ေမာင္ေမာင္စုိး – ကိုးကန္႔ေဒသ ဖုန္ၾကားစင္းႏွင့္ MNDAA – အပိုင္း (၂)

● CPB ႏွင့္ ကိုးကန္႔
၁၉၆၇ မွစၿပီး အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဖြင့္လွစ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ CPB အေဝးေရာက္ဗဟိုေကာ္မတီသည္ ဖုန္ၾကားစင္း ဦးေဆာင္ေသာ ကိုးကန္႔ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕စည္းရံုးသိမ္းသြင္းခ့ဲၿပီး ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ကိုးကန္႔ေဒသအား ၄၀၄ စစ္ေဒသအျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္ၿပီး နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ CPB မွ ရဲေဘာ္တင္ရီ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ CPB မွ ရဲေဘာ္ ထြန္းလြင္တုိ႔ကေဆာင္ရြက္ကာ တပ္မွဴး ကိုးကန္႔ကာကြယ္ေရးမွ ဖုန္ၾကားစင္းကတာဝန္ယူခ့ဲသည္။ ဖုန္ၾကားစင္းတုိ႔သည္ CPBႏွင့္ပူးေပါင္းခ့ဲေသာ္လည္း အျခားသူမ်ားကဲသုိ႔CPB ပါတီဝင္ျခင္းမရွိဘဲ ေနာက္ဆုံးခ်ိန္ထိ ဒီမိုကေရစီပုဂၢိဳလ္အမည္ႏွင့္ရပ္တည္ခ့ဲသည္။

၁၉၆၈ ဇႏၷဝါရီလဆန္းတြင္ ၄၀၄ စစ္ေဒသ အင္အား ၂၀၀ ခန္႔သည္ လုန္ထန္ရွိ အစိုးရစစ္တပ္စခန္းအား စတင္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီးကိုးကန္႔ေဒသသုိ႔စတင္ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၈ ႏွစ္လယ္တြင္ အင္အား ၈၀၀ ခန္႔စည္းရံုးသိမ္းသြင္းနိုင္ခ့ဲၿပီး ရင္း ၄၀၄၅ ရင္း ၄၀၄၆ ရင္း ၄၀၄၇ စသည့္ တပ္ရင္း ၃ ရင္းဖြဲ႕စည္းနိုင္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၈ ႏွစ္ကုန္တြင္ ရင္း ၄၀၄၈ ကို ဆက္ လက္ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခ့ဲသည္။ ဤသုိ႔ႏွင့္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ ၃၀၃ စစ္ေဒသႏွင့္ေပါင္း၍ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဖြဲ႕ႏိုင္ခ်ိန္ထိ ၄၀၄ စစ္ ေဒသတပ္မ်ားသည္ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားစြာတိုက္၍ ကိုးကန္႔ေဒသကိုသိမ္းပိုက္ႏိုင္ခ့ဲသည္။

ထိုအခ်ိန္ကာလက ဖုန္ၾကားစင္းေခါင္းေဆာင္ေသာ ကိုးကန္႔ကာကြယ္ေရးမ်ား CPB ႏွင့္ပူးေပါင္းသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္ပူးေပါင္းရပ္တည္သည့္ ကိုးကန္႔သားတဖြဲ႕လည္းေပၚလာသည္။ ၎မွာ ေလာ္စစ္ဟန္ျဖစ္ၿပီး၎တုိ႔သည္ လားရႈိး အေျခစိုက္ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕ ဖြဲ႕၍ ျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္ပူးေပါင္း၍ CPB ႏွင့္ကိုးကန္႔ဖုန္ၾကားစင္းတုိ႔အား ရင္ဆိုင္ခ့ဲသည္။ ခြန္ဆာ ေခၚ က်န္က်ိဖူးသည္ ထိုစဥ္က ေလာ္စစ္ဟန္လက္ေအာက္မွ ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္း ၃၀၃ႏွင့္ ၄၀၄ စစ္ေဒသ ၂ ခုေပါင္းခ်ိန္၌ CPB သည္ ကိုးကန္႔ေဒသကိုထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္လိုက္ျပီျဖစ္သည္။ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္း၌တပ္ရင္း ၄၀၄၆ သာခ်န္ထားၿပီး က်န္တပ္ရင္း ၃ရင္းသည္ သံလြင္ျမစ္္အေနာက္ဖက္ကမ္းသု္ိ့ု ေျပာင္း ေရႊ႕ကာ မူလ ၃၀၃ မွတပ္မ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ ၁၉၇၀ မတ္လအတြင္း မုန္းေပၚရွိ ခမရ ၁၀၇ တပ္စခန္းအားလည္းေကာင္း၊  ၾကဴ ကုတ္မွ ခလရ ၄၅ တပ္စခန္းအား၎ သိမ္းပိုက္ၿပီး ထိုေဒသမ်ားအား CPB တို႔ ၁၇ ႏွစ္ခန္႔ထိမ္းခ်ဳပ္ခြင့္ရသြားခ့ဲသည္။

ဤသုိ႔ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသဟုေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ ဖုန္ၾကားစင္းသည္ စစ္ေဒသ ဒုတပ္မွဴးျဖစ္လာၿပီး ဖုန္ၾကားဖူး သည္ တပ္မဟာ ၈တပ္မဟာမွဴး ျဖစ္လာသည္။ ဤသုိ႔ႏွင့္ ဖုန္ၾကားစင္းတုိ႔သည္CPB အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ၏ တပ္မွဴးမ်ား ျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။

ထိုစဥ္ကာလက ျမန္မာစစ္ဖက္၏ တပ္မ ၇၇/၈၈ / ၉၉ ဟူ၍ ၃ ခုရွိသည့္ အနက္ တပ္မ ၂ ခု သည္ အဆိုပါစစ္မ်က္ႏွာ၌ ရင္ ဆိုင္ခ့ဲၾကသည္။ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ လားရႈိး ကြန္လုံေဒသမ်ားတြင္ ျမန္မာစစ္ဖက္မွ မဟာဗ်ဴဟာကြပ္ကဲေရးဌာနဖြင့္၍ ကြပ္ ကဲခ့ဲရသည္။ ထိုစဥ္ မဟာဗ်ဴဟာမွဴးမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးစိန္ျမျဖစ္ၿပီး ေနာင္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းၿပီးေနာက္ နဝတ ဆန္႔က်င္ေရး ျပန္လုပ္ခ့ဲသူျဖစ္သည္။

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတပ္မ်ား ကြန္လုံ ဟိုက္ကမ္းပါးတိုက္ပြဲၿပီး ဝ နယ္အတြင္းသုိ႔ ထိုးဝင္သြားၿပီးေနာက္ ကိုးကန္႔၏ အဓိကေခါင္းေဆာင္ ၂ ဦးျဖစ္ေသာ ဖုန္ၾကားစင္းႏွင့္ ဖုန္ၾကားဖူးအပါ အျခားကိုးကန္႔သားမ်ားသည္လည္း လိုက္ပါသြားၾက သည္။ ကိုးကန္႔ေဒသကို အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသလက္ေအာက္ခံ ကိုးကန္႔ခရိုင္အျဖစ္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ကိုးကန္႔ေဒသ၏ ကာ ကြယ္ေရးအတြက္ ကိုးကန္႔ခရို္င္တပ္ကို ဖြဲ႕စည္းထားခ့ဲသည္။ ကြန္လုံ ဟိုက္ကမ္းပါးတိုက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း၌ ကိုးကန္႔ေဒသသည္ ျမန္မာစစ္ဖက္ ေရာ CPB ေရာအေလး ထားစစ္ဆင္ရာေဒသ မဟုတ္ေတာ့သျဖင့္ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ကင္းေဝး ခ့ဲေတာ့သည္။

ဖုန္ၾကားစင္းညီအကိုမ်ား အေနႏွင့္ CPB ၏စစ္ေဒသ၌ တပ္မွဴးမ်ားအျဖစ္တာဝန္ယူခ့ဲေသာ္လည္း ကိုးကန္႔ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ခရိုင္တပ္တြင္သူ၏ ကာကြယ္တပ္မွ သူလက္ေအာက္မွသူမ်ားအား ဆက္လက္တာဝန္ေပးခ့ဲသည္။ ၁၉၈၉ ပုန္ကန္မႈျဖစ္ ပြားခါနီး ကိုးကန္႔ခရိုင္္ႏွင့္ ခရိုင္တပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ယန္မုိလ်န္ ယန္ပုံအန္းညီအကိုႏွင့္ ပယ္ေစာက္ခ်ိန္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။

၁၉၇၉ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးၿပီး ေနာက္ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္းကို ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုအျဖစ္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ကိုးကန္႔ ခရိုင္ကေတာ့အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသလက္ေအာက္ခံအျဖစ္ဆက္လက္ရွိခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ CPB ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုႏွင့္ ကိုးကန္႔ ေဒသသည္ သံလြင္ျမစ္သာျခား၍ဆက္စပ္ေနမႈကို ေရွာင္လႊဲ၍ မရခ့ဲ။

၁၉၈၆/၈၇ စီစီဝမ္တာပန္ က်ၿပီးေနာက္ CPB ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရို၏ လက္နက္ခဲယမ္းဂိုေဒါင္မွ အရန္ ခဲယမ္းအခ်ဳိ႕အား ပို၍ လုံျခံဳရာ ကိုးကန္႔ေဒသသုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕ထားရွိခ့ဲၾကသည္။ ေနာင္တြင္ ပုန္ကန္ေတာ့မည့္ ကိုးကန္႔တုိ႔အတြက္ ပ့ံပိုးခ့ဲသက့ဲ့သုိ႔ပင္
ျဖစ္ခ့ဲေပေတာ့သည္။

● ကိုးကန္႔ခြဲထြက္မႈ
၁၉၈၉ မတ္လတြင္ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕စတင္ပုန္ကန္သည္။ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ပုန္ကန္ခြဲထြက္မႈသည္ အေရွ႕ေျမာက္ CPB ျပိဳကြဲျခင္း၏ အစျဖစ္ေတာ့သည္။ ကိုးကန္႔ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္ပြားရန္အတြက္လည္း ျမန္မာစစ္ဖက္ကိုယ္စား ဖုန္ၾကားစင္းတုိ႔ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးခ့ဲသူမ်ားမွာ ယခင္ကိုး ကန္႔ေစာ္ဘြားအႏြယ္ ေအာလစ္ယန္ ေလာ္စစ္ဟန္ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေအာင္ႀကီးတုိ႔ျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသ၏ CPB ျပိဳကြဲမႈကို ကိုးကန္႔တုိ႔၏ ပုန္ကန္ခြဲထြက္မႈျဖင့္ ၁၉၈၉ ႏွစ္ဆန္းတြင္ စတင္ခ့ဲ့ေတာ့သည္။

ဤသုိ႔ ကိုးကန္႔တုိ႔ခြဲထြက္မည့္အရိပ္လကၡဏာကို CPB ဗဟိုမွ ၾကိဳတင္သ္ိရွိခ့ဲသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း တားဆီးနိုင္ခ့ဲမရွိခ့ဲေပ။ ကိုးကန္႔တုိ႔၏ ပုန္ကန္မႈသည္ ကိုးကန္႔ေဒသရွိ ေလာက္ကိုင္မွအစျပဳသည္ ။ သုိ႔ေသာ္ ပုန္ကန္မႈကို ကိုးကန္႔ေဒသတြင္သာမ ျပဳလုပ္ခ့ဲ့ေပ။ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ဖက္ျခမ္းရွိ CPB ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုလက္ေအာက္ရွိ အဓိဝတပ္မ်ားကိုပါစည္းရံုးကာ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုနယ္ေျမတခုလုံးပါ ထိမ္းခ်ဳပ္ရန္ပါႀကိဳးစားခ့ဲသည္။

ဤသုိ႔ ကိုးကန္႔အဖြဲအေနႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုနယ္ေျမပါ သိမ္းသြင္းရန္ႀကိဳးစားခ့ဲျခင္းသည္ ပုန္ကန္ခြဲထြက္သူ ကိုးကန္႔ အေန ႏွင့္ အကယ္၍ တစုံတရာလြဲေခ်ာ္မႈရွိပါက ပန္ဆန္း CPB ဗဟိုႏွင့္ မုန္းကိုး CPB ေျမာက္ပိုင္း ဗ်ဴရိုၾကား ၂ ဖက္မညပ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပုံရသည္။ ထုိ႔ျပင္ သူတုိ႔၏ ၾသဇာကို ခ်ဲ႕ထြင္လိုပုံလည္းရသည္။

အ့ံျသစရာေကာင္းသည့္အခ်က္မွာ ကိုးကန္႔ေဒသေလာက္ကိုင္တြင္ ပုန္ကန္မႈစၿပီး တပတ္ခန္႔ၾကာမွ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရို ဌာန ခ်ဳပ္ရွိရာ မုန္းကိုးသုိ႔အာဏာသိမ္းရန္ ခ်ီတက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုတပတ္ၾကာအခ်ိန္ကာလအတြင္း CPB ဗဟိုေရာ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုေရာ ကိုးကန္႔တုိ႔ ေလာက္ကိုင္တြင္ စတင္ပုန္ကန္ေနျပီကို မသိၾကေပ။ ေလာက္ကိုင္အနီးရွိ တ႐ုတ္တုိ႔အေနႏွင့္ မသ္ိစရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္တုိ႔ကလည္း CPB ကိုအေၾကာင္းၾကားျခင္းမရွိ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုရမည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ ကိုးကန္႔တုိ႔စည္းရံုးမႈရရွိသြားသည့္ဝ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ မုန္းကိုးသုိ႔ခ်ိီတက္လာၿပီး မုန္းကိုး အထက္ ဘန္ဆတ္ေတာင္ေၾကာေပၚသုိ႔ေရာက္မွသာ အာဏာသိမ္းျပီဟုသိေတာ့သည္။

ကိုးကန္႔တုိ႔သည္ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုရွိ အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ တပ္မဟာ ၁ ကို အသုံးျပဳသြားခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္ တပ္မ ဟာ ၁ ဒုတပ္မဟာမွဴး ေဝေရွာက္ရင္ (ေနာင္ ကိုးကန္႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္လာသူ။ ထုိ႔ျပင္ ကိုးကန္႔ BGF တပ္၏တပ္မွဴးဗိုလ္မွဴးၿပီးေဝစန္း၏အကိုျဖစ္သူ) သည္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ၄၀၄ စစ္ေဒသဖြင့္စဥ္က ဖုန္ၾကားစင့္၏ လက္ရင္းတပည့္မ်ားျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ဝ တပ္မွဴးတစ္ဦးျဖစ္သူ လင္နမင္ ေခၚ လင္ညီမိန္းအားစည္းရံုးနိုင္ခ့ဲသည္။

ထိုစဥ္က CPB တပ္မဟာ ၁ သည္ မုန္း ေဟာင္ တြင္အေျခစိုက္သည္။ ၎ေဒသသည္ ကိုးကန္႔ေဒသ ကုန္းၾကမ္းႏွင့္ သံလြင္ ျမစ္သာျခားသည္။ ထုိ႔ျပင္ ထိုစဥ္က ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအၿပီးျပည္မကို ထိုးေဖါက္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ CPB ဗဟိုမွ ဖြဲ႕စည္း ခ့ဲေသာ တပ္မဟာ ၈၈၈ သည္ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုမွျဖတ္၍ ျပည္မသုိ႔ ထိုးေဖါက္ဆင္းရန္ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရို နယ္ေျမ မုန္းယား မုန္း ေဟာင္ေဒသသုိ႔ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ဝ တပ္ရင္းမ်ားကိုလည္း အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတြင္ တပ္မွဴးမ်ား ျပဳလုပ္ခ့ဲၾကသည့္ ဖုန္ၾကားစင္း ဖုန္ၾကားဖူးညီအကိုက စည္းရံုသိမ္းသြင္းနိုင္ခ့ဲသည္။

အဆိုပါ တပ္မဟာ ၈၈၈ မွာ အသစ္စဖြဲ႕စကာလျဖစ္ရာ တပ္မဟာ နိုင္ငံေရးမွဴး ရဲေဘာ္စိုးခ်စ္ (ကိုးကိုးကြၽန္းျပန္) တပ္မဟာမွဴး စိုင္းခ်စ္ညြန္႔ (ယခင္ရွမ္းတပ္ ဗိုလ္ကမ္းရြဲတပ္မွ) တုိ႔မွာ နိုင္ငံျဖတ္သန္းမႈ တစုံတရာရွိၾကေသာ္လည္း ဝ တပ္ရင္းမ်ားအေပၚ ၾသဇာမရွိၾကေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ အဆိုပါဝ တပ္ရင္းမ်ားသည္လည္း ဖုန္ၾကားစင္းတုိ႔၏ၾသဇာေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။

ထိုစဥ္ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုေအာက္တြင္ တပ္မဟာ၂ မွ တပ္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ခရိုင္တပ္တုိ႔က်န္ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေျမာက္ ပိုင္းဗ်ဴရိုေခါင္းေဆာင္ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားမရွိ။ ပန္ဆန္းသုိ႔ အစည္းအေဝးသြားေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုးကန္႔တုိ႔ အာဏာသိမ္းခ့ဲၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရို ဌာနခ်ဳပ္ရွိ တပ္အခ်ဳိ႕မွ ခုခံေနသျဖင့္ အခ်ိန္ ေလးငါးရက္ၾကာမွ မုန္းကိုး ဌာနခ်ဳပ္ကို ကိုးကန္႔တုိ႔သိမ္းနိုင္ခဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ိန္တိုအတြင္ မုန္းကိုး လက္နက္ဂိုေဒါင္အတြင္းမွ လက္နက္ခဲယမ္း မီး ေက်ာက္မ်ားအား ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုသစၥာခံတပ္မ်ားကသယ္ထုတ္လိုက္နိုင္၍ ကိုးကန္႔တုိ႔ လက္နက္ဂို ေဒါင္ေတာ့မရလိုက္ေပ။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ကိုးကန္႔တုိ႔၏ ပုန္ကန္မႈသည္ ကိုးကန္႔ေဒသသာမက ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုနယ္လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ားကိုပါသိမ္းသြင္းၿပီး ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴရိုလက္ေအာက္ခံ မုန္းကိုး ေဖါင္းဆိုင္ မုန္းယားမုန္းေဟာင္ေဒသကိုပါ သိမ္းပိုက္နိုင္ခ့ဲသျဖင့္ CPBအတြက္ အထိနာခ့ဲသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကိုးကန္႔တုိ႔သည္ နဝတ အစိုးရႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ့ဲျပိီး နဝတအထူးခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကိုခံခ့ဲရေတာ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္ကိုးကန္႔ရွမ္းအထူးေဒသ ၁ ဟူ၍ စတင္ေပၚေပါက္ခ့ဲေတာ့သည္။ ခြဲထြက္သည့္ကိုးကန္႔အဖြဲ႕အားလည္း MNDAA ျမန္မာျပည္အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္တပ္ တ႐ုတ္ဘာသာျဖင့္ ထုန္မုန္ကြၽင္းဟုေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းလိုက္ၾကသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ