ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ (ေတာင္စြန္း) – ဦးဝင္းတင္ သို႔မဟုတ္ ကတၱီပါအုပ္ထားတဲ့ သံမဏိ
(မိုးမခ) ဧျပီ ၆၊ ၂၀၁၆
“ခုရက္ပိုင္းေတြမွာ အထူးသတိအရမိဆံုးပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ဆရာဦးဝင္းတင္ကိုပဲ”ဆိုတဲ့ စိတ္ဟာ မိမိသာမက လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ရင္ထဲမွာ ရွိေနမွာ မလြဲပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ လပိုင္းေလာက္ကမွ အမရပူရမွာေနစဥ္က
ဆရာကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးေပးထားတဲ့ “ကြိ”စာအုပ္ေလး ပိုးေတြထိုးျပီး ယိေနတာ ေတြ႔ေတာ့လဲ
“ခုေနမ်ား ဆရာရွိခဲ့ရင္..”လို႔ ေအာက္ေမ့မိေသးတယ္။ NLD ေအာင္ပြဲၿခိမ့္ေနေတာ့လဲ တစ္ခါ။ ဒီေန႔ပဲ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လီမွာေနတဲ့ ကိုမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ “ဦးဝင္းတင္ (၂)နွစ္ျပည့္ပတ္လည္လဲ နီးျပီေနာ္”
လို႔ စပ္မိရာက ခု-ဒီမိုကေရစီေခတ္ဦးနဲ႔ပါဆက္စပ္ၿပီး အထူးကို သတိရလိုက္မိျပန္တယ္။
ဆရာနဲ႔ စၿပီးရင္းနွီးတာကေတာ့ ဟံသာဝတီသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဘဝ မိမိက အမရပူရ တူေမာင္းတိုက္မွာ တိုက္အုပ္စာခ်လုပ္ေနစဥ္ကပါ။ စေနေန႔ ဟံသာဝတီ စာေပဝိုင္း၊ စေနညေနနဲ႔ ညဦး ေတာင္ေလးလံုး ကိုပညာေက်ာင္းမွာ၊ မိမိက သိခ်င္တာေလးေမး၊ဆရာက ေလေအးေလးနဲ႔ေျဖ၊
ကိုပညာက စကားေထာက္ေပါ့။ ဆရာ့မ်က္နွာနဲ႔ စကားသံ,စကားလံုးသံုးတာေတြက တကယ့္ကို ကတၱီပါသား၊ စိတ္ဓာတ္က တကယ့္သံမဏိ။
ဆရာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခဲ့တာ ၂၀၁၃-ဧျပီ ၁၉-ရက္ေန႔က ဆရာ့ေဖာင္ေဒးရွင္းအတြက္ အလွဴေငြသြားထည့္ရင္း(၂၅-သိန္းထင္ပါရဲ႕)။
“နွစ္ဆန္း (၁) ရက္ေန႔ကေတာ့ လူေတြက- မျပစ္မဲ့တဲ့ ငါးေတြကို စဥ့္အိုးထဲဖမ္းေလွာင္ျပီး
စီးပြားရွာသူမ်ားကို အားေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေနာက္ေနာင္ ငါးေလးေတြ ပိုျပီးအဖမ္းခံရေရး အားေပးၾကတာ အေတာ္ေလးစည္ကားတယ္ဆရာ၊ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့- စစ္အာဏာရွင္တို႔ တည္ၿမဲေရးအတြက္ အျပစ္မဲ့ အဖမ္းခံေနရတဲ့ လူသားတို႔လြတ္ေျမာက္ေရးေပါ့ ဆရာရယ္”ဆိုေတာ့ …
“ဒါက အရွင္ဘုရားတို႔ တပည့္ေတာ္တို႔တာဝန္ေလ.. ကိုယ္က်ိဳး ၾကည့္သူေတြက ငါးလႊတ္၊ နိဳင္ငံအက်ိဳးၾကည့္သူမ်ားက လူလႊတ္ေပါ့ ဘုရား..” တဲ့။
အရင္ရက္ပိုင္း ဆရာတင္မိုး (၆) နွစ္ျပည့္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး စကားမေျပာျဖစ္ၾကလို႔ အဲဒီေန႔က အေတာ္ၾကာေလးေျပာျဖစ္တယ္။ ပြဲတစ္ခုအတြက္ လာႀကိဳၾကတဲ့ကေလးေတြ ေစာင့္ေနၾကလို႔အားနာတာနဲ႔ မိမိကပဲ စကားျဖတ္ခဲ့ရတယ္။
ဘာလိုလိုနဲ႔ လာမယ့္ဧၿပီ(၂၁)ရက္ဆို (၂)နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ေနာ္။
ဆရာ ရာ … သတိရလိုက္ထာဗ်ာ။
၃ ရက္ ဧျပီ၊ ၂၀၁၆
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
