္မ်ားမွာ ပညာသင္ၾကားခြင့္ အခြင့္အလမ္းကို ရရွိခဲ့တယ္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ ငါ စာသင္ၾကားေနတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အေနာက္အလယ္ပိုင္း အင္ဒီးရားနားျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ အင္ဒီးရားနား တကၠသိုလ္ ဘလူးမင္တန္ (Indiana University Bloomington) ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္။အေသာက္အစား၊ အေပ်ာ္အပါးကင္းရွင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ေက်ာင္းစာကို တခုတ္တရ ႀကိဳးစားသင္ယူခဲ့တဲ့ စာေတာ္စာႀကိဳးစားတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္လို႔ သိခဲ့ၿပီး၊ တႏွစ္ေလာက္ အခန္းေဖာ္ အတူေနခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ ႔ ရိုးသားတည္ၾကည္မႈ၊ ခိုင္မာတဲ့စိတ္ဓါတ္၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚ ထားရွိတဲ့ ေစတနာေတြကို ပိုသိရွိိခဲ့ရတယ္။ တကယ္ကို စိတ္ထားျဖဴစင္ၿပီး ခ်စ္ခင္ေလးစားဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဖက္တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၇ ပညာသင္ႏွစ္မွာ ကံဆိုးစြာနဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ခြင့္ကို ပယ္ခ်ခံရၿပီး၊ အေမရိကန္အစိုးရက ေလယာဥ္ပ်ံေပးဆြဲတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူကို စစ္ေဆးေမးျမန္းဖို႔ ပထမအႀကိမ္ တစ္လနီးပါး ထိန္းသိမ္းခဲ့ရၿပီး၊ ၂၀၀၁ စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္ေန႔ နယူးေရာ့ခ္ နဲ႔ ဝါရွင္တန္ဒီစီတို႔ကို မူစလင္စစ္ေသြးၾကြေတြ တိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ရဲရင့္ ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အမိေျမလံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔ႀကီး (Homeland Security) က ဒုတိယအႀကိမ္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းၿပီး တႏွစ္နီးပါးခန္႔ ေထာင္မ်ားစြာကို ေျပာင္းေရႊ ႔ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး၊ ျပန္လည္လႊတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ပံုစံနဲ႔ သြားလာလႈပ္ရွားမႈကို အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကာလမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္မရ၊ သြားေရးလာေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရး အစစအရာရာ တင္းၾကပ္ခက္ခဲလာကာ ဖမ္းလိုက္လႊတ္လိုက္ သံသရာမွ လြတ္ကင္းေအာင္ တျခားတုိင္းႏိုင္ငံကို တရားဝင္ ထြက္ခြါသြားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အေမရိကန္အစိုးရက ခြင့္မျပဳခဲ့တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမရိကန္တဘက္ကမ္း အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ကေနဒါႏုိင္ငံကို ၂၀၀၃ ႏိုဝင္ဘာ (၂၈) ရက္ေန႔မွာ သူငယ္ခ်င္းအခ်ဳိ ႔ အကူအညီနဲ႔ လွ်ဳိ ႔ဝွက္ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားကို အေၾကာင္းၾကားကာ ႏိုင္ငံေရး ခိုလံႈခြင့္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ကေနဒါအစိုးရအေနနဲ႔ သူကို ႏိုင္ငံေရး ခိုလံႈခြင့္ မေပးေပမယ့္ ယာယီေနထိုင္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာရွိတဲ့ ကေနဒီယန္ နဲ႔ ျမန္မာမိတ္ေဆြေတြရဲ ႔ ေျပာဆိုခ်က္အရ အရင္အတိုင္းပဲ မေျပာင္းမလဲ လူတုိင္းနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး၊ ရိုးရိုးကုပ္ကုပ္၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနထိုင္ေၾကာင္း သိရတယ္။
အခုေတာ့ ကေနဒါႏုိင္ငံက တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ေပးဖို႔ စီစစ္စဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ ဒို႔ႏိုင္ငံရဲ ႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ဆီကို ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားကို တိမ္ေရွာင္သြားၾကသူေတြ အခ်ိန္မေရြး ျပန္လာႏိုင္ေၾကာင္း။ ကေနဒါႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ရဲရင့္ ကို လက္ခံဖို႔ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္၊ သူ႔မိခင္ႏိုင္ငံသို႔ လက္လႊဲျပန္ပို႔ခ်င္က ပို႔ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခ်က္ေတြေၾကာင့္ အခုလို ရဲရင့္ ကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ငါတို႔ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္တာက … NLD အစိုးရအေနနဲ႔ ရဲရင့္ ကို သူ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ေလယာဥ္ျပန္ေပးဆြဲ ရာဇဝတ္မႈအတြက္ တပ္ (ျပည္ထဲေရး) က ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးမယူ၊ ဖမ္းဆီးျခင္း မလုပ္ဘူးလို႔ အာမခံ မေပးႏိုင္သလို၊ သူ႔အသက္အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔ငါတို႔အားလံုး အသိ၊ ၾကားေနျမင္ေနရတဲ့အတိုင္း … ရက္စက္ယုတ္မာခဲ့တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းေတြကလည္း Mafia ပံုစံနဲ႔ လူရွင္းပြဲေတြလုပ္၊ ဒါကို NLD အစိုးရအေနနဲ႔ မရႈႏိုင္မကယ္ႏိုင္၊ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးေအာက္မွာ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ လက္မိႈင္ခ်ကာ မူမမွန္၊ စိတ္မခ်ရတဲ့ ေျခဥအထက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး နဲ႔ တပ္ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ေခ်ာေမာ့ဆက္ဆံေနရတာ ဘယ္ေလာက္ စိုးရိမ္စရာေကာင္းလဲ။
ဒီအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရဲရင့္အေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့အပတ္ VOA သတင္းဌာနနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာခဲ့တယ္ – ဘာေၾကာင့္ လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္အေျခခ်ဖို႔ ဝန္ေလးတုံ႔ဆိုင္းေနရတဲ့အေၾကာင္း သူ႔ေျပာျပခ်က္ကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီး (မင္းတို႔) နားလည္လက္ခံမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
“က်ေနာ္ ေထာင္ခ်ခံရမွာကို မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒါေပမ့ဲ အမွန္တရားေတြ ဆံုးရံႈးသြားမွာကိုေတာ့ ေၾကာက္တာေပါ့။ အမွန္တရားအတြက္ စြန္႔စားသြားတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ လက္ရွိမွာလည္း စြန္႔စားေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ အမွန္တရားေတြမေပၚဘဲနဲ႔ ေပ်ာက္သြားမွာကို ေၾကာက္လို႔ … အေရးႀကီးတာက ဘာလဲဆိုေတာ့ က်ေန္ာ ျဖစ္ေစခ်င္တာက က်ေနာ့္ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးအတြက္ လံုၿခံဳမႈမရွိေသးတာ။ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရက ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းၿပီးေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ တရားဝင္ ဂုဏ္သေရရွိစြာနဲ႔ ျပန္လာဖို႔လုပ္ေပးတာမ်ဳိး မရွိကိုမရွိေသးတာ၊ မရွိေသးတဲ့အေၾကာင္းကလဲ ေဒၚစုတို႔အစိုးရအေနနဲ႔ လုပ္ရကိုင္ရတာ ခက္ခဲမႈေတြ ရွိေနလို႔ျဖစ္မွာပါ။”
ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာက အရပ္သားအစိုးရအေနနဲ႔ … xx မႏိုင္ဘဲ ပဲႀကီးစားလုပ္ရပ္မ်ဳိးနဲ႔ သမိုင္းတရားခံ မျဖစ္ဖို႔။ ေျပာမယ္ဆို … စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ ေတာခိုသြားသူေတြ၊ ျပည္ပတုိင္းႏုိင္ငံေတြကို ေရာက္ရွိသြားၾကသူေတြ – ေရာက္တဲ့အရပ္ကေန စစ္အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆံုးေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေထာင္ေရးကို မဆုတ္မနစ္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူေတြအားလံုး ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ အမိေျမကို ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာနဲ႔ ျပန္ခ်င္ၾကတယ္။ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တိုင္းက်ဳိးျပည္က်ဳိးကို ဆက္လက္ထမ္းရြက္ဖို႔ အၿမဲအဆင္သင့္ ရွိၾကတယ္။ အတင္းအဓမၼ ျပန္ပို႔စရာမလိုသလို၊ (ႏွစ္) ႏိုင္ငံ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အလွယ္အလွဲလုပ္သလိုမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ၊
တရားဝင္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ဖိတ္ေခၚႀကိဳဆိုမယ္ဆိုရင္ ရဲရင့္နဲ႔အတူ မ်ားစြာေသာ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုတပ္သားေတြ ေဒါင္းလံလႊင့္ၿပီး ျပန္လာၾကမွာပါ။
အခုေတာ့ ျပန္ခ်ိန္မတန္ေသးတဲ့အိမ္ကို မျပန္ႏိုင္ေသးတဲ့ ရဲရင့္အတြက္ မင္းတို႔ေတြ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဝိုင္းရံေပးၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံတယ္။ မင္းတို႔ေတြ အေကာင္းဆံုး ရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ေပးၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ပါတယ္။ မင္းတို႔အားလံုး က်န္းမာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္ … မင္းတို႔ရဲ ႔
ဇြန္မိုး
* ရဲရင့္ရဲ ႔ သူ႔ဘဝတစိတ္တပိုင္း ေျပာဆိုခ်က္ကို ဒီ ဘေလာ့စာမ်က္နာ http://moethihaaung.blogspot.com/2017/04/blog-post_57.html မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္တယ္။