စုိးခုိင္ညိန္း ● ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၉၊ ၂၀၁၆
ငတ္မြတ္မိတယ္၊ ေတာင့္တမိတယ္
အနည္းဆုံး စကၠန္႔ဝက္ေလာက္ေလးျဖစ္ျဖစ္
ေဝ့ၾကည့္လိုက္တဲ့ မ်က္ေစာင္းေလးတခ်က္ျဖစ္ျဖစ္
အဆက္အသြယ္က
မီးေတာက္ေတြလို ပူေလာင္ျပတ္က်
အသံက သံတေခ်ာင္းလိုစူးဝင္
ကိုယ္အၾကည့္က
ေျမသားေပၚမွာ ေသြးထြက္ေစသလား
လမ္းေဘးက ပိုင္ရွင္မဲ့ ပန္းကေလးတပြင့္ကို
ခ်စ္လိုက္မိတာ အျပစ္ရွိသလား
ကိုယ့္လက္နဲ႔ ထိလိုက္လို႔ ေႂကြက်သြားတာလား
ကမၻာေျမဆီ အမိႈက္တစလို
ကိုယ္ဟာ လြင့္မက်ခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္
လြင့္ဝဲေနတဲ့ ျမဴမႈန္ေလးရဲ႕တိုးေဝွ႔မႈမွာ
ထိခိုက္ ဒဏ္ရာရ ႏူးညံ့ေနတဲ့ ဒီေကာင့္အေပၚ
စစ္ပြဲေတြ အားလုံးကို ေလာင္းခ်လိုက္ပါ
ကိုယ့္အတြက္နဲ႔ ကမၻာေျမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစေတာ့။ ။
စိုးခိုင္ညိန္း
၇၊ ၁၂၊ ၁၄
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
