ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ကို တရားစြဲပါ
(The Ladies News Journal / မိုးမခ)
စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၆
ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသား လူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ တရားဝင္ အြန္လိုင္း ဝက္ဘ္ဆိုဒ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေကာ္မရွင္လူႀကီးမ်ား စာရင္း
အသက္မျပည့္တဲ့ ကေလး အိမ္အကူ အလုပ္သမား ေတြ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ အင္းဝ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ အမႈ မွာ ၾကားက ေစ့စပ္ ေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသား လူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ က စက္တင္ဘာ ၂၁ ေန႔ခင္း မွာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ေမးျမန္းတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေက်လည္ ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္မႈ မရွိခဲ့ပါဘူး။ လာဘ္စားမႈ မရွိဘူး၊ သူတို႔ လုပ္တာ မွန္ခဲ့တယ္ ဆိုတာပဲ အထပ္ထပ္ေက်ာ့ သြားပါတယ္။
ေကာ္မရွင္က ေပးတဲ့ အႀကီးမားဆံုး အေၾကာင္းျပခ်က္ ကေတာ့ အႏွိပ္စက္ခံရသူ ကေလးေတြဟာ မိဘ အုပ္ထိန္းသူ ထံ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ၊ သူတို႔ ေက်နပ္လို႔ ေငြေပးၿပီး ေက်ေအး ခဲ့တာပါ ဆိုတာပါပဲ။ မိဘေတြရဲ႕ နိမ့္ပါးတဲ့ လူမႈ-စီးပြား-ပညာ ေနာက္ခံ အေျခအေနကို လံုးဝ ထည့္ မေျပာခဲ့ဘူး။ အမွား-အမွန္၊ သင့္ေတာ္၏ – မေတာ္၏ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းကို မေျပာခဲ့ပါဘူး။
အင္မတန္ တာဝန္မဲ့ တဲ့ အေျပာအဆို၊ စကားလံုးနဲ႔ သေဘာထားေတြပါ။ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္ မေရြး ႏိုင္ငံသား တဦးခ်င္းရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း တရပ္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္မ်ိဳး၊ တာဝန္ခံ တာဝန္ယူမႈမ်ိဳး မေတြ႕ရပါဘူး။
ဒီလို လူ႔အခြင့္အေရး၊ ေမြးရာပါ ရပိုင္ခြင့္နဲ႔ အလုပ္သမား ခံစားခြင့္ေတြကို တရားလြန္ ခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရတဲ့ လူသား အေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇဝတ္မႈႀကီးမ်ိဳးကို ေနာက္ဆံုး ကာယကံရွင္က ေက်နပ္ပေစဦး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ကိုယ္တိုင္က ကမကထ ျပဳ တရားစြဲဖို႔ အေရးယူဖို႔ လုပ္ရမွာမ်ိဳးပါ။ ဒီအတြက္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ မွာ သတင္းေထာက္ တခ်ိဳ႕ ေမးခဲ့ေပမယ့္ ေကာ္မရွင္က လိမ့္ပတ္လည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
အရိုးက်ိဳးေစတဲ့ အထိ ျပင္းထန္စြာ နာက်င္ေစမႈ၊ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းမႈဟာ ရာဇဝတ္မႈပါ၊ ရဲ အေရးပိုင္တဲ့ အမႈ၊ တရားဥပေဒ ကိုယ္ႏိႈက္က တရားလို ျပဳ တရားစြဲ လို႔ ရတာမ်ိဳးပါ။ ဒါကို ေလ်ာ္ေၾကးေပးပံုစံ လုပ္ျခင္းဟာ တရားမမႈ အျဖစ္ အဆင့္ေလွ်ာ့ခ် ခဲ့တာ ျဖစ္လို႔ အစကတည္း လြဲခဲ့တဲ့ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ ျဖစ္စဥ္ပါ။
ရာဇဝတ္မႈကို အရင္ ရံုးတင္ စစ္ေဆး ထိုက္တန္တဲ့ အျပစ္ေပးမယ္၊ ၿပီးမွ နစ္နာခဲ့သူေတြ အတြက္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးရဖို႔ ဘဝတသက္တာလံုး ဒုကၡတိ အျဖစ္ ရွင္သန္ရမယ့္ အေရးအတြက္ ေျဖဆည္းေပးဖို႔က တရားမမႈ အျဖစ္ သပ္သပ္ တရားစြဲ နစ္နာေၾကး ေတာင္းရမယ့္ ကိစၥပါ။
ဒါကို ရဲေကာ၊ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ေကာ ကိုင္တြဲပံု မမွန္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ လာဘ္စားမႈတို႔၊ ေငြမ်ား တရားႏိုင္ တို႔ ေသခ်ာ ဂန လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပမရတဲ့ ကိစၥေတြကို ေထာက္မျပလိုပါဘူး။ တရားဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ အဖြဲ႕အစည္း တရပ္ ရဲ႕ မျဖစ္မေန လုပ္ကို လုပ္ရမယ့္ တာဝန္ဝတၱရား ပ်က္ကြက္မႈကိုသာ အဓိက ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။
“ႀကီးတဲ့ အမႈ ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့ အမႈ ပ ေပ်ာက္ ေအာင္ လုပ္တယ္” ဆိုတဲ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ အေကာင္းလုပ္ ေျပာေန ဆိုေန ၾကတဲ့ စကားက မတရားမႈေတြကို ေမြးထုတ္ေပးေနရာ သားေပါက္ စခန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ တရားမွ်တမႈကို အေျခခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ကို အမွန္တကယ္ တည္ေဆာက္ ခ်င္ တယ္ဆိုရင္ ရပ္ထဲ ရြာထဲ မွာ ေအာက္ေျခ လူတန္းစား နင္းျပားေတြ ခံစားေနရတဲ့ မတရားမႈ ေတြကို ေသးေသးဖြယ္ဖြယ္က အစ လူအမ်ားသိေအာင္၊ မွတ္ေအာင္၊ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ေအာင္ မီးေမာင္ထိုး အသားေပး ေဖာ္ ထုတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ တာဝန္ကို အယူသင့္ဆံုးက ျမန္မာလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ပါပဲ။
သုေတသန တခု အတြက္ စစ္တမ္းေကာက္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ အဲဒီလို ၿပီးခဲ့တာ ၿပီးၿပီ အမႈ ၿပီးျပတ္ပါေစ၊ အက်ယ္မခ်ဲ႕ပါနဲ႔ေတာ့ ဆိုတဲ့ သေဘာ မ်ိဳး တာဝန္ရွိသူ တခ်ိဳ႕ ဆိုေလ့ရွိၾကတယ္ ေျပာျပပါတယ္။ ကေလး သူငယ္တေယာက္ လိင္ အဓမၼ အမႈ က်ဴးလြန္ခံရတာကို ကေလးပဲ ဘာမွလည္း မျဖစ္ပါဘူး၊ သူလည္း သိေသးတာ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔က ႀကီးတဲ့ အမႈ ငယ္ ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာပါပဲ ဆိုၿပီး ေျပာတာကို ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လူႀကီးေနရာ ယူထားၿပီး အင္မတန္ တုန္လႈပ္ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ အသိမဲ့မႈ၊ တာဝန္မဲ့မႈ မ်ိဳးပါ။
အခုလည္း အလားတူပါပဲ။ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က ၾကားပြဲစား အလုပ္ ဝင္ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ေအးဖို႔ လမ္းေၾကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ဒီေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ မွန္တယ္ ဆိုၿပီး ခံေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္ၿပီး ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကည့္ဖူးခဲ့တဲ့ ဂ်က္နီကိုလ္ဆင္၊ တြမ္ခရုစ္၊ ဒယ္မီမိုး တို႔ပါဝင္ တဲ့ “လူေကာင္းနည္းနည္း (၁၉၉၂)” တရားရံုးေနာက္ခံ ဒရမ္မာ ဇာတ္ကား အဆံုးသတ္ကို သတိရမိပါတယ္။ မရိန္း စစ္သင္တန္းမွာ အားနည္းသူ မလိုက္ႏိုင္သူ တပ္သားငယ္ ဝီလီ (Willie) ကို အျခား သင္တန္းသား မရိန္းရဲေဘာ္ အခ်င္းခ်င္း တရားမဝင္ ျပစ္ဒဏ္ေပးစနစ္ နဲ႔ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ခိုင္းရာမွာ လက္လြန္ၿပီးေသသြားတဲ့ အမႈကို စစ္ခံုရံုးမွာ စစ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ အမိန္႔ေပးသူဟာ လူႀကီး တပ္မွဴးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ (အထက္က အမိန္႔ေပး ခိုင္းလုိ႔) လက္ေတြ႕က်ဴးလြန္ရတဲ့ မရိန္းတပ္သား ႏွစ္ေယာက္ လည္း စစ္တပ္က ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ ထြက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အျပစ္ေပးခံရသူ မရိန္းရဲေဘာ္ အငယ္က အထက္က အမိန္႔ေပးလို႔ လုပ္ခဲ့ရတာ ထင္ရွားေနၿပီ၊ က်ေနာ္တို႔ကို ဘာလို႔ တပ္က ထြက္ခိုင္းရသလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ဘာမွားလို႔လဲ ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။ ဒါကို အျပစ္ေပးခံရတဲ့ အထဲမွာ ပါတဲ့ အႀကီး မရိန္း တပ္ၾကပ္က “ငါတို႔မွားခဲ့တယ္၊ ငါတို႔လည္း အျပစ္ရွိတယ္” ဆိုၿပီး ဒီလို စကားတခြန္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ စကားက က်ေနာ္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္တဲ့ စကားပါပဲ။
We were supposed to fight for people who couldn’t fight for themselves. We were supposed to fight for Willie ပါတဲ့။
မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္မႈ မျပဳႏိုင္သူ၊ မိမိကိုယ္တိုင္ တိုက္ခိုက္မႈ မျပဳႏိုင္သူေတြ အတြက္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ ကာကြယ္ဖို႔ စစ္တပ္တို႔၊ ရဲတို႔၊ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သား တို႔ တည္ရွိရတာပါ။ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ဆိုတာမ်ိဳး ဖြဲ႕ထားတာကလည္း မိမိရပိုင္ခြင့္ ကို မသိတဲ့၊ မိမိ အခြင့္အေရးကို နားမလည္တဲ့၊ မိမိ နစ္္နာမႈကို မေစာေၾကာႏိုင္တဲ့ အခု အႏိွပ္စက္ခံရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ပါ ေကာ့မွဴးက ကေလးငယ္နဲ႔ မိသားစုတို႔လို မ်က္ႏွာမြဲ နင္းျပင္း မိသားစုေတြ ကိုယ္စား တရားမွ်တမႈ ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ရမယ့္ တာဝန္၊ အသံထြက္ရမယ့္ တာဝန္ ရွိပါတယ္။ “You were supposed to fight for them” ပါ. ေကာ္မရွင္ လူႀကီးမ်ားက အကာအကြယ္ေပးရမွာ၊ ကူညီတိုက္ခိုက္ေပးရမွာ မစန္းေကခိုင္နဲ႔ မသဇင္ ဘက္ကိုပါ။ ေက်ေအးဖို႔၊ အသံတိတ္သြားဖို႔ လုပ္ရမယ့္ တာဝန္ မရွိပါ။ မတရားမႈ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဆိုတဲ့ အသံကိုသာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ျဖစ္ေစဖို႔ ကူညီ အသံထြက္၊ တရားမွ်တမႈ ရဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ဦးစီး ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတာဝန္ေတြ ပ်က္ကြက္ခဲ့၊ ပ်က္ကြက္ေနဆဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ကို အခု အားကိုးတႀကီးနဲ႔ တရားမွ်တမႈ လုပ္ေပးပါလည္း မေတာင္းဆိုလိုပါ။ ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းစ အစကတည္းက ေကာ္မရွင္ရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈဟာ သေႏၶ မွန္ခဲ့တယ္ မဆိုႏိုင္ပါ။ တုိင္းျပည္က လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈေတြကို ဖာဖို႔ ေထးဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ အျမင္ေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးဖို႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ အာဏာရွိသူ အဝန္းအဝိုင္းၾကား နီးစပ္ကာ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ေနသူ ဗ်ဴရိုကရက္ (Bureaucrats) ေတြ၊ လူထု နဲ႔ အေဝးႀကီးက ပညာရွင္ ဆိုသူ အလိ (Elite) ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ အဖြဲ႕မို႔ အစကတည္းက ေမွ်ာ္လင့္မထားသလို အခု ျဖစ္စဥ္ မွာလည္း အားမကိုးပါ။
ဒါေပမယ့္ ေကာ္မရွင္ဟာ ျမန္မာ့ လူ႔အခြင့္အေရး နာမည္ ယူထားသူေတြ ျဖစ္လို႔ သူတို႔ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ တရားမွ်တမႈနဲ႔ လူသား ရပိုင္ခြင့္ေတြကို မျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္တဲ့ အတြက္ ရည္ရြယ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မရည္ရြက္သည္ ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ အလုပ္ တခုက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစပါၿပီ။ မတရားမႈကို ေက်ေအးဖို႔ ကူညီခဲ့တဲ့ အတြက္ ဖံုးဖိလိုတဲ့ သေဘာအျပင္ ရာဇဝတ္မႈ တခု မွ်တတဲ့ အျပစ္မေပးႏိုင္ေအာင္၊ ကူညီေနသူ လည္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ရာဇဝတ္မႈႀကီးမွာ ကူညီသူ Aiding and Abetting/Accessory ဟာ ျပစ္မႈႀကီး ေထာင္ဒဏ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကူညီသူ သတ္မွတ္ဖို႔ရာ သူဟာ ရာဇဝတ္မႈ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ အတူ ရွိစရာမလိုပါဘူး။ ေနာက္ ပိုင္းမွာ ျဖစ္စဥ္ကို သိတယ္၊ ဒါကို တရားဥပေဒ ေရွ႕ေမွာက္ အေရာက္ပို႔ႏိုင္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ခဲ့ဘူး ဆိုရင္ ဒါဟာ Accessory ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ အင္းဝ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ အမႈ နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသား လူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ကိုပါ ထည့္သြင္းၿပီး ျပည္သူက တရားစြဲဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ေၾကာင္းပါ..။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆
ေဆာင္းပါးကို The Ladies News Journal တြင္ မူလ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
@
https://web.facebook.com/News.TheLadies/posts/626213647553608:0
ဓာတ္ပံုမ်ား – အညွဥ္းပမ္း ခံခဲ့ရသူမ်ားရဲ႕ ဒဏ္ရာ မွတ္တမ္း ဓာတ္ပံုမ်ား Free Source – Myanmar Now
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
